🔘 ایام فاطمیه یا دهه فاطمیه
ایام فاطمیه یا دهه فاطمیه، نام روزهایی است که شیعیان به مناسبت شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها عزاداری میکنند. درباره تاریخ شهادت حضرت زهرا (س) روایات مختلف و متضاد است. از چهل روز تا شش ماه بعد از رحلت پیامبر (ص). میان علمای شیعه، دو تاریخ درباره شهادت حضرت فاطمه (س) مشهور و مقبول است: یکی هفتاد و پنج روز بعد از رحلت پیامبر (ص) و دیگری نود و پنج روز.
🔼 فاطمیه اول ؟
با توجه به رحلت پیامبر اسلام (ص) در بیست و هشتم صفر، بنا به روایت هفتاد و پنج روز، در مورخه سیزدهم تا پانزدهم جمادی الأوّل، شهادت حضرت زهرا (س) است و این ایام را فاطمیه اوّل می خوانند.
🔼 فاطمیه دوم ؟
اما بنا به روایت نود و پنج روز، شهادت حضرت(س) در سوم تا پنجم جمادی الثانی است و این ایام را فاطمیه دوم می خوانند.
✔️ایام فاطمیه جمعا ۶ روز می باشد، ۳ روز در ماه جمادی الاول و ۳ روز در ماه جمادی الثانی.
⬅️ فاطمیه اول از ۱۳ تا ۱۵جمادی الاول است و فاطمیه دوم از سوم تا پنجم جمادی الثانی می باشد.
🔼 چرا سه روز ؟
ظاهراً علت اینکه سه روز در هر ماه بعنوان روز شهادت آن حضرت(س) معرفی شده به این دلیل است که ماههای قمری از رحلت پیامبر (ص) تا شهادت حضرت زهرا (س)،۲۹ روز بوده باشند، حال آنکه در صورت کامل بودن ماههای قبل،روز شهادت ۱۳جمادی الاول و یا سوم جمادی الثانی خواهد بود. چرا که طبق تقویم، حداکثر سه ماه قمری ۲۹ روزه و حداکثر ۴ ماه قمری ۳۰ روزه می توانند پشت سر هم قرار گیرند.
🔼 دهه اول و دوم فاطمیه ؟
در عرف به دهه دوم جمادی الاول از دهم تا بیستم جمادی الاول که بنابر قول ۷۵ روز، شهادت آن بانوی بزرگوار در آن واقع شده است دهه فاطمیه اول و به دهه اول جمادی الثانی از اول تا دهم جمادی الثانی، که طبق قول ۹۵روز، شهادت حضرت زهرا (س) در آن واقع شده است، دهه فاطمیه دوم گفته می شود.
✳️ مطابق قول اول ، شهادت فاطمه زهرا مصادف است با جمعه ۲۵ آبان ۱۴۰۳ ( ۱۳ جمادی الاول )
و مطابق قول دوم_ که بیشتر علما شیعه بر آن متفق القول هستند_ مصادف است با پنجشنبه ۱۵ آذر (۳ جمادی الثانی)
🏴سالروز شهادت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س) تسلیت باد .
#فاطمیه
@mesbah_313_ir
🏴ویژه فاطمیه
حضرتحیدربهنامفاطمهحساسبود،
خلقتازروزازلمدیونعطریاسبود
ایکهبستیراهرادرکوچههابرفاطمه . .
گردنترامیشکستآنجااگرعباسبود!💔
#فاطمیه
@mesbah_313_ir
1_2300425551.mp3
4.37M
🎤حاج محمود کریمی
🏴دیشب تا صبح گریه کردی😭
اللّهمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَهَ وَ ابیها وَ بَعلِها و بَنیها وَ السِّرِ المُستَودَعِ فیها بِعَددِ ما احْاطَ بِه عِلْمُکَ.
خداوندا، بر فاطمه و بر پدرش و همسرش و فرزندانش و سر مستودع او درود فرست، به وسعتِ علم بی نهایت خود.
#فاطمیه
@mesbah_313_ir
باسمه تعالی
تاریخ تحلیلی اسلام (قسمت ۱۳۱)
حرکت حسین علیه السلام به عراق
چون نامه مُسلم به امام حسین علیه السلام رسید با زنان و فرزندان و گروهی از یاران خود روانه عراق شد. از سوی دیگر عبیدالله پس از دریافت دستور یزید روانه کوفه گردید. عبیدالله مردم عراق و به خصوص کوفه را خوب میشناخت. پدرش سالیانی چند در این شهر حکومت داشت و عبیدالله زیردست این پدر بزرگ شده بود. او میدانست با مردم کوفه چگونه رفتار کند. پس از رسیدن بدین شهر از همان روزهای نخست با تهدید و تطمیع مردم سرشناس را با خود همراه کرد و با همراهی آنان دیگران را سر جای خود نشاند. با گماردن جاسوس نهانخانه مسلم را دانست. نخست هانی بن عروه را که به مسلم پناه داده بود زندانی کرد. مسلم با هواخواهان خود به جنگ برخاست. اما این مردم که شمار آنان را تا یکصد هزار تن نوشتهاند بیآنکه درگیری چندانی داشته باشند و یا شجاعتی از خود نشان دهند و یا متحمل تلفاتی سنگین شوند در مدت یک روز از گِرد مسلم پراکنده شدند. چنانکه چون نماز شام را خواند یک تن همراه او نبود. سرانجام جایی را که مسلم بدان پناه برده بود معلوم کردند. مسلم دستگیر شد و به امر عبیدالله او و هانی را کشتند و تن بی سر آنان را در بازارهای کوفه با ریسمان کشان کشان از این سو بدان سو بردند. مهتران کوفه چنان در خانههای خود خزیدند که گویی هیچ حادثهای رخ نداده است.
حسین علیه السلام در بین راه مکه به عراق از کشته شدن مسلم و هانی و پیمان شکنی مردم کوفه آگاه شد. همراهان خود را نیز آگاه ساخت و به آنان رخصت داد که اگر میخواهند او را ترک گویند. گروهی رفتند اما خویشاوندان وی و تنی چند از یاران مخلص و با ایمانش از او جدا نشدند. همین که امام به نزدیکی کوفه رسید با پیش قراولان سپاهیان پسر زیاد روبرو شد. سردار لشکر که نام او حر پسر زیاد از تیره بنی ریاح بود، سر راه بر وی گرفت و سرانجام امام را در سرزمینی که کربلا نام دارد فرود آورد. حاکم کوفه چون از رسیدن امام به نزدیکی کوفه خبر یافت، لشکری را به سرکردگی عمر پسر سعد بن ابی وقاص به پیشباز او فرستاد. عبیدالله میخواست از حسین علیه السلام برای یزید بیعت بگیرد. اما حسین علیه السلام نپذیرفت و آماده جنگ شد.
فاجعه کربلا و اثرات آن
روز دهم محرم سال ۶۱ هجری ضمن چند ساعت درگیری امام حسین علیه السلام و مردان و جوانانی که همراه او بودند، شهید شدند و زن و فرزندان امام را که به سن بلوغ نرسیده بودند اسیر کردند و به کوفه و از آنجا به شام بردند. تنها از کشتن امام علی بن الحسین علیه السلام چون بیمار بود چشم پوشیدند.
این کشتار فجیع در سراسر جهان اسلام ناخشنودی پدید آورد، تا آنجا که طرفداران خاندان اموی نیز نمیتوانستند تاسف خود را آشکار نکنند. پسر زبیر که در این هنگام در مکه به سر میبرد از فرصت استفاده کرد و فاجعه کربلا را دستاویزی برای نکوهش یزید ساخت و عراقیان را خیانت کار و پیمان شکن خواند و از مردم خواست تا با او بیعت کنند. کوفه نیز با همه سختگیریهای ماموران پسر زیاد، بیواکنش نماند...
ادامه دارد...
#کتاب_بخوانیم 📚
@mesbah_313_ir