eitaa logo
#کانال_میثاق♥🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ♥mesahg@🇮🇷🇮🇷🇮🇷
1.2هزار دنبال‌کننده
185.5هزار عکس
167.5هزار ویدیو
1.9هزار فایل
استقرار اسلام اصیل، دفاع از انقلاب اسلامی وحفظ ارزش های آن تااستقرار عدل و قسطmesahg@
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) وضعیت مؤمنان راستین را در «آخرالزّمان» چگونه بیان می کند؟ 🔷 (ع) در آخرین بخش از خطبه ۱۰۳ به وضع و به تعبير ديگر: زمان پر شور و شرّى كه قبل از (عج) فرا مى رسد اشاره كرده، گاه ويژگى هاى مؤمنان را در آن زمان شرح مى دهد و گاه وضع اسلام و احكام و قوانين اسلامى را، مى فرمايد: «وَ ذلِكَ زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ إِلَّا كُلُّ مُؤْمِنٍ نُوَمَةٍ، إِنْ شَهِدَ لَمْ يُعْرَفْ، وَ إِنْ غَابَ لَمْ يُفْتَقَدْ؛ آن [زمان]، زمانى است كه هيچ كس از نجات نمى يابد، مگر كه بى نام و نشان است! اگر در حضور است، شناخته نمى شود و اگر غايب شود، كسى سراغ او را نمى گيرد!». بديهى است در زمان هايى كه ، را فرا مى گيرد و مديران و سردمداران اجتماع، افراد فاسد و آلوده هستند، و با شخصيّت، اگر چهره هاى شناخته شده اى باشند جبّاران، آنها را رها نمى كنند؛ يا بايد تسليم شان شوند و در رديف كارگزاران آنها قرار گيرند و يا در صورت مقاومت و امتناع، آنها را از ميان برمیدارند. بنابراين، صلاح كار و با شخصيّت در اين است كه گمنام و زندگى كنند، تا كسى به سراغ آنها نيايد. 🔷در عين حال اين گمنامى ظاهرى، چيزى از مقام آنها نمى كاهد و نقش معنوى خود را در جامعه خواهند داشت؛ از اين رو (ع) در ادامه سخن مى افزايد: «أُولَئِكَ مَصَابِيحُ الْهُدَى، وَ أَعْلَامُ السُّرَى؛ [۱] آنها و نشانه هايى براى حركت در شب هاى تاريك رهروان راه حقّ اند». گر چه خاموشند، ولى راه و رسم آنها براى افراد آگاه و بيدار، سرمشق بزرگى است و به چراغ ها و نشانه هايى مى مانند كه در مسير مسافران نصب مى شود، تا در شب تاريك راه را گم نكنند و بى راهه نروند. سپس در توصيف اين گروه از مؤمنان مى افزايد: «لَيْسُوا بِالْمَسَايِيحِ، وَ لَا الْمَذَايِيعِ الْبُذُرِ؛ آنها در ميان مردم نمى كنند، و احمقانه و ناآگاهانه به افشاى اسرار نمى پردازند». در پايان اين توصيف چنين مى فرمايد: «أُولَئِكَ يَفْتَحُ اللهُ لَهُمْ أَبْوَابَ رَحْمَتِهِ، وَ يَكْشِفُ عَنْهُمْ ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ؛ آنها كسانى هستند كه خداوند درهاى رحمتش را به رويشان مى گشايد، و سختى ها و مشكلات را از آنان برطرف مى سازد!». اين تعبير نشان مى دهد كه در آن و ، خداوند عنايتش را از مؤمنان راستين - كه هدايتگر ديگرانند - بر نمى گيرد و آنان را از ، و حفظ مى كند. 🔷سپس در ادامه اين بحث، (ع) به پيشگويى صريح‌تر و توضيح بيشترى درباره آن زمان پرداخته، مى افزايد: «أَيُّهَا النَّاسُ! سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ يُكْفَأُ [۲] فِيهِ الْإِسْلَامُ، كَمَا يُكْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيهِ؛ اى مردم! به زودى زمانى بر شما فرا مى رسد كه واژگون مى شود، همچون ظرفى كه واژگون شود و آنچه در آن است بريزد». تعبير به «يُكْفَأُ فِيهِ الْإِسْلَامُ» كنايه لطيفى است از دگرگون شدن همه مفاهيم اسلام و از دست رفتن حقيقت آن؛ زيرا تشبيه به ظرفى شده كه معارف و قوانين و احكام و اخلاق اسلامى در آن جاى گرفته است و همانگونه كه اگر ظرف آب را وارونه كنند، هر چه در آن است مى ريزد، هم در آن زمان مى شود و محتواى خود را از دست مى دهد و تنها نامى از آن باقى مى ماند. نشانه هاى چنين زمانى در عصر ما ظاهر شده؛ تنها به نام آن قناعت كرده اند؛ نه اثرى از در آنها ديده مى شود، نه ، نه بر پروردگار! نه آشنا به معارف قرآنند و نه آگاه از حقايق سنّت؛ در ميان غوطه ورند و جز و و لذّات مادّى و شهواتِ حيوانى چيزى را به رسميّت نمى شناسند. پی نوشت: [۱] «سُرى» (بر وزن شما) به معناى راه رفتن در شب است. [۲] «يُكفأ» از مادّه «كَفأ» (بر وزن نفع) به معناى واژگون كردن است. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۴، ص ۴۲۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
ماجرای نگارش «نهضت امام خمینی» از زبان نویسنده نهضت‌خوانی؛ بازخوانی گزیده‌ای از کتاب نهضت امام خمینی/2 🔹نگارش اين دفتر در نجف اشرف در سال 1351 خورشيدى آغاز شد و در سال 1355 به پايان رسيد. چاپ نخست آن نيز در به مدت هفت ماه به درازا كشيد. (خرداد ـ آذر 1356) 🔸آن روز كه به نگارش اين تاريخنامه نشستم، نه به اسناد و مدارک تاريخى نهضت‏‌هاى دينى و سياسى ايران دسترسى داشتم و نه آگاهى و اطلاع بايسته از آن. نه اعلاميه‏‌ها و سخنرانى‏‌هاى امام، ديگر مقامات روحانى و گروه‏‌ها و سازمان‏‌هاى سياسى را به‌‏طور كامل به دست آورده بودم و نه از كسانى كه در كوران مبارزه و سياست بودند و در متن جريان‏‌ها و رويدادها قرار داشتند و با ديد، درک، تحليل و بررسى خود از رويدادها و نهضت‏‌ها مى‏‌توانستند اين دفتر را پربارتر كنند، در آن محيط خبرى بود، زيرا كه بيش‌تر آنان در ايران به سر مى‏‌بردند و در آن روزگار خفقان‏‌بار نه من راهى به ايران داشتم و نه آن فرزانگان پايى به نجف؛ مرزها بسته، بال‏‌ها شكسته و شب‏‌ها انگار به هم پيوسته بود. 🔹در زمينه تاريخ و تاريخ‏نگارى نيز پيشينه كار گسترده‏اى نداشتم و چگونگى‏هاى آن را به آزمون نگذاشته بودم تا بتوانم مسئوليتم را بى‏كم و كاست به پايان برم. رهنمود ويژه امام و رسالت مقدس رويارويى با ‏ها و ‏نويسى‏ها من را بر آن داشت كه در ديار غربت و تنهايى، به رغم خفقان پليسى حاكم بر ايران و عراق (كه در اينجا و در آنجا به جلادى و خون‏ريزى سرگرم بودند) قلم به دست گيرم و با دست‏مايه اندک و «بضاعة مزجاة» گوشه‏‌هايى از نهضت اسلامى ايران را به رشته نگارش آورم. 🔸تا آنجا كه به ياد دارم، قلم زدن درباره اين نهضت و رهبرى آن با دشوارى‏‌ها و رنج‏‌هاى بی‌شمارى همراه بود. كارشكنى‏‌ها و سنگ‏‌اندازى‏‌هاى پيدا و پنهان ، و سياست‏‌بازانى كه با خط و راه امام در ستيز بودند، نيز تنگ نظرى‏‌ها و رشک‏‌برى‏‌هاى عناصر ورشكست‌ه‏اى كه خود را از پيروان امام مى‌‏پنداشتند، دشوارى‏‌ها را فزونى مى‏‌بخشيد و اگر رحمت و عنايت پيوسته خداوند يكتا و مدد امام سالكان و پيشوايان صالحان، حضرت على ـ عليه‏السلام ـ دشوارى‌‏ها را آسان و ناهموارى‌‏ها را هموار نمى‏‌كرد، بى‏‌ترديد كار به بن‌‏بست كشيده مى‏‌شد و اين توفيق نصيب نمى‏‌شد كه كتابى در سرگذشت نگاشته شود؛ ليكن در هر بخش، صفحه و سطر اين دفتر، مدد خدايى و توجهات حضرت امام عصر ـ عجل‏اللّه‏ فرجه‏‏ ياري‌گر نگارنده بود. 🔹از نشانه‌‏هاى روشن عنايات خداوندى و امدادهاى غيبى نسبت به اين دفتر، اين است كه در پى تا به امروز از اسناد و مدارک پشت پرده (محرمانه، سرّى، فوق سرّى) آنچه به دست آمده است، گزارش‌‏ها و روايت‏‌ها و تحليل‏‌هاى اين دفتر را استوارى بخشيده و درستى آن را بيش از پيش نمايان كرده است. با جرأت و قاطعيت بايد گفت در اين دفتر جريانى، رويدادى و گزارشى يافت نمى‏‌شود كه اسناد و مدارک موجود آن را تأييد نكند؛ از اين رو، تغييرات اندكى كه در اين چاپ صورت گرفته است، جنبه عبارتى و نگارشى دارد و يا به برخى ارقام تاريخى برمى‌‏گردد كه اشتباهى در آن روى داده است. البته مطالب فراوانى بر آن افزودم. اين مطالب و مسائل به علت عدم دسترسى به اسناد و مدارك پشت پرده در چاپ‏‌هاى پيشين نيامده است. 🔸بايسته يادآورى است كه رهنمودها، راهنمايى‏‌ها و ريزبينى‌‏هاى امام و آيت‌‏اللّه‏ شهيد ـ اعلى ‏اللّه‏ مقامهما ـ در آراستن و پيراستن آورده‏‌هاى اين دفتر و زدودن كاستی‌ها و نادرستی‌هاى آن نقش بسزايى داشت. امام به بخش‌‏هايى از نوشته‌‏هاى اين دفتر، پيش از چاپ گذر كردند و در مواردى يادداشت‌‏هايى داشتند و يا آنچه را كه روا مى‏‌دانستند حضورى يادآور شدند و رهنمود دادند. با اين وجود، بسيارى از آنچه را كه در دل داشتند بازگو نكردند و از كنار آن گذشتند. (نهضت امام خمینی، ج1، صص11-9) تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
هدایت شده از mesaghمیثاق
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) وضعیت مؤمنان راستین را در «آخرالزّمان» چگونه بیان می کند؟ 🔹 (ع) در آخرین بخش از خطبه ۱۰۳ به وضع و به تعبير ديگر: زمان پر شور و شرّى كه قبل از (عج) فرا مى رسد اشاره كرده، گاه را در آن زمان شرح مى دهد، و گاه وضع و و قوانين اسلامى را، مى فرمايد: «وَ ذلِكَ زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ إِلَّا كُلُّ مُؤْمِنٍ نُوَمَةٍ، إِنْ شَهِدَ لَمْ يُعْرَفْ، وَ إِنْ غَابَ لَمْ يُفْتَقَدْ؛ آن [زمان]، زمانى است كه هيچ كس از نجات نمى يابد، مگر كه بى نام و نشان است! اگر در حضور است، شناخته نمى شود و اگر غايب شود، كسى سراغ او را نمى گيرد!». 🔹بديهى است در زمان هايى كه ، را فرا مى گيرد و مديران و سردمداران اجتماع، افراد فاسد و آلوده هستند، و با شخصيّت، اگر چهره هاى شناخته شده اى باشند ، آنها را رها نمى كنند؛ يا بايد تسليم شان شوند و در رديف كارگزاران آنها قرار گيرند و يا در صورت مقاومت و امتناع، آنها را از ميان برمیدارند. بنابراين، صلاح كار و با شخصيّت در اين است كه و دور از شهرت زندگى كنند، تا كسى به سراغ آنها نيايد. 🔹در عين حال اين گمنامى ظاهرى، چيزى از مقام آنها نمى كاهد و خود را در جامعه خواهند داشت؛ از اين رو (ع) در ادامه سخن مى افزايد: «أُولَئِكَ مَصَابِيحُ الْهُدَى، وَ أَعْلَامُ السُّرَى؛ [۱] آنها و نشانه هايى براى حركت در شب هاى تاريك رهروان راه حقّ اند». گرچه خاموشند، ولى راه و براى افراد آگاه و بيدار، است و به چراغ ها و نشانه هايى مى مانند كه در مسير مسافران نصب مى شود، تا در شب تاريك راه را گم نكنند و بى راهه نروند. 🔹سپس در توصيف اين گروه از مى افزايد: «لَيْسُوا بِالْمَسَايِيحِ، وَ لَا الْمَذَايِيعِ الْبُذُرِ؛ آنها در ميان مردم اظهار وجود نمى كنند، و احمقانه و ناآگاهانه به افشاى اسرار نمى پردازند». در پايان اين توصيف چنين مى فرمايد: «أُولَئِكَ يَفْتَحُ اللهُ لَهُمْ أَبْوَابَ رَحْمَتِهِ، وَ يَكْشِفُ عَنْهُمْ ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ؛ آنها كسانى هستند كه خداوند درهاى رحمتش را به روی‌شان مى گشايد، و سختى ها و مشكلات را از آنان برطرف مى سازد!». اين تعبير نشان مى دهد كه در آن و طوفانى، خداوند عنايتش را از - كه هدايتگر ديگرانند - بر نمیگیرد و آنان را از شرّ ، دوران و زمان حفظ مى كند. 🔹سپس در ادامه اين بحث، (ع) به پيشگويى صريح‌تر و توضيح بيشترى درباره آن زمان پرداخته، مى افزايد: «أَيُّهَا النَّاسُ! سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ يُكْفَأُ [۲] فِيهِ الْإِسْلَامُ، كَمَا يُكْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيهِ؛ اى مردم! به زودى زمانى بر شما فرا مى رسد كه واژگون مى شود، همچون ظرفى كه واژگون شود و آنچه در آن است بريزد». تعبير به «يُكْفَأُ فِيهِ الْإِسْلَامُ» كنايه لطيفى است از دگرگون شدن همه و از دست رفتن حقيقت آن؛ 🔹زيرا تشبيه به ظرفى شده كه معارف و قوانين و احكام و اخلاق اسلامى در آن جاى گرفته است و همانگونه كه اگر ظرف آب را وارونه كنند، هر چه در آن است مى ريزد، هم در آن زمان مى شود و محتواى خود را از دست مى دهد و تنها نامى از آن باقى مى ماند. نشانه هاى چنين زمانى در عصر ما ظاهر شده؛ بسيارى از تنها به نام آن قناعت كرده اند؛ نه اثرى از در آنها ديده مى شود، نه ، نه بر پروردگار! نه آشنا به معارف قرآنند و نه آگاه از حقايق سنّت؛ در ميان غوطه ورند و جز و و و شهواتِ حيوانى چيزى را به رسميّت نمى شناسند. پی نوشت: [۱] «سُرى» (بر وزن شما) به معناى راه رفتن در شب است. [۲] «يُكفأ» از مادّه «كَفأ» (بر وزن نفع) به معناى واژگون كردن است. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۴، ص ۴۲۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)