✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ #تفسیر_قران_جلسه_63 🌹 آیه ۶۴ سوره مائده وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَآءُ ۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَآ أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَآءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ كُلَّمَآ أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ ۚ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا ۚ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ #ترجمه: و یهود گفتند: دست خدا بسته است دست هایشان بسته باد و به سبب آنچه گفتند بر آنان لعنت باد؛ بلكه دست اراده و قدرت خدا همواره باز است‌ هر گونه بخواهد، روزی می‌دهد. و مسلّماً آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده است، بر سرکشی و كفر بسیاری از آنان می ‌افزاید. و ما میان آنان تا روز قیامت كینه و دشمنی انداختیم. هر زمان آتشی را برای جنگ افروختند خدا آن را خاموش كرد، و همواره در زمین برای فساد می ‌كوشند، و خدا مفسدان را دوست ندارد. 🌷 #مَغْلُولَة: بسته در واقع از کلمه غل می آید، غل طوقی است که به گردن می زنند 🌷 #غُلَّتْ: بسته باد 🌷 #أَيْدِيهِم: دست هایشان 🌷 #مَبْسُوطَتَان: باز است 🌷 #يُنْفِقُ: خرج می دهد، روزی می دهد 🌷 #الْعَدَاوَة: دشمنی آشکار 🌷 #الْبَغْضَآء: کینه 🌷 #يَوْمِ_الْقِيَامَة: روز قیامت 🌷 #أَوْقَدُوا: روشن کردند 🌷 #نَار: آتش 🌷 #لِلْحَرْب: برای جنگ 🌷 #أَطْفَأَهَا: خاموش کردند 🌷 #یسْعَوْن: می کوشند این آیه همانند سایر آیات سوره مائده در مدینه نازل شده است در اين آيه به یکی از سخنان ناروا و گفتار گناه ‌آلود #يهود اشاره شده است. تاريخ نشان مى‌ دهد كه يهود زمانى در اوج قدرت زندگی می کردند، و به مرور زمان، قدرت آنها با نَوَسان هايى ادامه داشت ولى با ظهور اسلام، مخصوصاً در محيط #حجاز، قدرت آنها افول كرد، در اين موقع بعضى از آنها با در نظر گرفتن قدرت پيشين از روى تمسخر گفتند: دست خدا به زنجير بسته شده و به ما بخششى نمى ‌كند! و از آنجایی كه بقيّه نيز به این گفتار‌ راضى بودند، قرآن اين سخن را به همه آنها نسبت داده ا که می فرماید: «وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ؛ و یهود گفت: دست خدا بسته است» منظور از دست خدا یعنی قدرت و اراده خداست. #قرآن در پاسخ آنها نخست به عنوان مذمّت از اين عقيده ناروا مى ‌گويد: «غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا؛ دست آنها در زنجیر باد و به سبب آنچه گفتند بر آنان لعنت باد» لعنت یعنی از رحمت و لطف الهی محروم شدن سپس براى ابطال اين عقيده ناروا مى‌ فرماید: «بَلْ يَداهُ مَبْسُوطَتانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشاءُ: بلکه دست اراده و قدرت خدا همواره باز است» حتّى اين آيات كه گفتار و عقايد آنان را آشکار می کند به جاى اين كه اثر مثبت در آنها بگذارد و از راه غلط بازگرداند، بسيارى از آنها را روى دنده لجاجت مى ‌افكند و طغيان و كفر آنها بيشتر مى‌شود که قرآن به پیامبر می فرماید: «وَ لَيَزِيدَنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَ كُفْراً؛ و آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده است ، بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می افزاید» امّا در مقابل اين گفته‌ ها و اعتقادات ناروا و لجاجت و يک دندگى در طريق طغيان و كفر، #خداوند مجازات سنگينى در اين جهان براى آنها قائل شده، مى ‌فرمايد: «وَ أَلْقَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ؛ و ما میان آنان تا روز قیامت کینه و دشمنی انداختیم» و سپس آيه اشاره به كوشش ها و تلاش هاى يهود براى برافروختن آتش جنگ ها و لطف خدا در مورد رهايى مسلمانان از اين آتش هاى نابود كننده كرده، مى‌ فرمايد: «كُلَّما أَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ؛ هر زمان آتشی را برای جنگ افروختند خدا آن را خاموش کرد» و اين در حقيقت يكى از نكات اعجاز آميز زندگى #پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» است. قرآن اضافه مى ‌كند: «وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً وَ اللّهُ لا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ؛ و همواره در زمین برای فساد می کوشند و خدا مفسدان را دوست ندارد. 🔹پیام های آیه ۶۴ سوره مائده🔹 ✅ #رضایت به گناه دیگران، شرکت در آن است. ✅ پاسخ شبهه را باید قویتر از شبهه داد. ✅ طغیان و کفر، زمینه ساز دشمنی و کینه است ✅ دستیابی به محبت یا قهر الهی، در اثر عملکرد ما است. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری

بسم الله الرحمن الرحیم #تفسیر_قرآن_جلسه_۵۱ 🌹 آیات ۷۳تا۷۹ سوره اعراف 🌹 بخش۲ این آیات در مکه نازل شده است. و به سرگذشت حضرت صالح در ميان قوم «ثمود» كه در يک منطقه كوهستانى ميان #حجاز و #شام زندگى مى‌ كردند اشاره نموده است. نخست مى‌ فرمايد: {وَ إِلى ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً: و به سوی قوم ثمود،برادرشان صالح را فرستادیم} حضرت صالح نيز نخستين گام را در راه هدايت آنها از مسأله #توحيد برداشت {قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ: گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید که شما را جز او معبودی نیست} سپس اضافه نمود: {قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ هذِهِ ناقَةُ اللّهِ لَكُمْ آيَةً: قطعا برای شما دلیلی روشن و آشکار از جانب پروردگارتان آمده است، این ماده شتر از سوی خدا برای شما نشانه ای است} سپس به آنها مى‌گويد: {فَذَرُوها تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ: پس او را واگذارید تا در زمین خدا بخورد و آزار و گزندی به او نرسانید که عذابی دردناک شما را خواهد گرفت} قوم ثمود از حضرت صالح تقاضا کردند به عنوان معجزه برای آنها شتری حامله و بسیار بزرگ از دل کوه بیاورد که به اذن خداوند شتری حامله از دل کوه بیرون آمد و پس از خروج وضع حمل کرد و یک روز در میان، تمام آب شهر را می خورد ودر عوض در آن روز به همه ی آنان شیر می داد این معجزه ی الهی، اتمام حجتی برای همه آنان بود. سپس می فرماید: {وَ اذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ عادٍ وَ بَوَّأَكُمْ فِي الْأَرْضِ: و به یاد آورید که خدا شما را جانشینانی پس از قوم عاد قرار داد و در زمین جای مناسبی به شما بخشید} يعنى از يک سو نعمت هاى فراوان الهى را فراموش نكنيد و از سوى ديگر توجّه داشته باشيد كه پيش از شما اقوام طغيانگرى مانند قوم عاد بودند كه بر اثر مخالفت هايشان به عذاب الهى گرفتار شدند و سپس مى‌ فرمايد: {تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِها قُصُوراً وَ تَنْحِتُونَ الْجِبالَ بُيُوتاً: از مکان های هموار زمین برای خود قصرها بنا می کنید و از کوه ها خانه هایی می تراشید} سپس مى‌ فرمايد: {فَاذْكُرُوا آلاءَ اللّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ: پس نعمت های خدا را یاد کنید و برای فساد در زمین تلاش نکنید} {قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَ تَعْلَمُونَ أَنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ: ثروتمندان و سران قومش که تکبر می ورزیدند به مستضعفانی که ایمان آورده بودند گفتند: آیا شما یقین دارید که صالح از سوی پروردگارش فرستاده شده است؟} آنها با پاسخ قاطع افراد باایمان رو برو شدند {قالُوا إِنّا بِما أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ: گفتند: به طور یقین ما به آیینی که فرستاده شده مومنیم} اين مغروران متكبّر دست از كار خود برنداشته و {قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنّا بِالَّذِي آمَنْتُمْ بِهِ كافِرُونَ: کسانی که مستکبر شدند گفتند: ما به آیینی که شما به آن ایمان آوردید کافریم} هنگامى كه ثروتمندان متكبّر از ايجاد تزلزل در دل مردم با ایمان ناامید شدند، و از سوى ديگر مى‌ ديدند با وجود شتر كه معجزه صالح محسوب مى‌ شد، افکار پلید آنها به جايى نمى‌ رسد {فَعَقَرُوا النّاقَةَ وَ عَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ: پس پشت پای آن ماده شتر را قطع کردند و کشتند و از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند} و به سراغ صالح آمدند {وَ قالُوا يا صالِحُ ائْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ: و گفتند: ای صالح اگر از پیامبران هستی عذابی که همواره به ما وعده می دهی بیاور} پس عذاب الهى به سراغ آنها آمد و آن چنان زمين لرزه‌ اى قصرها و خانه‌ هاى مستحكمشان را تكان داد و فرو ريخت که قرآن می فرماید:{فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دارِهِمْ جاثِمِينَ:‌ پس زلزله ای سخت آنان را فرا گرفت و صبحگاهان تنها جسم بی جان آنها در خانه هایشان باقی مانده بود} در واقع آنها هم به کیفر صاعقه و هم به کیفر زلزله گرفتار شدند زیرا از این آیه استفاده مى‌ شود كه وسيله نابودى اين قوم سركش، #زلزله بود ودر آيه ١٣ سوره فصلت بر مى‌آيد كه #صاعقه آنها را هم نابود كرد. و در پایان می فرماید: {فَتَوَلّى عَنْهُمْ وَ قالَ يا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسالَةَ رَبِّي وَ نَصَحْتُ لَكُمْ وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ النّاصِحِينَ: پس صالح از آنان روی گرداند و گفت: ای قوم من! قطعا من پیام پروردگارم را به شما رساندم و برایتان خیرخواهی کردم ولی شما خیرخواهان را دوست ندارید} ✍تهیه و تنظیم ‌: استاد عاشوری