#علی علیه السلام | #صبر در دوران #غصب‌خلافت 📝شهید مطهری: 🔸سكوت على سكوتى حساب شده و منطقى بود نه صرفاً ناشى از اضطرار و بيچارگى؛ يعنى او از ميان دو كار، بنا به مصلحت يكى را انتخاب كرد كه شاق‏تر و فرساينده‏ تر بود. 🔸براى او آسان بود كه قيام كند و حد اكثر آن بود كه به واسطه نداشتن يار و ياور، خودش و فرزندانش شهيد شوند....على با اين بيان به ابو سفيان و ديگران فهماند كه سكوت من از ترس مرگ نيست، از آن است كه قيام و شهادت در اين شرايط بر زيان اسلام است نه به نفع آن. 🔸طفِقْتُ أَرْتئي بَيْنَ انْ اصولَ بِيَدٍ جَذّاءَ اوْ اصْبِرَ عَلى طَخْيَةٍ عَمْياءَ، يَهْرَمُ فيهَا الْكَبيرُ وَ يَشيبُ فيهَا الصَّغيرُ وَ يَكْدَحُ فيها مُؤْمِنٌ حَتّى يَلْقى‏ رَبَّهُ، فَرَأيْتُ انَّ الصَّبْرَ عَلى هاتا احْجى، فَصَبَرْتُ وَ فِى الْعَيْنِ قَذى وَ فِى الْحَلْقِ شَجًى.. ✍️ترجمه: در انديشه فرو رفتم كه ميان دو راه كدام را برگزينم؟ آيا با كوته دستى قيام كنم يا بر تاريكى‏‌اى كور صبر كنم، تاريكى‏‌اى كه بزرگسال در آن فرتوت می‏شود و تازه سال پير مىگردد و مؤمن در تلاشى سخت تا آخرين نفس واقع مىیشود. ديدم صبر بر همين حالت طاقت فرسا عاقلانه ‏تر است، پس صبر كردم در حالى كه خارى در چشم و استخوانى در گلويم بود✨ 📚(سیری در نهج البلاغه/مجموعه اثار شهید مطهری ج16. ص 485). @goftemane_tohid