💎 *تدبر در قرآن* (شماره ۱۸) *بسم الله الرحمن الرحیم* *و َلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ* (ق/۱۶) *ما انسان را آفریدیم و وسوسه های نفس او را می دانیم و ما به او از رگ قلبش نزدیک تریم.* *تفسیر:* *از رگ قلب نزدیک تر:* حیات جسمانی ما وابسته به رگ‌هایی است که خون را به طور مرتب به قلب وارد و از آن خارج می کنند و به تمام اعضا می‌رسانند و اگر لحظه ای در این عمل وقفه رخ دهد، فوراً مرگ به سراغ انسان می‌آید. خداوند از رگ قلب ما نیز به ما نزدیکتر است. این شبیه همان تعبیری است که در آیه ۲۴ سوره انفال می فرماید: "بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می شود" البته همه اینها تشبیه است و نزدیکی خداوند از این هم برتر و بالاتر است؛ هرچند مثالی از اینها رساتر در محسوسات پیدا نمی‌شود. با این *احاطه علمی خداوند* و بودن ما در قبضه قدرت او، تکلیف ما روشن است. نه افعال و گفتار ما از او پنهان است و نه اندیشه و نیت ها و حتی وسوسه هایی که از قلب ما می‌گذرد. توجه به این واقعیت، انسان را بیدار می‌کند و او را با مسئولیت سنگین خود در دادگاه عدل الهی آشنا می‌کند و از انسان بی‌تفاوت، موجودی متعهد می سازد. *مصباح : #علم و #احاطه خداوند نسبت به بندگانش، نشان #قدرت باری تعالی در هستی است. بیان این ویژگی پروردگار، که در آیه مزبور آمده، جهت اصلاح عقاید انسانهاست! #عقیده سالم، در گرو #اصلاح نفس است!! موفقیت سازمان مردم نهادی چون #بسیج، بسیار نیازمند عقیده سالم است!!*

💎 *تدبر در قرآن* (شماره ۷۳) *بسم الله الرحمن الرحیم* *وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ*(بقره/۱۲۴) *(به خاطر آورید) هنگامی که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود. و او به خوبی از عهده این آزمایشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم!» ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانی قرار بده!)» خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمی‌رسد! (و تنها آن دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایسته این مقامند)».* *تفسیر:* *امامت ابراهیم (ع):* در تفسیر عبارت *" خداوند ابراهیم را با وسایل گوناگون آزمود "* گفته اند که مراد، انواع آزمایش ها و سختی هایی است که حضرت ابراهیم (ع) با آنها آزموده شد؛ مانند قرار دادن زن و فرزند در زمین خشک و بی گیاه مکه، قیام علیه بت پرستان بابل، شکستن بت های آنان و قرار گرفتن در دل آتش، مهاجرت از سرزمین بت پرستان و... قرآن در آیه ۱۰۶ سوره صافات، یکی از واضح ترین این امتحانات - یعنی دستور ذبح پسر دلبندش حضرت اسماعیل (ع) - را بیان فرموده است. مفسران گفته اند که خطاب این آیه، در اواخر عمر حضرت ابراهیم (ع) بوده است و ایشان قبل از آنکه از خدا از طرف خداوند " امام " شود، پیامبر خدا بوده و این نشانه بالاتر بودن مقام امامت از مقام نبوت است. در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: *" خداوند ابراهیم را بنده خود قرار داد، پیش از آن که پیامبرش قرار دهد و او را به پیامبری انتخاب کرد، پیش از آنکه او را رسول خود کند و او را رسول خود انتخاب کرد، پیش از آنکه او را خلیل و دوست خود بشمارد و او را خلیل خود قرار داد، پیش از آنکه او را امام قرار دهد. هنگامی که همه این مقام ها را برای او جمع کرد، فرمود: من تو را امام مردم قرار دادم. به قدری این مقام در نظر ابراهیم بزرگ جلوه کرد که عرض کرد: خداوندا، از دودمان من نیز امامانی قرار ده...."* امام کسی است که مردم به او اقتدا می کنند و او را پیشوای خود قرار می‌دهند و از گفتار و کردار او تبعیت می کنند. وظیفه پیامبر، رساندن پیام های خداوند و نشان دادن راه سعادت به مردم است؛ اما وظیفه امام، اجرای دستورهای الهی است؛ یعنی امام با نیروی الهی خویش، راه را نشان می‌دهد و کسانی را که زمینه هدایت شدن و رسیدن به کمال دارند، رهبری می‌کند و به سر منزل مقصود می رساند. این آیه، یکی از دلایل معصوم بودن امام است؛ زیرا خداوند در آن می فرماید که پیمان امامت به ظالمان نمی‌رسد و ظلم و ستم و بیدادگری، به هر نوعی و در هر جا و از هر کس، سبب محرومیت از مقام والای امامت مردم می‌شود. *مصباح* : الگوی رهبری نظام سیاسی تشیع اهل بیتی، *#دکترین امامت* است. مدلی که برگرفته از ادبیات سیاسی قرآن است! در *نظام واره دکترین امامت*، که از رسول الله صلوات الله علیه شروع می شود و سپس 12 امام پس از خود که حکم *#نصب الهی* را به پیوست دارد، مبنا #لیاقت، #عدالت، وزانت #عقل و #علم و# انتصاب الهی است، نه وراثت! ظلمت، سفاهت، جهالت و انتخاب مردمی!....به فرموده امام رضا علیه السلام، امامت جایگاهی جلیل‌تر، شأنی عظیم‌تر، مکانی بلندتر، جانبی منیع‌تر و باطنی عمیق‌تر از آن دارد که مردم به کمک عقل و نظر خود به آن رسند یا آنکه به اختیار خود امامی را منصوب‌کنند! .... امامت *#عهد الهی* میان خدا و مردم است. که شرک و ظلم، در آن راه ندارد!..*#مقام امامت. عهدی است که اگر ما وفادار به امام باشیم، خداوند نصرت و یاری می رساند "اوفوا بعهدی اوف بعهدکم.".*.. ودر ادامه این منظومه حکومتی قرآنی، نظام سیاسی انقلاب اسلامی، بر مبنای پارادایم (الگو واره ) امامت، و در عصر غیبت امام عصر (عج)، با *#دکترین ولایت فقیه* امتداد می یابد!.. *#نظام ولایی*، گفتمان سیاسی _ اسلامی، برآمده از فرهنگ قرآنی و آموزه های اسلام ناب محمدی است، که با ظهور منجی موعود و شکل گیری جامعه آرمانی مهدوی، کارایی و رسالت خود را کامل خواهد کرد.**

💎 *تدبر در قرآن* (شماره ۷۹) *بسم الله الرحمن الرحیم* *وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ* (شوری/۳۸) *و کسانی که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا می‌دارند و کارهایشان به صورت مشورت در میان آنهاست و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم انفاق می‌کنند،* *تفسیر:* *مشورت در کارها؛ اصلی مهم:* شورا و مشورت از مهمترین موضوعات اجتماعی است که بدون آن کارها ناقص است. یک انسان هر قدر از نظر فکری نیرومند باشد، به موضوعات گوناگون تنها از یک یا چند بُعد می‌نگرد و ابعاد دیگر بر او مجهول می‌ماند؛ اما هنگامی که موضوعی در شورا مطرح گردد و عقل ها و تجارب و دیدگاه‌های گوناگون به کمک هم بشتابند، کار کاملاً پخته و کم عیب می گردد و از لغزش دور می شود. در حدیث پر معنایی از پیامبر (ص) می خوانیم: *" هیچ کس با کسی مشورت نمی کند مگر اینکه به راه درست راهنمایی می گردد. "* نیز در روایتی از امام علی (ع) می خوانیم : *" هیچ پشتیبان و تکیه گاهی همچون مشورت نیست. "* در روایت دیگری می خوانیم : *" مشورت عین هدایت است. "* شایان توجه اینکه تعبیر آیه در اینجا به صورتی است که آن را یک برنامه مستمر مومنان و نه یک کار زودگذر و موقت می شمارد و می فرماید همه کارهای آنها در میانشان به صورت شورا است. جالب توجه اینکه خود پیامبر (ص) با اینکه عقل کل بود و با مبدا وحی ارتباط داشت، در مسائل اجتماعی و اجرایی در جنگ و صلح و امور دیگر، بزرگوارانه با یاران به مشورت می نشست و حتی با اینکه مشکلاتی ایجاد می شد، گاه نظر جمعی را ترجیح می‌داد و بدین وسیله سرمشق و اسوه ای برای مردم بود؛ چرا که برکات مشورت از زیان‌های احتمالی آن به مراتب بیشتر است. البته باید توجه داشت که شورا فقط در مورد کارهای اجرایی و شناسایی موضوعات است؛ نه درباره احکام و امور دین - مانند تعیین امام و خلیفه پیامبر (ص) - که تنها باید از مبدا وحی و از کتاب و سنت صادر شود و تعبیر "امرهم" نیز به همین معنا ناظر است؛ زیرا "احکام دین" کار خداست، نه کار مردم. *مصباح : اسلام ، دین کامل و جامعی است. توصیه ها، اوامر و نواهی آن، همگی بر منطق، عقلانیت و فطرت بشری استوار است.!... به عبارتی اعجاز، حقانیت، عظمت و کمال دین اسلام را، در احکام، اخلاق و اعتقادات ان، می توان مشاهده کرد...توجه به #شوری و مشورت، در کنار اقامه صلات، پرداخت زکات، انفاق، جهاد و... ، با ذکر حدود،جالب است!....اسلام، شور و مشورت را مربوط به حوزه اجتماعی مردم می داند، نه احکام و دستورات دینی.! "و امرهم شوری بینهم" و در ضمن، از مشورت با بیگانه هم نهی می کند! "بینهم"!...در احادیث متعددی به شور و مشورت پرداخته شده است، مهمترین خصوصیات اهل مشورت، #عقل، #علم، #تجربه، #خیرخواهی و #تقوا است.... در سیره پیامبر عظیم الشان اسلام و ائمه اطهار علیهم السلام، مشورت جایگاه دارد. پیامبر صلوات الله، در جنگ های متعددی مثل احد، خندق، بنی قریظه، تبوک و.... مشورت کردند.... از فواید مشورت، کم کردن احتمال خطا، شکوفایی استعدادها، ممانعت از استبداد و حسادت، جلب امدادهای الهی، احترام به مردم، وسیله شناخت مردم و... است.... پس نظام شوری، در مسائل مربوط به مردم و در حوزه اجتماعی است، نه در امور مربوط به خداوند، مانند بعثت، امامت، عبادت و..... مثلا نماز ،پیمان و عهد الهی است. عهد را باید انجام داد و محل مشورت نیست! امامت و رهبری، نیز عهد الهی است و مربوط به شارع الهی است نه حوزه مشورت مردم!...وقتی وارد چهارچوب دین اسلام می شویم، حدود هر موضوعی، معین است..... در قانون اساسی جمهوری اسلامی هم، اصل شوری وجود دارد. به عبارتی، ماهیت شوراها، در قانون اساسی ایران، برگرفته از قران است نه اقتباسی از جوامع غربی! و امروزه، آنجا که، بی حساب و بی برنامه، اقتباس کرده ایم، دچار نقصان و اشکال هستیم!.... **

رهبر معظم انقلاب : علم، تقوا، بصیرت؛ کدام اولویت دار است؟ آنچه مهم است اين است که [انسان] #وظيفه‌ خودش را در هر برهه‌ای از زمان تشخيص بدهد. اگر وظيفه تشخيص داده نشد، #علم و #تقوا و مانند اين‌ها به درد نمی‌خورد؛ يعنی به‌جا مصرف نمی‌شود. اگر علم داشته باشيم، تقوا هم داشته باشيم، حتی #شجاعت هم داشته باشيم اما ندانيم وظيفه چيست، ندانيم موقعيت کدام است، ندانيم امروز مطالبه‌ی خدای متعال و مطالبه‌ی #دين از ما در عرصه‌ی #اجتماع چيست، آن علم و تقوا و شجاعت و بقيه‌ی خصوصيات مثبت اثر خودش را نمی‌بخشد؛ و کارکرد لازم را نخواهد داشت. اين کلمه‌ی #بصيرت که ما دائم تکرار می‌کنيم، معنايش اين است. يکی از مصاديق مهم بصيرت همين است که انسان بداند امروز چه نيازی در جامعه وجود دارد.( ۹۵/۰۶/۱۶) #در_محضر_ولایت #جهاد_تبیین

نماهنگ روز معلم 🌼✏️ 🔘"آموخته‌ام از تو دنیای الفبا را" 📖 مصباح ؛ روز معلم، روز احترام به #علم و #علم_آموزی است.معلمی شغل انبیا است و معلم به تاسی از آنها مشعل هدایت جامعه را در دست دارد. مقام معلم ، مقام انسان سازی است و بی‌درنگ جایگاه معلم در زمینه سازی ظهور بی بدیل است. #روز_معلم_مبارک💐 @mesbah_313_ir

🔘ویژه چهلم ⬅️ علم بر زمین نمی‌ماند... انیمیشن جذاب و دیدنی «عَلَم» به مناسبت چهلمین روز شهادت #سید_حسن_نصرالله #مقاومت #علم #علمدار @mesbah_313_ir