یا ابالفضل (ع) پای را در نَهر ، سَروِ پای بَندان می بَرَد دست را بر تابِ آن گیسو کَمندان می بَرَد چهره ای خیسِ عَرَق ، با بازتابی خیسِ آب جذر و مَد از هر دو مَه فیضی دو چندان می بَرَد از قنوتش جای ماند و آب ، بر سر ریخت آب تشنهٔ نَهر آبرو از نَهروَندان می بَرَد موج ، همچون کودکی بالا و پایین می پَرَد رشکِ دوشِ سَرورِ بالا بلندان می بَرَد تا که قدری کام تلخ تشنگان شیرین شود آب را از نهر ، چون قَندی ز قَندان می بَرَد مَشک را چون لامِ تَر مُشکل تر آن مُشکل گشا مَحضِ راضی کردنِ مُشکل پَسندان می بَرَد نسخهٔ تجویزی از سوی طبیبِ خیمه را حال با داروی دردِ دردمندان می بَرَد گر چه دست انداخت او را با گَزَندش تیغ ، باز مَشک را دارد امیرِ بی گَزَندان می بَرَد بعدِ دستانش دهانش مَشک را گردن گرفت مثل آن شیری که طفلش را به دندان می بَرَد اشک می ریزد چرا از چشم های مَشکِ او او که دارد مَشک را با رویِ خندان می بَرَد سخت سَر پنداشت گویا ساقیِ سَر سخت را آنکه هاوَن را به زَعمش سویِ سَندان می بَرَد از حرم جا ماند اما یا اَخایِ او رسید از سخنران فیض اَکمل را سُخندان می بَرَد یاغیان از او غنائم را ، شَه از او داغ را او میانِ این دو ... ؛ آنان می بَرَند ...  آن می بَرَد #مهدی_زراعتی #حضرت_ابوالفضل #حضرت_عباس #ولادت #مشام مجمع شاعران اهل بیت علیهم السلام مازندران کانال حفظ و نشر آثار شاعران آئینی مازندران ‏https://eitaa.com/masham14

یا حضرت عباس (ع) تا خدا آفرید لیلا را آن نگار بلند بالا را نقش چشمی خمار و زیبا را تب مجنون گرفت دنیا را از سمرقند تا بخارا را شرح آیات " تُنْفِقُوا" داد و رزقمان را به دست او داد و باده ی کوثر از سبو داد و او به میخانه آبرو داد و پای ساقی نشاند سقا را عکس او را به عرش قاب گرفت نامش از حُسن انتخاب گرفت "عسل بن ابوتراب" گرفت تا ز لبهای او شراب گرفت علنی کرد مستی ما را او ز خورشید ها نسب دارد هیبتی چون "یل عرب" دارد منصب غیرت و ادب دارد در عشیره "قمر" لقب دارد مشک او آفریده دریا را یل نام آور تبار علی ست آینه دار اقتدار علی ست وارث تیغ ذوالفقار علی ست وقت پیکار هم عیار علی ست رجزش داشت لحن مولا را حضرت جبرئیل دربانش جان پبغمبران به قربانش طعم اعجاز می دهد نانش ارمنی ها همه مسلمانش دم او جان دهد مسیحا را نذر آیینه ها شده سر او عشق زانو زده ست محضر او "كاشِفَ الكَرْب" نام دیگر او حضرت فاطمه است مادر او جانم این ساقی العطاشا را طبع ابیاتم اشتیاقی شد مست آرایه های ساقی شد لهجه ی واژه ها عراقی شد صحبت از گوشه ی رواقی شد که به تن داشت عطر زهرا را "رَبَّنَا آتِنَا" ز خوان حرم شهد شیرینی اذان حرم "اهْدِنَا" سمت آسمان حرم خوش به حال کبوتران حرم وقف او کرده اند پرها را... #محمدجواد_مهدوی #حضرت_ابوالفضل #حضرت_عباس #ولادت #مشام مجمع شاعران اهل بیت علیهم السلام مازندران کانال حفظ و نشر آثار شاعران آئینی مازندران ‏https://eitaa.com/masham14