eitaa logo
مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی
253 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
579 ویدیو
296 فایل
*نه‌هرکس‌شد‌مسلمان‌می‌توان‌گفتش‌که‌سلمان‌شد‌ که‌اول‌بایدش‌سلمان‌شدو‌آنگه‌مسلمان‌شد.* «مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی» ‌درمنطقه‌مرکزی‌تهران‌دائرشده‌وباهدایت‌ خادم الشریعه شیخ محمدحسین شکروی ودیگراساتیدانجام‌وظیفه‌می‌کند.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
عید ولایت حضرت امیرالمومنین علیه السلام سید یحیی برقعی (حکمت) خیز و ساقیا می ده زان شراب روحانی تا که چشم دل گردد زان شراب نورانی بینم آیت حق را در لباس انسانی محو او شوم، او راست جلوه های ربّانی رخ به درگهش سایم وارهم از این زندان خیز و از غدیر خم، باده ی تولاّ ده زن به تار دل چنگی، دم زِسرّ مولا ده در سرادق لاهوت، بانگ لا و الاّ ده زین حضیض خاکم جا، بر مقام بالا ده تا بیان کنم سرّی من زِسِرّ اَلرّحمان خاتم رسل چون خواست پای دین زند خاتم پایه های ایمان را ز امر حق کند محکم از طفیلی هستی، از بنای این عالم دم زند، نماید فاش، سرّ عالم و آدم شد به منبر و گفتا آن خلاصه ی امکان: هر که را منم مولا حیدر است مولایش من رسولم و باشد او ولی والایش جبرئیل با من گفت ز امر حق تعالایش تا زنم بر این دلها سکه ی تولاّیش آیتی در این باره آمده است در قرآن اوست جانشین من بعد من در این امّت جان اوست جان من، مشی اوست بر عصمت ما سوای را باشد مرتضی علی، علّت بین خالق و مخلوق اوست رابط و حجّت کشتی حقیقت راست، ابن عمّ من سکان من مدینه علمم حیدر است من را باب سرّ عَلَّم الأسما اوست یا اولی الالباب در میان این امّت وَز گروه این اصحاب بعد من به غیر از او، کس نه لایق محراب او وصی بر حقّ است، اوست حجّت یزدان شاهد وجود کون در ازل علی باشد لایزال در هستی لم یزل علی باشد کون چون بُوَد معلول آن علل علی باشد پیشوای جنّ و انس در عمل علی باشد هستی است همچون جسم، حیدر است او را جان هر که قرب حق خواهد راه مرتضی پوید چون گیاه در پای آن گل از وفا روید در رخ علی باید جلوه ی خدا جوید از لسان او باید نام کبریا گوید مرتضی است در اسلام، رکن محکمی ز ارکان من نه مدح او گویم مدح او به قرآن شد هم به شأن او نازل هل اتی ز یزدان شد حبّ آن ولی اللّه پایه های ایمان شد از نخست «حکمت» را با خود عهد و پیمان شد جز رهش نپوید راه،جز به پاش ننهد جان .
(ع) این جمله حک کنید به سنگ مزارِ ما عشقِ حسین(ع) تا به ابد افتخارِ ما ما را برای روضه فقط آفریده اند این گریه هاست رمزِ ثُبات و قرارِ ما یک قطره اشک را به طلا هم نمی دهیم دل را محک زنید و بسنجید عیارِ ما شادی به جای خود،غم ونوحه به جای خود حُبِّ علی(ع) و آلِ علی(ع) اعتبارِ ما بر سینه می زنیم سنگ تو را فقط ذکر حسین(ع) تا به قیامت شعارِ ما. زعفرانیه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بیا یابن الحسن در انتظارم بیا تا زیر پایت سر گذارم چه شبهایی که با یادت به ناله جبینم را به سجده می سپارم بیا ای شاه عالم شده ذکرم دمادم کجائی یابن الزهرا که آید ماه ماتم (2) بیا یابن الحسن مولاکجایی بیا یابن الحسن پیمانه تو زدم بر لب شدم دیوانه تو بیا ای شمع سوزان امامت قبولم کن شوم پروانه تو بگو آقا کجایی بیایم تا سراغت نمایی آن رخت را شوم محو جمالت بیا یابن الحسن مولا کجایی بیا یابن الحسن ای ماه سرمد بخوام نذر چشمان تو الحمد اگر یوسف شود زیبای خلقت تو هستی یوسف آل محمد اگر دورش بگردد تک و تنها زلیخا ولی دور تو گردد هزاران حور و زهرا ( 2 ) بیا یابن الحسن مولا کجایی گل ای تنها قالان زهرا بالاسی حسینون باشلانور ماه عزاسی گینه اوج ایلیری هفت آسمانه حسینیم وای حسینیم وای صداسی گل ای مولای عالم اولوب وردیم دمادم عنایت ایله تئز گل گلور ایام ماتم ( 2 ) گل ای عالملرین مولاسی آقا غم هجریله قلبی دلمیسن سن گلور مین جمعه اما گلمیسن سن سنه زهرا غمی آیری غم اولدی دیوللر سرو قدًی اگمیسن سن گل ای گوز یاشلی ، مولا جهاندا ایله غوغا اله آل ذوالفقارین گوزی یولدادی زهرا ( 2 ) گل ای عالملرین مولاسی آقا حسینون نهضتی باشون اوجاتدی ولی سقًا غمی قدون قوجاتدی او چولده حرمله اوچ شعبه بیر اوخ ووراندا اصغرون گوز یومدی یاتدی...
سبک :ببینید ببینید گلم رنگ ندارد عزادار بیایید دوباره شد محرم زدند بر در و دیوار کتیبه های ماتم حسین جان بپوشید دوباره همه رخت عزا را به سر زنان بخوانید حدیث کربلا را حسین جان ببینید در عالم دوباره شور غم را بیاییدو بخوانید کلام محتشم را حسین جان رسدخیمه به خیمه صدای طبل و زنجیر بگو نوحه بخوانند برای طفل بی شیر حسین جان...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ای سینهء داغدیده ای شال سیاه ای رشتهء اشک سرخ ای لشگر آه ای آنکه دلت تنگ محرم شده بود هنگامهء ماتم است پس بسم الله... https://eitaa.com/majmaolzakerinsalmanfarsi
مدح امام حسین (ع) ای یاد تو در عالم آتش زده بر جانها هرجا ز فراق تو چاک است گریبانها نامت چو به لب آید همواره بود با آه ‌از شوق تو در دلها برپا شد طوفانها پروانه‌ی بی‌پروا یعنی تو که در وصفت ‌بر منبر شاخ گل بلبل زده دستانها ای گلشن دین سیراب با اشک محبّانت ‌از خون تو شد رنگین هر لاله به بستانها بسیار حکایت‌ها گردیده کهن اما جانسوز حدیث تو تازه‌ست به دورانها هر چند پریشانی شد حاصل عشاقت ‌با یاد تو از هر سو جمعند پریشانها یک جان به ره جانان دادی و خدا داند کز یاد تو چون سوزد تا روز جزا جانها در دفتر آزادی نام تو به خون ثبت است ‌شد ثبت به هر دفتر با خون تو عنوانها این سان که تو جان دادی در راه رضای حق ‌آدم به تو می‌نازد ای اشرف انسانها قربانی اسلامی با همت مردانه ‌ای مفتخر از عزمت همواره مسلمانها قربانگه عشق تو شد قبله‌ی اهل دل ‌زین کعبه‌ی جان افزا آرایش ایمانها عشّاق بلا پرور خود را چو برند از یاد با دوست چنین بندند بی‌واسطه پیمانها مدح تو که یارد گفت ای سرور جانبازان ‌کاین وصف نمی‌گنجد در دفتر و دیوانها.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دلا زراه چِه بیمت که رهنمای حسین است زقَهربَحرچِه خُوفت که ناخدای حسین است بکارگَر گِره اُفتد مَدار دیده ی یاری ز این و آنکه مُسلَّم گِره گُشا ی حسین است شَمیم گُلشن دَهرت دهد نه فُسحَت خاطر که باغ و راغ فَرحبخش وجانفزای حسین است به حُسن روی دل انگیز یار غار چه حاجت تو را که دلبر و دلدار و دلربای حسین است زخضرره مطلب عُمرجاودان ومُخلَّد که چشمه ی حَیوان ، کوثر بقای حسین است کَفش چو اَبر و سَخی چون علی ولیّ الله به بَذل و داد و دِهش قُلزم عطای حسین است به پیش جُود یَمش چون نَمی است حاتم طائی ذخایر کَرم و بخشش و سَخای حسین است امام سوم و پنجم گوهر ز جمع کِساء اوست سَلیل پاک نبی،طُرفه مُقتدای حسین است بلی به دیده ی حق بین رهروان طریقت مَقام و رُکن وصفا،مَروه و مِنای حسین است ز مُلک تا مَلکوتش رسد ندای حقیقت به شاخ سِدره و طُوبی فَرِهُمای حسین است زَعیم عالَم امکان قَسیم جَنّت و نِیران مَلاذ و مَلجاء هر مُنعِم و گدای حسین است گذشت بسکه در او هست بی مُبالغه گُویم شفیع قاتل خود درصف جزای حسین است دوم خَلف به علی مِهر تابناک و جَلی اوست مه مُبین ،شرف دین مُصطفای حسین است سُرور سینه ی زهرا خَدیو عالم بالا مُطهّر و مُتجلّا به دو سَرای حسین است ز بهر مَجد و صَلاح و فلاح اُمّت جَدّش به پیشگاه خدا دست بر دعای حسین است ز نینوای دلش ناله غمگنانه بَر آرد فَراز قُلّه ی نی در نوا چو نای حسین است طُلوع فَجر ز رُویش سَواد لَیل ز مُویش نشان صبح اَزل آیت مَسای حسین است شهی که وسعت اندیشه بَذل و ایثارش نداردحَدّیّ و حَصریّ و مُنتهای حسین است شهی که کُشتن و در خاک هِشتنش باشد جگرخراش و جگرسوز و جانگزای حسین است مه سپهر یقین آفتاب عِلیین شُکوه عرش مُعلّای کبریای حسین است ازآن به گوشه ی عُزلّت تو راست جای که« رونق» غریب و بیکس وتنها در اِنزوای حسین است مگو ز پای فُتاده که تا قیام قیامت کِشیده قامت و اِستاده و بپای حسین است.