✍نگران نباش 🔘منصوره عزادار شده بود. در حال وهوای کرونا مجبور بود به خاطر عزای خواهرش از شهری به شهر دیگر برود. هوای گرم تابستان، سختی اشک ریختن پشت ماسک گرم نخی و دو لایه وعزاداری که باعث میشد نتواند تمام پروتکلهای بهداشتی را رعایت کند. 💠از پنجره ی قطار بیرون را نگاه کرد. انگار دنیا دیگر برای او زیبایی نداشت. خواهری که او را بزرگ کرده بود وسالها همدم تنهایی هایش بود، به آسمان عروج کرده بود و حالا او باشبنم اشک، درقطار به رو به رو خیره شده بود. صدای زنگ تلفن همراهش اورا به خود آورد، محسن بود. 🔘_سلام عزیزم، حواست باشه تو مراسما، جایی نری که امکان خطر باشه. مواظب باش صدای گریت اونقدرها بلند نباشه. حواست به نامحرم ها و بی قراری نکردن باشه. 💠منصوره آه بلندی کشید، به پرنده ای که بالای سر تک درختی در بیابان پرواز می‌کرد،خیره شد وگفت:«باشه.نگران نباش عزیزم.من این همه راه نیومدم که عذاب ابدی بخرم.حواسم هست.» 🔘محسن تلفن را قطع کرد ومنصوره در سکوت، به مصیبتی که برسرش آمده بود، فکر کرد و اشکهایش را با پشت دست پاک کرد. #داستانک #ارتباط_با_همسر #به_قلم_ترنم 🆔 @tanha_rahe_narafte