معراج
✧✦✧✦✧✦✧ ✦✧ ﷽ ✧✦ #الفبای_حکمت #قسمت19 ۱۹- غَیِّرُ و العاداتِ تَسهَل عَلَیکُمُ الطّاعات عادت چیست؟
✧✦✧✦✧✦✧
✦✧ ﷽ ✧✦
#الفبای_حکمت
#قسمت20
۲۰- فَضلُ العِلمِ اَحَب اِلَی اللهِ مِن فَضلِ العِبادَۀ
از قدیم معلمان انشا این موضوع را مطرح میکردند که علم بهتر است یا ثروت؟ پاسخ سؤال کم و بیش برای همه معلوم بود. گر چه بعضی به جهاتی جوابهای دیگری را میدادند، همانها هم ارزش علم را میدانستند و واقف بودند که بدون علم و آگاهی، ثروت اگر هم به دست بیاید، مفید نیست.
پاسخ کامل این سؤال را میتوانیم در نهجالبلاغه بخوانیم که امام علی (علیهالسلام) میفرمایند: «ای کمیل، دانش بهتر از مال است؛ زیرا علم، نگهبان تو است و مال را تو باید نگهبان باشی؛ مال با بخشش فزونی مییابد اما علم با بخشش زیاد میشود. مقام و شخصیتی که با مال به دست آمده، با نابودی مال از بین میرود؛ اما علم از بین نمیرود و اعتبار عالم مادامی که به علمش عمل کند، باقی است. علم و دانش فرمانروا و مال فرمانبر است.»
به این ترتیب برتری علم بر مال و ثروت کاملاً روشن است. نکتهی جالب توجه این است که پیشوایان معصوم ما فرمودهاند علم از عبادت هم برتر است. ممکن است انسان ابتدا تعجب کند که عبادت پروردگار، با آن همه ارزش و والایی چگونه ممکن است پس از علم در مرتبه ی دوم قرار گیرد به ویژه وقتی در قرآن کریم میخوانیم هدف از خلقت عبادت و بندگی خداوند است؟ اما اگر اندکی دقت کنیم، به خوبی معلوم میشود که چرا علم از عبادت هم برتر است. عبادت انجام فرمانهای پروردگار و حرکت در مسیر رضای اوست و بدیهی است تا ندانیم دستور خداوند چیست و مسیر رضای او کدام است، نمیتوانیم اطاعت کنیم. کم نیستند کسانی که
میخواستند اطاعت کنند، نافرمانی کردهاند و به دلیل ندانستن با خواست پروردگار مخالفت کرده.
شاید شما هم شنیده باشید در زمان امام صادق (علیهالسلام) شخصی ادعای فهم و آگاهی داشت و عدهای هم طرفدار او بودند. روزی امام (علیهالسلام) در مسیری میرفتند. دیدند او جلوتر از آن حضرت میرود و متوجه حضور حضرت نیست. در مسیر به شخصی رسید که نان میفروخت؛ مقداری صبر کرد تا حواس آن شخص به جای دیگر رفت و آهسته دو قرص نان از نانهای او برداشت و زیر لباس خود پنهان کرد و راه افتاد. به شخص دیگری رسید که انار میفروخت؛ آنجا هم دو انار دزدید و به راه خود ادامه داد و رفت. در این هنگام امام صادق (علیهالسلام) به او رسیدند و از رفتار او –که مدعی علم و دانش بود- اظهار شگفتی نمودند. او در حالی که قیافهای عالمانه به خود گرفته بود، گفت: «مگر شما قرآن نخوانده اید که خداوند میفرماید هر کس حسنه و کار نیکی انجام دهد، ده برابر پاداش میگیرد و در جایی دیگر میفرماید جزای سیئه و کار خطا یک برابر و مانند همان خطاست؛ من چهار سرقت کردم؛ ولی چهار صدقه دادم که پاداش آن چهل میشود؛ پس در نهایت سی و شش حسنه و پاداش برای من باقی ماند!»
امام صادق (علیهالسلام) فرمودند: «تو که از قرآن میگویی، مگر این آیه را نخواندهای که خداوند اعمال را از متقین، یعنی آنان که کارشان مورد تأیید پروردگار و در چارچوب مقررات الهی باشد، قبول میفرماید؟»
آن شخص که متوجه اشتباه خود شده بود، در نهایت شرمندگی دور شد.
عبادت بدون علم چنین عاقبتی دارد. پیامبر گرامی اسلام میفرمایند: «ارزش و فضیلت علم نزد من بیشتر است از ارزش عبادت.»
✍️مهدی عدالتیان
@meerag
꧁꧁꧂꧂
#عطر_عاشقی💝
تمام پنجرهها رو به آسمان باز است
ببار حضرت باران که فصل اعجاز است
کجا قدم زدهای تا ببوسم آنجا را
که بوسه بر اثر پایت عین پرواز است
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج✨🕊
معراج
✧✦✧✦✧✦✧ ✦✧ ﷽ ✧✦ #الفبای_حکمت #قسمت20 ۲۰- فَضلُ العِلمِ اَحَب اِلَی اللهِ مِن فَضلِ العِبادَۀ از ق
✧✦✧✦✧✦✧
✦✧ ﷽ ✧✦
#الفبای_حکمت
#قسمت21
۲۱- قَیَّدُ و العِلمِ بِالکِتابَۀ
آیا تاکنون فکر کردهاید که اگر «نوشتن» از زندگی بشر حذف شود، چه اتفاقی میافتد یا اگر قلم نبود، چه میشد؟
آیا جز این است که علوم، معارف و حقایقی که از نسلهای گذشته برای ما یادگار مانده، به برکت قلم و نوشتن باقی مانده است؟ این همه آثار ارزشمند و کتابهای گرانسنگ که یادگار دانشمندان و متفکران گذشته است، به برکت قلم در اختیار ماست و اگر آنان نمینوشتند، امروز ما از این همه نعمت محروم بودیم.
همانطور که برخی از بزرگان گفتهاند: «قلم رازدار بشر و خزانهدار علوم و گردآورندهی تجربیات قرون و اعصار است.» و اگر قرآن به آن سوگند یاد میکند به همین دلیل است؛ زیرا همیشه سوگند به چیزی بسیار عظیم و پرارزش یاد میشود. در بعضی روایات آمده: «نخستین چیزی که خدا آفرید قلم بود.»
نوشتن درسهایی که از سخنان بزرگان یا تجربیات خود و دیگران گرفتهایم، آنها را ماندگار میکند.
نوشتن خاطرات آموزنده گنجینهای است که میتوانیم با مراجعه به آن با گذشتهی خود تجدید عهد میکنیم. نوشتن نامه به دوستی خوب سبب افزایش محبتها و تبادل تجربیات میشود. نوشتن جملهای زیبا و آموزنده و نصب آن در معرض دید دیگران ما را در پاداش عمل خوب آنان که در پی افزایش آگاهیشان صورت گرفته، شریک میکند. نوشتن وصیتنامه، شانهی ما را از بار حقوق دیگران سبک مینماید و زمینهساز تحقق خواستههای ما در آینده است. نوشتن وعدهها، قرارها و تعهدات، ما را در جهت عمل به تعهدات و ادای حقوق
دیگران یاری میدهد. نوشتن برنامهی هفتگی به ما در رعایت نظم و استفادهی بهینه از فرصتها و امکانات کمک میکند. نوشتن مقاله یا کتاب موجب رشد فرهنگی جامعه میشود. نوشتن کارهای مثبت و منفی خود در طول روز، ما را در محاسبهی نفس و خودسازی یاری میکند. نوشتن یک تذکر یا تشکر و فرستادن آن برای کسی که مسولیتی را در جامعه به عهده دارد، موجب رشد و اصلاح افراد جامعه و تشویق آنان میشود.
هر چه از فواید نوشتن بگوییم کم گفتهایم. باید با قلم انس بگیریم و نوشتن را تقویت کنیم. پیشوایان اسلام در احادیث متعدد به یاران خود تأکید میکنند «به حافظهی خود قناعت نکنند و احادیث اسلامی و علوم الهی را به رشتهی تحریر درآورند و برای آیندگان به یادگار بگذارند.»
حفظ و نگهداری هر شئ ارزشمند راه و روش و ابزاری دارد. برای حفظ گل، از آبیاری به موقع غفلت نمیکنیم، برای حفظ پول و اشیاء قیمتی از گاو صندوق استفاده میکنیم؛ برای حفظ آهن از زنگار، آن را رنگ میزنیم و...
راه حفظ علم و دانش هم نوشتن است.
پیشوای پاکان عالم، امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) میفرمایند: «علم و دانش را با نوشتن حفظ نمایید.»
✍️مهدی عدالتیان
@meerag
꧁꧁꧂꧂