eitaa logo
مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی
255 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
745 ویدیو
311 فایل
*نه‌ هر کس‌ شد‌ مسلمان‌ می‌توان‌ گفتش‌ که‌ سلمان شد‌ که‌ اول‌ بایدش‌ سلمان شد و‌ آنگه‌ مسلمان‌ شد.* «مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی» ‌درمنطقه‌مرکزی‌تهران‌دائرشده‌وباهدایت‌ خادم الشریعه شیخ محمدحسین شکروی ودیگراساتیدانجام‌وظیفه‌می‌کند.
مشاهده در ایتا
دانلود
(ع) :آتش گرفته خانه ام یارسول الله حمزه عمویت کشته شد، یارسول الله درخاک وخون آغشته شد یارسول الله واویلتا واویلتا آه و واویلا ۴بار گردیده مثله پیکرش، یارسول الله شدغرق خون پا تاسرش یارسول الله واویلتا واویلتا آه و واویلا ۴بار عبا بکش برپیکرش، یارسول الله جسمش نبیند خواهرش یارسول الله واویلتا واویلتا آه و واویلا ۴بار پوشیده اعضایش چودید خواهردل خون ناله زسوزدل کشید، خواهر دل خون واویلتا واویلتا آه و واویلا ۴بار ازماتم برادرش، یارسول الله صفیه غش کرده برش یارسول الله واویلتا واویلتا آه و واویلا ۴بار عمه کجازینب کجا یارسول الله این مدینه اوکربلا یارسول الله واویلتا واویلتا آه و واویلا ۴بار عمه ندید گر پیکرش یارسول الله بوسیده زینب حنجرش یارسول الله واویلتا واویلتا آه و واویلا ۴بار این بند حضرت عبدالعظیم حسنی ع حریم سیدالکریم، گردیده غوغا درماتم عبدالعظیم آه و واویلا واویلتا واویلتا آه و واویلا ۴بار
(س) : ای صفای قلب زارم نوگل گلزار حیدر بضعه ی پاک پیمبر ای امید وجان سلطان دخترموسی ابن جعفر تو زهرا عصمتی تو زینب عفتی توعشق نجمه ای عزیز عترتی یامعصومه مدد 4بار مظهر عشق وفایی قوت قلب رضایی دخترباب المرادی معدن جود و سخایی تو شهبانوی ما به دربارشما اگر آید گدا شودحاجت روا یامعصومه مدد توامیدعالمینی عمه ی سادات مائی پدرت باب الحوائج قبله ی حاجات مائی همه خاک درت، ز جان مدحت گرت ز دربارت مران، گدایان درت یامعصومه مدد فاطمه معصومه اخت وعمه وبنت ال امامی زینب ثانی آل اللهی و زهرا تمامی به وصف وشان تو، وزآن ایمان تو پدرفرموده من شوم قربان تو یامعصومه مدد شهر پیغمبرمدینه شد ز گل رویت چو گلشن چشم ودلهای همه از یمن تو گردیده روشن شده ذکر همه رسیده عالمه دوباره آمده، به دنیا فاطمه یامعصومه مدد تو پس از زهرا و زینب، بهترین زن در جهانی شده عیدت روز دختر عمه ی صاحب زمانی تو ماه انوری به زنها سروری زمیلادت به پاست، چو روز دختری یامعصومه مدد روسیه غرق گناهم، بارگاهت قبله گاهم کریمه ی اهلبیتی ازکرم بنما نگاهم به عشق روی تو، بیایم سوی تو کنم با اشتیاق، طواف کوی تو یامعصومه مدد. رباعی میلاد حضرت معصومه (س) آمد بجهان کریمه ی آل الله درخانه موسی به دوصد عزت وجاه میگفت پدرزیمن او با صلوات لاحول ولا قوت الله بهاالله. دوبیتی میلاد حضرت معصومه س بردخترنازنین موسی صلوات بر زینب ثانی گل زهرا صلوات برپا شده روز دختر از میلادش بر فاطمه معصومه ی بابا صلوات.
(ع) : ای صفای قلب زارم ای امید اهل عالم خسروارض وسمائی بضعه ی ختم النبیین، تو علی موسی الرضائی توئی شمس شموس انیسی بر نفوس توئی سلطان دین، شه اقلیم طوس علی موسی الرضا 4بار تو علی را جانشینی جان ختم المرسلینی قبله گاه هفتمینی تو امام هشتمینی گل پیغمبری عزیزحیدری توماه انوری به عالم سروری علی موسی الرضا تو غریب الغربایی تو معین الضعفایی ضامن آهو توئی حامی ما روز جزایی تویی جان همه عزیزفاطمه شده نام رضا به لبها زمزمه علی موسی الرضا تو ولی الله سرمد نور تو انوار ایزد حب توحصن امان امت پاک محمد تویی حق الیقین ولی والمو منین تویی حصن امان شفیع المذنبین علی موسی الرضا خیرمقدم آمدی سوم علی آل احمد عیدمیلادت مبارک عالم آل محمد زعیم اهلبیت سلیم اهلبیت رئوفی ورحیم کریم اهلبیت علی موسی‌الرضا باصفاشد از قدومت خانه موسی ابن جعفر گشته نجمه شاد و خرم گل رخت بوسیده مادر بیاییم سوی تو به عشق روی تو چوکعبه می کنیم طواف کوی تو علی موسی‌الرضا... زائر کوی تو دارد اجر زوار پیمبر آب سقاخانه ات برما شراب حوض کوثر مزرات درجهان، پناه شیعیان تو شاهی ما گدا، زدر مارا مران علی موسی‌الرضا... زائرانت را سه نوبت میکنی مولا شفاعت وقت مرگ وعالم برزخ وهنگام قیامت بده برما برات، به هنگام ممات به قبر و درصراط، بده مارا نجات علی موسی الرضا...
ازتن جدم سرش زدند برروی قطعه قطعه تنش دخترش زدند (یابن شبیب پیکرجدم کفن نداشت) (یوسف بخاک بود و به تن پیرهن نداشت) یابن شبیب سوخت درآتش همه خیام شد معجر آستین زنان در بر عوام یابن شبیب بسته بزنجیرشدعابدین خون بهراوگریسته زنجیرهای کین (یابن شبیب دختروپادرطناب وای) (نامحرمان وعمه وبزم شراب وای) (یابن شبیب برسرنیزه سرش زدند) (یابن شبیب روبروی دخترش زدند) یابن شبیب طعنه و زخم زبان عام عمه کجا و کوچه و بازار شهر شام یابن شبیب طشت زروخواهرحسین چوب یزیدو مصحف خونین سرحسین یابن شبیب عمه وویرانه جای او جاندادیک سه ساله گرفته عزای او.
(ع) % همه جاکربلاست پاره پاره جگر، شده ابن الرضا کنج حجره ز زهر می زند دست وپا اه وواویلتا4بار دل زغم خسته بود، دربر او بسته بود دربرش مادرش، پهلو بشکسته بود اه واویلتا بس که گفت آب آب، جگرش شدکباب همه درهلهله، کس ندادش جواب اه واو اجل آمد زراه ، مرگ شدحاصلش حجره اش قتله گاه.همسرش قاتلش اه واو.. شد اجل دادرس. اوفتاد از نفس گشته بی جان چه سود، شدگشوده قفس اه واویلتا بود سه روز روی بام جسم ابن الرضا سایبانش شده، بال مرغ هوا اه وواویلتا (ع) : حاج ناظم من مظهرجود خدا جوادم از زهر همسر از نفس فتادم به جان زد شراره جگرپاره پاره آتش گرفتم مادرمن بیاسرم بنه به دامن واویلنا آه وواویلا۴بار زهرستم شعله زده به جانم سوزانده است تا مغز استخوانم هرچه گویم من آب شددل من کباب نه می دهدیک جرعه آبم کف میزند کند کبابم واویلتا کف میزند این یاربی وفایم کل میکشد تا نشنود صدایم ناله ها زنم من، دست و پا زنم من ز اجداد خود من ارث بردم عطشان ،جوان،من جان سپردم واویلتا مظلومم و شدخانه قتله گاهم من جان دهم قاتل کند نگاهم زند شعله بر دل خنده های قاتل هادی بیاچشم انتظارم جز تو کسی یاور ندارم واویلتا هادی بیا نظر به حال من کن مردم بده غسلم مراکفن کن ببین من غریبم، اجل شد طبیبم شدم سوی مادر روانه ماند تنم بر بام خانه واویلتا (ع) :ای صفای قلب زارم من پناه عالمینم ، بر رضا نور دو عینم قبله ی دل کاظمینم ، وارث خون حسینم منم باب المراد، شه ملک وداد بیایید سائلان جوادم من جواد منم ابن الرضا۴بار من که مسموم از جفایم، حجره دربسته جایم کف زند قانل کنارم، نشنود تا ناله هایم غریب و بینوا زنم من دست وپا شرار زهرکین، زده آتش مرا منم ابن الرضا گشته عمر من خزانی، سیرم از این زندگانی کنج حجره همچو زهرا می دهم جان در جوانی شده حجره قفس، فتادم ازنفس بیا مادر برم، به فریادم برس منم ابن الرضا در جنان گشتم روانه راحت از جور زمانه بعد مرگم پیکرم را،می نهد بربام خانه گرفت آتش دلم،شده غم حاصلم بیا مادر، ببین شد همسر قاتلم منم ابن الرضا
(ع) : حاج ناظم(ره) مسلم سفیرشاه عالمینم من اولین فدایی حسینم منم پورخلیل، مسلم ابن عقیل در کوفه ماوایی ندارم مهمانم و جایی ندارم واویلتا آه وواویلا4بار در کوفه من آواره ام آواره قلبم ز غصه گشته پاره پاره زکوفه حذرکن، ترک این سفرکن غریبم و تنهای تنها کوفه میا عزیز زهرا واویلتا مهمان کشی مرسوم کوفیان است کوفی دون جانی و خصم جان است دلم بشکسته شد، دو دستم بسته شد این بی وفایان خار و پستند پیمان و دندانم شکستند واویلتا از مکه کن پسر عمو نظاره شدقتله گاه من دارالعماره میاور لشکرت غمزده خواهرت اینجا شوی بی یار و یاور کشته شود لب تشنه اصغر واویلتا گردد اسیر و زار و نالان زینب در کوفه گردد سنگباران زینب هلال آسا سرت به پیش خواهرت زینب شود محزون و خسته از چوب محمل سر شکسته واویلا...
آن جسم زهم دریده رامی بوسید دستان زتن بریده را می بوسید خورشید کنار علقمه خم شده بود آن ماه بخون تپیده را می بوسید. https://eitaa.com/majmaolzakerinsalmanfarsi
پرپرشده گل‌های باغ زهرا در وادی کرب وبلا واویلا زینب غمزده، گشته ماتم زده گوید کجایی نور عینم سید مظلومان حسینم مظلوم حسین مظلوم حسین جان۴بار ازظلم قوم اشقیا واویلا آتش گرفته خیمه ها واویلا بسوزد خیمه ها، دربدر بچه ها گشته بدنه ها پاره پاره شدگوشها بی گوشواره مظلوم حسینجان طفل یتیمی تشنه می برد آب بهرحسین درقتله گاه ارباب که ای تشنه جگر بنوش آب ای پدر گرکشته شدآب آورتو من آب آوردم بر تو مظلوم حسینجان شام غریبانست شام هجران زینب شده اسیرقوم عدوان زند وحشیانه عدو. تازیانه زینب زند قامت خمیده بوسه به حلقوم بریده مظلوم حسین جان (عبدالحسین محبی) : واحسینا شده دریای خون وادی کرببلا در دل قتله گه فتاده خون خدا پیکرش چاک چاک شده یکسان به خاک وای حسینا4بار کشته شد تشنه لب عزیز زهرا حسین بی کفن پیکرش مانده به صحراحسین گشته سرها جدا، برنوک نیزه ها وای حسینا پاره پاره شده جسم شهیدان همه غرق خون در کنار پسر فاطمه فاطمه کربلاست برحسبن درعزاست وای حسینا زینب ‌آن شب با دست خوانده نماز نیمه شب بی رمق نشسته خوانده نماز غرق ماتم شده قامتش خم شده وای حسینا بعدقتل حسین خواهرغمدیده اش می زند بوسه بر گلوی ببریده اش خواهرش را زدند، دخترش را زدند وای حسینا به اسیری رود زینب زار و حزین شده او همسفربا دشمنان لعین بیند آزارها کوچه بازارها وای حسینا (عبدالحسین محبی) حاج ناظم پرپرگلم درقتله گه بجویم تادرد دلهایم به او بگویم شدم زارو مضطر،کجایی برادر مردم زهجران وجدایی به قتله گه بگو کجایی مظلوم حسین جانم حسینجان ۴بار از زیر نیزه هاو تیر و خنجر گفتی اخیه از بریده حنجر بیانورعینم عینم ببین من حسینم ای خواهر قامت خمیده دشمن سرم ازتن بریده مظلوم حسینجان۴بار یک جای سالم در بدن نداری حتی تو کهنه پیروهن نداری سرت ببریده شد تنت کوبیده شد جسمت شده پامال اسبان سرت به نی گشته نمایان مظلوم حسینجانم۴بار به جای جد و باب و مادرتو بوسه زنم ببریده حنجرتو تو را سربریدند حنجرت دریدند بر نی سرت چون مه عیانست چراغ راه کاروان است مظلوم حسین جانم (عبدالحسین محبی) وای حسینا عطر مادر گرفته یا اخا بوی تو چنگ دشمن بهم ریخته گیسوی تو فاطمه مادرت آمده در برت وای حسینا وای شهیدا۴بار همچو قرآن ورق ورق شدی روی خاک جای شمشیر ونیزه ها شده چاک چاک زیرآن ضربه ها می‌زدی دست وپا وای حسینا سرتو از قفا بریده خصم دغا می درخشد چو ماه سر تو برنیزه ها من به تاب و تبم خونجگر زینبم وای حسینا تاکه بی سر تن تو را بدیدم حسین مرگ خود از خدایم طلبیدم حسین کوسر و پیروهن،کشته بی کفن وای حسینا بعد تو هستی مانده غارت حسین خواهرت را.برند سوی اسارت حسین گوش ها پاره شد،زینب آواره شد وای حسینا بس که دشمن با اسب بربدنت تاخته دخترت هم تنت دیده و نشناخته همچوگل پرپری،منهدم پیکری وای حسینا جای سالم نداری،بوسم آنجا اخا بوسه باران کنم خونین گلوی تو را خواهرت رازدند دختررازدند وای حسینا۴بار
: همه جاکربلا جان جانان حسین، روح وریحان حسین از دل طشت زر، خوان تو قرآن حسین یاحسین یاحسین 4بار آیه ی های لبت، خصم رسوا کند چشم تو غربت ما تماشا کند یاحسین مابه بزم شراب، بین نامحرمان تو به طشت طلا، میخوری خیزران یاحسین خیزران یزید، تا لبانت درید خواهرت از جگر، واحسینا کشید یاحسین اخی روحی فداک شدم ازغم هلاک من گریبان کنم، ازغمت چاک چاک یاحسین بزم شوم شراب، داده بر ما عذاب چشم نامحرمان، کرده قلبم کباب یاحسین
(ع) ای سرور جهان، مولای انس و جان محبوب خاکیان، ای شاه ممتحن جانم امام حسن 4بار صلح وصفاتویی،نور خدا تویی کان عطا تویی، از لطف ذالمنن جانم امام حسن 4بار ای خسرو کرم، یاسابق النعم ای شافع امم، درمحشر ای حسن جانم امام حسن4بار عشق تو فی المثل، احلی من العسل ای فاتح جمل، در جنگ تن به تن جانم امام حسن4بار زیبایی همچو ماه، ای شیر رزمگاه سردار بی سپاه، غریبی در وطن جانم حسن 4بار زد خصم جان تو،خنجربه ران تو آه از زمان تو، مظلوم در زمن جانم حسن4بار دشمن ز تو چه دید‌؟ سجاده ات کشید خوردی زمین شدید، از ظلم اهرمن جانم امام حسن 4بار نزد تو آن دغا، زد مادر تو را سوختی به کوچه ها، چون شمع انجمن جانم امام حسن4بار یار تو قاتلت آتش زده دلت زهرهلاهلت،سوزانده جان و تن جانم امام حسن4بار غم غمگسار تو، زینب کنار تو شد داغدار تو یا مجتبی حسن جانم امام حسن4بار گشته ز اشقیا، تابوتت ای شها آماج تیرها، خونین شدی کفن جانم امام حسن 4بار اشکم ز ابرتو صبر؛مات صبرتو ویرانه قبرتو، گردیده در وطن جانم امام حسن ۴بار
(ع) (ره) من یوسف زهرا حسن غریبم در خانه هم غربت شده نصیبم غم شده حاصلم، همسرم قاتلم سردار بی یار و سپاهم شدخانه ی من قتله گاهم واویلتا آه وواویلا4بار در کودکی دیدم به کوچه دشمن سیلی زده بر روی مادر من کرده غصب فدک، مراهم زدکتک از آن ستم آزرده بودم ای کاش آنجا مرده بودم واویلتا سجاده ام کشیده خصم جانم درسجده گه خنجر زده به رانم ناسزا شنیدم، زجان دل بریدم از صلح تحمیلی دشمن آتش گرفته این دل من واویلتا غارت شده از کینه خانه ی من طعنه شنیده ام ز دوست و دشمن به من گفتا زکین،، مذلل المومنین از ظلم های دوست و دشمن ایمن نبود کاشانه ی من واویلتا دل از هلاهل گشته پاره پاره قاتل کند مرگ مرا نظاره پاره شدجگرم بیازینب برم بین پاره ها ی جگر من روم به پیش مادر من واویلتا کنار قبر مادرم ز دشمن با تیر گل باران شود تن من خون بگرید کفن بر غریب وطن ویران بقیع گردد مزارم غریبم و زائر ندارم واویلتا (عبدالحسین محبی) (ص)و امام حسن(ع) و امام رضا(ع) :حاج ناظم سوگ عظیم ختم مرسلین است عزای رحمت للعالمین است از این داغ عظیم، شده امت یتیم سوگ بزرگ مسلمین است زهرا ز غم ماتم نشین است واویلتاآه وواویلا۴بار یک سو حسن از زهر پر شراره گشته جگر سوزان وپاره پاره شده خونین دلش، همسرش قاتلش بر قبر جد و مادر او شد تیر باران پیکر او واویلتا حسن اگرغریب در وطن بود دور از وطن رضا ابوالحسن بود خون دل توشه اش، کو جگرگوشه اش برخاک حجره دست و پا زد هر دم جوادش را صدا زد واویلنا رضا به غربت گلباران بدن شد مدینه تیرباران تن حسن شد غریب در وطن، شده خونین کفن بی زائر قبر مجتبی شد زائرسرا قبر رضاشد واویلتا (ص) و امام حسن(ع) و امام رضا(ع) سبک همه جاکربلا زهرا امشب سه جا کرده ماتم به پا گه زداغ پدر، گه حسن گه رضا آه وواویلتا4بار درعزای پدر شده، خونین جگر تسلیت گفته اند بین دیوار و در آه وواویلتا4بار فاطمه پشت در ناله زد از جگر محسنم کشته شد رس به دادم پدر آه وواویلتا ماتم مصطفی، غربت مرتضی وز غم مجتبی،سوخت خیرالنسا آه وواویلتا4بار سم به جان حسن آتش افروخته تن و تابوت او شد به هم دوخته آه واویلتا برسر مرقد جدو هم مادرش تیرباران حسن شد تن اطهرش آه وواویلتا4بار دومین بضعه ی خاتم الانبیا کنج حجره ز زهر می زدی دست و پا آه وواویلتا4بار سوی زهرا رود غصه ره توشه اش جگر پاره بود کو جگرگوشه اش آه وواویلتا4بار دم آخر جواد سربه زانو نهاد در کنار پسر، پدر از پا فتاد آه وواویلتا4بار
(ع) : همه جا کربلا سامرا در عزاست،شور ماتم به پاست ماتم عسکری، حجت کبریا ست آه وواویلتا4بار زآتش زهر کین عسکری شدحزین پاره پاره جگر، گشته نقش زمین آه وواویلتا4بار از شرار ستم، سوخت پا تا سرش در جوانی شهید، گشته چون مادرش آه وواویلتا4بار وامصیبت ازاین داغ و سوگ عظیم حجت ابن الحسن شدبه طفلی یتیم آه وواویلتا4بار مهدی بعد پدر، تاب ماندن نداشت همچو زینب غریب سر به صحرا گذاشت آه وواویلتا4بار گر به غربت پدر نوجوان جان سپرد بعد بابا پسر، تازیانه نخورد آه وواویلتا4بار