۳۸
(امام سجاد ع)
از داغ تو یابن الحسین،هر دل شده ناشاد
یا حضرت سجاد
گشتی شهید راه دین،از کینه و بیداد
یا حضرت سجاد
با زهر کینه گشته ای،شهید راه دین
باقر شده غمگین
از داغ تو خون گریه کرد،این عالم ایجاد
یا حضرت سجاد
دیدی شده غرق به خون،از کین علی اکبر
شد همچو گل پرپر
شد اربا اربا پیکرش،امان از این بیداد
یا حضرت سجاد
دیدی که طفل تشنه لب،با تیر شده سیراب
رفته علی در خواب
قلب تو را ای نور حق،سوزانده این رخداد
یا حضرت سجاد
دیدی علی اصغر ز کین،دردش شده چاره
شد حنجرش پاره
قنداقه اش پر خون شده،با تیر آن صیاد
یا حضرت سجاد
دیدی که عباس علی،دستش جدا گشته
جانش فدا گشته
سقای طفلان حسین،در علقمه جان داد
یا حضرت سجاد
دیدی پدر از صدر زین،روی زمین افتاد
در راه دین جان داد
سرش جدا شد از بدن،با دست آن جلاد
یا حضرت سجاد
دیدی سری بر نیزه ها،مولی شدی دلخون
عمه شده محزون
آتش زدند بر خیمه ها،آن لشکر الحاد
یا حضرت سجاد
دیدی گلستان نبی،از کین شده پرپر
زینب زند بر سر
دیدی که مانده از ستم،روی زمین اجساد
یا حضرت سجاد
در تشت زر رأس پدر،دیدی شدی گریان
ای حامی قرآن
می زد به لب با چوب کین،یزید بی بنیاد
یا حضرت سجاد
#رضا_یعقوبیان
#سبک_ای_ساقی_لب_تشنگان
#امام_سجاد_ع
محل بده به منِ بینوا، فدات شوم
دلم شکست ز دوری، بیا... فدات شوم
اگر چه دامن تو بارها رها کردم
رها نمی کنی آقا مرا، فدات شوم
میان نافله ی نیمه ی شبت آقا
برای نوکر خود کن دعا، فدات شوم
چه حرف ها! سر من فرش راه تو بشود؟!
سرم کجا، کف پایت کجا؟! فدات شوم
خوش است کشته شوم در رهت هزاران بار
دوباره زنده شوم بارها فدات شوم
تو هم شبیه حسینی، سجیّتت کرم است
ببر مرا سحری کربلا، فدات شوم
میان سلسله فرمود حضرت سجاد
امامِ مانده روی بوریا، فدات شوم
چکید خون حسین از بلندی نیزه
عقیله با دل خون زد صدا: فدات شوم
عزیزِ بی کفنِ مادرم جُعِلتُ فِداک
غریبِ تشنه لبِ سرجدا فدات شوم
محمد جواد شیرازی
#امام_سجاد
#مناجات_امام_زمان_علیه_السلام
#امام_سجاد_ع_مدح_و_مصائب
عزیز کردهی ارباب ماست حضرتِ سجّاد
حُسینسیرت و حیدرنِماست حضرتِ سجّاد
قسم به یکصد و بیست وچهار هزار پیمبر
که یکتنه همهی انبیاست حضرتِ سجّاد
همانقَدَر که علیاکبر است مثل پیمبر
همانقَدَر علیِمُرتضاست حضرتِ سجّاد
به ایندلیل که میراثدارِ حضرتِ مولاست
فضائلش یَمِ بیاِنتهاست حضرتِ سجّاد
زبانزد است در آقایی و کرامت و احسان
اِدامهی حُسن مُجتباست حضرتِ سجّاد
حدیث لوح* بخوان تا بفهمی ای دل غافل
حسابش از همهعالم جُداست حضرت سجاد
امام: حاکم دین؛ اصل دین؛تمامی دین است
نماز و روزه وحجّ ودُعاست حضرِت سجّاد
به اقتضای مَشیّت به تب نشسته وگرنه
بهدردِ خَلقِ دوعالم دواست حضرتِ سجاد
به روز حشر که جمعند خلق اول و آخر
شنیدنیست ندایِ(کجاست حضرتِ سجّاد؟)
یزید را به حقارت کشید خُطبهی تُندش
بهطرز جنگ اگر برنخاست حضرتِ سجّاد
پساز گذشت سیوچندسال هر نفسش را
بهیاد تشنهلب کربلاست حضرتِ سجّاد
پساز حسین واباالفضل وعون وقاسم واکبر
پناه بی کسی عمّههاست حضرتِ سجّاد
هزار و یک غمِ سنگین نشسته بر دلش امّا
شکسته از غم شامِ بلاست حضرتِ سجّاد
✍ #محمد_قاسمی
*فرازی از حدیث شریف لوح
((أَوَّلُهُمْ عَلِی سَیدُ الْعَابِدِینَ وَ زَینُ أَوْلِیائِی الْمَاضِینَ
#امام_سجاد_ع_مدح_و_مصائب
#امام_سجاد_ع_مدح_و_مناجات
...ای مناجات ای نسیم دعا
راه نزدیک ما به سمت خدا
ای که دریا کنار تو قطره
قطره با التفات تو دریا
نذر سجادۀ شبانۀ توست
چارمین رکعت نوافل ما
ای امام علیّ دوم من
ای امام چهارم دنیا
مرد شب زندهدار سجاده
مرد محراب، التماس دعا
از تو بوی نماز میآید
بوی راز و نیاز میآید
مادر تو نگین حجب و حیاست
شرف الشمس سیدالشهداست
مایۀ آبروی ایران است
افتخار همیشهام به شماست
از تو و مادر تو این دل ما
عاشق خانوادۀ زهراست
یک سفر پیش ما نمیآیی؟
وطن مادری تو این جاست
تو عجم زادهای، تو فامیلی
پس حرمسازیات به گردن ماست
تو در این سرزمین گل کاری
به خدا حق آب و گل داری
آفتابی که حق کشیده تویی
جلوهای که کسی ندیده تویی
با ظرافت، خدای عزّوجل
بی نظیری که آفریده تویی
آنکه با کفّۀ تولایش
پای میزانمان کشیده تویی
شب اسیر هزار رکعت تو
به خدایم قسم پدیده تویی
نخلهای بلند نخلستان
بارش رحمتی که دیده تویی
با دعای غلام تو دارد
آسمان مدینه میبارد
بی تو سجادهای اگر هم بود
فرش رسوایی دو عالم بود
بی تو یا حرفی از بهشت نبود
یا اگر بود هم جهنم بود
خطبههای گلوی زخمی تو
انعکاس غروب ماتم بود
تو اگر خطبهای نمیخواندی
خانههامان بدون پرچم بود
تو اگر روضه ای نمیخواندی
سال ما سال بی محرّم بود
از تو داریم فصل ماتم را
ده شب گریۀ محرم را
احترام تو را سلام نبود
حق تو کوچههای شام نبود
حق آیینهها شکستن نیست
گیرم این آینه امام نبود
هیچ جایی برای حال شما
بدتر از مجلس حرام نبود
گریه کردی، صدا زدی «ای کاش
هیچ سنگی به روی بام نبود
کاش مادر مرا نمیزایید
من امامم، خرابه جام نبود»
حرف ویرانه در میان آمد
دختر شاه، یادمان آمد
✍ #علی_اکبر_لطیفیان
#امام_سجاد_ع_مدح_و_مصائب
ز بعد کربوبلا کارِ تو اگر زاریست
قیام گریۀ تو خود حدیث بیداریست
خدا نخواست که خالی شود زمین از تو
اگرکه مصلحت تو تب است و بیماریست
که گفته اشک ندارد صدا؟! که تا محشر
صدای اشک تو در غربت زمان جاریست
بهشتِ سرخِ ولایت هنوز هم سبز است
که باغبانیِ این باغ با گهرباریست
اگر که پایۀ ظلم از کلام تو لرزید
پیام خطبۀ روشنگر تو هشیاریست
تو را به زهر چه حاجت که روی سینۀ تو
زدشت کربوبلا زخم غربتی کاریست
به عزّت و به مقام و وجاهتت سوگند
نصیب دشمن ظالم هنوز هم خواریست
به نالههای دل زائر شما مهدی
بقیع، شب همه شب شاهدِ عزاداریست
ز هجر کوی تو دلتنگ شد «وفایی» و گفت
زشوق جان من آگاه حضرت باریست
✍ #سیدهاشم_وفایی
#امام_سجاد_ع_مصائب
بگو چرا چنین پر التهاب گریه میکنی
چه دیدهای؟ چقدر بی حساب گریه میکنی
شبیه مادران بچهمرده آه میکشی
شدیدتر ز گریهی رباب گریه میکنی
سه شعبه شیرخواره را به خواب برد و سالهاست
عبا به سر همیشه قبل خواب گریه میکنی
از آن زمان که دست ساقی حرم بریده شد
همینکه دست میزنی به آب گریه میکنی
به یاد پیکری که روی خاکها سه روز ماند
نظر که میکنی به آفتاب گریه میکنی
ز مجلس یزید هر زمان سؤال میکنند
چرا به جای دادن جواب گریه میکنی؟!
میان خلوتت به کوفیان که فکر میکنی
برای غربت ابوتراب گریه میکنی...
✍ #علی_ذوالقدر
۲۱
(امام سجاد ع)
تویی امام چارمین حضرت زین العابدین
هستی یا مولی در عالم زینت جمع ساجدین
در حال بیماری دیدی رنج و غم کرب و بلا
واویلتا واویلتا۲
تو دیده ای در کربلا خون شد دل آل عبا
بشنیده ای العطش طفلان شاه کربلا
در روز عاشورای خون خون شد دلت زین ماجرا
واویلتا واویلتا۲
در روز عاشورا دیدی اکبر شده اربا اربا
در کنار پیکر او تو دیده ای اشک بابا
پرپر شد از تیغ ستم تنها گل ام لیلا
واویلتا واویلتا۲
در روز عاشورا دیدی تشنگی علی اصغر
بر روی دست پدرت دیدی چون گل شده پرپر
حرمله زد بر گلوی علی اصغر تیر جفا
واویلتا واویلتا۲
در روز عاشورای خون دیده ای تو ای گل یاس
اندر کنار علقمه افتاده دستان عباس
دستانش از بدن جدا فرقش شده از کین دو تا
واویلتا واویلتا۲
در روز عاشورا دیدی وداع آخر حسین
موقع رفتن به میدان گریه ی خواهر حسین
شنیده ای از عمه ات تو ناله ی واویلتا
واویلتا واویلتا۲
در روز عاشورای خون دیدی که شمر خنجر کشید
بنشسته روی سینه اش رأس گل زهرا برید
دیدی که از ظلم و کینه سرش بریده از قفا
واویلتا واویلتا۲
دیدی که عمه ات زینب زین مصیبت خون شد دلش
داغ حسین و اکبرش زده شرر بر حاصلش
دیدی که می سوزد زینب زین همه رنج و ابتلا
واویلتا واویلتا۲
دیدی تو که بعد از پدر آتش زدند بر خیمه ها
رأس شهیدان خدا دیدی بر روی نیزه ها
در کنار اهل حرم به پا کردی بزم عزا
واویلتا واویلتا۲
دیدی که یتیمانش را با تازیانه می زدند
عمه و اهل حرم را چه ظالمانه می زدند
ذکر همه گشته حسین با گریه های بی صدا
واویلتا واویلتا۲
#رضا_یعقوبیان
#سبک_سرلشکرو_آب_آورم
#امام_سجاد_ع
۱۸
(امام سجاد ع)
شب سوز غم،حضرت ساجدین
دل پر از ماتم و،شیعیان دلغمین
شهر یثرب ماتمسرا گشته
از غم داغش کربلا گشته
آه و واویلا۴
زهر کین عدو،زد شرر بر دلش
سوزد از سوز زهر،همه ی حاصلش
بر دلش امشب شور و شین دارد
شرری از داغ حسین دارد
آه و واویلا۴
دیده در کربلا،او غم و ابتلا
پیکر غرق خون،سر از تن جدا
دیده گل های پرپر چیده
بر روی نیزه سر ببریده
آه و واویلا۴
دیده اکبر ز کین،اربا اربا شده
پرپر از جور خصم،گل لیلا شده
دیده بابا را قامتش خم شد
از غم اکبر صبر او کم شد
آه و واویلا۴
دیده عطشان لب،علی اصغر است
روی دست پدر،همچو گل پرپر است
تیر عدو زد بر گلوی اصغر
پر ز خون شد ماه روی اصغر
آه و واویلا۴
دیده دست عمو،از بدن شد جدا
بهر یاری دین،جان او شد فدا
غربت بابا را نمود احساس
تا که دید افتاد بر زمین عباس
آه و واویلا۴
دیده آتش زدند،بر همه خیمه ها
سر پاک حسین،بر روی نیزه ها
از غم بابا جگرش خون شد
یوسف زهرا زار و محزون شد
آه و واویلا۴
دیده بر تشنگان،بی بهانه زدند
دیده بر کودکان،تازیانه زدند
دشمنش زخم او نمک می زد
عمه و طفلان را کتک می زد
آه و واویلا۴
دیده چارم امام،ظلم و کینه به شام
اهل بیت را زدند،سنگ ز بالای بام
زین مصیبت خون جگر خوردند
اهل بیت را در بزم می بردند
آه و واویلا۴
دیده رأس پدر،بوده در تشت زر
گل باغ حسین،شد ز غم خونجگر
دیده بابا را دم زد از محبوب
بر لبان او زد عدو با چوب
آه و واویلا۴
دیده با چشم خود،ظلم امیه را
همچو زهرا به شب،دفن رقیه را
بلبل بابا از نفس افتاد
با نوای یا ابتا جان داد
آه و واویلا۴
دیده پرپر ز کین،گل آلاله را
در خرابه ی شام،دفن سه ساله را
در کنار رأس پدر جان داد
جان خود را در راه قرآن داد
آه و واویلا۴
#رضا_یعقوبیان
#سبک_همه_جا_بروم
#امام_سجاد_ع