#میلادیه حضرت امام زمان عَجّلََ اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشَّریف
#آیت الله محمد حسین غروى اصفهانى ( کمپانی )
همرهِ بادِ صبا، نافۀ مُشکِ خُتَن است
یا نسیمِ چمن و بوی گل و یاسمن است
دیدۀ دل شده روشن، مگر ای بادِ صبا
همرهت پیرهنِ یوسفِ گل پیرهن است
شد مشامِ دلِ آشفتۀ غمگین، خوشبوی
مگر از طَرفِ یمن ،بویِ اُوِیسِ قَرَن است
یا مسیحا نفسی می رسد از عالمِ غیب
که دل مرده دلان تازه تر از نسترن است
نفخه ای می وزد از عالَمِ لاهوت بلی
نه نسیمِ چمن است و نه زِ طَرفِ یمن است
ای صبا با خبرِ مقدمِ یار آمده ای
خیرِ مقدم، که نسیم تو، روانِ بدن است
گر از آن سروِ چَمان نیست تو را تازه بیان
صفحۀ رویِ زمین، بهرِ چه صحنِ چمن است
ورنه تاری است از آن طُرّۀ طَرّار تو را
از چه دلها همه در دامِ تو صیدِ رَسَن است
عرصۀ دهر پر از نغمۀ یا بُشری شد
خبر ار هست از آن غبغب و چاهِ ذَقَن است
و هم پنداشت که دارد نفسِ بادِ صبا
شرحِ آن نقطۀ موهوم که نامش دهن است
گر ندارد خبری زان لبِ لعلِ شکرین
طوطی طبعِ من، از چیست که شکّر شکن است؟
ورنه حرفی است از آن خسروِ شیرین دهنان
بلبلِ نُطقِ من از چیست که شیرین سخن است؟
گر حدیثی نبُوَد زان دُرِ دندان به میان
از چه رو، ناطقه ام معدنِ دُرِّ عدن است؟
ای نسیمِ سحری این شب روشن چه شب است؟
مگر امشب مَهِ من شمعِ دلِ انجمن است؟
مشرقِ شمسِ ابد، مطلعِ انوارِ ازل
صاحبُ العصر ،اَبوالوَقت، امامِ زَمَن است
مَظهَرِ قائمِ بالقسط حجاب ازلی
مُعلِن سرّ خفیّ، مُظهِر ما قَد بَطَن است
مرکز دایرۀ هستی و قطبُ الاَقطاب
آن که با عالم امکان مَثَلِ روح و تن است
مالکِ کُن فَیَکون و مَلِکِ کَون و مکان
مَظهَرِ سلطنتِ قاهرۀ ذی المنن است
بحرِ مَوّاجِ ازل، چشمۀ سرشارِ ابد
کاندر آن صبح و مسا ،روحِ قُدُس غوطه زن است
طورِ سینایِ تجلّی که لبی همچو کلیم
اَرِنی گو لبِ کویش همگی را وطن است
یوسفِ مصرِ حقیقت که دو صد یوسفِ حُسن
نتوان گفت که آن دُرِّ ثَمین را ثَمَن است
منشیِ دفترِ انشاء، قلمِ صُنعِ خدا
ناظمِ عالَم امکان به نظامِ حَسَن است
آن که در کشورِ اِبداع مَلیک است و مُطاع
واندر اقلیم بقا مقتدر و مؤتمن است
کِلکِ لطفش زده بر لوحِ عدم نقشِ وجود
دستِ قهرش شررِ خرمنِ دهرِ کُهن است
هم فلک را حَرَکت از حرکاتِ نَفَسَش
هم زمین را زِ طُمَأنینۀ نَفسَش سَکَن است
دل والا گهرش مخزنِ اَسرارِ اله
دیدۀ حق نگرش، ناظرِ سِرّ و عَلَن است
حجّت قاطعه و قامعِ اِلحاد و ضَلال
رحمتِ واسعه و کاشفِ کَرب و مِحَن است
حاویِ علم و یقین، حامیِ دین و آیین
ماحیِ زیغ و زَلَل، مُحیی فرض و سُنن است
جامعُ الشَّمل، پس از تفرقۀ اهلِ وفاق
باسطُ العدل، پس از آنکه زمین پر فِتَن است
ای سلیمانِ زمان، پادشهِ عرش و مکان
خاتَم مُلکِ تو تا کِی به کفِ اهرمن است
ای همایِ مَلأِ قُدس و حُمامِ جبروت
تا بکی روضۀ دین مسکن زاغ و زغن است؟
ای رخت قبلۀ توحید و درت کویِ امید
تا به کی کعبۀ دلها همه بیتُ الوَثَن است
پرده از سِرّ اَنَا الله برانداز دمی
تا بدانند که شایستۀ این ما و من است؟
عرش با قصرِ جلالِ تو چو ارض است و سماء
عقلِ فعّال و کمالِ تو چو طفل و لبن است
دل به دریا زده از شوقِ جمالت الیاس
خضر از عشقِ تو سرگشتۀ رَبع و دَمَن است
کعبۀ درگهِ تو قبلۀ ارواح عقول
خاکِ پاکِ رهِ تو ،سجده گهِ مرد و زن است
ای ز رویِ تو عیان، جنّتِ اربابِ جَنان
بی تو فردوسِ برین،بر همه بیتُ الحَزَن است
ای شهِ مُلک قِدَم، یک قَدَم از مَکمَنِ غیب
وی مسیحا ز تو همدم، دمِ باز آمدن است
ای که در ظِلِّ لِوایِ تو کند گردون جای
نوبتِ رایت اسلام، برافراشتن است
ای زِ شمشیرِ تو از بیم، دل دهر دو نیم
گاهِ خون خواهی شاهنشهِ خونین کفن است.
ـــــــــ
✔️ تضمین مرحوم حسینی #سعدی_زمان برای این متن در لینک زیر
#عطر_فردوس_برین_است_ز_طرف_چمن_است
از #آثارالحسینی2،ص247.
#مهدیه_میلادیه
#کمپانی
#میلادیه حضرت امام حسن مجتبی(ع)
بر حِلم حسن وارث حیدر صلوات
بر نوگل صدیقه ی اطهر صلوات
در ماه خدا ماه نبی جلوه نمود
بر حسن حسن سبط پیمبر صلوات.
#حسنیه_صلوات
#ایزدی_همدانی
https://eitaa.com/majmaolzakerinsalmanfarsi
#میلادیه
چه خرم می وزد باد بهار از دامن صحرا
عبیر انگیز و نکهت بیز و عشرت خیز و بهجت زا
کنار جویباران رسته هر سو نوگلی از گل
سپید و آب و زرد و بنفش و نیلی و حمرا
چرا از لاله و نرگس نمی پرسند اهل دل
که اندر دستشان، آیا که داد این ساغر مینا ؟!
در آن گلشن چو دیگر بلبلان، رطب اللسان گردم
به پای گلینی کز آن، گل توحید شد بویا
مصفا گلبن باغ رسالت ،دوحه ی عفت
ضیا افزای افلاک جلالت، زهره ی زهرا
خدیجه دختر پاک خویلد، را جگر گوشه
که شد از یمن مولودش، جهان مرده دل احیا
صفای قلب احمد، روشنی بخش دل حیدر
شفیع روز محشر فاطمه، صدیقه کبرا
زکیه، مطمئنه، راضیه، مرضیه، قدسیه
که حیدر گفت: در وصفش، بتول و نخبه و عذرا.
#صابر_همدانی
#میلادیه
ای دل از تو ساز عشرت کن که شد فصل بهار
جان نمی گنجد به تن زین مژده در لیل و نهار
سرو را بنگر کز این شادی نمی یابد شکیب
کبک را بنگر کز این بهجت نمی گیرد قرار
بهر مولود بهین بانوی حورا منزلت
بهر ایجاد مهین خاتون ختمی اقتدار
زهره ی برج حیا، زهرای أزهر، فاطمه
دخت احمد، جفت حیدر، مظهر پروردگار
آنکه از ایجاد او اسرار دین شد مشتهر
آنکه از دیدار او مقصود حق شد آشکار
مادر گیتی گر اینان دختر آرد کاشکی
هر کجا نطفه ی پسر از صلب می کردش فرار
کیست غیر از او که بتواند به تقریب نسب؟
گه نماید بر پدر، گاهی به مادر افتخار
نسل او بر اصل احمد، برتر آمد در حسب
صبر او با فقر حیدر، همسر آمد در عیار
عیسی، او را چون حواری بنده ی فرمان پذیر
مریم، او را چون جواری برده ی خدمتگزار
او سبب شد خلقت حوا و آدم را، بلی
نخل و نی باید که خرما و شکر،آید به بار.
#شباب_شوشتری
#میلادیه
تا نسیم نو بهاری دامن صحرا گرفت
صحن گیتی را فروغ گل، ز سر تا پا گرفت
غنچه شد گلشن فریب و لاله شد بستان فروز
شد نوا گر بلبل از شور و ره آوا گرفت
مژده ی میلاد دخت مصطفی را چرخ داد
کز فروغش جلوه ها مهر جهان آرا گرفت
آفتاب در زمین تابید کاندر آسمان
پرتو از فیض وجودش، زهره ی زهرا گرفت
دختر پاک پیمبر پای در دنیا نهاد
همسر حیدر به فر مردمی دنیا گرفت
آنکه نامش قدسیان را فیض «علمنا» فزود
آنکه نورش عرشیان را بانگ «کرمنا» گرفت
با کلام ایزدی شد گوش و دستش آشنا
آیة الکرسی شنید و عروة الوثقی گرفت
آری، آری برتر آمد از زنان روزگار
حضرت زهرا که نام از «علم الاسماء» گرفت.
#اثر_مشترک
#گلشن_کردستانی
#مشفق_کاشانی
#میلادیه
رسیده مژده، به باغ و گلشن
رسیده فصل، بهار و باران
ز مشرق دل، به صبح صادق دمیده مهر، ولای جانان
نسیم رحمت، وزیده از حق
به کوی و برزن، به دشت و صحرا
شده شکوفا، به باغ گلها
دوباره بلبل، شده غزلخوان
به جلوه دلبر، چو ماه انور
نموده روشن، فضای دل را
پیام وصلت، نوید عزت
رسیده امشب، به بزم عرفان
بگو به ساقی، بیار جامی
بده پیامی، که دلبر آمد
فکنده شوری، به جمع مستان
نگار خوبان، به لطف یزدان
کمال حسنش، قد چو سروش جمال ماهش، عیان نگردد
هزار شاعر، اگر سراید
غزل چو حافظ، هزار دیوان
حیات بخشد، به خضر و موسی کند تجلی، به طور دلها
به هر گدایی، کند عنایت
به لطف و احسان، شود سلیمان
قدم نهاده، به ملک هستی
به هر دو عالم، رسیده رحمت
زمین خاکی، به یمن جانان
شده مثال، بهشت رضوان
وقار و شوکت، پیام رحمت
رسید از حق، به خلق مدهوش
شکوه و قدرت، صفای دولت
نصیب گشته، به اهل ایمان.
#هوشمند
#مدهوش