من و باران و تنهایی؟! عزیزم! رأفتی.. رحمی...

• [ و فی‌ ذٰلك‌ فليتنافس‌ المتنافسون ] عمامه‌های تابوت‌‌نشین، روی دستان مردم رنج‌کشیده تا پای خاک درختان زیتون می‌روند؛ بر دستان خشم‌ناکِ مردمانی دل‌سوخته، که جای جای جگرشان اثری از داغ دارد. آن ملتی که درحالی که اشک‌های درآمیخته با عطر عود و اسپند را با چفیه‌هایشان از چهره می‌گیرند، با «السّابقون»ِ این منافسه تجدید عهد می‌کنند. در این خیال بودم که برای عمامه‌ی سیاه دیگری، برای سیدهاشمِ حزب‌الله چه بنویسم؛ که عمامه‌سفید حوالیِ دیارمان، شیخِ سنگر نمازجمعه هم خونین‌بال شد... - ریحانه‌شناوری

مقاومت هرگز قربانی صلح نخواهد شد. این صلح است که از آستین جهاد و مبارزه، به وقت مناسب بیرون می‌آید؛ درحالی که آماده‌باش و گوش به فرمانِ مقاومت است. این سیاستی چهل و چندساله است که ریشه در خاک دوانده و شاخ و برگ‌هایش به هر سو گسترده شده‌اند. آن چنان که امروز، خبر تجاوزکاری دشمن از رسانه‌ها به گوش مردم می‌رسد، نه با آژیر خطر. ما امروز کنار خانه‌هایمان پناهگاه نداریم؛ این دست عزت است که در دنیای موشک‌های بی‌گفتمان، با ماست. ما مردِ انتقام‌های بهنگامیم. به فرموده‌ی فرمانده که «در این راه نه تعلل می‌کنیم و نه شتاب‌زده می‌شویم».

هم در سرت سودای وصل عاشقان داری هم در برت یک نردبان تا آسمان داری والا حریمی! خادمان از عرشیان داری آن روز که این سه‌گانی را گفتم، آن روز که حادثه‌ی ترور برای اولین بار در این حرم اتفاق افتاد، آن روز نردبانی دیدم که از آغوشت به آسمان رفته؛ یک راهِ گشوده از این قطعه زمین تا بالاترین طبقات بهشت.. آن‌روز اما نمی‌دانستم این‌جا گلزار شهدا خواهد شد. که باز یک ترور دیگر، یک شهید راه نابودی اسرائیل، و باز یک شهیده‌ی راه قدس.. این‌جا محل عبور ملائکه و شهداست.. - [ تشییع شهیده کرباسی و شهید صباحی ]

الحمدلله که سران کشور، در موضع اقتدار و مقاومت، یک‌دست و خبردار ایستاده‌ان.. همیشه هم نباید غُر زد! خداروشکر که توی این بلبشو لازم نیست از خودی‌ها هم بنالیم‌‌.‌. #آن‌نیمه‌ی‌لیوان

راستی.. برای شهیده معصومه کرباسی، نماز لیلة‌الدفن بخونید. شهدا آخر معرفتند.. « معصومه فرزند حسین »

خداوندِ بُرَنده‌ی رشته‌های تعلّق . .

قدم‌زنانِ خیابان خلوت ظهرگاهی، خیره‌ی قامت نخل، دل‌تنگی را به دست آشفته‌گرِ ابرها می‌سپردم. غم لبالب بود؛ به سرزندگیِ این منظره، سرریز شد و در آن نوجوانه نخلِ امیدی رویید . . [ از قاب چشم، شکوهِ دیگری بود؛ کوچک شد که خود را در تصویر جا کند، این‌چنین شد. ] - در ستایشِ «النّخل باسقات»

إذا غاب سيّدٌ قام سيّد . .

به قول خانم رباط‌جزی، "من مؤمنم به نشانه‌ها.." نشانه‌ها همیشه معجزه نیستند، همیشه خارق‌العاده و فراتر از تصور نیستند. نشانه گاهی در صحبت با دوستی، میان خطوط یک کتاب یا لابه‌لای دیالوگ فیلم‌هاست. من مؤمنم به نشانه‌هایی که بر سر راهم می‌گذاری تا به راهی که آمده‌ام یقین پیدا کنم، که بدانم تو از من چه می‌خواهی. گاهی نشانه‌ها، آینده‌ای‌ست که تو برای من ترسیم کرده‌ای. آن را در آینه‌ی صحبت‌ها و اتفاق‌ها نشانم می‌دهی؛ اگرچه بزرگ، و اگرچه من کوچک. خدای نشانه‌های بزرگ! راه را نشانم می‌دهی؟.. #گیومه

ما یه نی‌نی کوچولوی تازه به دنیا اومده داریم، که حالش خوب نیست.. اگر بتونید براش یه تعداد حمد شفا بخونید، واقعا ممنون‌تون میشیم..

حال این کوچولو اصلا خوب نیست؛ میشه لطفا بیشتر براش دعا کنید؟ هر دعایی که می‌دونید و می‌تونید...