🔻 ‏گزارش دیروز واشینگتن پست: 1️⃣ بانک مرکزی ونزوئلا برای بنزین و قطعات دریافتی از ایران ۷۰۰ میلیون دلار پرداخت کرده است. 2️⃣ شرکت‌های روسی و چینی بخاطر فشار ‎آمریکا ارتباط خود با ‎ونزوئلا را قطع کرده‌اند، به این دلیل ادامه ارتباط با ایران برای این کشور حیاتی است. ‏3️⃣ ایجاد حوزه نفوذ دیگری برای نیروی قدس سپاه ایران در نزدیکی ایالت فلوریدا آمریکا باعث نگرانی مقامات آمریکایی شده. 4️⃣ ونزوئلا می‌تواند با کمک ایران با ایجاد پایگاهی در شمال این کشور تحرکات هوایی و دریایی آمریکا را رصد کند. 5️⃣ رابطه راهبردی بین ایران و ونزوئلا به نفع دو کشور است. ‏ورود کشتی های سوخت ایران به ونزوئلا و استیصال آمریکا در این باره یک نکته را به ذهن متبادر میکند ‏کشورهای مورد تحریم آمریکا می توانند یک ⁧ #کلونی_بین_المللی⁩ بین خود ایجاد و ظرفیت های خود را در اختيار دیگری قرار دهند و بخشی از ظلم مشترک ⁧ #قانون_جنگل⁩ را با شهامت و جسارت حل نمایند 🔴 نفتکش‌های ایرانی یکی پس از دیگری وارد آب‌ های ساحلی ونزوئلا می‌شوند. 🔹دومین ️نفتکش از ناوگان اعزامی ایران به ونزوئلا به نام "فارست" تا ساعتی دیگر وارد منطقه اسکورت در آبهای ساحلی ونزوئلا در دریای کارائیب خواهد شد. 🔹نفت‌کش "فارست" پس از ورود به منطقه انحصاری اقتصادی ونزوئلا با اسکورت ناوهای نظامی این کشور به سمت یکی دیگر از بنادر ونزوئلا هدایت خواهد شد. 🔹اولین نفتکش ایرانی به نام" فورچون" که با اسکورت ناوهای جنگی ونزوئلا به سمت یکی از بنادر این کشور در حرکت است، حدود ساعت ۸ صبح فردا به وقت ایران در بندر تعیین شده پهلو گرفته و محموله خود را تخلیه می کند. 🔹سومین نفتکش ایران بنام" فاکسون" نیز روزچهارشنبه ۲۷ می حدود ساعت ۱۴۰۰ به وقت محلی (۲۲/۳۰ به وقت تهران) به موقعیت اسکورت خواهد رسید. 🔹روز گذشته و همزمان با ورود اولین نفتکش ایران به آبهای انحصاری اقتصادی ونزوئلا هشتک #GraciasIran (تشکر ایران) ترند اول توییتر ونزوئلا شد. ⚡️امروز که بسته کمک‌های سوختی ایران به ونزوئلا می‌رسد، شاید مرور فاجعه‌ای که باعث شده ونزوئلا به عنوان بزرگترین دارنده ذخایر نفتی جهان، نتواند مستقلا نیاز خود را تامین کند، خالی از لطف نباشد. ▫️لیبرال‌های ایرانی سعی دارند وضع امروز ونزوئلا را نتیجه حکومت هوگو چاوز و نیکلاس مادورو بخوانند. اما واقعیت این است که رنج امروز مردم ونزوئلا، نتیجه رابطه بسیار خوب حکام وابسته این کشور با آمریکا در دوره پیش از چاوز است. ▪️پیش از چاوز، ونزوئلا با وجود درآمدهای سرشار نفتی، یک کشور کمتر توسعه‌یافته باقی‌مانده بود. لوئیس گیوستی لوپز، که یک مهندس نفت و تحصیل‌کرده دانشگاه‌های آمریکا بود، در دهه 1990 میلادی با این توجیه که می‌خواهد با افزایش تولید، قیمت‌ها را پائین بیاورد، تولیدکنندگان کوچک در ایالات‌متحده را زیر فشار گذاشته، از بازار نفت خارج کند و سهم بزرگ­تری از بازار نفت را نصیب خویش سازد، با اعطای امتیازهای ویژه به شرکت‌های نفتی خارجی ازجمله معافیت‌های مالیاتی، تولید نفت ونزوئلا را با 33 درصد افزایش از 2.5 میلیون بشکه به 3.3 میلیون بشکه در روز رساند. صادرات نفت ونزوئلا به آمریکا از حدود یک‌میلیون بشکه در سال 1991 به 1.8میلیون بشکه در روز، در سال 1997 رسید، و درواقع 17 درصد کل واردات نفت ایالات‌متحده را تشکیل می‌­داد. شورای امنیت ملی دولت بیل کلینتون این پیروزی جدید در تأمین امنیت انرژی را جشن گرفته و اعلام کرد، «ما یک گام اساسی در کاهش وابستگی به خاورمیانه برداشته و به انجام رسانده­‌ایم و اکنون ونزوئلا عرضه‌کننده خارجی شماره یک نفت ما شده است». ▪️این افزایش تولید که با افزایش نسبی درآمد نفت همراه بود اما تأثیر چندانی بر زندگی مردم ونزوئلا یا توسعه صنعت نفت آن نگذاشت. این کشور تشنه سرمایه‌گذاری، حجم عظیمی از درآمدهای نفتی خود را در بازارهای مالی آمریکا انباشت می‌کرد و بر ثروت و قدرت بانکداران و دلالان نفتی می‌افزود. روبرتو لمپا توصیف جالبی از اقتصاد ونزوئلا ارائه می‌کند: «ونزوئلا برای دهه‌ها کشور کمتر توسعه‌یافته‌ای بود که سرمایه صادر می‌کرد».(به فصل سوم کتاب دولت و بازار مراجعه کنید) ▫️به عبارت دیگر، ونزوئلا پیش از چاوز یک گاو شیرده برای آمریکا بود. واشنگتن هم نفتش را می‌برد، هم درآمدهای نفتی‌اش را در بازار خود حفظ می‌کرد، هم اینکه اجازه پیشرفت را به آن نمی‌داد چون منافعش در وابستگی ونزوئلا بود؛ چنانکه سعودی چنین است و چنانکه ایران پیش از انقلاب اسلامی چنین بود. ایران اگر امروز صنعت نفت ونزوئلا را جان می‌بخشد و طلا دریافت می‌کند، به برکت انقلابی است که اگر نبود، ایرانی اینجا نبود. @mersad598