✅ نوحه سنتی حضرت قاسم (س) 🔻 شاعر: مرحوم علی‌اکبر خوشدل تهرانی 1️⃣ بند اول دِه اجازه عمو که سوی میدان روم چون علی اکبرت فدای قرآن شوم هم چو اکبر مرا/ کن در این ره فدا واشهیدا، واغریبا 2️⃣ بند دوم دست خطّ پدر بهر تو آورده‌ام بهر روزی چنین نجمه بپرورده‌ام عموی مهربان!/ ای مرا هم چو جان واشهیدا واغریبا 3️⃣ بند سوم شد به میدان و پشت اهل عدوان شکست تا که خود سینه‌اش زسمّ اسبان شکست شد چو از صدر زین/ واژگون بر زمین واشهیدا واغریبا 4️⃣ بند چهارم شه شدی حمله‌ور به جانب قاتلش تا که سازد رها زچنگ او کاکلش دشمن بی‌حیا/ قاتل پرجفا واشهیدا واغریبا 5️⃣ بند پنجم پسر فاطمه بین دو آیینه بود فرق آن منشق و شکسته‌زین سینه بود دو گلش پرپر است/ قاسم و اکبر است واشهیدا واغریبا #علی_اکبر_خوشدل_تهرانی #حضرت_قاسم #نوحه

کیست این خسرو مظلوم؟ که خونین بدن است وز دم نیزه و شمشیر، دو صد پاره تن است کیست این مظهر جان‌بازی و ایثار و وفا؟ که به آزادگی و عدل و شرف، ممتحن است او بُوَد چشم و چراغ دل زهرای بتول روشنی‌بخش جهان، نور رخ «ذو‌المنن» است گبر و ترسا و یهودش، چو مسلمان خواهد یار و محبوب ملل، شمع همه انجمن است چه غم ار حسرت دیدار وطن داشت به دل؟ وطنش در دل یاران، شه دور از وطن است او شهید است و نیازش نبُوَد گر چه به غسل آب غسلش همه از خون گلو و بدن است «کفنی داشت ز خاک و کفنی داشت ز خون تا نگویند کسان، جسم حسین بی‌کفن است» (1) «استخوانی اگر از سینۀ او باقی ماند آن هم از ضرب سمّ اسب، شکن در شکن است»(2) دفن کرده چو پدر را پسر بیمارش آن‌ که یعقوب‌صفت، شهرۀ «بیت ‌الحزن» است با سر‌انگشتِ مبارک بنوشته بر خاک این همان قبر شهیدی است که عطشان دهن است این مکان قبلۀ عشّاق جهان خواهد شد «خوشدل»! این تربتِ معشوقِ زمین و زمن است. (1) و (2):«جودی خراسانی» #علی_اکبر_خوشدل_تهرانی #امام_حسین_ع