eitaa logo
کانال متن و روضه مجمع الذاکرین اهل بیت علیه السلام🎤
39.8هزار دنبال‌کننده
8هزار عکس
3.3هزار ویدیو
366 فایل
﷽ جدیدترین اشعار،نوحه وروضه بامتن درکانال ما خوش آمدید 🌺 مدیریت وتبلیغات👇تبلیغ پزشکی نداریم @khadeem110 @majmazakerinee لینک کانال👆 https://eitaa.com/joinchat/272171029Cdda5575628 لینک گروه 👆 https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما درروبیکا👆
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۴۱ (حضرت علی اکبر ع) در خلق و خو و خصلتی،شبیه پیغمبر جانم علی اکبر تو صاحب کرامتی،ای نوه ی حیدر جانم علی اکبر ای افتخار عالمین،ای قهرمان من یار جوان من ای میوه ی قلب پدر،هستی خدا باور جانم علی اکبر ای نور چشمم پسرم،بر تو نمودم رو با کنده ی زانو سر تو را عزیز جان،گرفته ام در بر جانم علی اکبر بابا شده خون جگرم،ای مه جبین من ای نازنین من اندر کنار پیکرت،بابا زند بر سر جانم علی اکبر ای شبه پیغمبر علی،فرقت دو تا گردید جانت فدا گردید با پیکر خونین خود،رفتی سوی داور جانم علی اکبر برخیز و بنگر بر پدر،گردیده ام دلخون از داغ تو محزون زینب رسیده از حرم،با دیدگان تر جانم علی اکبر تا دیدمت صد پاره تن،شد قامت من خم صبرم بگشته کم داغ تو زد بر جان شرر،ای ز همه بهتر جانم علی اکبر بابا نگر بر حال من،ای ماه رخشانم سر در گریبانم صد پاره پیکر گشته ای،با نیزه و خنجر جانم علی اکبر اهل حرم گریان همه،ریزند سرشک غم از سوز این ماتم زند سکینه از غمت،بر سینه و بر سر جانم علی اکبر آمد برای یاری ام،با گریه جان بر لب عمه ی تو زینب گرید کنار پیکرت،ای روح در پیکر جانم علی اکبر
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۳۰ (حضرت علی اکبر ع) غرق ماتم اکبر است در وداع آخر است وقت وداع او،شد شورش محشر اهل حرم گریان،با رفتن اکبر مولی علی اکبر۲ چون پدر آزاده است بر نبرد آماده است رفته سوی میدان،با اذن بابایش گریه کند بهر،بابای تنهایش مولی علی اکبر۲ بر علی اکبر درود جنگ شایانی نمود یار گل زهرا،با جان نثاری شد با رجز اکبر،دشمن فراری شد مولی علی اکبر۲ دشمن آمد سوی او با عدو شد رو به رو خون شد دل بابا،از این همه بیداد از کینه ی دشمن،از روی زین افتاد مولی علی اکبر۲ تا صدای او شنید در کنار او رسید حسین سوی میدان،آمد به سوی او با اشک و با ناله،با کنده ی زانو مولی علی اکبر۲ غرق خون دید اکبرش اربا اربا پیکرش کنار جسم او،حسین شده دلخون بهر علی اکبر،عمه شده محزون مولی علی اکبر۲ صبر مولی کم شده قامت او خم شده پیچیده در صحرا،بوی علی اکبر صورت نهاده بر،روی علی اکبر مولی علی اکبر۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۶ (حضرت علی اکبر ع) ای نور دو چشم من(رفتی به سوی میدان)۲ از جنگ تو در میدان(دشمن شده است حیران)۲ اشبه الناس پیغمبر تویی تو نوه ی حضرت حیدر تویی تو ای نور بصرم یا علی اکبر۲ در خلق و خویت اکبر(چون احمد مختاری)۲ جنگ آور دشت خون(چون حیدر کراری)۲ از تبار حیدر و خیر الناسی پرورده ی دست عمو عباسی ای نور بصرم یا علی اکبر۲ ای میوه ی قلب من(قربان اذان تو)۲ سوزانده دل بابا(آن اشک روان تو)۲ می روی و از فراقت می سوزم از غمت پسرم سیه شد روزم ای نور بصرم یا علی اکبر۲ با رفتن تو اکبر(بابا جگرم خون شد)۲ بعد از تو علی اکبر(ظلم و ستم افزون شد)۲ در راه دین شدی تو اربا اربا ذکر اهل حرم آه و واویلا ای نور بصرم یا علی اکبر۲ از بهر لقای دوست(رفتی ز برم بابا)۲ تا پیکر تو دیدم(خون شد جگرم بابا)۲ ای گل پرپر در خون تپیده در کنارت شدم قامت خمیده ای نور بصرم یا علی اکبر۲ از کینه ی دشمن ها(افتادی به روی خاک)۲ ای نور دل بابا(شد پیکر تو صد چاک)۲ بین ما رشته ی الفت بریدند من گریه کردم و دشمن خندیدند ای نور بصرم یا علی اکبر۲ از داغ تو می ریزد(اشک بصرم بابا)۲ با دیدن جسم تو(خم شد کمرم بابا)۲ ای مه در موج خون آرمیده بهر تسلایم زینب رسیده ای نور بصرم یا علی اکبر۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۱۵ (حضرت علی اکبر ع) علی اکبر از نسب احمد مختاری تو نوه ی حیدر کراری تو محور وفا و ایثاری علی اکبر،ای جان حسین علی اکبر،جانان حسین علی اکبر،در تمام عمر هستی جنت و رضوان حسین مولانا علی اکبر حسین۴ علی اکبر به ام لیلا پسری اکبر تو مصطفای دگری اکبر شجاعت تو حیدری اکبر علی اکبر،هستی حسین علی اکبر،جان زینبین علی اکبر،تا روز جزا بر تو می نازد شاه عالمین مولانا علی اکبر حسین۴ علی اکبر تو می روی علی سوی میدان دشمن ز دیدن رخت حیران پدر به دنبال سرت گریان علی اکبر،نور بصرم علی اکبر،رفتی ز برم علی اکبر،حق بود گواه با رفتن تو خون شد جگرم مولانا علی اکبر حسین۴ علی اکبر چه کرده با تو دشمنت بابا افتاده بر زمین تنت بابا شد اربا اربا بدنت بابا علی اکبر،تو شدی شهید علی اکبر،خون تو چکید علی اکبر،بعد تو منم در کرب و بلا بی یار و وحید مولانا علی اکبر حسین۴
۱۲ (حضرت علی اکبر ع) اشبه الناس پیغمبر اکرم تویی نزد آل عبا علی مکرم تویی ای گل باغ دین،تویی نور مبین یا علی جان۲ نور دیدگان اهل ولایی علی اولین شهید آل عبایی علی غصه های پدر،زد به جانت شرر یا علی جان۲ دست پرورده ی حسین زهرا تویی محو در خدا و روح تولا تویی بر حسین غریب،تویی یار و حبیب یا علی جان۲ در شجاعت تویی حیدر خیبر شکن صبر و حلمت بود چون عموی خود حسن ای گل یاسمن،شمع هر انجمن یا علی جان۲ وقت رفتن همه اهل حرم گریه کرد بهر تو یا علی شاه کرم گریه کرد تو نبی خصلتی،پا به سر غیرتی یا علی جان۲ رفتی و گفته ای من نوه ی حیدرم پسرم بر حسین من علی اکبرم این بود جوششم،بهر دین کوششم یا علی جان۲ پدرت قامت خمیده آمد برت یوسف فاطمه گرفت به دامن سرت آمده با شتاب،بده بر او جواب یا علی جان۲ در ره دین حق جان تو گشته فدا زین همه ظلم و کین فرق تو گشته دو تا تویی نقش زمین،پدرت دلغمین یا علی جان۲ از ستم پیکر تو اربا اربا شده اشک چشمش روان یوسف زهرا شده قامتش خم شده،صبر او کم شده یا علی جان۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
زمینه امام حسین علیه السلام دهه اول محرم ۱۴۴۵ ه.ق اگه خرابی بیا، حسین آبادت می کنه اگه اسیری بیا، حسین آزادت می کنه دنیا می خوای برو پی اباعبدالله عقبا می خوای برو پی اباعبدالله روز محشر اگه بازم نگاه لطف از زهرا می خوای برو پی اباعبدالله دنیا حسین، عقبی حسین آرامشِ، زهرا حسین مولا حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اگه فقیری بیا، حسین مهمونت می کنه اگه امیری بیا، حسین مجنونت می کنه هر کی هستی برو پی اباعبدالله با سرمستی برو پی اباعبدالله عزت می خوای دیگه نده دست بیعت با هر دستی... برو پی اباعبدالله آقا حسین، والا حسین زیباترین، زیبا حسین مولا حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اگه مریضی بیا، حسین درمونت می کنه اگه کویری بیا، حسین بارونت می کنه تا عمر داری برو پی اباعبدالله وقتِ یاری برو پی اباعبدالله هر جا موندی تووی دو راهی، بی تردید توو هر کاری برو پی اباعبدالله ای جان حسین، جانان حسین جانم سنه، قربان حسین مولا حسین وحید محمدی
بار من را كمرم نه سر زانو برداشت كاسه ي زانوي من در طلبت مو برداشت در خداحافظي ات بود كه من افتادم آه راحت نتوان چشم ز آهو برداشت آهوي خوش قد و بالاي حرم، ميكُشَمَش نيزه زن را كه رسيد از رويت ابرو برداشت هر چه كردم بخدا روي به قبله نشدي علتش نيزه ي آن بود كه پهلو برداشت ديدم از دور كسي رَختِ تو را ميپايد آمدم زودتر از من او همه را او برداشت زخمهاي بدنت از دو طرف مرتبط اند هر كسي نيزه اي از پشت زد از رو برداشت بين ِ ميدان نشد اما وسطِ خيمه كه شد آخرش عمه ي تو دست به گيسو برداشت بخدا خسته شدم آه كجايي اكبر كاسه ي زانوي من در طلبت مو برداشت عاقبت توي عبايي جگرم را بردم با چه وضعييتي آخر پسرم را بردم
شب هشتم شده و سینه فقط غم دارد روضه ی امشب ما پیر شدن هم دارد مثل ارباب کنار تن مجروح علی مستمع در شب هشتم کمری خم دارد روضه ی دفن حسین است و به تنهایی خود داغ، اندازه ی یک ماه محرم دارد روضه میخوانم از آن سرو رشید مجروح که تنش روی عبا چند قلم کم دارد آسمان، غم زده ی روضه و خون می بارد پای این روضه اگر مرد کسی حق دارد روضه خوان شب هشتم بدنش میلرزد مثل ارباب در این روضه تنش میلرزد پدر داغ جوان دیده اگر هست اینجا تازه شد داغ دلش باز، ببخشد ما را جگرم سوخته مرهم بگذارید مرا امشب ای سلسله سادات ببخشید مرا نیمه ی سیب رسول است و مسیحای حسین رفت با رفتنش امید ز سیمای حسین پسری غرق به خون نقش زمین در صحراست کمر روضه خم از واژه ی اربن ارباست از کمر تا شده این پیکر چون کوهی که... ریخته روی زمین قامت مجروحی که... می چکد خون ز گلو چشم و دهان دست و سرش جای یک بوسه نمانده است برای پدرش دشت را چشم پدر پر ز علی می بیند گل پرپر شده را روی عبا می چیند لشکری کرد اشاره پدر پیرش را خنده ها کشت دوباره پدر پیرش را گیسوان پسرش روی زمین پا خورده دید یک تیغ میان کمرش تا خورده نیزه ای از وسط سینه ی او رد شده است خون نشسته به گلو راه نفس سد شده است
سروِ رعنایِ قدت قامت من خم کرده داغِ تو نام مرا شهرهٔ عالم کرده پیرِ عشقم من و تو حاصل عمرم هستی ای جوان ماتم تو عمر مرا کم کرده خبرِ کشتنِ تو تا که رسیده به زنان حرمِ امن مرا خیمه ماتم کرده ارباًاربا  تنِ تو این فزعِ آخرِ تو لحظهٔ مرگ مرا خوب فراهم کرده این شکافی که زده نیزه به پهلوت علی صحنه‌ی مادر و مسمار مجسم کرده خیز و بین اشک من و کف زدن دشمن را داغ تو شادی این قوم فراهم کرده چه شده جسم تو از لایِ زره می‌ریزد نیزه ترکیب تنت؛  وای چه دَرهم کرده دختری بعد تو با اذن عمو عباسش زیر چادر گره مقنعه محکم کرده
خِس خِس سینه ات انداخت ز پا بابا را به زمین هِی نکش آنقدر عزیزم پا را پیرمردم!همۀ دلخوشی من برخیز برنمیخیزی اگر باز کن این لبها را دشت پُر گشته ز تو یا که تو از دشت پری؟ به زمین ریخته ای مینگرم هر جا را سهم آهوی من از زندگی اش صیاد است بست با نیزه به رویش ره این صحرا را پهلویت آمدم و پهلویت آزارم داد باز دیدم وسط آتش در، زهرا را خُنکای جگرم بی تو نمیخواهم من به خدا لحظه ای از زندگی دنیا را تو تجلای غم پنج تنی یا ولدی که به هر زخم به تصویر کشیدی ما را..
مثل آهی که نهاد از مصدرش بیرون کشید نیزه را بابا ز حلق اکبرش بیرون کشید دشنه‌ای،نای اذان‌گویِ حرم را باز کرد... چندتا اَشهَد ز عُمق‌ حنجرش بیرون کشید فرض کن شمشیر با فَرقِ جوانی لج کند... تیغ را باید چگونه از سرش بیرون کشید! آنقَدَر پا خورد..،جلد مصحفش پاشیده شد برگه برگه می‌توان از دفترش بیرون کشید با عبایی که حسین آورد در آن ازدحام... چند‌عضوی را فقط از پیکرش بیرون کشید زخم پهلوی پسر را دید..،داغش تازه شد... میخ را با چه عذابی مادرش بیرون کشید هر دری زد تا علی "بابا" بگوید که..،نشد لخته ی خون را اگرچه آخرش بیرون کشید روی نعش شاهزاده داشت جان می داد..،آه... شاه را از این مصیبت خواهرش بیرون کشید
خِس خِس سینه ات انداخت ز پا بابا را به زمین هِی نکش آنقدر عزیزم پا را
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا