☘️💐🌾🍁🌼🌴 🍂🍃🌸🍃💐 ☘💐🌱 🌾🥀 ☘️ 🌹﷽🌹 کتاب_شهید_چمران🌹🍃 🌷🕊زندگی_نامه_و_خاطرات : شهید_دکتر_مصطفی_چمران 🌷🕊 ( قسمت دوم)🌹🍃 #دارالفنون ♦️ یکی از دبیرستان های نزدیک میدان توپخانه بود که تا سال چهارم می رفت آن جا روزها درس می خواند بقیه ساعت ها را هم توی مغازه پدرش ور دست او می ایستاد درسش خیلی خوب بود برای همین هم خیلی وقت ها برای بچه های محل می شد معلم سرخانه، آقای معلم نوجوان ، شب ها بچه ها را کنار میدان سر پولک پشت مسجد جمع می کرد ، به آن ها ریاضی درس می داد زیر تیر چراغ برق با تدریس کردن قسمتی از خرج روزانه اش را هم در می آورد در ریاضیات و به خصوص هندسه. ♦️آن قدر توانا بود که حریفی نداشت برای حل بعضی از مسئله های مشکل، ساعت ها و بعضا روزها و ماه ها فکر می کرد خیلی وقت ها در خیابان راه می رفت یا شب ها در رختخواب با صورت مسئله های سخت ریاضی دست و پنجه نرم می کرد. در فضای آن روز چاله میدان گذر سید اسماعیل و چهار راه سیروس، که حفظ سلامت اخلاقی برای بزرگ تر ها هم کار سختی بود مصطفی حتی اگر می خواست به کسی دشنمام بدهد بدترین دشنام اش پدر صلواتی بود. ♦️او از همان دوران نوجوانی احساسات عجیب و غریبی داشت شب سردی بود فقیری کنار یک کپه برف خودش را از زور سرما مچاله کرده بود نزدیکش شدم و با او حرف زدم فقیر جایی برای خواب نداشت هر چه فکر کردم دیدم نمی توانم او را به خانه ببرم یا جای گرمی برای او تهیه کنم تصمیم گرفتم تمام شب را در حیاط خانه بمانم از سرما بلرزم و از رختخواب محروم باشم تا خود صبح لرزیدم و بعدش سخت مریض شدم و چه مریضی لذت بخشی بود. ♦️مصطفی تا سال چهارم متوسطه را در دبیرستان دارالفنون درس خواند دارالفنون با آن حیاط دل بازش و کلاس هایی که دور تا دور حیاط بزرگ و پر درخت آن را پر کرده بودند معلم جبر و مثلثات مصطفی در دارالفنون آقای آذر نوش با خودش فکر کرده بود که حیف است در آن جا بماند بنابراین یک روز مصطفی را صدا زد و به او گفت به دبیرستان البرز برود و با دکتر مجتهدی که مدیر آنجاست صحبت کند البرز بهترین دبیرستان تهران بود ولی سالی هفتصد، هشتصد تومان شهریه می گرفتند اولین برخوردش با دکتر مجتهدی، توی همان امتحان ورودی دبیرستان بود دکتر چند سئوال از او پرسید یک ورقه داد تا مسئله ای را حل کند هنوز همه جواب ها را کامل ننوشته بود که دکتر گفت: پسر جان تو قبولی شهریه هم لازم نیست بدهی این طور شد که پنجم و ششم متوسطه را توی البرز درس خواند. ♦️ خط زیبایی داشت و خوب نقاشی می کشید در همان دوران، نقاشی زیبایی از حضرت علی علیه السلام کشید معلم نقاشی اش مرحوم ارژنگی از شاگردان کمال الملک بود. به هیکل لاغرش نمی خورد ولی همیشه روی تشک کشتی بود. از بیکاری خوش اش نمی آمد ایام تعطیل و بعد از ظهرها می رفت مغازه جوراب بافی برای کمک اکثر اوقات یکی از قطعه های چرخ جوراب بافی بازی در می آورد قطعه خیلی زود خراب می شد و کار می خوابید عباس که برادر بزرگ تر بود به خودش جرائت داد و چرخ را باز کرد قطعه چتری را در آورد و یکی از روی آن ساخت مصطفی هم خوشش آمد و یکی دیگر ساخت افتادند به تولید انبوه و یک کارگاه کوچک درست کردندپس از آن پدرش به جای لوازم یدکی، چرخ جوراب بافی می فروخت. ♦️از خانه شان تا دانشگاه را پیاده می رفت یک ساعت و نیم طول می کشید هوا سرد بود و برف می بارید دست و پایش از سرما کرخت می شد و یخ می زد اما دستش جلوی کسی دراز نمی شد از هیچ کسی پولی قبول نمی کرد روزگار سختی بود اما سخت تر این بود که بخواهد از کسی پولی بگیرد هر چه زندگی بر او سخت تر می گرفت او هم بیش تر مراقبت می کرد این عزت نفس بر تمام زندگی اش سایه انداخت و تمام افکار و اعمال اش را تحت تاثیر قرار داد. #ادامه_دارد........ http://eitaa.com/mashgheshgh313 🔅 💠🔅 🔅💠🔅 💠🔅💠🔅 🔆💠🔅💠🔅💠🔅