پایِ روضه‌‌های سنگین که درمیان باشد مردها هم های‌های گریه می‌کنند اینجور وقت‌ها .. می‌گویند مثلِ زنِ جوان‌مرده گریستن ! برای به مثلِ امشبی ... پایِ روضه‌ی سبک و سنگین به مثل امشبی برای آن‌جا که زنان کار گریه‌هاشان از های‌های می‌گذرد ... هنوز توصیف‌ی ساخته نشده ! هنوز تشبیه‌ی پیدا نکردند ! بس که این ماجرا غریب است و گریستنِ پای‌ش غریب‌تر ! بس که این ماجرا .. همه فهم نیست ... بس که روضه‌ ...زنانه بود امشب و گریه‌ها ... نمی‌دانم ! #روایت‌روضه #مبهوت

رقیّه .. از رقّت می‌آید.. شاید یعنی : وقتی صدایش می‌زنی قلبت رقیق می‌شود برایش دلت می‌سوزد و .. اشك‌های‌ت می‌بارند !.. رقیّه .. از ترقّی هم می‌آید.. شاید یعنی : اسمش را که می‌بری .. روح‌ت پرواز می‌کند تا خود آسمان !.. تا بلندیِ نگاه او .. حالا وقتی می‌گویند : رقیّه‌جآن .. قلب یك لحظه‌ حتی روی‌ پای خودش بند نمی‌شود .. اشک می‌بارد .. دست‌ها بالا می‌روند .. بالا .. قدّ نگاهِ عمویِ رقیه .. و این جآن برای جانی که آتش‌گرفته .. مخفف جان بستان است !.. رسم عاشقی میانِ همین ذکر است .. آخرش هم می‌رسد به نام مقدّس عشق .. پ.ن: هرکسی از عشق با خود یادگاری می‌برد؛ یادگارِ من ... غمی در جان و ... زخمی بر تن است ! #روایت‌روضه #مبهوت‌نویس