eitaa logo
مشق عشق 💞🌷
112 دنبال‌کننده
787 عکس
287 ویدیو
21 فایل
کانال مشق عشق 🌷 نذر فرهنگی 🌷 نشر روایات و کتب شهدای جلیل القدر🌷 eitaa.com/mashgheshgh313 : لینک کانال منتظر شنیدن نظرات شما عزیزان درباره کانال هستیم @seyedeh_313
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃♦️🍃♦️🍃♦️🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 🎀﷽🎀 ♦️ 🍃 کتاب_سلام_بر_ابراهیم_یک🌹🍃 🌷🕊 💥قسمت: پنجم✨✨ 💥سید حسین طحامی ( کشتی گیر قهرمان جهان) به زورخانه ما آمده بود و با بچه ها ورزش می کرد هر چند مدتی بود که سید به مسابقات قهرمانی نمی رفت اما هنوز بدنی بسیار ورزیده و قوی داشت. بعد از پایان ورزش رو کرد به حاج حسن و گفت: حاجی کسی هست با من کشتی بگیره حاج حسن نگاهی به بچه ها کرد و گفت: ابراهیم، بعد هم اشاره کرد برو وسط گود، معمولا در کشتی پهلوانی حریفی که زمین بخورد یا خاک شود می بازد کشتی شروع شد همه ما تماشا می کردیم مدتی طولانی دو کشتی درگیر بودند اما هیچکدام زمین نخوردند فشار زیادی به هر دو نفرشان آمد اما هیچکدام نتوانست حریفش را مغلوب کند این کشتی پیروز نداشت بعد از کشتی سید حسین بلند بلند می گفت: بارک ﷲ، بارک ﷲ، چه جوان شجاعی، ماشاء ﷲ پهلوون. 💥ورزش تمام شده بود، حاج حسن خیره خیره به صورت ابراهیم گناه می کرد ابراهیم آمد جلو و با تعجب گفت: چیزی شده حاجی، حاج حسن هم بعد از چند لحظه سکوت گفت: تو قدیم های این تهران دو تا پهلوان بودند حاج سید حسن زراز و حاج صادق بلور فروش، اون ها خیلی با هم دوست و رفیق بودند توی کشتی هم هیچ کس حریفشان نبود اما مهم تر از همه این بود که بنده های خالصی برای خدا بودند همیشه قبل از شروع ورزش کارشان رو با چند آیه قرآن و یه روضه مختصر و با چشمان اشک آلود برای آقا ابا عبدﷲ (ع) شروع می کردند نفس گرم حاج محمد صادق و حاج سید حسن مریض شفا می داد. بعد ادامه داد: ابراهیم، من تو رو پهلوون می دونم مثل اون ها ابراهیم هم لبخندی زد و گفت: نه حاجی ، ما کجا و اون ها کجا بعضی از بچه ها از اینکه حاج حسن اینطور از ابراهیم تعریف می کرد ناراحت شدند. 💥 فردای آن روز پنج پهلوان از یکی از زورخانه های تهران به آنجا آمدند قرار شد بعد از ورزش با بچه های ما کشتی بگیرند. همه قبول کردند که حاج حسن داور شود بعد از ورزش کشتی ها شروع شد چهار مسابقه برگزار شد دو کشتی را بچه های ما بردند دو تا هم آن ها اما در کشتی آخر کمی شلوغ کاری شد. آن ها سر حاج حسین داد می زدند حاج حسن هم خیلی ناراحت شده بود من دقت کردم و دیدم کشتی بعدی بین ابراهیم و یکی از بچه های مهمان است. آن ها هم که ابراهیم را خوب می شناختند مطمئن بودند که می بازند برای همین شلوغ کاری کردند که اگر باختند تقصیر را بیندازند گردن داور. 💥همه عصبانی بودند چند لحظه ای نگذشت که ابراهیم داخل گود آمد با لبخندی که بر لب داشت ما به همه بچه های مهمان دست داد، آرامش به جمع برگشت. بعد هم گفت: من کشتی نمی گیرم همه با تعجب پرسیدیم چرا؟ کمی مکث کرد و به آرامی گفت: دوست و رفاقت ما خیلی بیشتر از این حرف ها و کارها ارزش داره بعد هم دست حاج حسن را بوسید و با یک صلوات پایان کشتی را اعلام کردند. ..... 🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 ♦️🍃♦️🍃♦️🍃
🍃♦️🍃♦️🍃♦️🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 🎀﷽🎀 ♦️ 🍃 کتاب_سلام_بر_ابراهیم_یک🌹🍃 🌷🕊 💥قسمت: ششم✨✨ 💥شاید در آن روز برنده و بازنده نداشتیم اما برنده واقعی فقط ابراهیم بود. وقتی هم می خواستیم لباس بپوشیم و برویم حاج حسن همه ما را صدا کرد و گفت: فهمیدید چرا گفتم ابراهیم پهلوانه؟! ما همه ساکت بودیم حاج حسن ادامه داد: ببینید بچه ها پهلوانی یعنی همین کاری که امروز دیدید ابراهیم امروز با نفس خودش کشتی گرفت و پیروز شد ابراهیم به خاطر خدا با اون ها کشتی نگرفت و با این کار جلوی کینه و دعوا را گرفت. بچه ها پهلوانی یعنی همین کاری که امروز دیدید. 💥داستان پهلوانی های ابراهیم ادامه داشت تا ماجراهای پیروزی انقلاب پیش آمد بعد از آن اکثر بچه ها درگیر مسائل انقلاب شدند و حضورشان در ورزش باستانی خیلی کمتر شد. تا اینکه ابراهیم پیشنهاد داد که صبح ها در زورخانه نماز جماعت صبح را بخوانیم و بعد ورزش کنیم و همه قبول کردند بعد از آن هر روز صبح برای اذان در زور خانه جمع می شدیم نماز صبح را به جماعت می خواندیم و ورزش را شروع می کردیم بعد هم صبحانه مختصری و به سر کارهایمان می رفتیم. ابراهیم خیلی از این قضیه خوشحال بود چرا که از طرفی ورزش بچه ها تعطیل نشده بود و از طرفی بچه ها نماز صبح را به جماعت می خواندند همیشه هم حدیث پیامبر گرامی اسلام را می خواند: « اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم در نظرم از عبادت و شب زنده داری تا صبح محبوبتر است». 💥با شروع جنگ تحمیلی فعالیت زورخانه بسیار کم شد اکثر بچه ها در جبهه حضور داشتند. ابراهیم هم کمتر به تهران می آمد یکبار هم که آمده بود وسائل ورزش باستانی خودش را برد و در همان مناطق جنگی بساط ورزش باستانی را راه اندازی کرد زروخانه حاج حسین توکلی در تربیت پهلوان های واقعی زبانزد بود از بچه های آنجا به جز ابرهیم، جوان هایی بسیار بودند که در پیشگاه خداوند پهلوانیشان اثبات شده بود. آن ها با خون خودشان ایمانشان را حفظ کردند و پهلوان های واقعی همین ها هستند. 💥دوران زیبا و معنوی زورخانه حاج حسن در همان سال های اول دفاع مقدس، با شهادت شهید حسین شهایی مرشد زورخانه شهید اصغر رنجبران فرمانده تیپ عمار و شهیدان سید صالحی، محمد شاهردی، علی خرمدل، حسن زاهدی، سید محمد سبحانی، سید جواد مجدپور، رضا پند ،حمد الله مرادی، رضاهویار، مجید فرویدوند، قاسم کاظمی و ابراهیم و چندین شهید دیگر و همچنین جانبازی حاج علی نصرﷲ، مصطفی هرندی و علی مقدم و همچنین درگذشت حاج حسن توکل به پایان رسید مدتی بعد با تبدیل محل زورخانه به ساختمان مسکونی ، دوران ورزش باستانی ما هم به خاطره ها پیوست. ....... 🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 ♦️🍃♦️🍃♦️🍃
🍃♦️🍃♦️🍃♦️🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 🎀﷽🎀 ♦️ 🍃 کتاب_سلام_بر_ابراهیم_یک🌹🍃 🌷🕊 💥قسمت: نهم✨✨ 💥مسابقات قهرمانی ۷۴ کیلو باشگاه ها بود. ابراهیم همه حریفان را یکی پس از دیگری شکست داد و به نیمه نهایی رسید آن سال ابراهیم خیلی خوب تمرین کرده بود. اکثر حریف ها را با اقتدار شکست داد اگر این مسابقه را می زد حتما در فینال قهرمان می شد اما در نیمه نهایی خیلی بد کشتی گرفت بالاخر یک امتیار بازی را واگذار کرد آن سال ابراهیم مقام سوم را کسب کرد اما سال ها بعد همان پسری که حریف نیمه نهائی ابراهیم بود را دیدم آمده بود به ابراهیم سر بزند آن آقا از خاطرات خودش با ابراهیم تعریف می کرد همه ما هم گوش می کردیم تا اینکه رسید به ماجرای آشنائی خودش با ابراهیم و گفت: آشنایی ما بر می گردد به نیمه نهائی کشتی باشگاه ها در وزن ۷۴کیلو قرار بود من با ابراهیم کشتی بگیرم اما هر چه خواست آن ماجرا را تعریف کند ابراهیم بحث را عوض می کرد آخر هم نگداشت که ماجرا تعریف شود روز بعد همان آقا را دیدم و گفتم: اگه می شه قضیه کشتی خودتان را تعریف کنید او هم نگاهی به من کرد نفس عمیقی کشید و گفت: آن سال در نیمه نهائی حریف ابراهیم شدم اما یکی از پاهایم شدیداً آسیب دید به ابراهیم که تا آن موقع نمی شناختمش گفتم: رفیق این پای من آسیب دیده هوای ما را داشته باش. ابراهیم هم گفت: باشه داداش چشم، بازیهای او را دیده بودم توی کشتی استاد بود با اینکه شگرد ابراهیم فن هائی بود که به پا می زد اما اصلا به پای من نزدیک نشد من در کمال نامردی یه خاک ازش گرفتم و خوشحال از این پیروزی به فینال رفتم ابراهیم با اینکه راحت می تونست من رو شکست بده و قهرمان بشه ولی این کار رو نکرد بعد ادامه البته فکر می کنم او از قصد کاری کرد که من برنده بشم از شکست خودش هم ناراحت نبود چون قهرمانی برای او تعریف دیگه ای داشت ولی من خوشحال بودم خوشحالی من بیشتر از این بود که حریف فینال، بچه محل خودمون بود فکر می کردم همه مرام و معرفت داداش ابرام رو دارن اما توی فینال با اینکه قبل از مسابقه به دوستم گفته بودم که پام آسیب دیده اما دقیقا با اولین حرکت همان پای آسیب دیده من را گرفت آه از نهاد من بلند شد بعد هم منو انداخت روی زمین و بالاخره من ضربه شدم. آن سال من دوم شدم و ابراهیم سوم. اما شک نداشتم حق ابراهیم قهرمانی بود از آن روز تا حالا با او رفیقم چیزهایی عجیبی هم از او دیده ام خدا را هم شکر می کنم که چنین رفیقی نصیبم کرده است. صحبت هایش که تمام شد خداحافظی کرد و رفت من هم برگشتم در راه فقط به صحبت هایش فکر می کردم یادم افتاد در مقر سپاه گیلان غرب روی یکی از دیوارها برای هر کدام از رزمنده ها جمله ای نوشته شده بود در مورد ابراهیم نوشته بودند: ابراهیم هادی رزمنده ای با خصایص پوریای ولی. ...... 🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 ♦️ 🍃 ♦️🍃♦️🍃♦️🍃