❌موجودی بی رحم با نام #بانک❗️(1)
پس از ظهور تمدّن جدید، بخش اعظم سطح قابل استثمار کره ی زمین، «موات» برای عموم بشر آزاد بوده و مالک فعلی نداشته است. اما امروزه سطح طبیعت یا زیر کشت کشاورزی مدرن رفته، یا مرتع فلان شخص است! یعنی عملاً جایی برای استفاده ی نسل تازه وارد باقی نمانده است مگر بسیار محدود و از نوع رده ی چهارم و پنجم! به همین علت مردم ِ طرد شده از فضای کشاورزی و دامپروری، اضطراراً هجوم بردند به شهر ها. اما با هزار تأسف، تا این نسل تازه وارد به قافله شهر ها برسند، مراکز تولید و کار (کارخانه ها) یا توسط نسل ماقبل اشغال شده و یا توسط ربات و آدمک مصنوعی بی نیاز از کارگر! نه زمین شهری، برای سکونت هست نه زمین زراعی برای زراعت! و اگر تا قرن 18 مشکل عمده بشر "زیاد کارکردن" بوده اکنون "نبود کار" است تا جائیکه مژده ي اینکه "برای تو کار پیدا کردم تا اجیردیگران بشوی"، خود عیدی مهمی است برای نسل جدید! آنهم اگر چنین مژده ای داده شود.
✔️به هر حال این نسل جدید از نظر اسکان، شدند حاشیه نشین! و از نظر کار، شدند کارگر!، آن هم اگر کاری پیدا شود. حالا این نسل مطرود از دامن بی مهر طبیعت و محروم از محبّت صنعت و ممنوع از مقام مالکیت، گاهی از باب اضطرار دست به دامن قاچاق می شوند که آنهم ممنوع است. وقتی درب چهارم (قاچاق) نیز بسته شد [درب اول دامپروری، درب دوم کشاورزی و درب سوم کارگری] حرکت جامعه به سوی انفجار خواهد بود.
✔️فقط دو راه پیش پای مردم یتیم مانده فوق، باقیمانده است. اول اینکه مختصر اندوخته خود را (اگر اندوخته ای داشته باشند) به بانک بگذارند تا ضمن ایفای نقش کوچک در سرمایه گذاری جامعه، از سود به دست آمده از تولید ناشی از سرمایه گذاری کلان، ارتزاق کنند. دوم اینکه با خرید سهام کارخانه ها به حیات خود ادامه دهند.
⭕️ نقش ایده آل بانک:
« بانک ها هماهنگ کننده بین سرمایه های پراکنده ی مردم و سطح سود ده طبیعت و نقاط سود ده صنعت هستند.»
انگیزه اولیه ی تأسیس کنندگان بانک ها هرچه بوده مربوط به خودشان است اما امروزه بنابر این بوده که بانک های متمرکز زیر نظر بانک مرکزی اسلامی، سرمایه های کوچک و پراکنده ی مردم را جمع کرده و سپس نقاط سود ده طبیعت یا صنعت را شناسایی کرده، تا برای تولید سود، اقدام به سرمایه گذاری کند و از این سود حاصله، درصدی را به عنوان حق الوکاله جهت حفظ بنیه خود بردارد و مابقی را به صاحبان سرمایه اختصاص دهد.
❌در یک کلام بنابر این بوده، بانک، سرمایه های "عقیم نسبت به سود نازا" را تبدیل کند به سرمایه های مولد، آن هم برای صاحبان سرمایه و این نوع تولید سود مصداق "ربای حرام" نیست.
ایتا......................👇👇👇
https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit
مشکات اهل بیت (ع)
❌موجودی بی رحم با نام #بانک❗️(1) پس از ظهور تمدّن جدید، بخش اعظم سطح قابل استثمار کره ی زمین، «موا
❌موجودی بی رحم با نام #بانک❗️(۲)
.......قسمت دوم
دلایل عدم #حرمت این نوع #سود:
✔️الف- در ربای حرام پول در دست سرمایه دار است و نیازمندان، سود را به سرمایه دار می دهند درحالیکه در بانک قضیه برعکس است. پول متعلق به فرد نیازمند به سود است و این بانک است که به او سود می دهد.
✔️ب- سرمایه کوچک نیازمندان و طبقات متوسط و محروم چون کم و پراکنده است عقیم است. بانک این سرمایه عقیم را مولد می کند.
✔️ج- بانک سود را از سرمایه گذاری و تولید به دست می آورد نه از راه ربا.
✔️د- در جوامع قدیمی سرمایه ی کوچک نیز به نسبت ارزش خود توان تولید سود داشته و فرد می توانسته با یک جفت گاو کشاورزی کند ولی در عصر صنعت سرمایه های کوچک قادر به رقابت با سرمایه های بزرگ نیست و طبیعت و صنعت بدون سرمایه گذاری بزرگ توان سود دهی ندارد. یعنی با آلت کشاورزی قدیم، زمین درمقابل تراکتور و کمباین حاصل چندانی نمی دهد و ابزار تولید مدرنیزه شده، عرصه را بر آلات تولید قدیم تنگ کرده است و امروز با سرمایه بزرگ، چاه عمیق، زمین زراعی آبی را درمقابل زمین زراعی دیمی قرار داده و زمین دیمی را از میدان خارج کرده است. سرمایه بزرگ با ساختن سدّ عظیم آب، میدان را بر محصولات ناشی از آبیاری استخری و دستی تنگ کرده است و قس علی هذاسایر تولیدات انبوه سرمایه های بزرگ را، که بانک واسطه در تجمیع آن است.
⭕️به هر حال بنا بود بانک پول های سرگردان کوچک پراکنده مردم را با یکدیگر ادغام کرده تبدیل به سرمایه بزرگ کند و دست قطع شده طبقات ضعیف و محروم از طبیعت را مجدداً به طبیعت وصل کند و درصدی را به عنوان حق الوکاله بردارد. باقی سود ناشی از تولید واقعی را به صاحبان سپرده بپردازند.
🔴واقعیت امروز بانک ‼️
اما امروز این بانک تبدیل شده است به یک موجود بی رحم آن هم به نام بانک اسلامی با سود های غارت گونه. امروز بانک ها با معیارهای غربی تمام نقاط عمده شهر ها را با سود بی پایان خود به تصرّف خود درآورده است.
ایتا......................👇👇👇
https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit