‍#علامه_محمدباقر_مجلسی #نقد_تصوف_عرفان #نقد_ابن_عربی #علوم_حدیث #نقد_فلسفه 🔴 #علامه_مجلسی_و_حفظ_تشیع_از_اسلام_ابن_عربی_و_صدرایی 👈🏼👈🏼 در پایگاه اطلاع رسانی مرحوم آیت‌الله #شیخ_لطف_الله_صافی_گلپایگانی مطلبی تحت عنوان #نقش_محدثان_در_نجات_مردم_در_عصر_غیبت_کبری منتشر شده است. ایشان با تاکید بر جایگاه والای علامه محمد باقر مجلسی در احیاء علوم و معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام، حفظ شیعه از تصوف و اسلام صدرایی و ابن عربی را مرهون زحمات آن عالم بزرگوار می‌داند. 🔻تفصیل بیانات ایشان به شرح ذیل است: ۱. «پس از عصر ائمّه (علیهم السلام) همواره حاملان حدیث بودند که می‌توانستند سره را از ناسره، و بدعت را از سنّت تشخیص دهند، و مردم را از گمراهی‌هایی که در نتیجه غور در فلسفه، و گرایش به عرفان مصطلح، و مکاتب‌الحادی مطرح می‌گردید نجات دهند، و بالأخره تا این اواخر، یعنی عصر #صفویه (که در آن رسمیت تشیّع تجدید گردید) اعلان می‌شد به‌واسطه عوامل خاصّی که بعد از سلطنت شاه‌طهماسب اوّل پیش آمد، رفته رفته گرایش به فلسفه، و افکار صوفیانه و مشارب غیر شرعی قوّت گرفت، تا حدی که در اصفهان، خانقاه ها برپا شده، و مثل عالم جلیل آقاحسین خوانساری را به جای القاب اسلامی، به عقل حادی‌عشر می‌خواندند، و نهایت ظهور علوم اهل‌بیت (علیهم‌السلام) آن بود که محقق داماد در قالب اصطلاحات فلسفی مطرح می‌کرد، و خلاصه، زبان اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، و احادیث آنها، در غربت افتاده بود، ۲. که به إذن الله تعالی شخصیتی مثل علامه مجلسی (رحمه‌الله) ظاهر شد، و حدیث را دوباره چنان احیاء و مطرح کرد که احادیث اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را نه فقط در مدارس و در معرض توجّه و دقّت علما قرار داد، بلکه شاید خانه‌ای در بلاد ایران نماند که از خواندن کتاب بهره نداشته باشد، مگر آنکه احادیث اهل‌بیت (علیهم‌السلام) به صورتی و زیر عنوانی، در آن وارد شد. ۳. خانقاه‌های اصفهان، همه تعطیل شد و افکار متصوفه از میان رفت و زبان حدیث و استدلال به ظواهر قرآن و احادیث و زبان ائمّه معصومین (علیهم‌السلام)، زبان علماء و حوزه‌ها شد. ۴. بدون شکّ، باید گفت: ظهور علامه مجلسی در آن عصر، موجب بازگشت تشیع به عصر ائمّه (علیهم‌السلام) و اصحاب آنها، امثال #زرارة_بن_اعین ها، و #محمد_بن_مسلم ها، و صاحبان اصول گردید. ۵. نمی‌خواهم بگویم عصر قبل از آن، همانند عصر ائمّه (علیهم‌السلام) نبود، ولی این را هم نمی‌توانم بگویم که همانند عصر آنان بود، زیرا اصطلاحات و الفاظ اسلامی کم و بیش عوض شده بود و بحث درس و تألیف و تصنیف چنان که باید، بر محور قرآن و سنت و احادیث اهل‌بیت (علیهم‌السلام) دور نمی‌زد. ۶. هر طور بود و هر گونه بود، به ظاهر اگر مجلسی (رحمه‌الله) ظهور نکرده بود، و وضع حوزه‌ها به آن‌گونه که داشت، جلو می‌رفت، شریعت ارسطویی و اسلام ابن‌سینایی و صدرایی و ابن‌عربی پابرجا می‌شد، و خدا می‌داند که باب تأویل و توجیه آیات و احادیث، و حمل آنها با تکلّف بر بیانی خاصّ تا کجا گسترده می‌گشت! ۷. این علامه مجلسی بود که حوزه ها را به معارف اصیل دین، و تشیّع بازگرداند، و قرآن و سنّت را مافوق همه مکتب‌ها قرار داد. شکر الله سعیه وجزاه الله عن هذا الدّین والکتاب والسنّه خیر جزاء المحسنین». ✍ پی‌نوشت: علامه مجلسی رضوان الله علیه: «چون ديدم كه مردم به صوفيانِ بدعتگذار و فیلسوفان زنديق مى‌پردازند، اين بود كه در برابر آن‌ها آثار امامان را در ميان آن‌ها پراكندم، با اين كه می‌شنيدم دشمنان و مخالفان، ما را حشوىِ خارجى مى‌خوانند!» «ابوالحسن قزوینی، مؤلف کتاب «فوائد‌ الصفویه» می‌نویسد: هر آنچه را ملا محمد باقر مجلسى كه استادِ شاه سلطان حسین‌ صفوی‌ بود عرض می‌نمود، توسط شاه‌ به اجابت مقرون بود. در اكثرش امور مِلكى و مالى به صلاح و صواب ديد فُضَلا و علما می‌فرمود و طريقۀ صوفيه كه شعار و اطوار سلسلۀ عليّۀ صفويه بود را بر انداخت. از آن جمله «توحيدخانه» كه در دولتِ آن‌ جناب متصل به عالى‌قاپو بود و هر شبِ جمعه‌ مشايخ صوفيه جمع شده و با خلفا و امراء وجد كرده و "ياهو" مى‌زدند، متوقف فرمود». 📚 صفویه در عرصه دین، فرهنگ، سیاست، ج۲ صص۵۸۷ - ۵۹۱ 🔆 کانال #مطالب‌ناب‌درمنبر #با_افتخار_عبدالحسینم 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @Fishe_menbar