eitaa logo
کانال متن و روضه مجمع الذاکرین اهل بیت علیه السلام🎤
39.9هزار دنبال‌کننده
8.1هزار عکس
3.3هزار ویدیو
366 فایل
﷽ جدیدترین اشعار،نوحه وروضه بامتن درکانال ما خوش آمدید 🌺 مدیریت وتبلیغات👇تبلیغ پزشکی نداریم @khadeem110 @majmazakerinee لینک کانال👆 https://eitaa.com/joinchat/272171029Cdda5575628 لینک گروه 👆 https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما درروبیکا👆
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بسم رب المهدی (عج) ┄┅═✧❁✾❁✧═┅┄ دل می رود ز دستم یا بن الحسن کجایی؟ می سوزم از فراقت ای داد از این جدایی کی می شــود  ببینم آن روی  دلــرُبایت؟ آقایِ بی قرینـــم ! کـی  می شود بیایی؟ دست از طلب ندارم  ســوی تو رهسپارم با  دسـت خالیِ خود ، من آمــدم ، گدایی هـر بار آمدم  من ، با هر  بهـــانه ، سویت دســت  مرا   گرفتــی ، از  راه  آشنــــایی از درگه تو مـــولا ! جایـــی نمی روم من تا  باز ، از ســرِ لطــف بر ما کــرم  نمـایی دنیای بی حضــورت دنیای تیرگیــهاست ای  منبـــع   زلالِ   آیــات  روشنـــایــی از بس غروب دیدیم، دلتنگ یک طلوعیم از پشت ابرِ غیبـت کی می شـود در آیی؟ آقا عنایتـــی کن ، تا  لحـــظه ای  ببیــنم آن طلعـت رشیــــده ، آن چهــرهٔ خــدایی بنویس ، خود به رویِ تقــویم های عــالَم این جمعــه را  به نامِ  یک جمعــه طلایـی ┄┅═✧❁✾❁✧═┅┄ رقیه سعیدی(ڪیمیا) ┄┄┅┅✾┅┅┄┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
669.2K
🏴 🏴 ✍شاعر:علی محلاتی ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ سینه ها شد، غرق ماتم شد سیه پوش، کل عالم۲ کشته، شد جواد زهرا گشته، غم نثار جانها ۲ مولا، یا امام مظلوم... عطر یاسِ کاظمینی در شهادت چون حسینی۲ رویِ، پشت بام خانه تو شمعی و من پروانه مولا یا امام مظلوم... ما گدایی خانه زادیم روز محشر با جوادیم۲ بر دل تو پناهی مولا بر من کن نگاهی مولا ۲ مولا یا امام مظلوم... @majmaozakerine ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 🏴 ✍شاعر:حسن لطفی ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ جوان خانه‌ی زهرا غریبِ زهرا تو صدای  ناله‌ی  اَمَن یُجیبِ زهرا تو بمیرم از غمت آقا کسی نداری که غریب و زخمی و تنها کسی نداری که میان حُجره پَرَت را کسی نمی‌گیرد عزیزِ تشنه سرت را کسی نمی‌گیرد چقدر غرقِ عرق  غرقِ درد  تب داری میانِ سُرفه جگرپاره رویِ لب داری به دادِ تو نرسیدند تا صدا نزنی کسی نبود کنارت که دست و پا نزنی صدای بال و پَر بسته از قفس نرسد صدا نزن که صدایت به هیچکس نرسد صدا نزن که نفسهات مختصر نشوند صدای هلهله‌ها تا که بیشتر نشوند صدای هلهله آمد  رضا رضا نکنی که دست و پا بزنی و خدا خدا نکنی صدا نزن که به دَف می‌زنند در پَسِ در جوابِ دادِ تو کَف  می‌زنند در پَسِ در نگو  جوانِ رضا تشنه‌ای که آبی نیست بیا نگو جگرت سوخت که جوابی نیست  عجیب زهر بدی بود شعله بر پاکرد تمامیِ جگرت را  که اِرباًاِربا کرد  کسی نگفت که آبی دهان خشکش را کسی نگفت که رحمی زبانِ خشکش را به پُشت حُجره کنیزان و همسرش اینجاست  کسی نگفت نخندید مادرش اینجاست میان حجره پَرَت را کسی نمی‌گیرد عزیزِ تشنه سرت را کسی نمی‌گیرد  نه ظرف آب کنار و نه بستری داری نه گِرد خویش برادر نه خواهری داری برادری که  به قربان پیکر تو رَوَد نه خواهری که رسد زود همسر تو رَوَد نه گریه‌کُن که پِی‌ات سر به دشت بگذارد نه خواهری که برای تو طشت بگذارد میان خنده و دشنام بردنت آقا کِشان کِشان به رویِ بام بردنت آقا کنار خشکْ لبت ، کاسه‌های آب اُفتاد کشان کشان بدنت زیر آفتاب  اُفتاد کشیده‌اند زِ پا  با سرت چه بد خوردی میان راه بگو  چندتا لگد خوردی؟ به روی بام ولی مثل اینکه پامالی به روی بام ولی نه میانِ گودالی ولی به سویِ تو  خیره  نگاهِ دختر نیست به روی جسم تو جز سایه‌ی کبوتر نیست هزار شُکر که جسمِ تو نامرتب نیست  هزار شُکر که بر بام ، جای مَرکب نیست @majmaozakerine ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
1.12M
🏴 🏴 ✍شاعر:اسماعیل تقوایی ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ در غربت تنهایی ام جان می سپارم مسموم زهر کینه ام، یاری ندارم مانند بابا دارم به لبها، وای از غریبی۲ وای از غریبی، وای از غریبی، وای از غریبی... از زندگی با همسرم خیری ندیدم دشمن‌ میان خانه ی خود پروریدم دیگر رسیده، با دست همسر، عمرم به آخر۲ وای از غریبی، وای از غریبی، وای از غریبی... آتش زده زهر جفا، بر جسم وجانم همچون علیِ اکبرِ لیلا جوانم وقت جوانی، گردیده قسمت، فیض شهادت ۲ وای از غریبی، وای از غریبی، وای از غریبی... ای یادگار من علی، باز آ کنارم تا این دم آخر شوی، بابا تو یارم لطفی به من کن، جسم پدر را، غسل و کفن کن۲ وای از غریبی، وای از غریبی، وای از غریبی... در آخرِ ذیقعده دل، در شور وشین است اندر هوای مرقدش، در کاظمین است هر شیعه بینی، در سوگ مولا، باشد عزادار ۲ وای از غریبی، وای از غریبی، وای از غریبی... @majmaozakerine
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
وقتی همه‌جا شهره به عنوان تو باشیم باید که فقط ریزه ‌خورِ خوان تو باشیم دامن نکش از دست گدا‌های گرفتار بگذار کمی دست به دامان تو باشیم خیرُالعمل این است که ارباب تو باشی ما هم یکی از مُزد‌ بگیرانِ تو باشیم فردای قیامت خبر از در به دری نیست امروز اگر بی سر و سامان تو باشیم در سیرِ مقامات پِیِ گوهرِ اشکیم ما چله نشستیم که گریانِ تو باشیم اسلام بنا بر لَکَ لبیک حسین است ما نیز بنا شد که مسلمانِ تو باشیم گویی که اباالفضل دعاگوی لب ماست هرجا که به یادِ لب عطشان تو باشیم دلِ این بنده‌ی انگشت نما را نشکن با فراقت به سرم جامِ بلا را نشکن آبرویم برود آبروی تو رفته جلوی چشم همه ظرف گدا را نشکن دم شش گوشه فقط توبه‌ی ما را بپذیر جان آقای خراسان دل ما را نشکن به همه گفته‌ام ارباب خریدارِ من است حرمت سینه‌زنِ کرب و بلا را نشکن مادرش گفت که صد نیزه شکستی به تنش تو دگر بر بدنش چوبِ عصا را نشکن -- تنِ من را به هوای تن تو ریخته‌اند علی و فاطمه در این دو بدن ریخته‌اند جلوه‌ی واحده را بین دو تن ریخته‌اند این حسینی‌ست که در قالب من ریخته‌اند ما دوتا آینه‌ی روبروی یکدگریم محو خویشیم اگر محو روی یکدگریم ای به قربان تو و پیکرِ تو پیکرها ای به قربان موی خاکیِ تو معجرها امر کن تاکه بیفتند به پایت سرها آه در گریه نبینند تو را خواهرها از چه یا فاطمه یا فاطمه بر لب داری مگر از یاد تو رفته است که زینب داری؟ حاضرم دست به گیسو بزنم رد نکنی خیمه را با مژه جارو بزنم رد نکنی حرفِ از سینه و پهلو بزنم رد نکنی شد که یک بار به تو رو بزنم رد نکنی تنِ تو گرکه بیفتد تنِ من می‌افتد تو اگر جان بدهی گردنِ من می‌افتد دلم آشفته و حیران شد و حرفی نزدم نوبت رفتنِ یاران شد و حرفی نزدم اکبرت راهیِ میدان شد و حرفی نزدم در حرم تشنه فراوان شد و حرفی نزدم بگذار این پسران نیز به دردی بخورند این دوتا شیر جوان نیز به دردی بخورند نذر خونِ جگرت باد جگر داشتنم سپرِ سینه‌ی تو سینه سپر داشتنم خاک پای پسران تو پسر داشتنم سر به زیرم نکن ای شاه به سر داشتنم سر که زیر قدم یار نباشد سر نیست خواهری که به فدایت نشود خواهر نیست راضی‌ام این دو گُلم پرپرِ تو برگردند به حرم بر روی بال و پرِ تو برگردند لِه شده مثل علی اکبرِ تو برگردند دست خالی اگر از محضرِ تو برگردم دستمال پدرم را به سرم می‌بندم وسط معرکه چادر کمرم می‌بندم تو گرفتاری و من از تو گرفتارترم تو خریداری و من از تو خریدارترم من که از نرگسِ چشمان تو بیمارترم به خدا از همه غیر از تو جگردارترم امتحان کن که ببینی چقدَر حساسم به خداوند قسم شیرتر از عباسم بگذارم بروی باز شود حنجرِ تو یا به دست لبه‌ای کُند بیفتد سرِ تو جانِ انگشتِ تو افتد پِیِ انگشترِ تو می‌شود جانِ خودت گفت به من خواهرِ تو طاقتم نیست ببینم جگرت می‌ریزد ذره ذره به روی نیزه سرت می‌ریزد -- از تل زینبیه رسیدم که ای وای وای بالاسرت نشستم و دیدم که ای وای وای نیزه ز جای جایِ تنِ تو درآمده حتی لباس‌های تنِ تو درآمده دیدم کسی حسینِ مرا نحر می‌کند آقای عالمینِ مرا نحر می‌کند می‌خواستم ببوسَمَت اما مرا زدند ناراحتم کنار تو با پا مرا زدند -- چقدر روبروم طولش دادند سه ساعتِ تموم طولش دادند یه جوری هر کدوم طولش دادند سه ساعتِ تموم طولش دادند سرِ فرصت سرِ تو بریدند به چه قیمت سرِ تو بریدند بمیرم داداشِ غریبم توی غربت سرتو بریدند توی غربت سرتو بریدند -- انگار اومد بر قلب من فرود خنجری که سرت رو از پیکرت ربود گلوتو می‌بوسم، رگاتو می‌بوسم تو رو خدا دست و پا نزن (شرم دارم که بگویم سخن از تشنه لبی تشنه آن بود که می‌گفت به لشکر جگرم) ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوز همیشه ی جگرم باش یا حسین من سینه می زنم سپرم باش یا حسین در طول عمر جز تو پناهی نداشتم مثل گذشته ها پدرم باش یا حسین هر روز مادرم سر سجاده گفته است خیلی مراقب پسرم باش یا حسین ای نام تو بهانه ی شیرین زندگی شور محرم و صفرم باش یا حسین پایین پات سر بگذارم تو هم بیا بالای جسم محتضرم باش یا حسین جان مرا بگیر حوالی قتلگاه این گونه اخرین خبرم باش یا حسین دستم به دامنت نرسید این جهان اگر باب الحسین منتظرم باش یا حسین باشد قرار بعدی ما اربعین حرم مهر قبولی گذرم باش یا حسین شاعر: سعید پاشازاده ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بالاخره کار خودشو کرد نامه ی من الغریب حسین به قافله ی حبیب خدا داره میرسه حبیب حسین رو سفید و مو سفیده راه عشق مرتضی اومده تا جون بده تو راه شاه کربلا مرحباً مرحبا خوش اومدی حبیبُنا مرحباً مرحبا خوش اومدی به کربلا **** تا همه ی عاشقا برسن منتظره هر دقیقه حسین خوش به حال هرکسی که مثه حبیب بشه رفیق حسین تا حبیب اومد آروم شد بی قراری حسین اومده سرباز حیدر واسه یاری حسین مرحباً مرحبا تو معرکه علم بگیر مرحباً مرحبا بگو حسین نعم الامیر **** مگه میشه دل به تو نسپرد مگه میشه واسه ی تو نمرد وقتی که فدایی میطلبی مگه میشه سر برات نیاورد ما تعهد میکنیم مثل حبیب مثل زهیر تا نفس تو سینه هست با تو میمونیم ولاغیر مرحباً مرحبا به این همه شور و شعور مرحباً مرحبا آماده ایم برا ظهور ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
در صفِ و کرب و بلا، لشکر شیطان چو مصمّم شدی از جور و جفا در پیِ قتلِ پسر احمد مختار بهین حجّت دادار، ولیُ اللهِ ابرار یگانه پسرِ حیدرِ کرار در آن مرحله حُر بود گرفتار فِتاده به تنش لرزه در آن عرصه‌ی پیکار به دل داشت ز غم آهِ شرر بار گهی بخت به جنّت کشَدَش، گه به سوی نار سرشکش به رخ و گفت که ای قادر جبّار من و جنگ حسین ابن علی رهبر احرار به ذات احدِ داورِ غفّار که هرگز نکنم رو به سوی نار به ناگاه چو خون یک‌سره جوشیدو خروشید همه هستی خود باخت، فرس تاخت به سوی حرم یوسفِ زهرا به لب داشت بسی ذکر و دعا را حسین جان توبه کردم، بیا دورت بگردم... تویی درمان دردم، بیا دورت بگردم... پسر فاطمه فرمود که ای حرّ ریاحی تو دگر حُرّ حسینی، یار اُمُ الحسنینی تو بُریری، تو زُهیری تو علی اکبر و عبّاس رشیدی تو همه صدق و صفایی تو همه شور و نوایی تو دگر از شهدایی تو گل سرسبد کرب و بلایی تو دگر توبه نمودی تو به ما چهره گشودی زهی از حُسن ختامت، زهی از قدر و مقامت زهی از شور کلامت، زهی از مشی و مرامت چه شود تا که بیایی، به برِ ما و بینی کرم و عفوِ خطا را صفا آورده‌ای حُر، چه ها آورده‌ای ای حُر... حُر چو دید آن‌هم لطف و کرم و بخشش و احسان و عطا گفت که ای شمس هدی، نور خدا، سیّد خیل شهدا لحظه‌ای آرام نگیرم ابداً تا که شود از بدنم روح برون، رأس جدا اذن کرم کن که روم جانب میدان و به راه تو دهم جان و شوم کشته در این دشت بلا با لب عطشان من اگر راه تو بستم، دل زار تو شکستم به خدا از تو و از زینب و عباس و سکینه خجلَستم بلکه جبران کنم از دادن جان جرم و خطا را حسین جانم فدایت، بمیرم من برایت... دشمنان یک‌سره گفتند که احسنت به چنین غیرت و این همّت و این عزت و این صولت و این هیبت و این قدرت و این نیرو و این بازو و این عزم صلابت که به هم ریخت بسی میمنه و میسره را خصم فراری شده با خفت و خواری، همه با شیون و زاری فلک انگشت به لب ماند و ملک نعره‌ی تکبیر زد و تا که شد از زخم فراوان تن پاکش چو زره تاب ز تن داد و فتاد از سر زین خواند شَهِ ارض و سما را حسین جان کُن قبولم، ببخشا بر بتولم... به اولاد رسولم، ، ببخشا بر بتولم... یوسفِ فاطمه آمد سوی میدان سرِ حُر را ز وفا بر سر دامن بگرفت و نگه از لطف و کرم کرد بر آن کشته‌ی آزاده‌ی دلداده و فرمود که ای حُر تو دگر حُر شهیدی چه نکو مادر تو نام تو حُر گفت دگر همدم مایی، شریک غم مایی تو هم مُحرِم و هم مَحرم مایی تو همه صدق و صفایی تو سفیر شهدایی، تو دگر پاک ز هر جرم و خطایی زتو گیرند دگر اهل وفا درس وفا را تودیگر حُرِّ مایی، شهید کربلایی... ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️