eitaa logo
مطالب ناب در منبر
3.5هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.6هزار ویدیو
1.2هزار فایل
👈 مطالب کانال: ــــمناقب وفضایل اهلبیت علیهم‌السلام ــــمطاعن ومثالب دشمنان ــــPDFکتب اعتقادی ــــنقدوهابیت وجریان یمانی وتصوف ــــمنابر اعتقادی‌، معرفتی ــــصوت دروس حوزوی ــــمداحی کانال دیگر ما👇 @Fishe_menbar ارتباط با ادمین @Abdulhossein235
مشاهده در ایتا
دانلود
🌿 👈🏼 به دنبال بیان سخنانی درباره کتاب و منابع روایی شیعه، حضرت آیت‌الله العظمی فرمودند: باسمه جلت اسمائه کتاب سلیم بن قیس (رضی الله عنه) از نظر ما معتبر است، و ادعای اینکه بیشتر میراث شیعه از یهودیان به ارث رسیده است نشان دهنده جهل گوینده این سخن و گمراهی او است...، بلکه این سخن جنایتی عظیم علیه میراث شیعه و علمای محدث ما است و شناعت این سخن به وصف نمی‌آید. والی الله مشتکی. 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar
🌿 استحباب اقامه عزاداری ومجالس سینه‌زنی برای همه‌ی معصومین جزء یقینیات است 🔘 مرحوم آیت‌الله العظمی 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar
🔷🔶 ... 👈🏼👈🏼 سوال: آیا نامگذاری افراد به «عبدالحسین، عبدالامیر، عبدالزهراء» و امثال این نامها از نظر اعتقادی جایز است؟ ⭐️جواب مرحوم حضرت آیت‌الله العظمی : باسمه جلت اسمائه; کلمه "عبد" هم به معنای "عابد" (پرستش کننده) است و هم به معنای"خادم". خداوند نیز در اشاره به‌همین معنای دوم می‌فرماید: «وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ»(نور/۳۲). منظور ما از افزودن کلمه عبد به اسم‌ها، معنی دوم (خادم) است و لذا ترکیب‌هایی مثل ، و هیچ‌گونه منافاتی با توحید در عبادت خدا ندارد (بلکه اظهار ارادتی است که شیعیان به صاحب اسم خود دارند). 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar
🔷🔶 ؟! 👈🏼👈🏼 سؤال: چگونه ترك گناه كنیم؟ آیا دستور اخلاقى خاصى را پیشنهاد مى‌كنید؟ ✅ پاسخ مرحوم آیت‌الله العظمی : باسمه جلت اسمائه اول توبه حقیقی یعنی پشیمانی از کارهای گذشته و تصمیم جدی مردانه بر عدم ارتکاب آن گناه. بعد اجتناب از خوردن مال حرام و اداء واجبات و ترک محرمات دیگر. و همچنین خواندن نماز اول وقت که در زمان ما بزرگان نجف توصیه به نماز اول وقت می‌کردند و می‌گفتند برای رسیدن به این مقصد مؤثر است‌. و نیز توسل به ائمه اطهار (علیهم‌السلام). 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar
🔷🔶 ❓سوال: در روايتى آمده است صفوان جمال ـ او از بهترين اصحاب امام كاظم (عليه‌السلام) و از نزديكان اوست ـ از طريق استخاره به امامت امام رضا (عليه‌السلام) استدلال كرده است. شيخ طوسى در كتاب الغيبة از على بن معاذ روايت كرده و گفته است: به صفوان بن يحيى گفتم به‌چه چيز على بن موسى (عليهماالسلام) را شناختى؟ گفت: دو ركعت نماز خواندم، دعا كردم و استخاره گرفتم و به او يقين نمودم». آيا اين صحيح است كه امام از طريق استخاره مشخص شود؟ آيا استخاره در همه حالات درست است يا فقط هنگام شك و ترديد؟ ⭐️پاسخ مرحوم آیت‌الله العظمی : باسمه جلت اسمائه: سند روايت مذكور به واسطه كه جزء مجهولان است ضعيف مى‌باشد، علاوه بر آن، احتمال مى‌رود كه استخاره در اين روايت، به معناى دعا و طلب خير از خداى متعال باشد، و در اين صورت معناى روايت چنين خواهد بود كه: صفوان نماز خوانده، تضرع نموده و از خدا خواسته كه خير را براى او انتخاب نمايد، و او را به حقيقت راهنمايى كند و خدا از طريق برخى نشانه‌ها و قرينه‌ها صفوان را راهنمايى كرده تا اين كه او توانسته است به امامت امام رضا (عليه‌السلام) يقين آورد. مشروعيت استخاره، مختص به‌حال حيرت و ترديد در امور عادى زندگى است و در مورد احكام شرعى و مسائل اعتقادى مورد ندارد. 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar
◼️ ا ❓سؤال: از نظر اهل دل، از ميان دو مصيبت حضرت زهرا (عليهاالسلام) و حضرت امام حسين (عليه‌السلام) كداميك سخت‌تر مى‌باشد؟! ⭐️جواب مرحوم آیت‌الله العظمی : باسمه جلت اسمائه؛ پايه آنچه در روز كربلا اتفاق افتاد از ريخته شد و اين مطلب را قاضى ابوبكر ابن ابى قريعه از علماى اهل‌سنت در اشعار خود آورده است: و ديديد كه حسين در روز سقيفه كشته شد(۱). و از علماى تشيع، نيز سروده است: آنچه از بلاها بر مادرش وارد آمد [به‌حضرت زينب عليهاالسلام] در صحراى كربلا به ارث رسيد(۲). با تمام اينها آنچه از روايات برمى‌آيد اين است كه مصيبت حضرت امام حسين (عليه‌السلام) به‌حتم سخت‌ترين مصائب بوده است چنان‌كه امام حسن (عليه‌السلام) به برادر گرامى‌شان امام حسين (علیه‌السلام) فرمودند: «روزى به سختى و طاقت فرسايى روز شهادت تو نيست يا اباعبدالله». 📚 پی‌نوشت‌ها: ۱. واُريكُم أنّ الحسينَ اُصيبَ فى يوم السقيفة. ۲. ما اصابَ اُمّها من البلا فهو تراثها بطفّ كربلا. 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @rohani_ir
🔷🔶 👈🏼👈🏼 استفتاء از محضر آیت‌الله العظمی : آيا مى ‌توان به هنگام خواندن زيارت عاشورا، لعن و سلام را يك بار ذكر كرد اما در پايان گفت: (صدبار) و عبارت آن را بدين صورت قرائت نمود كه: «خداوندا! نخستين ستمكار در حق محمّد و آل محمد و نيز آخرين پيرو آن ستمكار را لعنت كن. خدايا! لعنت كن آن گروهى را كه با حسين ‏عليه السلام جنگيدند، با دشمنان او همراهى ‏و بيعت كردند و بر قتل او اصرار ورزيدند. خداوندا! همه را لعنت كن يك صد بار»؟ 📝 جواب: باسمه جلت اسمائه؛ تكرار صد باره لعن و سلام در زيارت عاشورا، آثار و ثوابى دارد كه در قرائت مورد نظر شما يافت نمى‏شود. اللَّهُمَّ الْعَن أَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ وَآخِرَ تابعٍ لَهُ عَلَى ذلكَ. اللَّهُمَّ الْعَنِ العِصابَةَ الّتى جَاهَدَتِ الحُسَينَ‏ عليه‌السلام وَشايعَت وَبايعَت وَتابَعَت عَلَى قَتلِهِ. اللّهُمَّ العَنهُم جميعاً مائةَ مَرَّة. 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar
❓پرسش محضر حضرت آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله العالی، سلام علیکم؛ فردی مدعی است که است چون امام حسین علیه‌السلام از مصائب دنیا خلاصی یافتند و از عالم کثرت به عالم وحدت منتقل و فانی در ذات خدا شدند مشغول عشق بازی با خدا هستند لذا نباید به‌هیچ وجه برای آن حضرت عزاداری و سوگواری کرد و باید به‌جای آن اشک شوق از دیدگان جاری نمود. نظر شما درباره این تفکر چیست؟ ✅ پاسخ آیت‌الله بسمه تعالی السلام علیکم به‌قول این آقا عمل کنیم یا از حضرت رسول و ائمه اطهار پیروی نماییم؟ در منابع معتبر آمده که حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله بر شهادت امام حسین علیه‌السلام گریه کرده‌اند، ائمه ما علیهم‌السلام امر به‌عزاداری کرده و خود مجلس عزا برپا نموده‌اند… به‌این حرف‌ها که خیالبافی است نباید گوش داد. 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @alhaqaeq_org
🔷🔶 ... 👈🏼👈🏼 سوال: آیا نامگذاری افراد به «عبدالحسین، عبدالامیر، عبدالزهراء» و امثال این نامها از نظر اعتقادی جایز است؟ ⭐️جواب مرحوم حضرت آیت‌الله العظمی : باسمه جلت اسمائه; کلمه "عبد" هم به معنای "عابد" (پرستش کننده) است و هم به معنای"خادم". خداوند نیز در اشاره به‌همین معنای دوم می‌فرماید: «وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ»(نور/۳۲). منظور ما از افزودن کلمه عبد به اسم‌ها، معنی دوم (خادم) است و لذا ترکیب‌هایی مثل ، و هیچ‌گونه منافاتی با توحید در عبادت خدا ندارد (بلکه اظهار ارادتی است که شیعیان به صاحب اسم خود دارند). 🔆 کانال 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar