شبیه طلایه‌دار باز این چه شورش است که در جان جاده‌هاست؟! هوا هوای زیارت است. جاده‌ها بی‌قراری‌شان را تاب نمی‌آورند. دلتنگ قدم‌های عاشقان، بی‌تاب اشک‌ها و هق‌هق‌ها و تاول‌ها. بیابان‌های گرم عراق صدایمان می‌کنند و ما از پشت پرده‌ی اشک‌های حسرت، لحظه‌های پر نور و شور و شعور سال‌های گذشته را مرور می‌کنیم. سیدالشهدای ما همان قدر که مولای نزدیک‌ها و زائرهاست، امام دورها و محروم‌ها و حسرت‌به‌دل‌ها هم هست. می‌دانیم ولی ... . ما آدم‌های محصور در زمان و مکان عادت نداریم به اینکه دلمان را با این منطق‌های عقل‌پسند آرام‌کنیم. ما آرام کردن دل را با عاشقانه‌های میان موکب‌ها یاد گرفته بودیم: با بوی چای عراقی و صدای «هله بیک، هله بیک» گفتن‌های پیاپی میزبان‌های مخلص موکب‌ها. دلمان می‌تپد برای اینکه دوباره توی سایت‌ها و مغازه‌ها دنبال کفش مناسب پیاده‌روی بگردیم؛ سراغ کوله‌ی جادار و محکم بگیریم؛ لیست ملزومات سفر بنویسیم. می‌دانیم و حس می‌کنیم و کلنجار می‌رویم با بی‌آرامی دلمان و یادمان می‌‌آید که «طلایه‌دار زیارت‌نرفته‌ها» با آن حس غریب آسمانی که در صدای مهربانش نهفته بود گفت: «بُعد منزل نبود در سفر روحانی» یادمان می‌آید دلِ تنگ و بی‌قرار او را و قدم‌هایی که هر سال به نیت گام‌های مبارکش برداشته بودیم! امسال همه به او شبیه شده‌ایم! به قلم: نظیفه سادات مؤذّن (باران) .▪️🔳༺ #اربعین #شوق_زیارت #سیدالشهدا #گروه_فرهنگی_تبار 🔗 #منگنه‌چی ╔═.▪️🔳༺.══╗ @mangenechi ╚══.🔳▪️༺.═╝

هر کیو دیدم کربلا رفته 😭😭 ┅⊰༻🔳༺⊱┅ #کلیپ #استوری #اربعین #شوق_زیارت #سیدالشهدا #گروه_فرهنگی_تبار 🔗 #منگنه‌چی ╔═.▪️🔳༺.══╗ @mangenechi ╚══.🔳▪️༺.═╝

. ▪️شوق زیارت (۴) سفینةالنجاة به قلم: نظیفه سادات مؤذن (باران) ┅⊰༻🔳༺⊱┅ #پادکست #اربعین #شوق_زیارت #سیدالشهدا #گروه_فرهنگی_تبار 🔗 #منگنه‌چی ╔═.▪️🔳༺.══╗ @mangenechi ╚══.🔳▪️༺.═╝

سفینة‌النجاة خورشید بی‌امان می‌تابید. انگار تاریخ داشت خودش را مرور می‌کرد. باز هم کاروانی عزادار به زیارت شهدای دشت طفّ می آمد و پاهای برهنه و تاول‌زده گواه عشق و بی‌قراری‌شان بود. خورشید بی‌امان می‌تابید. کاروان موکب به موکب تشنگی را زمین می‌گذاشت؛ خستگی را جا می‌گذاشت؛ و جلوه‌ای دیگر از شکوه عاشقی را در صفحات تاریخ به یادگار می‌گذاشت. خورشید بی‌امان می‌تابید. زنان و کودکان و مردان کاروان مشّایه، به شوق زیارتی ناب، پا به پای هم به سوی مقصدی مشترک می‌رفتند. این بار ولی تازیانه‌ای نبود؛ غل و زنجیری نبود؛ سیلی و فریادی نبود. در طول مسیر کاروان، مشتاقانه به استقبالشان می‌آمدند و برای پذیرایی‌شان از یکدیگر سبقت می‌گرفتند. عشق از هر گوشه‌ی بیابان داغ، قل قل می‌زد و زلالی بی‌مرز خود را به رخ جهان می‌کشید. مرز و نژاد و زبان و ملیت خود را باخته بودند! واژه‌ها تمام در قالب‌های تازه‌ای رنگ می‌گرفتند و معنی می‌یافتند: ارادت، برادری، محبت، احترام، مهمان‌نوازی، اخلاص، ... چه واژه‌نامه‌ی نابی می‌سازد اربعین! کاش نام ما هم میان این رود زلال واژه‌ها جاری شود و در تلاطم موّاج تاریخ اربعینی‌ها جزو زائران امسال سیدالشهدا ثبت گردد! کاش سفینة‌النجاة عشقش امسال دوری‌های جغرافیایی را نادیده بگیرد و به نزدیکی دل‌های بی‌تاب‌مان نظر کند؛ دست ما را هم بگیرد و در میان ساحل‌نشینان سعادت جایمان دهد! به قلم: نظیفه سادات مؤذّن (باران) .▪️🔳༺ #اربعین #شوق_زیارت #سیدالشهدا #گروه_فرهنگی_تبار 🔗 #منگنه‌چی ╔═.▪️🔳༺.══╗ @mangenechi ╚══.🔳▪️༺.═╝

امروز، توی عراق، اربعینه. #گروه_فرهنگی_تبار با عشق و امید فراوان، به امید اینکه گامی در راستای گسترش آموزه‌های مولا اباعبدالله -علیه السلام- برداره، پروژه‌ی «مواعظی از سیدالشهدا» رو با گزینش روایاتی از اون حضرت، ساخت عکس‌نوشته و کپشن‌هایی به قلم دوستان، آغاز کرد. خدا رو بر این توفیق شاکریم که محصولات این پروژه رو در طول یک ماه اخیر، تقدیم مخاطبان عزیز کردیم. ☺️ و امروز، در اربعین سالار شهیدان، آخرین شماره‌های این مجموعه رو با عشق، تقدیم محضر شما عزیزان می‌کنیم. چه زیباست که شما هم نیت کنید و به قصد قربت، برای گسترش این آموزه‌ها، محصولات رو به اندازه‌ی توان و امکانات خودتون منتشر کنید. ☺️

🔶 مواعظی از سیدالشهدا (۲۳) 🔶 ┅⊰༻🔸༺⊱┅ حالِ عجیبی ست حال مراقبه و حواس‌جمعی. اینکه با خودت قرار بگذاری که حواست به نگاه همیشگیِ خدا باشد؛ حواست به اثر هر عمل و اراده‌ات باشد؛ اینکه هر قدمی و هر اقدامی، در ورای خود، عاقبتی دارد؛ خیر یا شر، تلخ یا شیرین. حاصل این نگاه، زندگی‌ای می‌شود که خیالت از فردایش راحت است. ☺️ چه جذّاب! 😃 ┅⊰༻🔸༺⊱┅ 🔸 امام حسین-علیه‌السلام- اعمَل عمل رجلِِ یعلمُ انهُ ماخوذُُ بالاجرامِ مُجزیُُّ بالاحسان کاری را که انجام می دهی همانند شخصی انجام بده که می داند هر گاه گناه کند کیفر می‌شود و هر گاه نیکی کند پاداش می‌برد. بحار الانوار، جلد ۷۸، صفحه ۱۲۷ ┅⊰༻🔸༺⊱┅ #در_محضر_روایت #عکس‌نوشته #سبک_زندگی #استوری #گروه_فرهنگی_تبار ✍ #فائزه_سادات 🔗 #منگنه‌چی ╔═.🔸༺.══╗ @mangenechi ╚══.🔸༺.═╝

🔶 مواعظی از سیدالشهدا (۲۴) 🔶 ┅⊰༻🔸༺⊱┅ مراقبت کامل از رفتار، دقت در انتخاب عمل قبل از اینکه انجامش دهی و دیگر قابل جبران نباشد، اینکه عزت نفس انسانی‌ات را با عذرخواهی پیاپی، لگدمال نکنی، ... توصیه‌های پدرانه‌ای که تو را از «نفاق» دور و فاصله‌ات را با رذائل اخلاقی بیشتر می‌کند. دلسوزانه و اندیشمندانه! ┅⊰༻🔸༺⊱┅ 🔶 امام حسین-علیه‌السلام- إيّاك و ما تعتذر منه فإنّ المؤمن لا يسي‏ء و لا يعتذر و المنافق كلّ يوم يسي‏ء و يعتذر از کاری که باید از آن عذر‌خواهی کرد، دوری کن، چرا که مؤمن، نه بد کند و نه عذرخواهی نماید، ولی منافق، هر روز بد کند و معذرت طلبد. تحف العقول، ص۲۴۸ ┅⊰༻🔸༺⊱┅ #در_محضر_روایت #عکس‌نوشته #سبک_زندگی #استوری #گروه_فرهنگی_تبار ✍ #طهورا_فاکر 🔗 #منگنه‌چی ╔═.🔸༺.══╗ @mangenechi ╚══.🔸༺.═╝

همراهان عزیز فردا آخرین مهلت ارسال خاطرات شما برای شرکت در مسابقه ست. این دو روز به احترام اربعین سالار شهیدان، خاطرات رو منتشر نکردیم، چون حال و هوای طنز داشتن. ان شاء الله از فردا انتشار مجدد رو آغاز می‌کنیم. به امید موفقیت همه‌ی شما مخاطبان مهربان و همراه. ☺️

☑️ چند حکایت از علاقه و اهتمام علامه حسن‌زادهٔ آملی (رضوان الله علیه) به «کتاب» به روایت: حاج شیخ حسن رمضانی ▪️ «یادم هست كه در محضر ایشان [: آیةالل‍ه حسن‌زاده]، یك بنده‌خدایی روی عدم التفات، استکان چای را گذاشت بر روی کتابی. آقا نبودید که برخورد ایشان را ببینید! با تعجّب و عصبانیّت فرمود: روی كتاب؟ خب بگذار آن‌طرف! چرا روی کتاب؟ آن بنده‌خدا گفت: مواظبم آقا. فرمود: كاری به مواظبت ندارم، اصلاً چرا گذاشتید؟ كتاب مگر چیز معمولی است؟! ▪️ یك وقتی با ایشان رفتیم صحّافی برای تجلید دو جلد كتاب که از آثار محیی‌الدّین عربی را فهرست کرده بودند. ایشان به آن بنده‌خدای صحّاف فرمود: آقا مواظب باش که فقط و فقط جلد كنید، نمی‌خواهم که بُرِش بزنید. آن آقا گفت: نمی‌شود، ما كه اهل فن هستیم معتقدیم که كتاب باید دست بیاید تا بتوانیم شیرازه كنیم و این امر بدون برش ممکن نیست. ایشان فرمود: نه نمی‌خواهد برش بزنید، فقط جلد بسازید. او هم می‌گفت: نمی‌شود. من فضولی كردم و گفتم: آقا ما این را از شما یاد گرفتیم كه سخن اهل فن را باید شنید. تا این را گفتم، ایشان فرمود: شما جوان، آن آقا هم جوان، منِ پیرمرد را گیر آورده و اینجا دوره كردید، هر كاری می‌خواهید بكنید، ولی جلوی چشم من نكنید. آقای صحّاف گفت: باشد. كتاب را گرفت و برد که برش بزند، ایشان صدا زد و فرمود: كم برش بزن، خیلی كم، به اندازهٔ حداقلّ ممكن، حاشیهٔ كتاب را از بین نبرید، من می‌خواهم جایی باشد برای نوشتن. گفت: چشم. رفت به طرف آخر مغازه، یك برش از این طرف و یك برش از آن طرف و یك برش از قسمت ثالث زد و كلّ حاصل آن برش را در دستش مچاله کرد و رو کرد به ایشان و گفت: آقا این‌قدر من برش زدم. فرمود: من نمی‌توانم نگاه كنم، به من نشان نده. ایشان حتی تحمّل برش کتاب را نداشت. این‌ها برای ما افسانه است! ▪️ گاهی می‌دیدیم افراد، كتاب‌ها را مُثله‌ می‌کردند و چهار پنچ ورق از کتاب را می‌گذاشتند و می‌آوردند سرِ درس. ایشان به شدّت ناراحت می‌شد و می‌فرمود: چرا كتاب را مُثله كردید؟ شما نمی‌دانید كتاب بغل كردن چقدر لذّت دارد؟ چرا از این لذّت‌ها محرومید؟! (خبرنامهٔ مجمع عالی حکمت، ش۵، ص۲۶) @Tashayo🍀