مناجات با امام زمان عج
در آغاز سال جدید
رسید فصل بهار و بهار ما نرسید
بهار عمر گذشت و نگار ما نرسید
کجاست مرهم غم های بی شمار علی
دوای زخم دل داغدار ما نرسید
به شوق دیدن رویش به صبح خیره شدیم
چقدر خیره شدیم و سوار ما نرسید
کجاست نور امید نجات این عالم
کجاست صبر و قراری، قرار ما نرسید
چقدر چله گرفتیم تا ببینیمش
ولی به منزل مقصود بار ما نرسید
هزار حرف مگو بین سینه بود و کسی
به داد این دل بیمار و زار ما نرسید
چقدر گریه نوشتیم پای غربت او
چقدر گریه نوشتیم... یار ما نرسید
به جد بی کفنش می کنم توسل، چون
به جز حسین کسی هم به کار ما نرسید
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فدای گریه ی آن مادری که می فرمود:
دو قطره آب به این شیرخوار ما نرسید
وحید محمدی
۲۹ اسفند ۱۴٠۱
#ماه_شعبان
#عید_تا_عید
#مناجات
#امام_زمان
#مهدی_یار
#شعر
به کانال #مدارس_امین ملحق شوید:
@mamin110
5.85M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌹ميتوانيم در ثواب نشر سهيم باشيم...!
🤲قرائت همگانی دعای فرج
💚امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
🌼الهی عظم البلاء
⏰لحظه تحویل سال ۱۴۰۲ هجری شمسی
⏰ساعت ۵۴ دقیقه و ۲۸ ثانیه بامداد به وقت ایران
📅روز سهشنبه ۱ فروردینماه ۱۴۰۲ هجری شمسی
📆مطابق ۲۸ شعبان ۱۴۴۴ هجری قمری و ۲۱ مارس ۲۰۲۳ میلادی
#ماه_شعبان
#امام_زمان
#عید_تا_عید
#مهدی_یار
#ایمان_به_غیب
#همه_مقاطع
به کانال #مدارس_امین ملحق شوید:
@mamin110
هدایت شده از مدارس امین
مربیان محترم طرح امین دامت برکاتهم
سلام علیکم
با تقدیم احترام و عرض تبریک به مناسبت فرا رسیدن سال نو و بهار قرآن، به استحضار می رساند حق الزحمه بهمن و اسفند عزیزانی که پرداخت نشده بود، در تاریخ 28 اسفند به حسابها واریز شد.
دوام توفیق و عزت شما را از خداوند متعال مسئلت می نماییم.
مدیریت مدارس امین
قابل توجه مربیان و مبلغان محترم
شماره بیست و دوم ماهنامه «سفیر امین» منتشر شد.
📩 برای دانلود فایل مجله به لینک زیر مراجعه فرمایید؛👇👇👇👇👇👇👇
https://eitaa.com/safiramin/8085
#مجله_سفیر_امین 22
🙏در نشر معارف فرهنگی اسلامی سهیم باشیم.
•┈┈••••✾•🌿🌺سفیر امین🌺🌿•✾•••┈┈•
✏️https://eitaa.com/safiramin
بسم الله الرحمن الرحیم
هنگام «نوروز» چه باید کرد؟/ توصیههای آقامجتبی تهرانی
آقامجتبی تهرانی می فرمود: یک سال دیگر گذشت، امّا آیا با سپری شدن این زمان من هنوز وجود دارم؟ خیر! همه هستی من وجود ندارد. بنابراین خوب است انسان نسبت به آنچه از او گذشت و از سرمایه و هستیاش کاسته شده متنبّه و متذکّر شود است.
مرحوم آیتالله آقامجتبی تهرانی، استاد اخلاق در یکی از سخنرانیهایش به مناسبت فرارسیدن عید نوروز اظهار داشت: اگر بنا باشد همیشه مباحث علمی را بدون اینکه در کنارش تنبّهی برای ما وجود داشته باشد، مطرح کنیم، فکر میکنم فایدهای نداشته باشد، بنابراین خوب است گاهی برای ایجاد تنبّه مسائلی را مطرح کرده و در آن تأمّل کنیم.
غفلت از «مرور ایّام» و «گذشت زمان»
از جمله این مسائل، مسأله «مرور ایّام» است. به تعبیر همگانی انسان گاهی از «گذشت زمان» غفلت میکند و این غفلت موجب میشود انسان از خواب غفلتی که او را فراگرفته است بیدار نشود. در این عالم اموری که موجب اعتبار و پندپذیری میشود زیاد است امّا انسان از آن عبرت نمیگیرد!
علی (ع) میفرماید: «مَا أَکْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ». یکی از موضوعاتی که انسان باید از آن پند و عبرت بگیرد و متنبّه و بیدار شود مسأله «گذشت زمان» است.
هر «روز» در قیامت گواهی است بر اعمال انسان
امام صادق (ع) به نقل از آبای گرامشان در روایتی همه فهم، فرمودند: «مَا مِنْ یَوْمٍ یَأْتِی عَلَی ابْنِ آدَمَ إِلَّا قَالَ لَهُ ذَلِکَ الْیَوْمُ یَا ابْنَ آدَمَ أَنَا یَوْمٌ جَدِیدٌ»، هیچ روزی نیست که بر فرزند آدم وارد میشود مگر اینکه آن روز به او میگوید: من برای تو روزی نو و جدید هستم! «أَنَا یَوْمٌ جَدِیدٌ»، من نوروزم! من برای تو روز نویی هستم! «وَ أَنَا عَلَیْکَ شَهِیدٌ»، و من، یعنی زمان، نسبت به تو گواهی دهنده هستم! «فَافْعَلْ فِیَّ خَیْراً»، در من عمل خیر انجام بده، «وَ اعْمَلْ فِیَّ خَیْراً أَشْهَدْ لَکَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَإِنَّکَ لَنْ تَرَانِی بَعْدَهَا أَبَداً»، من در روز قیامت نسبت به اعمال تو شهادت میدهم و تو بعد از این هیچگاه مرا نخواهی دید مگر در روز قیامت.
زمانها میگذرد و همه آنها برای انسان گواه هستند. اینطور نیست که ما فکر میکنیم! اعمال و کردار ما در زمان محو نمیشود، بلکه همه آنها ثبت میشود. به تعبیراتی که در روایات آمده است توجّه کنید! دارد که ایّام و روزها بر انسان شهادت میدهند و روز جدید که میآید زبان حالش با انسان این است که در من، عمل خیر انجام بده؛ چراکه من در روز قیامت بر اعمال تو شهادت میدهم.
ما خود تشکیلدهنده زمان هستیم
حتّی بالاتر از آن، ما خود تشکیل دهنده زمان هستیم. این طور نیست که ایّام بگذرد و من ثابت باشم، روز برود و من ساکن بمانم. ما انسانها تشکیلدهنده زمان هستیم. موجودات هستند که تشکیلدهنده زمان هستند. این نیست که روز بگذرد، ماه بگذرد، سال بگذرد، نه! بدانید این ما هستیم که میرویم و میگذریم و خواهیم گذشت.
هر روز که میگذرد، تو کم میشوی!
از حسین بن علی (ع) منقول است که فرمودند: «یَابنَ آدَم اِنَّمَا اَنتَ ایّامٌ کُلَّمَا مَضی یَومٌ ذَهَبَ بَعضُکَ»، ای انسان! ای فرزند آدم! تو روزگار هستی، «اِنَّمَا اَنتَ ایّامٌ»، تو خودت روزگار هستی، تو ایّام و روزها هستی، هر روزی که میگذرد مقداری از تو کاسته میشود. این طور نیست که تو ثابت باشی و روزگار بگذرد، تو ساکن باشی و او گذرا باشد. هر روز که میگذرد مقداری از ما نیز میگذرد و از ما کاسته میشود، هر ماه و سالی که میگذرد یک ماه و سال نیز از ما کاسته میشود؛ یعنی هر روز و ماه و سالی که میگذرد، به همان میزان سرمایه و هستی انسان که عمر او است نیز خواهد گذشت. با گذشت روز و ماه و سال هستی ما هم میگذرد.
امسال هم «بخشی از هستی ما» از دست رفت!
یک سال دیگر گذشت، امّا آیا با سپری شدن این زمان من هنوز وجود دارم؟ خیر! همه هستی من وجود ندارد؛ با گذشت این سال بخشی از هستی من نیز گذشته است. لذا خوب است انسان نسبت به آنچه از او گذشت و از سرمایه و هستیاش کاسته شده متنبّه و متذکّر شود است. خوب است همان طور که نسبت به امور مادّیاش فکر میکند نسبت به عمر و هستیاش نیز فکر کند تا ببیند این سرمایه را در چه راهی مصرف کرده است.
این ایّام، وقت حسابرسی نسبت به عمر است!
علی (ع) در روایتی به نقل از نبی اکرم فرمودند که: «أَکْیَسُ الْکَیِّسِین» زیرکترین زیرکان، «مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ»، کسی است که از خود حساب بکشد، «وَ عَمِلَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ» و کارهایش را در ارتباط با جهان دیگر انجام دهد. «فَقَالَ رَجُلٌ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِین»، وقتی علی (ع) این جملات را از پیغمبراکرم (ص) نقل فرمود شخصی سوال کرد، «کَیْفَ یُحَاسِبُ نَفْسَهُ»، انسان چگونه از خود حساب بکشد؟
«قَالَ (علیهالسلام) إِذَا أَصْبَحَ ثُمَّ أَمْسَی