#غدیر_عیدبزرگ_ولایت #امام_علی(ع) دوش به کوی جنون دلبر زیبا آمد و از جمله برد عقل به یغما حالت دیوانگی گشت مشدّد نسبت فرزانگی گشت مبرّا جمله‌ي دُردی کشان جامه دریدند داد چو بر باد یار طُرّه‌ ی یلدا گیسوی مِشکین فشاند مُشک خُتن را طُرّه‌ي خوش بو رهاند عنبر سارا ولوله افتاد بر عالم ایجاد جوش چو در کوزه کرد باده‌ ی حَمرا باده به پیمانه کرد ساقی مستان چرخ زند با شتاب ساغر و صهبا مویه کنان مویه زد مطرب بی دل نعره زنان شور خواند شاهد شیدا در صف دُردی کشان پیر خرابات لرزه در انداخت بر جمله‌ي اشیا گفت کنون کز جهان جمله رهیدید فاش کنم سرّی از لیله الاسرا رفت نبی با بُراق سوی سماوات تا که ببیند رخ خالق یکتا رفت به ملکی که جز او و خداوند ذره ای از غیر را ره نَبُد آن جا خواست چو بیند ز حق جلوه‌ی اَتمَم دید علی را عیان خسرو بطحا جلوه‌ي ربّ جلی داور دنیا آینه‌ي ذات حق صورت و معنا معتکف هل اتی معنی یس مَصدر نون وَالقلم مقصد طاها حکمت لَولاک بر ارض و سماوات علّت ایجاد از مقطع و مبدا قول سَلونی از او صادر و ساتع امر هو الهو بر او دائم و پویا دید علی را به طور موسی عمران چون اَرِنی گفت در وادی سینا جلوه‌ي قهّار شد فاش وهویدا چون که علی پا نهاد در صف هَیجا سر به زمین ریخت از گردش تیغش قُلزُم خون ساخت از کشته‌ي اعدا باد خزانی وزید بر صف دشمن خواند چو احمد ز حق ناد علی را کفر وَ یا حق بود مذهب (مقداد) اوست خدای جهان واحد یکتا بنده‌ي حق و خدا بر دو جهان است ذکر هو الهو از او گشت هویدا. #مقداد_اصفهانی