💠معرفی فرهنگ دینی و غیر دینی در قرآن 🔹قرآن به عنوان یکی از معتبرترین منبع معرفتی دینی علاوه بر این که فرهنگ های دینی را به عنوان یک واقعیت تاریخی توصیف و تحلیل می کند، فرهنگ های غیر دینی و ضد دینی را نیز توصیف و تحلیل می کند. 🔹همچنانکه در توصیف فرهنگ دینی از موسی پیامبر و قوم بنی اسرائل سخن به میان می آورد که این فرهنگ با خواب فرعون و تولد موسی شروع شد و با دفاع موسی از فرد مستضعف بنی اسرائیل در مقابل زورگویان و مهاجرت موسی به سرزمین شعیب پیامبر و در ادامه ازدواج موسی و سپس بازگشت موسی برای مقابله با فرعون و درگیری های ایشان با فرعونیان و در نهایت پیروزی بنی اسرائیل را توصیف و تحلیل می کند. 🔹این منبع معرفتی در کنار توصیف مهاجرت و ازدواج موسی نه تنها آن را تبیین می کند بلکه به یک راهبرد دیگری نیز اشاره می کند... 🔹در توصیف فرهنگ سکولار و غیر دینی نیز تحقق تاریخی فرهنگ فراعنه را توصیف نموده و تحلیل می کند که فراعنه برای تحقق این فرهنگ مردان و جوانان بنی اسرائیل را کشته و زنان آنها را به بردگی و خواری می کشاندند. ╭───┅┄⁣𑁍┄┅─── 📱 https://eitaa.com/markazsanjeshdindari ╰──────┅┄⁣𑁍┄┅───

🔸سیاست‌گذاری فرهنگی معماری خانه؛ ▫️[23] فصل [في بيان أن المساكن قد تولّد في أهلها أخلاقا مختلفة]: المساكن قد تولّد في أهلها أخلاقا مختلفة مثال ذلك أنّ مساكن الشعر و الجلود في الصحاري تولّد في أهلها ملكات التيقّظ و الحزم، و ربما يزداد الأمر فيه حتى يولّد الشجاعة و الإقدام، و المساكن المنيعة و الحصينة تولّد في أهلها ملكات الجبن و الأمان و التفزّع فواجب على المدبّر ان يراقب المساكن و لكن ذلك بالعرض و لأجل أخلاق أهلها و على سبيل الاستعانة فقط. (فارابی، فصول منتزعه، ص39، قرن چهارم هجری) ▫️خلاصه؛ از آنجا که ساخت مسکن در ایجاد اخلاق نیک و بد در انسان موثر است، پس بر مدبر و #شهریار لازم است برای تعالی اخلاق اهل شهر، بر چگونگی ساخت مراقبت کند. عکس تیمچه امین‌الدوله کاشان از صادق میری. @HekmateFarhang

هشتمین نشست از سلسله نشستهای جامعه شناسی دین از دیدگاه متفکران مسلمان

اقتضائات جامعه توحیدی (دین‌داری در سطح جامعه): اگر جامعه توحیدی به وجود آمد: 1- در آن جامعه آگاهی هسـت، در آن جامعه نور هسـت، در آن جامعه رشـد فکری هست، در آن جامعـه همـۀ مردم یـا عالم‌اند یا متعلم. آنجا میدانی برای بی سوادها و ازخودراضی‌ها و عزیزان بی جهت و مردمانی که مایل اند انسان ها در ناآگاهی و خرافات بمانند برای اینها دیگر در جامعه جایی نیست. 2- در جامعه توحیدی ثروت‌اندوزی ممنوع است اختلاف طبقاتی نیست. 3- در آن جامعـه همـه موظف‌اند از حقـوق ضعفا و محرومان و سـتمدیدگان دفـاع کننـد. 4- در آن جامعه کسـی حق ندارد نسبت به امور دیگران بی¬توجه و بی تفاوت باشد. 5- در جامعه توحیدی اجزاء جامعه به معنای واقعی اعضای یک پیکر هستند. 6- در جامعه توحیدی تنبلی نیست. 7- در جامعه توحیدی اختلاف و تفرق نیست. 8- در جامعه توحیدی تقلید کورکورانه نیست. آیت‌الله خامنه¬ای طرح کلی اندیشه اسلامی ص 340/550 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ ╭───┅┄⁣𑁍┄┅─── 📱 https://eitaa.com/markazsanjeshdindari ╰──────┅┄⁣𑁍┄┅───

پاسخ استاد به تناقض گویی مدعیان برساخت بودن دین⁉️ اگر برای دین قائل به ذات نشویم نتیجه منطقی آن پارادکس خواهد شد. امر مقدس به این معنا است که نقص و کمال ناقص را ندارد و برساخت بودن یعنی انسان ناقص این امر مقدس (دین) را ساخته است. ذاتمندی دین بدین معنا است که: اولاً برهان می تواند آن را بیابد و ثانیاً در صورت حضور در فرهنگ همان شیوه زیست حق است؛ در مقابل، شیوه زیست باطل برهان بردار نیست و چون برهان بردار نیست، ذاتمند نیست و برساخت است. استاد پارسانیا هشتمین نشست از سلسله نشست های جامعه شناسی دین از دیدگاه متفکران مسلمان، 8 بهمن1402 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ ╭───┅┄⁣𑁍┄┅─── 📱 https://eitaa.com/markazsanjeshdindari ╰──────┅┄⁣𑁍┄┅───

⛔️قابل توجه مخاطبان محترم « نشست جامعه شناسی دین از دیدگاه متفکران مسلمان» امروز یکشنبه برگزار نمیگردد. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ مرکز ملی مطالعات و سنجش دینداری

🇮🇷#انقلاب_اسلامی 🔳دهه مبارك فجر، جزء لحظات پرفیض است ✔️آیت الله جوادی آملی: ذات اقدس الهی گاهی ظهور خاص دارد كه از آن ظهور خاص، به عنوان #یوم‌الله یاد می‌شود... ✔️این دهه مبارك فجر، جزء آن لحظات پرفیضی است كه ذات اقدس الهی نسبت به مردم بزرگوار #ایران اسلامی و نسبت به مسلمان‌ها فیض خاصی اعمال كرده است. 📍صفحه ویراستی استاد پارسانیا •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ مرکز ملی مطالعات و سنجش دینداری

💠تفاوت و مرز جامعۀ دین‌دار با جامعۀ غیردین‌دار آیت‌الله خامنه‌ای جامعۀ دین‌دار و مرز آن با جامعۀ غیردین‌دار را با طرح سؤال چیستی ملاک فرد ولایتمدار و جامعۀ ولایتمدار و پاسخ به آن تبیین می کنند: «مسئله‌ای که بعد از تبیین جامعۀ اسلامی (جامعۀ دین‌دار) و ولایت پیش می‌آید، این است که ملاک فرد ولایتمدار و جامعۀ ولایتمدار چیست؟ آیا به فرضی که افراد یک جامعه ولایتمدار باشند، آن جامعه نیز ولایتمدار است؟ البته که این‌چنین نیست، به‌دلیل اینکه فرد با جامعه متفاوت است و به همین دلیل ممکن است افراد یک جامعه دارای ولایت باشند، ولی آن جامعه جامعه‌ای بی ولایت باشد مثل بدن و اجزای بدن که ممکن است یک عضوی به‌خودی‌خود سالم باشد، اما سالم بودن یک عضو، اولاً نه به‌معنای سـالم بودن همۀ بدن اسـت، ثانیاً یک عضو سالم اگر در یک بدن غیرسالم قرار گرفت، نمی‌تواند همۀ محسـنات یـک عضـو سـالم را دارا باشـد.» 🔰سید علی خامنه‌ای، طرح کلی اندیشۀ اسلامی در قرآن، ص۷۲۰ #طرح_کلی #آیت_الله_خامنه_ای •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ مرکز ملی مطالعات و سنجش دینداری

🔴زبان لباس؛ آنچه خانم گاندی درک کرد اما شیخ طادی ... چند روز پیش بود که پرویز شیخ طادی کارگردان مطرح سینمای کشورمان در مراسمی که برای بزرگداشت وی ترتیب داده شده بود، با نمایش یک روسری و کروات و گفتن سخنانی حاشیه ساز شد. متنی که در ذیل مشاهده می کنید، یادداشت حجت الاسلام محمد عشایری منفرد از اساتید حوزه علمیه قم در واکنش به این اقدام شیخ طادی است. بسم الله الرحمن الرحیم جناب آقای شیخ‌طادی، سلام و سعادت بر اساس اخبار رسانه‌ها در جشنواره امسال دو قطعه لباس (یک روسری و یک کراوات) به صحنه آورده و کراوات را با توضیحاتی به جناب وزیر ارشاد اهدا کرده‌اید. پیشینه فرهنگی شما در عرصه سینما و نیز سابقه علمی و تجربی شما در عرصه طراحی لباس، برای این کاربر کوچک محصولات هنری‌تان، پرسشی را پدید آورده که خوب است از آن مطلع شوید. شما ارباب هنر، دقیقتر و عمیقتر از صاحب این قلم می‌دانید که لباس یکی از «ابزارهای ارتباطات غیرکلامی» (Non-verbal Comunication) شمرده می‌شود. وقتی نشانه‌شناس و فیلسوفی چون اومبرتو اکو (Umberto Eco) از تعبیر «گفتگو از طریق لباس» بهره می‌برد، وقتی آلیسون لوری تعبیر «زبان لباسها» (The language of clothe) را به عنوان نام کتابش برمی‌گزیند، ناگزیر باید باور کنیم که اولاً هر «قطعه لباس» یک واژه معنادار است، ثانیاً «هارمونی پوشش لباسهای یک فرد» نیز اندیشه، عادات و فرهنگ شخصی او را نمایان می‌کند و ثالثاً «نمای کلی پوشش یک جامعه یا یک قوم» نیز هویت تمدنی آن جامعه و آن قوم را بیان و ایجاد و تقویت می‌کند. چنین است که ریتم موزون و قافیه‌مندِ لباسهای یک تمدن و یک فرهنگ، می‌تواند «شعر لباسها» شمرده شود و مفاهیمی را منتقل کند که حتی اشعار سعدی و حافظ و نظامی و مولوی هم نمی‌توانند آن را منتقل کنند. چنین نگره‌ای به لباس، در سطح فیلسوفان و جامعه‌شناسان باقی نمانده بلکه نظر «طراحان لباس» را نیز به خود مشغول کرده است. چنان‌که هم‌قطاران شرقی و غربی شما نیز لباس را از «سطح کاربردی» فراتر برده و توانسته‌اند آن را در «ساحت مفهوم و دلالت» ادراک کنند. طراحانی چون کوساما، میاکه، بورلی سِمز و ... لباس را یک «عنصر هنری و معنادار و دلالت‌کننده» تلقی کرده‌اند که خود مستقلاً می‌تواند با تماشاگر سخن بگوید. با این مقدمه می‌خواهم یادی کنم از شخصیت تاریخ‌ساز دیگری که او نیز مانند شما در یک روز به یاد ماندنی، لباسی را به روی سِن برد و نیم‌ساعت حاضران به احترامش کف زدند. آن شخص خانم گاندی است که لباس زن هندی را در سازمان ملل به روی سِن برد. آن روزها شاید گاندی هیچ یک از گزاره‌های تئوریکی را که امروزه من و شما درباره «لباسِ مفهومی» خوانده‌ایم، نخوانده بود و اصلا با «نظریه‌ی لباسِ مفهومی» آشنایی نداشت ولی با همان شعور و آگاهی بسیط اما عمیق خود، این را می‌دانست که لباس، معنا دارد. برای همین در همه محافل بین‌المللی و ملاقات‌های رسمی، همان ساری‌های چهارهزارساله‌ی هندی را می‌پوشید تا به سران جهان بفهماند شما دو قرن آمدید سرزمین مرا استعمار کردید و همه تلاشتان را به کار گرفتید که ما را مثل خودتان کنید؛ من به عنوان مظهر زن امروز هند، با «لباس خودم» آمده‌ام تا به شما بگویم که همه تلاش‌هایتان بیهوده بوده و من خودم هستم (جمله‌ی اخیر از دکتر علی شریعتی). او ریشه و پیشینه‌ی لباس هندی را می‌شناخت، آن را «لباس خود» می‌دانست و معنا و مفهوم این لباس را نیز می‌فهمید و می‌خواست به غربیها هم بفهماند. او زبان گویای این لباس را در مقابل لباسهای غیربومی (که در سه قرن اخیر با پتک‌های مخملی بر مردم مشرق‌زمین تحمیل شده) نیز می‌دانست. هنر و ادبیات پسااستعماری (Postcolonial literature) را نیز می‌دانست. با خودم می‌گویم اصلا او شاید حتی این را هم می‌دانست که پُتک مخملی غربیها در ایرانِ ما نیز کدام «روسری‌ها» را از بین برده است؛ «گُلوَنیِ زنان لرستان» را، «یالُقِ زنان ترکمن را»، «چارقَد زنان بویراحمدی و قشقایی» را، «کلاو و سروین زنان کردستان» را و «دستمال کلاغی زنان شاهسون» را، «گشان‌چادر و مهنا و سریگ زنان بلوچی» را، «چادر و روبنده‌ی زن ایرانی» را و ....!

💠ادامه یادداشت... آقای شیخ طادی عزیز، این مقدمات این سوال را برایم پدید آورده که آقای شیخ‌طادی هرچند ممکن است بر اساس دیدگاه‌های اجتماعی خود، برخی از روشهای اجتماعی به کارگرفته شده برای کنترل‌های فرهنگی را نپسندد اما به عنوان یک «استاد طراحی لباس» که باید با نظریه‌ی «لباسِ مفهومی» آشنا باشد، هر یک از «کراوات» و «روسری» را دارای چه مفهومی می‌داند؟ بی‌گمان کسی مثل پرویز شیخ‌طادی که بی‌بی مریم بختیاری را به عنوان «بانوی سردار» به دختران امروز ایران معرفی کرده، کسی که در حد خودش کوشیده تا پیش روی دختر امروز «دفتری از آسمان» بگشاید و به او بفهماند که دامن مادران شهیدان، گهواره‌ی پرورش آسمانی‌ترین مردان این مرز و بوم شده، هرچند به اندازه یک «دایناسورِ» گیرافتاده در داخل بانک، آشفته و عصبانی باشد اما در همین آشفتگی هم نباید معنای تمدنی و سابقه مفهومی «کراوات» را فراموش کند. مبادا روزی هنرمند را خواب ببرد که شاید جامعه را آب ببرد! ایدون باد. با احترام و فروتنی؛ محمد عشایری منفرد حوزه علمیه قم کانال استاد محمد عشایری منفرد (حفظه الله) 🆔https://eitaa.com/ashayerimonfared #پرویز_شیخ_طادی #گاندی #روسری •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ مرکز ملی مطالعات و سنجش دینداری