واکنش جناب آقای #علیدوست به اقدام موهن #مولاوردی در ترویج #همجنس‌گرایی باسمه تعالی به بهانه روز جهانی خانواده! از پدیده هایی که ضرورت، صلاح و سداد آن بر هیچ کس پوشیده نیست، ازدواج و تشکیل خانواده است. در شریعت حکیم اسلام نه تنها بر ضرورت این کار تاکید شده، بلکه "امری مقدس" انگاشته شده است. از آیات الهی به شمار رفته، محبوب ترین بنا نزد خداوند قلمداد گردیده است و فقیهان، به استحباب ذاتی آن فتوا داده اند. در کنار این تاکید و تقدس انگاری، شریعت عفیف بر تولید نسل و تشکیل خانواده هم تاکید کرده است. واضح است که این دو دستور حکیم تا چه پایه می تواند به رستگاری فرد و جامعه کمک کند، عفاف را نهادینه سازد و دین داری مردمان را بالا برد. سوگمندانه باید گفت از جهات مختلفی، موانعی برای تشکیل این کانون الهی به وجود آمده است: از یک سو امروزه تشکیل خانواده با آمیخت به رسومی غیر منطقی، خرافی و پرخرج در کنار بی کاری و عدم اشتغال مناسب برای بسیاری از خانواده ها به یک آرزو که به شدت دیر دستیاب شده، تبدیل گشته است. از دیگر سو، برخی ناهنجاری های اخلاقی، غیر انسانی و دینی در کنار ازدواج و تشکیل خانواده مطرح گردیده است که موجب نگرانی است و رسالتی بزرگ را بر دوش عالمان، فرهیختگان، رسانه ها حتی هنرمندان و صاحبان تاثیر، مینهد. خوانندگان این نوشتار کم و بیش، از جریان همجنسگرایی اطلاع دارند. امروزه نشانه های غیر قابل انکار یک هجوم چند ساحتی (فرهنگی، سیاسی، اجتماعی) علیه فرهنگ نه فقط اسلامی بلکه دینی به طور مطلق بلکه و انسانی ظاهر شده است. به راستی آیا نغمه های شومی که در برخی از کشور های اسلامی (و یا همه) از جمله در افغانستان، تاجیکستان، ترکیه، آذربایجان و عراق در اینباره شنیده شده یک اتفاق ساده است؟! البته ملت های کشور های نامبرده محترم، متین و متشرع اند لکن این متانت و تشرع نمیتواند مانع اثر گذاری برخی اقدامات شوم شود. به راستی چه منطقی پشت برافراشته شدن پرچم ننگین کمان، همجنسگرایی توسط سفارت کانادا و انگلستان در عراق است (به حسب اخبار). قاعدتا نمایندگی اتحادیه اروپا میداند که این حرکت عکس العمل مردم نجیب، دولت و مجلس عراق را در پی دارد لکن به قصد قبح زدایی و امتحان عکس العمل ها این حرکات صورت میگیرد. براین اساس: ۱. همه فرهیختگان و صاحبان تاثیر (هرکس به اندازه و شکل کار خودش) باید در راستای نهادینه کردن تقدس و ضرورت انگاری تشکیل خانواده و پلشت انگاری همجنسگرایی قدم بردارند. چه خوب است این خواست به همه رهبران دینی به ویژه واتیکان و جناب پاپ هم برسد که حرمت شرق را به عنوان زادگاه انبیا ارج نهند و از ورود برخی سوغات های شوم از غرب به شرق تا آنجا که میتوانند جلوگیری کنند. ۲. مطابق اصل دهم از اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : حاکمیت موظف است همه قوانین و برنامه ریزی های خود را در جهت آسان کردن تشکل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی سوق دهد‌. ⛔️ ۳. همگان به ویژه مسئولان کشوری در جمهوری اسلامی ایران مواظب باشند که هیچ حرکتی، سهوی یا عمدی، از خود بروز ندهند که حکایت از غفلت از آنچه میگذرد بنماید. این حرکات از هرکس و به هر قصد و در هر حالی که سرزند، آثار وضعی مخرب خود را دارد. ۴. در برخی خبرها آمده بود : ۱۵ می روز جهانی خانواده است و سازمان ملل همچنان خانواده را واحد اصلی جامعه میداند. خبر خوبی است لکن جناب سازمان ملل و دیگران باید بدانند که خانواده از دو جنس تشکیل میشود نه یک جنس !! خداوند بزرگ همه انسان ها را به آنچه صلاح آنها در آن است هدایت فرماید. پلشتی ها و پلیدی ها را بزداید. حوزه علمیه قم - ابوالقاسم علیدوست ۱۳۹۹/۰۲/۳۰ https://eitaa.com/mesagh

❁﷽❁ ✍️ تلخندی با مدعیان دفاع از انقلاب اسلامی 🔸 اخیرا استاد آیه الله علیدوست نقدی به روش برخی از خطبای انقلابی در روش دفاع آنها از کاستی ها و کم کاری های مسئولین بیان نمود. محور اصلی نقد ایشان این بود که برای توجیه شرایط نابسامان اقتصادی موجود، تیشه به ریشه عقاید مردم و طعنه به حکومت عدل علوی وارد نکنید! بعد از انتشار این نقد دلسوزانه موجی از حملات و عقده گشایی ها علیه ایشان شروع شد. اینجانب در این باره نکاتی را بیان می کنم: نکته اول: حقیر سال ها در مجموعه های تخصصی حوزوی در مقام رصد شبهات و پاسخ به هجوم های متعدد علیه مبانی دینی مکتب اهل بیت علیهم السلام فعال هستم. بالعیان و با تمام وجود می بینم که روش غلط دفاع برخی از خطبا اعم از انقلابی و عادی، ابزاری بسیار مهلکی به دست شبکه های معاند می دهد. آتئیست، وهابی و بهایی، سخن فلان خطیب را علیه مبانی قطعی شیعه به کار می گیرند و با استدلال به لوازم قطعی کلام او، مهم ترین مبانی مکتب همانند عصمت را به سخره می گیرند. نکته دوم: برای توجیه کم کاری ها، سوء مدیریت ها و نابلدی ها، چه لزومی دارد که شما از اهل بیت علیهم السلام هزینه کنید؟ چرا تاکید کلام شما بر حکومت علوی است که فلان تعداد فساد داشته، فلان مقدار خطبه و نامه از نهج البلاغه، بدان اختصاص یافته؟ آیا نمی دانید که تلقی عرف عام از این جملات، ملازمه قطعی با شکست مدیریت علوی و بی کفایتی او در مقابله با چالش ها است؟ چرا تیشه به ریشه می زنید؟ نکته سوم: می گویند: «کتب تاریخ که پر است از مواردی از فسادهای موردی در محدوده حکومتی حضرت امیر علیه السلام» این جمله ذبح فقاهت و نگاه عوامانه به ادله است. آیا گزاره تاریخی و یا حدیثی که ثابت کننده یک منقصت برای حضرت علی علیه السلام یا حکومت ایشان است، مخالف ادله قطعی قرآنی، روایی و عقلی نیست؟ آیا به صرف وجود یک سند در کتب حدیثی و تاریخی- بلکه حتی با سند صحیح اعلای- شما قائل به اعتبار صدوری و حجیت آن هستید؟ نکته چهارم: نگاه جریانی ما به نوع نقد های برخی کانال های زرد می گوید: این افراد دنباله همان جریان هایی هستند که به دلیل حمایت کور از احمدی نژاد ها، بارها به مراجع انقلابی جسارت کردند. آیة الله العظمی صافی را فردی بی اراده دانستند. جلو دفتر آیه الله مکارم شعار «مرجع بی بصیرت، بصیرت بصیرت» را سر دادند. به برخی بیوت حمله کردند. به تابلوی آن ها سنگ زدند. در نماز جمعه با کنایه به امام جمعه «مرگ بر ضد ولایت فقیه» گفتند. در عدالت بزرگانی همانند علامه جوادی آملی تشکیک کردند و ... . در آخر، سوال ساده ما از دوستان عزیز این است که چرا این مقایسه ها و هزینه کردها، برای دولت قبلی نبود؟ آیا دولت قبلی حکومتی جائر بود؟ تصور کنید برای مثال: یک طلبه برای توجیه قرارداد برجام، به صلح امام حسن علیه السلام استناد می کرد، چه هیاهو و هجمه ای ضد او می شد! در حالی که دفاع از نظام و اصل کارآمدی او، این دولت و آن دولت نمی شناسد همگی سوار بر یک کشتی هستیم. چرا سیاست برخی از نویسندگان فضای مجازی – بخوانید انقلابی نما- بر خلاف سیاست قطعی امام خامنه ای دفع حداکثری و جذب حداقلی است؟ چرا توان شنیدن یک انتقاد ساده از یک عالم پرکار خودی و انقلابی را ندارید؟ در طرد و توهین به یکی از فقها و اساتید برجسته حوزه علمیه قم چه سودی برای شما وجود دارد؟ #علیدوست #جهاد_تبیین #عالی

⚡️درباره دیالوگ اسلام سنتی با اسلام روشنفکری (Open-mind) ✍ به قلم: یحیی جهانگیری 🔹 فارغ از قضاوت در مورد نتیجه محتوای گفتگوی «آیت الله علیدوست» با «دکتر عبدالکریم سروش» نفس این گفتگو را باید ستود. 🔸 صف شکنی آیت الله علیدوست برای ورود به این میادین هم قابل تحسین است و هم شایسته تعمیم. 🔹 ایشان ثابت کردند که فقیهان فقط بر کرسی مونولوگ درس خارج نمی نشینند و بلکه به وقتش، بر سفره دیالوگ هم همنشینی می کنند. 🔹رقیبان هم متوجه می شوند که حوزه سنتی؛ «زبان تفکیر» دارد نه «زهر تکفیر». هر چند در دیالوگ هرگز نبایددنبال برنده نباشیم اما بی شک برنده این دیالوگ؛ حوزه های علمیه سنتی هستند. تا باد چنین بادااااا. ✍ پانوشت: چقدر آرزو دارم روزی اسلام پژوهان حوزوی ما با اسلام پژوهان غرب مطول و مفصل گفتگو کنند؛ تا جهان امروز عمق راهبردی مکتب فکری سنتی ما را درک کند و مسلک اجتهادی مان را ببیند. در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، طرحی را پیگیر هستم که اگر همت ها، همراه باشد به زودی رونمایی خواهد شد. ✅ قم و اسلام سنتی، هاب این گونه رویداد خواهد شد، البته در مقیاسی جهانی. 🏷 #اسلام_سنتی #علیدوست #اسلام_روشنفکری #سروش

⚡️ به بهانه دیالوگ نماینده اسلام سنتی با نماد اسلام روشنفکری 💥 گردوخاک‌های دهه‌ی هفتادی ✍ به قلم: مهراب صادق نیا 🔹 بخش نخست از گفتگوی ابوالقاسم علی‌دوست و عبدالکریم سروش را گوش کردم. آن‌گونه که گمان می‌رفت پُر سر و صدا بود و دست به دست چرخید. هواخواهان هر دو سوی ماجرا احساس برد داشتند. برابرِ معمول، سروش با نقد نهاد فقاهت آغاز کرد و بر فقه تاخت؛ و علی‌دوست که ناخواسته به نمایندگی از فقه و حوزه‌ی علمیّه سخن می‌گفت، کوشید از اخلاقی بودن فقه دفاع کند. علی‌دوست، در حوزه‌ی علمیه‌ی قم استاد ممتازی است که زبان جهان جدید را می‌فهمد و تلاش دارد با مطرح کردن «فقه مقاصدی» سویه‌های انسانی و اخلاقی فقه را پررنگ کند؛ ولی نگرانی از واکنش رویکردهای سنتی‌تر به فقه او را ملاحظه‌کار کرده است. 🔸 جوری که در این «مناظره» نیز آشکار بود. او اگر خوش می‌بود و خود را نمایندگی می‌کرد، می‌توانست سمت و سوی بحث را به جای درستی ببرد. گفتگوی اسلام سنتی و اسلام روشن‌فکری (فقیهان و روشن‌فکران) چیز تازه‌ای نیست و از قضا این بار محتوای تازه‌ای هم نداشت. 🔹 در این رویارویی، عبدالکریم سروش هنوز همان گردوخاک‌های دهه‌‌های شصت و هفتاد را هوا می‌کرد و علی‌دوست هم تلاش می‌کرد همان گرد و خاک‌ها را کنار بزند. 🔸 این گفتگو برای نسل‌های تازه‌تر کِششی ندارد و جوان‌ترها آن را نشنیدند و درانتظار بخش‌های دیگرش نیز نخواهند بود. سروش و علی‌دوست دیگی را هم می‌زدند که حتی اگر آشی در آن پخته شود، آشوبی را نمی‌خواباند و باب میل جوانان امروز جامعه‌ی ایران نیست. این جامعه از این پرسش و پاسخ‌ها گذشته است. البته جای نگرانی و ناامیدی است که هم فقه سنتی و هم روشن‌فکری‌فکری دینی هر دو از جامعه‌ی خود عقب بمانند. شکاف میان واقعیت اجتماعی و روشن‌فکری دینی با این گرد و خاک‌ها پر نمی‌شود. اندیشه‌هایی که نتیجه‌ی پشت‌میز نشینی است، چه از یک متفکر اسلام سنتی برآید چه از یک روشن‌فکر دانشگاهی، اندیشیدن بر سرِ هیچ است. 🏷 #اسلام_سنتی #علیدوست #اسلام_روشنفکری #سروش