💠سوال : سلام و درود خدمت استاد معزز حضرت استاد، سوالی از محضر حضرتعالی داشتیم، با این توضیح که؛ در پرونده های حقوقی و قضایی، وکیل با مطالعه پرونده موکل خود گاهی علم به ناحقی و مجرم بودن وی دارد و می‌داند که موکلش حق الناسی را تضییع کرده و یا نظم جامعه عمومی را برهم زده است... با این اوصاف قبول وکالت چنین فردی و دریافت حق الوکاله در قبال دفاع وی، جایز هست یا خیر؟ ✅پاسخ : سلام علیکم دفاع می کند از ظرفیت مدلولات قانونی که قانون احیانا به نفع موکل او در نظر گرفته. و نه دفاع کند از شخص موکل که قانون راه آن دفاع رابسته. و دفاع از ظرفیت قانونی که موکل بلد نیست مشروع است . بله اگر بداند حق با طرف مقابل است. ولی قاضی قادر به کشف حقیقت نیست. و با دفاع باطل ، حقی را پایمال می کند هم فعل تکلیفی وکالت حرام تکلیفی است و هم حق وکالت حرام وضعی است. کانال مشکات در ایتا.............👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit کانال مشکات در تلگرام👇 https://t.me/mousavizanjany

💠سوال : سیدنا ما هو رای سماحتکم حول فتوای المشهور فی باب الزکاه :(( لوادعی صاحب النصاب ابداله فی اثناءالحول ،قبل قوله بلایمین. وکذا لوخرص علیه فادعا النقصان)) ✅الجواب: فیه اشکال واضح ،( اذا فرضنا المسئله فی الحکومه الاسلامیه) لانها مبنیّه علی الاصل .والاصل شئ لا یعتمد علیه فی الامور المرتبطه بالضریبه الشامله فی ایّ دوله تفرض وان الزکاه من اصدق مصادیق الضریبه الشرعیه الشامله وان ابیت الاان تقول :((الزکاه بمنزله الضریبه الشامله)) .لااشکال فیه . لان الحکومه اوالدوله لابدان تعتمد فی امهات المسائل وابرزها علی العلم بالنصاب وابداله فی اثناء الحول والنقصان فی الخرص علی البیانات والاحصاءآت التی تبتنی علیها الضریبه الشرعیه الشامله. والضریبه الشامله لایعتمدعلیها الاان تبتنی علی الفحص العرفی حول صحه الادعاء . فاذا انحصر طریق علم الحاکم بتحقق الابدال فی اثناءالحول ونقصان الخرص وعدمهما علی الاصل الذی لایحکی عن الواقع الا مقدار اقل مراتب الظن، فحینئذ لایعتمد علیه احد من العوام فضلا عن الحکومه. فعلی هذا فلابدان نقول ان للعلم بمقدار الزکاه فی الزراعات وابدالها فی اثناء الحول وعددالنخل طریقین : الاول مابیّنه مالک النصاب کما فی فتوای المشهور . والثانی مساحه الارض وعددالنخل عندالعرف . فعلی هذا ،اذاشک المامورالحکومی فی صحه مابینّه المالک من الابدال فی اثناء الحول والنقصان فی الخرص یرجع الی مساحه الارض وعددالنخل حتی یعتمد علی صحه ماادعاه صاحب الزرع والنخل. واما اذا کان طالب الزکاه هو الفقیه الجامع للشرائط ففیه یکتفی بالاصل المذکورفی فتوی المشهور. لان الفقیه لیست له اعوان ولا انصارللتحقیق والالزام. کما انه لیست له ضریبه شامله ، حتی تنتهی قله الزکاه والتمر الی اختلال النظامی الاقتصادی فی المجتمع. کانال مشکات در ایتا.............👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit کانال مشکات در تلگرام👇 https://t.me/mousavizanjany

💠سوال : سلام علیکم نظر حاج آقا را در این👇👇 رابطه میخواستم #جهل_مقدّس بررسی سند ذکر ایام هفته در منابع تاریخی و روایی❗️ پنجشنبه ۹ آبان ۱۳۹۸ ساعت توسط مدافع حریم ولایت | يک نظر 🔹در خصوص انتساب «ذکر ایام هفته» به اهلبیت علیهم السلام هیچگونه سندی یافت نشده و در منابع شیعه و سنی چنین چیزی وجود ندارد. 📎 تمامی مطالب سایت ها که مدعی سند برای این اذکار شده اند بررسی شده و بطلان آن ثابت گردیده است. [ این اذکار جعلی می باشد و ادعای سند برای آن کاملاً باطل است و چه در مفاتیح الجنان چه در کتب ادعیه قدیمی چنین اذکاری با این ترتیبات وجود ندارد و ادعای کذبی بیش نیست. ] ▪️ چگونگی پیدایش ذکر ایام هفته: موضوعی تحت عنوان ذکر ایام هفته در سال هزار و سیصد و هفتاد و یک (هجری شمسی) بر سر زبانها افتاد که بدون ارائه سند و مدرک روایی ابتدا این اذکار به شکل کاغذهای پِرِسی و نیم جیبی به چاپ رسیده و در بین عوام الناس دست به دست گردید و متاسفانه در صدا و سیما پخش شده و در مسجد جمکران نیز بدلیل بی دقتی و عدم توجه متولیان این امر به عنوان ذکری مجرب و صحیح السند در تابلوهای روان نمایان گردید، درحالیکه هیچ سندی برای آن یافت نشده است!! ▪️ اما براستی این اذکار از کجا آمدند؟ این اذکار توسط قطب و مرشد فرقۀ ضالّۀ صوفیه (دراویش) گنابادی ایجاد گردید و توسط پیروان این فرقه به نام اذکاری در مذهب تشیع منتشر شد و پس از آن بدلیل عدم آگاهی بعضی از مسئولین و همچنین بی دقتی برخی علماء حوزه علمیه نسبت به بطلان این موضوع همچنان این اذکار مورد استفاده قرار می گیرد!!! سوال ؛ ▪️ آیا استفاده از این اذکار و بردن اسماء الهی اشکالی دارد؟ أن ابلیس (لعنة الله علیه) تمثل لعیسی بن مریم (صلوات الله علیه) فقال له قل لا اله الا الله، فقال کلمة حق و لا أقولها بقولک. ابلیس ملعون روزی در مقابل حضرت عیسی (صلوات الله علیه) ظاهر گردید، پس به او گفت (ای عیسی) بگو: لا اله الا الله، پس (حضرت عیسی) فرمود: لا اله الا الله کلمه ی حق است ولی آن را بخاطر کلام تو (و به سفارش و توصیه ات) به زبان نمی آورم. محجة البیضا (مرحوم فیض کاشانی), ج ۵, ص ۵۴ 🔰 حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به شخصی که در خصوص معنای سنت و بدعت سوال نموده بود چنین پاسخ فرموده اند : سنت آن چیزی است که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) به آن عمل و سفارش می فرمود و بدعت آن چیزی است که بعد از ایشان (پیامبر اکرم) ایجاد گردید ... 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏٢، ص: ٢۶۶ ✍️ پس طبق روایت فوق ذکر ایام هفته که در زمان پیامبر و جانشینان ایشان یعنی ائمه اطهار وجود نداشته و در این عصر جدید به دست یک صوفی ایجاد گردیده بدعت شمرده می شود و عمل به آن در حقیقت پیروی از بزرگان فرقه ضاله صوفیه بوده و عبادت طاغوت محسوب می شود. 🔸حضرت اميرالمومنين عليه السلام مردم را به دو دسته تقسیم نموده و می فرمایند: «إنّما الناس رجلان: متّبع شرعة ومبتدع بدعة» «افراد دو گونه ‏اند: يا پيرو شريعت هستند، و يا بدعت‏گزار در دين.» 📗نهج البلاغه، قسمتی از خطبه ١٧۶ 🔹همچنین امام موسی كاظم (عليه‏ السلام) مي‏فرمايند: رسول خدا صلي ‏الله‏ عليه‏ و‏ آله‏ فرمودند: هرکس عملش بر اساس بدعتی باشد، شيطان، او را تنها می‌گذارد و حالت خشوع و گریه بر او می‌افکند. (بحار الأنوار؛ ج۶۹، ص۲۱۶) ✔️امیرالمؤمنین علیه السلام خطاب به کمیل بن زیاد نخعی می فرمایند: یا کُمیلُ، لاتَأخُذ اِلا عَنَا، تَکُن مِنّا ای کميل جز از ما از کسی ، چيزی مگير ، تا اينکه از ما باشی . 📚 وسائل الشیعه ج ١٨ ص ١۶ ✔️حضرت امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند: کلَّ ما لَم یَخرُجُ مِن هذاَ البَیتِ، فَهُوَ باطِلٌ هر آنچه از این خانه (بیت وحی) نیامده باشد، باطل و ناصواب است. 📚 وسائل الشیعه ج ١٨ ص ۵٠ ✅پاسخ : وعلیکم السلام شیوه صحیح این است که کسانی که میفرمایند ادعیه فوق الذکر مستند به اهلبیت (ع) است آنها سند بیاورند. ما استقبال می کنیم. کانال مشکات در ایتا.............👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit کانال مشکات در تلگرام👇 https://t.me/mousavizanjany

📖درس هشتم از سلسله دروس قضاء در اسلام . در گذشته عرض کردیم کتب قضائی و جزائی شیعه به دلائلی که بیان شد به درستی حلاجی نشده است . اینک مورد دیگری را معرفی می کنیم که مسلَّم و اجماعی تلقی شده در حالی که جای چکش خور دارد و آن اینکه در شرایع می نویسند: (( البحث الثالث فی الیمین مع الشاهد)) سپس به عنوان متن می نویسند: ((یقضی بالشاهد والیمین فی الجمله استنادا الی قضاء رسول الله(ص) قضاء علی(ع) بعده، ویشترط شهاده الشاهد اولا وثبوت عدالته ثم الیمین ، ولوبدا بالیمین وقعت لاغیه، وافتقر الی اعادتها بعد الاقامه. ویثبت الحکم بذالک فی الاموال کالدین والقرض والغصب وفی المعاوضات کالبیع والصرف والصلح ...)) حاصل اینکه در اختلافات مالی می شود با یک نفر شاهد به انضمام قسم مدعی ، حق را از طرف در دادگاه گرفت. و نیازی به دو شاهد ندارد.! شیعه و سنی بر آن اجماع دارند منهای ابوحنیفه. و در جواهر در تقویت فتوای محقق می فرماید :لاخلاف ولااشکال عندنا ..... بل وافقنا علیه اکثرالعامه. خلافا لابی حنیفه . این حقیر در این مسئله اجماعی بین الفریقین هم حرف دارد . گویا به این نتیجه برسیم به جز با دو شاهد ،با چیز دیگری که کمتر از آن باشد نمی شود حقی را در دادگاه از کسی گرفت. این همان چیزی است که آیه دارد. اینک میپردازیم به معرفی توان و اعتبار ادله : اولا محور روایات جریان سرقت زره طلحه است ، این روایات در باب۱۴ از ابواب کیفیت الحکم خبر۶ وسائل الشیعه آمده است .در این روایت موضوع سرقت زره طلحه است که عبدالله ابن قفل تمیمی سارق است. اما در منابع زیادی بجای عبدالله ابن قفل تمیمی یکنفر یهودی آمده و دربعضی از منابع یک نفر نصرانی آمده !! . ثانیا : طرف مناظره حکم ابن عتیبه و سلمه ابن کهیل است. اما در منابعی طرف و مخاطب ابوحنیفه است.!! ثالثا: زره مال طلحه است اما مدعی علی (ع) است. !! که در فقه چنین موردی درست نیست که مال ، مربوط به کسی باشد اما ادعا مال کس دیگر.! رابعا : این قضیه از طریق اهل سنت کتاب اخبار القضات ابن وکیع ،، والبدایه والنهایه ابن کثیر ،، و تاریخ خلفای سیوطی ، ولسان المیزان ابن حجر، و کامل ابن اثیر ، و مطالب السوول ، و مفتاح النجا بدخشی، والقرب فی محبه العرب، وشذرات الذهب عبدالحی حنبلی ( مراجعه شود به احقاق الحق جلد۸ ص۵۳۲ وجلد۱۰ ص ۵۷۶ ) ووو آمده منتها با هم نمی خوانند! گاهی سارق یهودی است و گاهی مسیحی است، !! گاهی علی (ع) محکوم بودن خودش را می پذیرد. و گاهی نمی پذیرد .گاهی جلسه پیش عمر است ،و نه در حکومت خودش. با بیست سال اختلاف تقریبا . گاهی علی (ع) بخاطر تفاوت در اسم و کنیه به عمر اعتراض دارد. و گاهی سارق را تحقیر می کند. و در بحار جلد۱۰۴ ص ۲۹۹ از طریق مناقب از حلیه الاولیاء و نزهه الابصار نقل می کند طرف یهودی است . اما در محتوای خبر، مطالب غریبه ای هم اضافه دارد که با منابع فوق تفاوت اساسی دارد مانند تبعید شریح.!! و در خبر بعدی دیگر طرف یهودی نیست بلکه عبدالله ابن قفل تمیمی است که در تاریخ اثری از او پیدا نکردم. و خبری هم از سلمه ابن کهیل نیست که در خبر۶ باعث طرح مسئله بوده!! . و استدلال به آیه ذواعدل هم نیست . در روایاتی رزه مال خود علی (ع) است.! و در روایات کثیره زره مال طلحه است.!! و در بحار جلد۱۰۴ ص۲۹۰ از کتاب غارات زره مال علی است و طرف نصرانی است و نه یهودی.! خامسا : در وسائل درباب ۱۴ از ابواب کیفیه الحکم ۲۰ تا خبر آورده دال بر مشروعیت یک شاهد با قسم مدعی. ما اعتبار رجالی آنها را بررسی می کنیم: خبر ۱۶ از جابر است و از معصوم نیست . بعلاوه سندش ضعیف است. و خبر۱۵ ضعیف است. و خبر۱۴ مرسل است. خبر۱۳ مال عباس ابن هلال سنی است. خبر ۱۹ سند ندارد. خبر۲۰ سند ندارد. خبر ۱۲ بخاطر عبیدالله ابن احمد ضعیف است. منتها تبدیل سند دارد .در خبر۱۰ قاسم ابن سلیمان مجهول است. بعلاوه خبر مال محمد ابن عیسی ابن عبید از یونس است که سند مردود است و بی اعتبار .و در خبر۳ معلی ابن محمد سنی است، و خبر۶ هم جریان زره است که گفتیم بین الفریقین مشکل سندی و محتوایی متضاد فراوانی دارد .می ماند خبر ۱و۲و ۴و ۷ و۹ و۱۸ ،مشکل خبر۱۸و۹ و۷ و۴ و۲(منهای خبر۱) این است که شامل غیر امور مالی هم هستند .در حالی که شاهد و یمین مخصوص مسایل مالی است. حالا چگونه بپذیریم امام معصوم( ع) در پنج جلسه به سوالات مربوط به شاهد و یمین پاسخ داده اما امور مالی را از غیر امور مالی تفکیک نکرده است ، تا صبر کنیم فقیه بیاید اطلاقات را با مقیدات تقیید کند.؟ حالا اگر این فقیه از مقیدات مطلع نباشد تکلیف مسلمین چه می شود؟! مگر طرفِ صحبت امام ، فقها بودند تا اطلاق و تقیید بشناسند و مطلق را بر مقید حمل کنند؟! نه خیر ، مردم کوچه و بازار بودند. می ماند خبر۱۲ و۱ و این دو خبر هم در تعارض با آیات چهار گانه قرآنی قرار دارد ، قرآنی که به کمتر از دو شاهد عادل قانع نیست مانند آیه وصیت درسوره مائده آیه۱۰۶👇

👇👆👇 و آیه کفاره در حج در همین سوره آیه ۹۵ و شاهدین دین در بقره آیه ۲۸۲ و آیه ۲ سوره طلاق .و دو روایت توان مقابله ۴ آیه را ندارند. بنده هر چه گشتم حتی یک مورد بین منابع سنی و شیعه پیدا نکردم که رسول خدا و علی مرتضی با شاهد واحد به انضمام یک قسم دعوائی را اثبات کنند .اگر کسی پیدا کرد ما را مطلع فرماید. البته در ذیل آیه ۲۸۲ سوره بقره در البرهان روایت دیگری هست که مال داود ابن حصین است که اتهام واقفه بودن را دارد، بعلاوه در سندش علی ابن حدید و علی نعمان را دارد .جای حرفند، آنجا امام می فرماید حتی آیه ۲۸۲ که در موارد مربوط به مال است اگر دو زن پیدا نشد یمین جایگزین شهادت آن دو زن می شود. باز استناد کرده به عمل رسول خدا (ص) و علی مرتضی( ع). بدون ذکر محل عمل رسول خدا!!.(ص) . شیخ در خلاف فرموده با دو زن و قسم هم مال ثابت می شود . دلیلش هم این است دو زن به منزله یک مرد است. این نکته هم کم نیست که در ادیان سابق مانند دین حضرت موسی (ع) و عیسی نیز فقط دو شاهد ملاک است. و نه شاهد واحد با قسم مدعی. در قرآن کریم در سوره بقره آیه ۲۸۲ و در سوره مائده آیه ۹۵ و۱۰۶ و سوره طلاق آیه ۲ تصریح دارد چه در امور مالی چه غیر مالی باید دو شاهد عادل باشند . تمام روایات فوق خلاف این آیات است. بعلاوه در همان خبر مختلف المتن والسند مربوط به زره به سرقت رفته ،، خود این خبر صریح است در این که شریح به کمتر از ۲ شاهد قانع نبوده چون از چنین حکمی مطلع نبوده که قاضی القضات کل عالم اسلام بوده!! . و امیرالمومنین هم نفرمود کمتر از ۲ شاهد هم معتبر است، مگر در خبر۶ وسائل، در این روایت هم باز امام نفرمود یک شاهد پسرم حسن(ع) و خودم هم قسم می خورم ،بعلاوه چون زره مال طلحه بوده امام نمی تواند در جای مدعی بنشیند. و ابهام دیگر این است چرا آن دو نفر حَکَم و سلمه اعتراض نکردند که اگر طلحه صاحب زره است شما علی(ع) چه می فرمائید؟!، طلحه که ادعا ندارد . بعلاوه در روایات بالا در موارد متعدد آمده رسول خدا (ص) به شاهد و یمین عمل می کرده، اما یک بار نشان نداده اند کجا چنین مطلب را رسول خدا فرموده و یا عمل کرده ؟! چرا این همه حرف بی سند؟! اضافه می کنم در روایت ۶ امام فرموده: معنای آیه ای که دو نفر بودن شاهد را قید کرده این نیست که با شاهد و یمین مال مدعا ثابت نمی شود!! . خب اگر این فرمایش مال امام است و قضیه چنین است ، پس به محضر نورانی امام عرض می کنیم فایده دو نفر بودن شاهد چه خواهد بود؟ آنچه عرف تخاطب می فهمد این است که آیه ها آمده اند تا بیان کنند کف بینه دو نفر است ،یعنی از طرف پائین حد میگذارد . و هیچ نظری برای بستن تعداد شهود از بالا ندارد. حالا وقتی از پائین هم با جواز اکتفاء به شاهد و یمین، میدان آیه را اشغال می کنیم دیگر برای قید دو شاهد در آن ۴ آیه فایده نمی ماند!!. این هم اشکال مهم دیگر . حالا باید برویم سراغ تدوین مجموع ابهاماتی که ما را وادار کرده در قبال اجماع و مشهور قرار بگیریم. اول: چرا موردی که و یا احیانا مواردی که رسول خدا ،( ص) در امور مالی با شاهد واحد و قسم مدعی قضاوت فرموده در متن تاریخ و حدیث نیست؟ اگر هست دوستان فاضل ارسال فرمایند. دومین ابهام : در کدام منبع علی مرتضی( ع ) با شاهد واحد و قسم در امور مالی قضاوت فرموده ؟ دوستان اطلاع دهند . سومین ابهام: چرا معصومین (ع) در خبر ۲و۴ و۷ و۹ و۱۸ شاهد واحد و قسم را مطلق فرموده و منحصر به مال نفرموده اند.؟ مگر معصوم اعتماد می کند به اینکه فقیه بیاید مقید پیدا کند تا اطلاقات را تقیید کند؟ اگر چنین است خود معصوم جور این تقیید را بکشد ، مگر در ابلاغ احکام بخشی از تکلیف را به گردن مردم می اندازند.؟ آیا در عرف چنین موردی هست.؟ تا شرع آنرا مانوس عرف تلقی کند. آیا تقیید اطلاق هیچ شرطی ندارد؟!. چهارمین ابهام، وقتی۱۴ خبر از۲۰ خبر درباره یک موضوع سند متصل نداشته و ۵ خبر هم بین امور مالی و غیر مالی تفکیک نکند، و خودش هم معارض با۴ آیه قرآن باشند چقدر به انسان جرئت می دهد مطابق این نوع روایات فتوای دهد؟. پنجمین ابهام، چرا در طول ۲۶۰ سال حیات معصومین موردی پیدا نشده با کمتر از شاهدین دعوا اثبات کنند؟اگر هست ما تسلیم . ششمین ابهام: چرا قضیه زره طلحه و یا زره خود امام بیش از هشت جور نقل شده است؟ بعلاوه متضمن خلاف چندین اصل از اصول قضائی است.؟! هفتمین ابهام و مهمترین ابهام: اگر غیر از دو شاهد برای اثبات مال قانونی بوده بنام شاهد واحد و قسم مدعی، و هم رسول خدا و هم علی مرتضی عمل کرده بوده اند چرا شریح آنرا نشنیده بوده.؟!! که قاضی القضات کل کشور اسلامی بوده؟! هشتمین ابهام: چرا عبدلله ابن قفل سارق زره در تاریخ وجود ندارد.؟ در تورات هم حداقل بینه را دو شاهد می داند. کانال مشکات در ایتا.............👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit کانال مشکات در تلگرام👇 https://t.me/mousavizanjany

💠سوال : آیا آنچه آقای محمد آصف محسنی فرموده صحت دارد؟👇👇 ♦️شیخ محمد آصف محسنی : 🔹روایتی ولو ضعیف نزد شیعه در مورد جمله معروف خلیفه دوم ( ان الرجل لیهجر یا غلبه الوجع ) وجود ندارد 🔸من عجيب الحال أنه لا رواية عند الشيعة ولو بسند ضعیف تروي ما قاله عمر ومن تبعه لرسول الله صلى الله عليه واله في مرضه بعد رد أمره باتيان القرطاس والدواة. أن الرجل يهجر أو غلبه الوجع (كلتا الجملتين بمعنى واحد) حسبنا کتاب الله كما نقله أهل السنة في صحاحهم وكتبهم. 📚مشرعة بحار الانوار ج 1 ص #تأمل #آصف_محسنی #خلیفه_دوم 👇👇 @Taammolate_talabegi ✅پاسخ به صورت صوتی👇👇

👆👆

💠سوال : سلام علیکم دعاء مشلول و دعاء یستشیر سند دارند؟ ✅پاسخ : وعلیکم السلام سند ندارند. کانال مشکات در ایتا.............👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit کانال مشکات در تلگرام👇 https://t.me/mousavizanjany

💠سوال : سلام استاد موسوی🌹 ⭕خاضعانه تقاضا دارم پاسخ درخوری بفرمایید ❌روایاتی که مربوط به تحقیر اهل کتاب در هنگام جزیه گرفتن هست، با عقل ناقص بنده ی حقیر سازگار نیست و فکر میکنم دور از انسانیت و شرافت باشد شما چه نگاه و پاسخی در این خصوص دارید؟ ✅پاسخ :سلام علیکم برخورد اسلام با اهل کتاب عصری است. یعنی شکل برخورد تابعی از رفتار اهل کتاب در مقاطع مختلفه است .آن آیات و روایات مورد اشاره جنابعالی مخصوص زمان خشونت اهل کتاب است و نه زمان تعامل سازنده. حتما کلیپ ارسالی زیر راببینید.👇 سید ابوالحسن اصفهانی و تاجر یهودی - منابر من نور https://www.aparat.com/v/7iuS1 کانال مشکات در ایتا.............👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit کانال مشکات در تلگرام👇 https://t.me/mousavizanjany

📖درس نهم از سلسله دروس قضاء در اسلام. دربحث قبلی عرض کردیم اگر چه کفایت یک شاهد و قسم مدعی در اختلافات مالی اجماعی است ،لکن ما به جز ثقلین سفارش شده رسول خدا (ص) ( کتاب وعترت) دلیل دیگر را معتبر نمی دانیم، چون مستند به ثقلین نمی دانیم. مانند اجماع و عقل و شهرت . چون اجماع مخترع کودتاگران سقیفه است ،و عقل هم هر چه حکم کند می شود معقول است و نه شرعی .و شهرت فتوائی هم در تعارض به درد میخورد و نه اینکه خود دلیلی در کنار قرآن و سنت باشد. اینک برویم سراغ صفحات پر از معمای پرونده این روایت در متون تاریخی ، تا ببینیم کفایت یک شاهد با قسم مدعی چه سابقه تاریخی داشته است . ۱-- شخصی بنام سیف ابن سلیمان قَدَری مسلک سازنده اصلی این روایات است.! او شخصی است که طبق نقل شافعی ، محمدابن حسن گفته :(( لو علمت انّ سیف ابن سلیمان یروی حدیث الیمین مع الشاهد لافسدته ،قال: قلت :یا اباعبدالله اذا افسدته فسدت.)) شافعی می گوید محمدابن حسن روزی گفت : اگر برای من ثابت شود سیف ابن سلیمان حدیث مشروعیت :((شهادت واحد باقسم )) را دارد نقل می کند خرابش خواهم کرد . گفتم : آن وقت او خراب می شود دیگر. ( سنن بیهقی خبر ۲۱۲۳۱ جلد ۱۵ ص ۲۰۳ چاپ دارالفکر بیروت) این یک صفحه پر معما در پرونده این روایت. ۲-- ریشه خبر سیف ابن سلیمان کتابی است منسوب به سعدابن عباده که گاهی نتیجه اش و گاهی نوه اش از آن نقل می کرده اند. و مسلم در صحیحش و ابوداود در سنن اش آورده اند. ( سنن بیهقی خبر۲۱۲۲۷ و۲۱۲۲۸) و این عمرو ابن دینار است که پس از نقل روایت می گوید :((این کفایت شاهد واحد با یمین فقط در اموال است))، پس به هیچ وجه رسول خدا (ص) نفرموده شاهد واحد با یمین مخصوص اموال است اصلا و ابدا . این هم صفحه پر معمای دیگر در این مسئله. ۳-- عبدالعزیز ابن محمد میگوید از سهیل ابن ابی صالح پرسیدم جریان چیست که ربیعه ابن ابی عبدالرحمان میگوید شما نقل کرده اید که رسول خدا (ص) مطابق یک شاهد و یمین مدعی حکم می داده؟!! پاسخ داد: آره ربیعه از من آنرا نقل می کند اما یادم نیست چنین روایتی را نقل کرده باشم. (سنن بیهقی خبر۲۱۲۳۷) این هم یک صفحه پر معمای دیگر در این روایت. ۴--در خبر ۲۱۲۳۹ سلیمان ابن بلال می گوید : به سهیل گفتم : ربیعه همچنین حدیثی از شما نقل کرده درست است؟؟ گفت: من که یادم نیست .گفتم آخر ربیعه میگوید شما به او روایت کرده اید!؟ گفت : اگر ربیعه از زبان من نقل کرده باشد بگویید بیعه از سهیل نقل کرده.!! این هم یک صفحه پر معنا در این پرونده. ۵-- اکنون برویم سراغ پرونده روایت ۶ باب ۱۴ از ابواب کیفیه الحکم وسائل الشیعه. در سنن بیهقی خبر۲۱۲۶۹ روایت فوق را چنین آورده: مسلم ابن خالد میگوید :خود امام جعفر ابن محمد(ع) به من فرمود :من دیدم حکم ابن عتیبه در حالی که با دست خود به گوشه قبر تکیه زده بوده تا از زمین بلند شود از پدرم امام باقر (ع) پرسید: آیا رسول خدا (ص) با شاهد واحد و یمین قضاوت فرموده؟! پدرم فرمود بله ،حتی علی ،( ع) پیش شما ( در عراق) به آن عمل می کرد.! اما همان بیهقی در خبر۲۱۲۶۷ می نویسد ، والروایه عن ابی بکر و عمر و عثمان ضعیفه و هی عن علی ابن ابی طالب و اُبّی ابن کعب مشهوره. پس خلفای ثلاثه چنین مسئله ای را قبول نداشته اند! اما علی( ع) و ابی ابن کعب قبول داشته اند .پس اگر این مسئله دارای روایت از رسول خدا بوده می نوشتند رسول خدا فرموده ، و حتما و خلفای ثلاثه نیز عمل می کردند، پس چون خبری از سنت مرویه نبوده ، لذا خلفا زیر بار نمی رفتند و واسطه های معلوم الحال مجبور بودند به علی (ع) و ابیُّ ابن کعب نسبت بدهند. بعلاوه اگر این مسئله ریشه در سنت داشته چرا در قرن دوم این همه سرش دعوا بوده و مجبور بودند از امام باقر بپرسند.؟! این هم معمای دیگر این فتوای اجماعی. ۶-- بیهقی در خبر۲۱۲۳۵ نقل می کند ( این که شاهد واحد و یمین مخصوص اموال است را خود رسول خدا نفرموده بلکه راوی خبر) عمر وابن دینار اضافه کرده. این هم یک معمای دیگر در این پرونده . ۷-- شاید تنها مدرک قضاوت رسول خدا با شاهد واحد و یمین در خبر ۲۱۲۵۸ سنن بیهقی آمده که مربوط به قبیله بنی عنبر رُکبی طائفی است که آن هم مربوط به اموال نیست!! . بلکه مربوط به ایمان آوردن و نیاوردن آن قبیله است. کما اینکه ابوسلیمان خطابی گفته مربوط به اموال نیست و سند معتبر هم ندارد. ۸-- در خبر ۲۱۲۶۸ سنن بیهقی آمده ربیعه می گوید این عمر بود به شریح نوشت: به شاهد واحد و یمین مدعی حکم صادر کن !! این هم معمای سیاسی دیگر در پرونده این مسئله ، که کم کم داریم می رسیم به سر چشمه فتوای اجماعی یک جا عمر بی خبر است و یک جا بانی !!. ۹-- در خبر۲۱۲۷۰ از امام صادق نقل می کند رسول خدا و علی مرتضی و بعدها ابی ابن کعب در زمان خلافت عمر چنین عمل می کردند.! خب سوال این است چرا ابیّ ابن کعب در سایر ازمنه چنین عمل نمی کردند.؟! . نباشد برسیم بعمر ابن الخطاب!! . ۱۰ در👇

👇👆👇 خبر۲۱۲۷۲ و ۲۱۲۷۳ و۲۱۲۷۴ آمده این عمر ابن العزیز نتیجه دختری عمر بود که به عامل خود در کوفه نوشت به شهادت واحد با یمین قضاوت کن. و پیرمردی گفت شریح هم چنین قضاوت می کرده . ۱۱-- در خبر ۲۱۲۷۴ و خبر ۲۱۲۷۵ آمده رزیق ابن حکم به عمر ابن عبدالعزیز نوشته غیر از مدینه (و در خبر دوم غیر از حجاز) هیچ جای دنیای اسلام به شاهد واحد با یمین قضاوت نمی کنند .! پاسخ داد در مدینه چنین کن که سنت است .! ۱۲-- در ذیل خبر ۲۱۲۷۶ آمده شعبی گفته( فقط ) اهل مدینه به شهاد و یمین قضاوت می کنند. ۱۳-- در ذیل خبر ۲۱۲۷۷ سنن بیهقی چندین قاضی را معرفی کرده که به شهاد واحد و یمین قضاوت می کردند. یعنی باقی قضات چنین نبودن اند. ۱۴-- در خبر ۲۱۲۸۳ آمده سلیمان ابن حبیب قاضی مدینه ۳۰ سال به شاهد واحد و یمین قضاوت می کرد . ۱۵-- عطاء گفته : پائین تر از دو شاهد قابل قضاوت نیست مگر اینکه شاهد دوم پیدا نشود. و در صورت وجود عذر به شاهد واحد و یمین می شود اکتفا کرد. ۱۶-- شافعی گفته عطاء خودش در مواردی به شاهد واحد و یمین قضاوت می کرده که احدی از اصحاب ما جایز نمی دانستند. سپس شافعی گفته قرآن قضاوت با شاهد واحد و یمین را ردّ نفرموده است.!! حالا ببینید این حکم با این پرونده پیچیده را بیشتر به گردن چه کسی انداخته اند.؟! از۶۰ روایت بیهقی ۱۵ روایت را به گردن امام صادق(ع) و ۲ روایت را به گردن امام باقر(ع) انداخته اند. ۶ روایت از ابوهریره و ۶ روایت از ابن عباس.۳ روایت از کتاب غیر معتبر عمرو ابن شعیب. و۴ روایت از کتاب سعد ابن عباده و گفتیم ریشه انتشار آن مسئله سیف ابن سلیمان است که محکومش کرده اند چون حق انتشار نداشته است. حالا چرا در این مسئله امام صادق (ع) را جلو انداخته اند.؟!! امام صادقی که بخاری ناصبی حاضر نشد از ایشان یک روایت نقل بکند و ابن عساکر حاضر نشد اسمی از ایشان ببرد. فلیتآءّمل جیّداً. کانال مشکات در ایتا.............👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit کانال مشکات در تلگرام👇 https://t.me/mousavizanjany