💎 *تدبر در قرآن* (شماره ۷۳) *بسم الله الرحمن الرحیم* *وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ*(بقره/۱۲۴) *(به خاطر آورید) هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود. و او به خوبی از عهده این آزمایشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم!» ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانی قرار بده!)» خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمی‌رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایسته این مقامند)».* *تفسیر:* *امامت ابراهیم (ع):* در تفسیر عبارت *" خداوند ابراهیم را با وسایل گوناگون آزمود "* گفته اند که مراد، انواع آزمایش ها و سختی هایی است که حضرت ابراهیم (ع) با آنها آزموده شد؛ مانند قرار دادن زن و فرزند در زمین خشک و بی گیاه مکه، قیام علیه بت پرستان بابل، شکستن بت های آنان و قرار گرفتن در دل آتش، مهاجرت از سرزمین بت پرستان و... قرآن در آیه ۱۰۶ سوره صافات، یکی از واضح ترین این امتحانات - یعنی دستور ذبح پسر دلبندش حضرت اسماعیل (ع) - را بیان فرموده است. مفسران گفته اند که خطاب این آیه، در اواخر عمر حضرت ابراهیم (ع) بوده است و ایشان قبل از آنکه از خدا از طرف خداوند " امام " شود، پیامبر خدا بوده و این نشانه بالاتر بودن مقام امامت از مقام نبوت است. در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: *" خداوند ابراهیم را بنده خود قرار داد، پیش از آن که پیامبرش قرار دهد و او را به پیامبری انتخاب کرد، پیش از آنکه او را رسول خود کند و او را رسول خود انتخاب کرد، پیش از آنکه او را خلیل و دوست خود بشمارد و او را خلیل خود قرار داد، پیش از آنکه او را امام قرار دهد. هنگامی که همه این مقام ها را برای او جمع کرد، فرمود: من تو را امام مردم قرار دادم. به قدری این مقام در نظر ابراهیم بزرگ جلوه کرد که عرض کرد: خداوندا، از دودمان من نیز امامانی قرار ده...."* امام کسی است که مردم به او اقتدا می کنند و او را پیشوای خود قرار می‌دهند و از گفتار و کردار او تبعیت می کنند. وظیفه پیامبر، رساندن پیام های خداوند و نشان دادن راه سعادت به مردم است؛ اما وظیفه امام، اجرای دستورهای الهی است؛ یعنی امام با نیروی الهی خویش، راه را نشان می‌دهد و کسانی را که زمینه هدایت شدن و رسیدن به کمال دارند، رهبری می‌کند و به سر منزل مقصود می رساند. این آیه، یکی از دلایل معصوم بودن امام است؛ زیرا خداوند در آن می فرماید که پیمان امامت به ظالمان نمی‌رسد و ظلم و ستم و بیدادگری، به هر نوعی و در هر جا و از هر کس، سبب محرومیت از مقام والای امامت مردم می‌شود. *مصباح* : الگوی رهبری نظام سیاسی تشیع اهل بیتی، *#دکترین امامت* است. مدلی که برگرفته از ادبیات سیاسی قرآن است! در *نظام واره دکترین امامت*، که از رسول الله صلوات الله علیه شروع می شود و سپس 12 امام پس از خود که حکم *#نصب الهی* را به پیوست دارد، مبنا #لیاقت، #عدالت، وزانت #عقل و #علم و# انتصاب الهی است، نه وراثت! ظلمت، سفاهت، جهالت و انتخاب مردمی!....به فرموده امام رضا علیه السلام، امامت جایگاهی جلیل‌تر، شأنی عظیم‌تر، مکانی بلندتر، جانبی منیع‌تر و باطنی عمیق‌تر از آن دارد که مردم به کمک عقل و نظر خود به آن رسند یا آنکه به اختیار خود امامی را منصوب‌کنند! .... امامت *#عهد الهی* میان خدا و مردم است. که شرک و ظلم، در آن راه ندارد!..*#مقام امامت. عهدی است که اگر ما وفادار به امام باشیم، خداوند نصرت و یاری می رساند "اوفوا بعهدی اوف بعهدکم.".*.. ودر ادامه این منظومه حکومتی قرآنی، نظام سیاسی انقلاب اسلامی، بر مبنای پارادایم (الگو واره ) امامت، و در عصر غیبت امام عصر (عج)، با *#دکترین ولایت فقیه* امتداد می یابد!.. *#نظام ولایی*، گفتمان سیاسی _ اسلامی، برآمده از فرهنگ قرآنی و آموزه های اسلام ناب محمدی است، که با ظهور منجی موعود و شکل گیری جامعه آرمانی مهدوی، کارایی و رسالت خود را کامل خواهد کرد.**

✍️✍️✍️ *باسمه تعالی* *تحلیل روز مصباح :* (شماره ۲) دکتر رضا زمانی *نظام قضایی، به مثابه بال پیشرفت* از دیدگاه اسلام، منصب قضاوت، ظریف ترین، حسّاس ترین و مهم ترین، و در عین حال از خطرناک ترین جایگاه های اجتماعی در جامعه است. در یک نگرش، اسلام قاضی را نماینده خداوند در زمین و با فضیلت ترین انسان ها می داند، ولی در نگرشی دیگر، بدترینِ انسان ها بر کره خاکی به شمار می آورد!!. از همین روست که حضرت علی علیه السلام در تعبیری زیبا و متین، خطاب به #شریح قاضی می فرماید: «ای شریح! مجلس قضاوت، جایگاهی است که یا پیامبران و جانشینان به حق ایشان در آن قرار می گیرند، و یا سیه رویان و بدبختان بر آن تکیه می زنند». بر این پایه، فاصله میان قاضی شایسته و قاضی ناشایست، فاصله میان بالاترین درجات بهشت و پایین ترین درکات دوزخ دردناک است!!. .....از معیارهای اساسی توسعه در کشور ما، بعداز #نظام آموزشی _تربیتی #نظام قضایی است! یعنی دو بال پرواز پیشرفت ایران اسلامی!..... «بال نظام آموزشی _تربیتی،» به دلیل ساختارهای هنجارشکنانه نظام اسلامی و ماهیت انقلاب اسلامی، اهمیتی فوق العاده دارد و بال دیگر پیشرفت، «بال نظام قضایی» است! *اسلام دین عدالت محور است و ضمانت اجرایی عدالت، با نظام قضایی محقق می شود.‌! بال آموزشی_تربیتی، «اخلاق محوری» را تئوریزه می کند و بال نظام قضایی، «قانون محوری»! و این دو محور به مقصد «عدالت» حرکت خواهند کرد!* امروزه، تراکم زیاد پرونده ها، کمبود قاضی، عدم شفافیت آرا قاضی، اطاله دادرسی، عدم قاطعیت در برخی پرونده ها و....از مشکلات و موانع توسعه نظام قضایی است! خبر مهم و امید آفرین در این بخش، تدوین و تنظیم «سند تحول قضایی» است که می تواند بسیاری از موانع رشد و شکوفایی نظام قضایی را برطرف کند!.... هر چه رنگ "عدالت خواهی"، "قانون مداری" و "مردم محوری" در نظام قضایی پررنگ تر شود، کارایی نظام قضایی به سمت «قضا تراز» سیر می کند!... *#عدالت، امیدآفرین است! مشروعیت زاست! سرمایه اجتماعی آفرین است! اعتماد زاست!، تربیت کننده است! و بیمه کننده نظام در برابر دشمنی هاست!* امیدواریم قوه قضاییه در مسیر تحول درست گام بردارد!و آرزو می کنیم هر دو بال پیشرفت اوج پرواز بگیرند و افق های زیبای انقلاب اسلامی را برای مردم هویدا کنند! 🌹هفته قوه قضائیه مبارک🌹 *#قوه_قضائیه_تراز*