⭕ اصحاب صُفه انقلاب اسلامی! 🔹وقتی خاطرات تهی دستی حسن روحانی در دوران قبل از انقلاب را می خوانم، وقتی عکس مهدی پورحسینی(رئیس اسبق و البته عزل شده سازمان خصوصی سازی که به زندان محکوم شد) را در کنار شهید مهدی باکری می‌بینم، وقتی ماجرای فرزندان ولایتی و ویلای سعد آباد بابای عزیزشان و ویلای لواسان سرلشکر فیروزآبادی را می شنوم، وقتی داستان سفر ترکیه و خرید سیسمونی فرزندان آقایان را مرور می کنم و امروز روزی هم اخبارمربوط به پسر شمخانی و دیروز روزی هم اتفاقات مربوط به داماد شمخانی را از ذهن خود عبور می دهم ودهها مثال دیگر از این جنس، قلبم تکان می خورد و به خدا پناه می برم. 🔹این مصادیق عبرت آمیز بیش از آنکه یک رویداد عاطفی و احساسی از سرنوشت بخشی از السابقون السابقون های انقلاب و جنگ باشد، یک نمای تکراری از تاریخ تحولات انقلاب های اسلامی است. نمایی که نمونه اش در هزار و چند صدسال پیش بسیار بوده است. 🔹وقتی پیامبر با یارانش بخاطر آزار مشرکان مکه، به مدینه هجرت کردند، مهاجرین نتوانسته بودند مال و اموال شان را با خود همراه کنند، کنار اینکه بسیاری شان هم کلا فقیر و تهیدست بودند. اینها وقتی وارد یثرب شدند، در صحن (صفه) مسجدی که پیامبر در نخستین روزهای اقامتشان بنا کردند ساکن شدند چرا که خانه و کاشانه ای نداشتند. 🔹این گروه که جزو پیشگامان نهضت نبوی و اصحاب خاص پیامبر بودند، در چنان فقری زندگی می کردند که تاریخ می گوید از فرط گرسنگی سنگ به شکم می بستند و اگر از سوی مردم مدینه غذایی بهشان نمی رسید، شب در همان صحن مسجد، روی خاک، گرسنه می خوابیدند. 🔹اوضاع اما همیشه آنطور نماند و با پیروزی و استقرار کامل حکومت اسلامی، بخصوص بعد از رحلت نبی اکرم اینها به اصلی ترین مقامات حکومتی تبدیل شدند و طی یکی دو دهه، صاحب ثروتی عجیب و افسانه ای شدند. کاخ ها ساختند، مراتع را تصرف کردند، دست فرزندان و خانواده هایشان را به اموال و نوامیس مسلمین باز کردند و چنان فسادشان فراگیر شد که سبب فوران خشم عمومی و قتل خلیفه سوم توسط شورشیان شد. 🔹حالا انقلاب ما هم نیز به آفت همان اصحاب صحن (صفه) مبتلا شده است. ما با بخشی از مسئولانی روبرو هستیم که پیش از انقلاب فقیر و تهی دست یا در بهترین حالت، دارای وضع مالی متوسطی بوده اند، اما پس از استقرار حکومت، و دسترسی شان به منابع ملی و حکومتی ، به آلاف و اولوفی رسیده اند، صاحب کاخ و برج و زمین های بکر و ماشین های آنچنانی شده اند، البته و قطعا هستند کسانی که هنوز دامن خود را پاک نگاه داشته باشند، که اتفاقا بر خلاف تصور عموم مردم، تعدادشان بسیار زیاد است. 🔹اینها از یک جناح هم نیستند. میانشان از اصلاح طلب و اعتدالی وجود دارد تا اصولگرا و انقلابی، از عبا و عمامه دار تا کراواتی و کت و شلواری. تنها امثال شمخانی و ولایتی و.. نیستند. کافی است یک سرچ ساده انجام دهید تا دریابید چه تعداد از این آقایان در مناطق اعیانی نشین تهران زندگی می کنند، کسانی که با عملکرد خود و فرزندانشان چنان تیشه ای به ریشه ی اعتماد عمومی مردم زدند که به جرأت می توان گفت آمریکا با تحریم ها و فشارهای ظالمانه اش نزد. کسانی که خود، فرزندان و بستگانشان انقلاب خمینی کبیر را ملعبه امیال نفسانی شان کردند و در این بازار دنیاطلبی و شهوترانی، کالای خود را فروختند و مال اندوزی را پیشه خویش کردند. 🔹 اصحاب صفه، نه یک قشر و یک سری افراد مصداقی در گذشته، که طبقه ای اجتماعی و سیاسی، در تمام دوران های پسا انقلاب است. برای همین است در زیارت عاشورا ما با لفظ الی یوم القیامه، آنها و جریان سیاسی و اجتماعی شان را لعن می کنیم. 🔹 طبقه ای که انقلاب را به وجود می آورند و خود آن را تبدیل به پله ای می کنند برای صعود به برهوتی که در ذهن شان چُنان نوک قله ای تصویر می شود. اما دریغ از آنکه اسباب لعن و نفرین برای دنیا و آخرتشان را فراهم آورده اند. نفرینی که از آه جانسوز صاحبان اصلی همان انقلابی صادر می شود که از عاملین آن بوده اند، مستضعفین و پابرهنگانی که خون دادند و هر سختی و مشقتی را تحمل کردند فقط برای رضایت اسلام و امام. همان مستضعفینی که آقایان پا به روی شانه آنان گذاشتند به نان و نوایی رسیدند. 🔹آهی دردناک از سینه سوزناک خانواده شهدا، خانواده هایی که هر روز بر تعدادشان افزوده می شود و از هیچ کس و هیچ جایی نه تنها طلب و ادعایی نداشته بلکه همچنان خود را مدیون و شرمنده خمینی و خامنه ای می دانند. چرا؟ چون جنس معامله شان فرق دارد. خداوند بر درجات دو شهید این ایام بیفزاید، مقداد مهقانی و میلاد حیدری. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

🔺سفره امام حسن همه رنگ سبزه #نوستالژی #حاج_عبدالرضا_هلالی @marghoomat

⭕ با هیچ چیزی معامله نکنید! 🔸کاسبان و #دوزیستان_سیاسی اهل معامله اند. ذائقه ها را می بینند و زبان می گشایند. تمایلات را نظاره کرده و سکوت و یا فریاد را اختیار می کنند. آنان متناسب با لبخند و اخم این و آن اقدام می کنند. خوشایند خلق و نه خدا را مبنا قرار می دهند و با سیرت و صورتی #ماکیاولی همان خلق را می فریبند و سواری شان را می گیرند. 🔸 کفتارها و #کرکس_های_سیاسی بذر تردید را می پاشند و تضعیف و تخریب سربازان هزینه داده ی جبهه دین خدا را درو می کنند. خود با تفکری فاسد شده به التقاط و انحراف، هرزگی فکری را پیشه خود می کنند و در فراری رو به جلو شاگردان مکتب جعفر بن محمد(ع) را #فاسد_العقیده می نامند. همان‌ها که برای برافراشتن نشانه های دین، نه فحشی خورده اند و نه سیلی و ضربتی. 🔸این قماش #سیاس، بازی را یاد گرفته اند. گریه برای احمد که هنر نیست! رفاقت با احمد که فضلیت نیست! دلداری دادن قاسم که تضمین نیست! او هر چه بود جز با خدا اهل معامله نبود. او با مواضع دوپهلو و #زیگزاگی و عدم صدق در گفتار و عمل، خون به دل خانواده های شهدا نمی کرد. 🔸 ای حرافان بدعمل، ای مزوران خوش صورت، ای صاحبان سیرت اموی، ای مدعیان به تن کرده ی لباس شهرت و قدرت؛ چوب این #معامله_کثیف_سیاسی_ را خواهید خورد. کمااینکه چوب سکوت ها و اقدامات اشتباه دیروزتان را بارها در سنوات مختلف خورده اید و در محضر حزب الله عزیز #رفوزه گشته اید. 🔸این سخنان را هر روز بخوانید و زمزمه کنید بلکه اثر کند:« هیچ وقت دین خدا را، دستور خدا را و وظایف شرعی تان را با هیچ چیزی معامله نکنید». #علی_ریاحی_پور @marghoomat

⭕ رمضانی ماندگار، انقلابی و تاریخی! 🔺 مروری بر سیر مبارزاتی مردم ایران در رمضان 1357 ⬅️ بخش چهارم 🔸روز ۱۹/ ۵/ ۱۳۵۷ شخصی به نام مسعودی از قم با آیت الله خادمی تماس گرفت و گفت: یک ساعت قبل با نجف با آقا تماس گرفته شد، ایشان فرمودند: به حضرت آیت الله خادمی از قولی من دعا و سلام برسانید و بگویبد تا به حال هر چه بوده از تحصن و تعطیلی بازار خیلی خوب بوده، ولی امر فرمودند از این به بعد بازار را باز کنید و مردم هم از تحصن خارج شوند؛ ولی در شب‌های ماه رمضان مخصوصاً شب‌های احیا تمام آنچه که باید اظهار نمایند بگویند. 🔸همانطور که یادداشت های قبلی اشاره شده بود منزل‌ آيت‌الله خادمي‌ به‌ صورت‌ كانون‌ انقلاب‌ در اصفهان‌ درآمد. هر روز بر تعداد متحصنين‌ افزوده‌ مي‌شد. مراسم‌ افطار و سخنراني‌، مجالس‌ ختم‌ سوم‌ و هفتم‌ شهيد علي‌ ذاكري‌، پخش‌ اعلاميه‌، نصب‌ پوستر، عكس‌هاي‌ شهدا، عكس‌هاي‌ انقلابيون‌، كاريكاتورهاي‌ شاه‌، ديوارهاي‌ منزل‌ و كوچه‌ را تزيين‌ كرده‌ بود. 🔸 شديدترين‌ درگيري‌ها پنجشنبه‌ شب‌ (19/5/57) هنگامي‌ بود كه‌ متحصنين‌، منزل‌ آيت‌الله خادمي‌ را ترك‌ مي‌كردند. در حوالی منزل آیت‌الله خادمی، سخنرانی حجت الاسلام رضا محبوبی در حال انجام بود اما ماموران که به شهر چهره نظامی داده بودند به مردمی که در منزل آیت الله خادمی گردهم آمده و تحصن کرده و در حال ترک مکان بودند حمله ور شدند، جنگ و گریز و خون ریزی شهر را دربرگرفت و کشتار مردم توسط رژیم پهلوی منجر به خلق حادثه 5 رمضان شد. 🔸در کتاب چهره انقلاب در اصفهان آمده است: «درپایان شب دهم تحصن در منزل آیت‌الله خادمی در حالی که مردم به منازلشان بر می‌گشتند، به طور ناگهانی و ددمنشانه در اطراف منزل آیت‌الله خادمی آنها را به رگبار مسلسل بستند و به خانه آیت‌الله خادمی حمله‌ور شدند تا درصدد کشتن متحصنین برآیند.» 🔸ساواک نیز در گزارش کوتاهی با اشاره به حمله‌ نیروهای امنیتی به متحصنین بیت آیت‌الله خادمی آورده است: «در نتیجه اقداماتی که برای خاتمه داد به تحصن قشریون مذهبی در منزل آیت‌الله سیدحسین خادمی انجام گرفت، سرانجام متحصنین از منزل وی خارج، لیکن پس از خروج به تظاهرات اخلالگرانه خیابانی مبادرت کردند که در نتیجه تیراندازی، ماموران هشت نفر از آنها کشته و چند تن دیگر مجروح گردیدند.» 🔸 ده‌ها نفر در اين‌ درگيری مورد اصابت‌ گلوله‌ قرار گرفتند. اين‌ تظاهرات‌ فرداي‌ آن‌ شب‌ (جمعه‌) نيز ادامه‌ داشت‌. نيروهاي‌ انتظامی چون‌ نتوانستند شهر را به‌ كنترل‌ خود درآورند از نيروهاي‌ نظامی كمك‌ خواستند و ارتش‌ با تمام‌ تجهيزات‌ وارد صحنه‌ شد و كنترل‌ شهر را به‌ دست‌ گرفت‌. شوراي‌ تأمين‌ استان‌ تشكيل‌ جلسه‌ داد و اعلام‌ حكومت‌ نظامي‌ نمود و اين‌ گونه‌ اولين‌ حكومت‌ نظامي‌ در ماه‌ رمضان‌ در اصفهان‌ برقرار شد. 🔸 حجت‌الاسلام حسن روحانی که در تابستان سال 1357 در انگلستان بود، درباره بازتاب وقایع ماه رمضانِ اصفهان در انگلستان می‌گوید: «حوادث‌ اصفهان‌ آن‌ قدر گسترده‌ و شديد بود كه‌ رژيم‌ ناچار شد در اصفهان‌ در همان‌ اوايل‌ ماه‌ رمضان 57‌، حكومت‌ نظامی اعلام‌ كند كه‌ چند روز بعد حكومت‌ نظامي‌ به‌ شهرهاي‌ اطراف‌ اصفهان‌ مثل‌ نجف‌آباد هم‌ گسترش‌ يافت‌ و امام‌ خميني‌ هم‌ درباره‌‌ حوادث‌ اصفهان‌ اعلاميه‌اي‌ صادر كردند. مسئله‌‌ حكومت‌ نظامی اصفهان‌ به‌ صورت‌ وسيع‌ در روزنامه‌هاي‌ آنجا [انگلستان] به‌ ويژه‌ در روزنامه‌‌ گاردين‌، منعكس‌ شده‌ بود و آن‌ را به‌ عنوان‌ نشانه‌‌ تزلزل‌ رژيم‌ شاه‌ تلقی كردند.» 🔺درود و رضوان خدا بر شهیدان مظلوم و جان بر کف این حادثه تاریخی. سید حسین دوازده امامی، مهدی قیومیان، حسن زارع، محمد حسن منتظری نجف آبادی، رسول باطنی، صفرعلی غلامی قهدریجانی، رسول نم نبات، عباسعلی ذاکر حسین آبادی. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

🔺 جزوه « برجام رفته...» ⬅️ گفتاری از دکتر علی باقری #کپسول_مطالعاتی @marghoomat

⭕ شب قدر تاریخ بشر! 🔺لحظه ای چشمانتان را ببندید و جهان امروز را منهای #انقلاب_اسلامی تصور کنید. 🔺تک تک کشورها، از یمن و بحرین و عراق و افریقا تا آمریکای لاتین و شمالی تا اروپا و فلسطین همه را منهای انقلاب خمینی تصور کنید. 🔺چه دنیای به مراتب دهشتناک تر، تیره تر، جانی تر و مرگبار تر، غرق در اسارت و بردگی و بندگی و حکومت سراسری طاغوت بر زمین، آن هم بدون هیچ مشکل و مانعی و بدون هیچ روزنه امیدی برای #آزادی و #شرافت انسان. 🔺بی شک انقلاب اسلامی، #شب_قدر تاریخ بشر امروز است. آیا این شب قدر ارزش آن را ندارد که جان و مال و عزیزانمان و حیثیت و آبرویمان را نثارش کنیم؟ آیا ارزش آن را ندارد که برای رفع آفات و انحرافات و مشکلات و موریانه های درونش، شب و روز نداشته باشیم و قدم در راه مبارزه و شمشیر زدن بگذاریم و در این راه از تهمت و تخریب و تهدید و تزویر و تطمیع و... نهراسیم؟ 🔺امشب برای انقلاب بسیار دعا کنید. انقلابی که نه حاصل مجاهدت های سال 42 به این سو است، بلکه جان مایه و سنگ تراشته خون #صدو_بیست_و_چهار_هزار #پیامبر و بیش از #سیصد_هزار_شهید گلگون کفن است. 🔺آیا ما می توانیم در قبال این خون ها کوتاهی کنیم؟ مسامحه به خرج داده و اجازه دهیم شیاطین داخلی و خارجی بر آن چنبره بزنند؟ آیا ما می توانیم در مقابل کسانی که با کرده و نکرده خود، خواسته یا ناخواسته تیشه به ریشه انقلاب خمینی می زنند سکوت کنیم و هر روز شاهد ناامیدی صاحبان اصلی انقلاب باشیم؟! 🔺هیهات! و هیهات که سربازان خمینی صحنه را خالی کنند، مگر... مگر آن روز که دهان ما را #خاک_گور پر کرده باشد. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

🔺شَبِ قَدره اومَدَم اِمشَبَ رو رَدَم نَکُن #نوستالژی #حاج_عبدالرضا_هلالی @marghoomat

⭕ امشب شب قدره، اینارو خاموش کنید 🔺بشنوید دعای شب ۲۱ رمضان شهید ردانی‌پور را که #علامه_مصباح بر دستان او بوسه زد و درباره او می‌گفت: «اگر در قیامت من را به عنوان نوکر آقای ردانی‌پور در محشر حاضر کنند و بگویند به صدقه سر آقای ردانی‌پور تو را آمرزیده‌ایم، افتخار می‌کنم.» 🔺 چقدر این چند دقیقه به دل میشینه‌، چقدر دلمون برای این ناله های خالصانه تنگ شده.. پ.ن: خداونـدا به حق هشت و چهارت ز ما بگذر؛ شــتر ديدی نديدی #علی_ریاحی_پور @marghoomat

⭕ حکومتی الگو برای تمام تاریخ! یک. 🔸قريب به سه دهه امامت حضرت علی(ع) از رحلت پيامبر اكرم(ص) در سال 11 هجری تا شهادت ايشان در سال 40 هجری، نمونه كامل و بی نظيری است برای تأمل در مدل حكومتي و سياسی اسلام كه اگر به دقت انجام شود، راه بسياری از خطاها و كژی ها را مسدود خواهد كرد. 🔸پس از رحلت پیامبر اسلام دوران مظلوميت و تنهایی علی(ع) آغاز می شود آنچنان كه انگار پيامبر(ص) نفرموده بودند و بدان فرموده ها تأكيد نداشتند كه «من كنت مولاه فهذا علی مولاه»، «انا مدينه العلم و علی بابها»، «الحق مع علی و علی مع الحق» و... كار بدانجا كشيد كه جان پيامبر -علی(ع)- خار در چشم و استخوان در گلو جام تلخ حوادث را نوشيد و خشم خويش را فرو خورد هر چند كه لحظه ای از هدايت مردمان غفلت نكرد. 🔸روزگار چرخيد و چرخيد تا همان مردمان دست بيعت به سوی علی(ع) دراز كردند و چون شتران كه به طرف آبشخور هجوم می آورند بر حضرت هجوم بردند، آنچنان كه عبای ايشان از دوششان افتاد، بند كفششان پاره گشت و... انبوه مردم از هر طرف امام را احاطه كرده بودند و در اين ميان نزديك بود حسن و حسين به زير دست و پای آيند و اينچنين بود كه به اصرار و سماجت مردمان، حضرت زمام حكومت را بر دست گرفتند. 🔸اما ديری نپاييد كه بتدريج گروهی ساز ضلالت كوك كردند و از سبيل هدايت فاصله گرفتند؛ جمعی عهد و پيمان شكستند، جمعيتی از تبعيت آيين امام سر باز زدند و خروج از دين را برگزيدند و جماعتی اطاعت از حق و حقيقت را به گوش نگرفته و به نسيان و فراموشی سپردند. اينجا بود كه پيش بينی امام از حال و روز آنان جامه واقعيت بر تن كرده بود آنگاه كه در روز بيعت فرموده بودند: «مرا واگذاريد و ديگری را به دست آريد، زيرا ما به استقبال حوادث و اموری می رويم كه رنگارنگ و فتنه آميز است و چهره های گوناگون دارد و دل ها بر اين بيعت ثابت و عقل ها بر اين پيمان استوار نمی ماند.» 🔸امام هشدار داده بود كه اگر دعوت شما مردمان را برای پذيرش حكومت بپذيرم براساس آنچه كه می دانم با شما رفتار می كنم و به گفتار اين و آن و سرزنش سرزنش كنندگان گوش فرا نمی دهم. حتی به آن جمعيت پرشمار كه سر از پا نمي شناختند و بر پذيرش خلافت از جانب امام بی وقفه بی تابی نشان می دادند تاكيد كرده بودند كه اگر من وزير و مشاورتان باشم بهتر است تا امير و رهبرتان گردم. 🔸آنچه در كارزار عمل اتفاق افتاد حكايت تلخ برنتافتن عدالت علی بود؛ چرا كه دست ويژه خواران و رانت خواران از بيت المال مسلمين كوتاه شده بود، ديگر اشراف و سرمايه داران سهمی ممتاز و خاص دريافت نمی كردند. بردگان و غلامان همان اندازه از بيت المال می ستاندند كه مدعيان و بزرگان دريافت می كردند. عرب را بر عجم برتری نبود و حقوق آنها بالسويه پرداخت می شد. عزل و نصب استانداران و حاكمان تنها بر مبنای شايستگی و كارآمدی پيش می رفت، در مجازات قانون گريزان و اجراي حدود الهی مسامحه ای در كار نبود و هر روز دايره افزون طلبی زياده خواهان تنگ و تنگ تر می شد. 🔸اما مردمان آن ديار و روزگار نه تنها قدر ندانستند بلكه مرور زمان حكايت از آن داشت كه هر روز حاميان امام كمتر و كمتر می شد. سؤال اينجاست كه چه شد مردمانی كه مست و بی تاب خواهان پذيرش حكومت توسط علی بودند عدالت او را برنتافتند؟ بدون ترديد مجموعه ای از عوامل و علت ها را بايد كاويد و به هم ضميمه كرد تا پاسخی جامع داد اما به فراخور اين مقال دو عامل در جستجوي رسيدن به پاسخ حائز اهميت است: 1-استحاله فكري و ايدئولوژيك مردم و جامعه 2- انحراف پررنگ خواص و نخبگان. @marghoomat

⭕ حکومتی الگو برای تمام تاریخ! دو. 🔸از يكسو در جامعه اسلامی انديشه دنيا گرایی و ثروت اندوزی ميان مردم آنچنان اوج گرفته بود كه ارزش ها به ضدارزش ها مبدل گشته بود و ضد ارزش ها رنگ و لعاب ارزش ها را به خود گرفته بود. اينجاست كه علی هشدار می دهد كه مردم آگاه باشيد كه وضعيت امروز شما همانند روزی است كه خداوند پيامبرش را بر شما مبعوث گردانيد. از سوی ديگر؛ خواص و نخبگان كه گروهی از آنها سابقه ای از جنگ و مبارزه، در ركاب با پيامبر به همراه داشتند هر كدام به طريقی بر مسير عدل و عدالت ثابت قدم نماندند و از امام خواسته ای را طلب نمودند و چون به مال و منال مورد انتظارشان نرسيدند يا از تكيه زدن بر فلان منصب و مقام دور ماندند، از اردوگاه امام رخت بربستند. 🔸چهره های سياسی و مشهوری چون عايشه، طلحه، زبير، ابوموسی اشعری، زيدبن ثابت، حسان بن ثابت، ابوهريره، سعدابن ابي وقاص، اشعث بن قيس و دهها نفر ديگر به اپوزيسيون تبديل شدند و از امام جدا گرديدند. تكليف معاويه و حزب اموی نيز معلوم بود. سه جنگ جمل، صفين و نهروان را در مدت كمتر از پنج سال بر امام تحميل كردند، دامنه آشوب ها و اغتشاشات را گسترش دادند و با عدم تمكين در برابر قانون و حدود الهی گستاخانه باطل را بر حقيقت جولان دادند. 🔸امام اما به دور از محافظه كاری های معمول حكام و با نفی مصلحت سنجی های كذایی بر راهبرد مبارزه همه جانبه با فساد سياسي و اقتصادی ادامه دادند و به موازات آن بر زدايش انحرافات فكری و ايدئولوژيك مردم همت گماردند. فقدان قوه تحليل اوضاع سياسی جامعه از سوی عوام و توده مردم و انحراف خواص و نخبگان از اصول بنيادين و ارزشها نگذاشت آرمان های متعالی حكومت علوی به ثمر نشيند هر چند كه اين يك اشتباه استراتژيك است كه حكومت امام را شكست خورده بدانيم. 🔸امروز حكومت علی الگوی مناسب و بی بديلی براي همه حق طلبان و عدالتخواهان است و جمهوري اسلامي پس از گذشت قرن ها همان راه را ادامه می‌دهد، ناكثين، قاسطين و مارقين امروز هم عرض اندام می كنند و در دشمنی با نظام جمهوری اسلامی تمام قوای خودشان را به ميان آورده اند اما تفاوت اينجاست كه نقطه قوت و قدرت ايران اسلامی، بصيرت و هوشياری مردمی است كه در همه بزنگاههای حساس و سرنوشت ساز به بهترين وجه ايفای نقش می كنند. اگرچه اكنون برخی خواص در عبور از شرايط پرپيچ و خم و صعب العبور بازماندند و در آزمون ايستادگی و ثبات قدم در مسير اصول و ارزش ها مردود شدند اما نه تنها مردم را به دنبال خود نتوانستند بكشانند بلكه در چشم تيزبين ملت رسوا و خوار شدند. #علی_ریاحی_پور @marghoomat

⭕ رمضانی ماندگار، انقلابی و تاریخی! 🔺 مروری بر سیر مبارزاتی مردم ایران در رمضان 1357 ⬅️ بخش پنجم، قسمت اول 🔸در سال 57، گسترش دامنه‌ اعتراض‌های مردم شیراز به‌ویژه چند تظاهرات پی‌درپی كه مبدأ آن مسجد نو شیراز بود، مقامات حكومتی را به خشم واداشت. علاوه بر این، از آنجایی كه موعد برگزاری جشن هنر هم، كه قرار بود از روز عید فطر آغاز شود، برقراری نظم و امنیت و سركوب مخالفت‌ها با برگزاری جشن مزبور برای مقامات محلی حیاتی می‌نمود. از این رو در پنجمین روز ماه رمضان با حمله به معترضان در مسجد نو، مخالفان را به خاك و خون كشیدند. چنین اقدامی در تاریخ شیراز پس از وقایع 15 خرداد 1342 بی‌سابقه بود. 🔸اما ماجرا از آنجا آغاز شد كه در روز 19 مرداد 1357 مطابق با پنجم رمضان 1398 بنا به دعوت آیت‌الله بهاءالدین محلاتی برای اظهار همدردی با مردم اصفهان و كازرون عده‌ زیادی در مسجد نو اجتماع كردند و سید احمد پیشوا برای آنان سخنرانی كرد. پس از خاتمه‌ سخنرانی براساس روال شب‌های گذشته، حاضرین باز با حضور در خیابان حضرتی و فلكه‌ شاهچراغ اقدام به تظاهرات نمودند. در نتیجه با دخالت پلیس و آغاز زد و خورد شدید بین طرفین عده‌ای كشته و مجروح شدند. در یكی از گزارش‌های ساواك در مورد تظاهرات مزبور چنین آمده است: «در حدود 8 هزار نفر از قشریون مذهبی و عناصر اخلالگر در شهر شیراز به تظاهرات اخلالگرانه مبادرت كردند كه در نتیجه‌ مقابله‌ مأموران با اخلالگران 15 نفر در اثر اصابت گلوله، مجروح و 2 نفر نیز كشته شدند. همچنین نوجوانی دوازده ساله و ده ساله براثر پرتاب سنگ كشته و مجروح شدند». 🔸براساس گزارش دیگر ساواك در این حادثه 20 نفر از تظاهركنندگان و 33 نفر از مأموران مجروح و 98 نفر توسط مأموران انتظامی و امنیتی دستگیر شدند. درحالی‌كه براساس این گزارش تیراندازی به سوی تظاهركنندگان زمانی آغاز شد كه آنان مبادرت به ایجاد حریق و تخریب اتومبیل‌های پلیس و ارتشی و حمله به مأمورین نمودند. اما روزنامه‌ نوید در این ارتباط، گزارشی برخلاف ادعای مزبور ساواك ارائه كرده است. 🔸در این گزارش چنین آمده است: «تیراندازی و درگیری كه از ساعت 2 بعد از ظهر شروع شده بود، در محوطه و حتی صحن شاهچراغ تا 5 ساعت ادامه یافت و مردم به خاك می‌افتادند. نیروهای مسلح شاه صدها دوچرخه و موتورسیكلت و خودروی مردم را اطراف مسجد نو آتش زدند. تنها در فاصله‌ بین مسجد نو و شاهچراغ، 200 نفر بر اثر گلوله مجروح شدند. تظاهركنندگان نیز یك جیپ و یك كامیون ارتشی را به آتش كشیدند. جوان‌ها از روی بام مسجد نو و ساختمان‌های اطراف با سنگ به شلیك مسلسل‌ها جواب می‌دادند، گویی مرگ معنی نداشت. كماندوهای ارتشی پس از ساعت‌ها نبرد و كشتار، به یاری هلیكوپترهای مجهز به مسلسل، مردم مجروح و خسته را عقب راندند.» 🔸رجبعلی طاهری كه خود یكی از دست‌اندركاران تظاهرات مزبور بود، در ارتباط با حادثه‌ مزبور می‌گوید: «حمله‌ مأموران به مسجد نو و شهید و مجروح كردن عده‌ای از مردم كه برای نخستین بار در وقایع انقلاب در سال 1357 به وقوع می‌پیوست، شور و حال عجیبی در بین مردم ایجاد كرد.» وی می‌افزاید: «از آنجایی كه او و افراد گروهش در توزیع اعلامیه جهت برگزاری مراسم مزبور و در تداركات آن نقش داشتند دستگیر و به سه ماه زندان محكوم ‌شدند.» او با عده‌ زیادی از دانشجویان و دانش‌آموزان دستگیرشده برای گذراندن دوران حبس در زندان عادل‌آباد شیراز زندانی ‌شدند. @marghoomat

⭕ رمضانی ماندگار، انقلابی و تاریخی! 🔺 مروری بر سیر مبارزاتی مردم ایران در رمضان 1357 ⬅️ بخش پنجم؛ قسمت دوم 🔸هم‌زمان با وقایع شیراز در اصفهان نیز در 19 مرداد 1357 در نتیجه­ی اقداماتی كه در حمله به منزل آیت‌الله سیدحسین خادمی اصفهانی به منظور پایان دادن به تحصن مخالفان انجام شد، در اثر درگیری بین مأمورین دولتی و متحصنین، مأموران مبادرت به تیراندازی نمودند كه در نتیجه‌ آن پنج نفر از معترضان كشته و عده‌ای مجروح شدند. كشتار هم‌زمان شیراز و اصفهان علاوه بر انعكاس وسیع در رسانه‌های داخلی و خارجی واكنش‌های علما، روحانیون و جناح‌های مختلف دست‌اندركار در انقلاب را برانگیخت. 🔸در نخستین واكنش به این واقعه در شیراز علمای شیراز با اجتماع در منزل آیت‌الله بهاءالدین محلاتی، با صدور اعلامیه‌ای روز 21/5/1357 را عزای عمومی اعلام كردند. در این اعلامیه كه تحت عنوان «استیضاح از رژیم غیرقانونی ایران» منتشر شد، چنین آمده بود: «بار دیگر رژیم سفاك ایران در شهر مذهبی شیراز دست به جنایات دیگری زد. عصر پنج‌شنبه پنجم رمضان هنگامی كه مردم بی‌دفاع و بی‌سلاح در مسجد نو شیراز مشغول انجام فرایض مذهبی بودند، بی‌شرمانه مورد هجوم ناجوانمردانه‌ افراد مسلح پلیس و نظامی قرار گرفتند و این حمله در مدت كوتاهی ده‌ها كشته و صدها زخمی برجای گذاشت. ضمن اظهارنظر و انزجار از اعمال ضداسلامی و ضدانسانی رژیم حاكم، اكنون از این حكومتی كه مدعی مسلمانی و اعطای آزادی است، سؤال می‌كنیم؛ به چه مجوزی و با چه ضابطه‌ اسلامی مرتكب این اعمال وحشیانه شده و مردم بی‌گناه و بی‌دفاعِ ما را به خاك و خون كشیده است؟ بدین­وسیله مراتب نفرت خود را اعلام می‌داریم تا جهانیان از وضع أسف‌انگیزی كه بر مردم مسلمان ایران می‌گذرد، آگاه باشند.» 🔸علمای شیراز در بیانیه‌ دیگری با توجه به كشتار رژیم و فجایع پیش‌آمده در شیراز روز شنبه 21 مرداد مصادف با هفت رمضان را عزای عمومی اعلام كردند. 🔸به دنبال گسترش تظاهرات و جنایات رژیم پهلوی در شیراز و اصفهان، امام خمینی پیامی خطاب به ملت ایران صادر کردند که بدین شرح است: 🔸 «به دنبال گزارشات رسیده از ایران مبنی بر قتل عامهای مکرر در شهرهای مذهبی اصفهان و‏‎ ‎‏شیراز و ... نمونۀ دیگری است از جنایات بی حد شاه. گفته می شود شاه در یکی از‏‎ ‎‏مصاحباتش ـ که از نشر آن جلوگیری شده ـ گفته است: «در صورتی که من رفتنی باشم‏‎ ‎‏ایران را با خاک یکسان می سازم و می روم». جنایات اخیر نشان داده است که او مشغول‏‎ ‎‏پیاده کردن نقشۀ خویش است. مردم مسلمان ایران تمام بدبختیهای خود و کشور خود را‏‎ ‎‏از شاه می دانند و دست از مقاومت نخواهند کشید تا پیروز شوند و استقلال و آزادی خود‏‎ ‎‏را به دست بیاورند. ملت باید بداند که آزادیخواهان جهان به آسانی به آزادی دست‏‎ ‎‏نیافته اند. پیغمبر بزرگ اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ با آن زحمات و رنجهای طاقت فرسا‏‎ ‎‏در راه هدف از جهاد با ستمکاران تا آخر عمر دست نکشید. امیرالمؤمنین عمر خود را در‏‎ ‎‏پیکار با ستمکاران که خود را مسلمان معرفی می کردند به سر برد. دفاع از حق و اسلام، از‏‎ ‎‏بزرگترین عبادات است. بگذار عبادتگاههای ما را در این شهر مبارک به خون بکشند و‏‎ ‎‏ببندند، که مسلمین با عبادت بزرگتر، ماه شریف را می گذرانند.‏ @marghoomat