آقا مهدی محرم هرسال دم در هیات و در کوچه با چوب پری در دست، مسئولیت هدایت و پارک ماشین های عزاداران را به عهده می گرفت. کاری که در هوای سرد محرم هر سال واقعا دشوار بود. یادم هست لباس بارانی که به تن داشت کاملا خیس شده بود گفتم مهدی خیس شدی!! سرد است. بیا داخل! می گفت: اشکال نداره باید حواسم به ماشین ها باشد. و داخل نمی آمد. به عزاداران سخت نمی گرفت. شماره همراه کسانی که ماشینشان جای خوبی پارک نمی شد را می گرفت تا با خیال راحت در مراسم شرکت کنند. مهدی حسرت حضور در مراسم سینه زنی را سال ها در دل داشت به هم هیاتش هم گفته بود. خوش به حالت از طرف من هم سینه بزن سال هاست در حسرتش هستم. مراقب بچه ها بود که جلوی ماشین ها نروند. امنیت بیرون مراسم برایش بسیار مهم بود، تا پایان مراسم همان جا می ماند داخل نمی آمد، غالبا مراسم که تمام می شد و همه شام خورده بودند مهدی هنوز بیرون بود. می گفت بگذار عزاداران ماشین هایشان را بردارند دیر نمی شود، کمتر کسی می دانست جوانی که بدون هیچ ادعایی در کوچه و در تاریکی ایستاده مدرک فوق لیسانس دارد!! چرا که عشق به امام حسین (ع) در دلش حد و مرزی نداشت. تمام کارهای مهدی مخلصانه بود گاهی در دیگر مراسمات امام حسین (ع) نیز دم در می ایستاد و به عزاداران نایلون برای نگهداری کفش هایشان می داد... #اربعین #شهید_مهدی_اسحاقیان رهرو مکتب #امام_حسین ع💚 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌http://eitaa.com/maktabehajqasemsoleimani