سید عزیز ما ! رحمت خدا بر آن شیر پاک و نان حلال که سبب شد تو اینگونه مایه‌ی فخر و زینت مکتب امیر المؤمنين صلوات‌الله‌علیه باشی... @kashani1395

دیروز اتفاقی این کتاب را در کتابخانه‌ی استاد بزرگوار شیخ حامد کاشانی حفظه الله مشاهده کردم: تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الأدب في علم مجازات العرب تصنيف أبو الحجاج يوسف بن سليمان المعروف بالأعلم الشَّنتَمَري (٤٧٦ ق) این اثر مهم در شرح شواهد الكتاب سیبویه نگاشته شده است. مرحوم صاحب عبقات در مجلد حدیث غدیر در بحث از معنای لفظ "مولی" به این مصدر مهم و کمیاب استناد می‌کند: اما تفسیر ابو الحجّاج يوسف بن سليمان شَنتَمَري، مولی را بأولى پس در کتاب تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الأدب في علم مجازات العرب که در آن شرح ابیات کتاب سیبویه نموده، و املای آن در سنه‌ی ستّ وخمسين وأربعمائة برای معتضد بالله أبي عمرو عباد بن محمد بن عباد نموده و نسخه‌ی عتیقه‌ی آن که ابراهيم بن علي المغازلي برای خود نوشته، چنانچه در آخر آن مذکور است: وكان فراغ هذه النسخة في شهر صفر من سنة تسع عشرة وخمسمائة وكتب إبراهيم بن علي المغازلي لنفسه بيده بمدينة فاس والحمد لله رب العالمين. پیش حقیر حاضر است گفته: ... (عبقات غدیر، ج ۸، ص ۱۲۵) نکته‌ی دیگر اینکه نسخه‌ای که نزد مرحوم صاحب عبقات بوده نزدیک به عصر مؤلف نگاشته شده و کهنتر از نُسَخی است که محقّق کتاب از آن‌ها بهره برده است.(رک: تحصيل عين الذهب، ط الرسالة، (مقدمة المحقق) ، ص ٤٧_٤٨) @mir_hamedhoseyn_110

شیعیان از عبارت أبو الفَصِيل به عنوان رمز برای خلیفه‌ی اول استفاده می‌کردند. متأسفانه محقّق محترمِ دیوان الشيخ أحمد بن محمد السَّبُعي این کلمه را نتوانسته تشخيص دهد و آن را أبي الفُضَيل خوانده است.(بیت ۷۳) برای اطلاعات بیشتر، رک: بحار الأنوار، ٣٠/١٩٤؛ الأسرار فيما كني وعرف به الأشرار، ١/١٧٠ @mir_hamedhoseyn_110

"حبتر" هر چند به معنای ثعلب (روباه) است، ولی شيخ أحمد بن محمد السَّبُعي در بیت ۸۳، از این تعبیر به صورت رمزی استفاده کرده است. رک: الأسرار فيما كني وعرف به الأشرار، ج ۲، ص ۱۲۷_۱۳۰ @mir_hamedhoseyn_110

بیان مرحوم علامه محمد باقر مجلسی اعلی‌الله‌مقامه در باب اخبار مربوط به ارتباط برخی بزرگان عامه با ائمه علیهم‌السلام: بيان : اعلم أنّ ما ذكره علماؤنا من أنّ بعض المخالفين كانوا من تلامذة الأئمة علیهم‌السلام وخدمهم وأتباعهم ليس غرضهم مدح هؤلاء المخالفين أو إثبات كونهم من المؤمنين بل الغرض أنّ المخالفين أيضا يعترفون بفضل الأئمة عليهم السلام وينسبون أئمتهم وأنفسهم إليهم لإظهار فضلهم وعلمهم وإلا فهؤلاء المبتدعين أشهر في الكفر والعناد من إبليس وفرعون ذي الأوتاد. بحار الأنوار، ٤٧/٢٩ @mir_hamedhoseyn_110

اخیرا در یکی از کانال‌های تلگرامی برخی فعالان حنفی این متن را دیدم: عندما ألَّف الرافضيّ كاظم الأُزُري قصيدته الهائية في التعرّض لجناب أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم، ولجناب أمّ المؤمنين عائشة رضي الله عنها، انبرى له الأديب السيّد محمد سعيد أفندي الموصليّ وهو من السادة الحسينيّين، فخمّسَ بعض أبياته التي طعن فيها بالصديقة ونقدَها، فقال: لمْ تحارب أبا ترابٍ لغيٍّ قد عراها بل لاجتهادٍ رضيٍّ فتَأتّى بطلان قول غويٍّ (يا ترى أيّ أمةٍ لنبيٍّ     جازَ في شرعه قتال نساها) * ولها الأجر بالذي فيه جاءت أي ولا بالضلال والإثم باءت قول غيّ من فتية فيه فاءت  (أي أم للمؤمنين أساءت ببنيها ففرقتهم سواها) * تبعتْ أمرَ الله والله أعلم   أنّ ما يعزوه إلينا مكلم فتجنّب مقالَ زورٍ مُعظّم    (نسيَت آية التبرج أم لم تدرِ أنّ الرحمن عنها نهاها) * فضلها في الورى كغيثٍ مغيث  واجتهادًا سارت بسير حثيث أوَ يمحى بقول علجٍ خبيث  (حَفِظَتْ أربعين ألف حديث ومن الذكر آيةً تنساها) * نصب الله بانتصارٍ رؤوسا   لعلاها وقد أزال نحوسا ذاقَ سحقًا من قال فيها وبوسا  (ذكرتنا بفعلها زوج موسى إذْ سعَت بعد فقده مسعاها) * إن تكُن حاربَت فما قابلتهُ    بعنادٍ منها ولا عاملتهُ لا تقلْ مثلَ ما العدى قائلتْهُ    (قاتلَت يوشعًا كما قاتلتهُ لم تخالفْ حمراؤها صفراها)¹ -------------------------------------------------- همانطور که ملاحظه می‌کنید ابیات مرحوم ازری سراسر بلاغت و فصاحت بوده و این شاعر خوش قریحه چه میزان از آرایه‌های ادبی و استفهامات تأمل‌برانگیز و اشاره به آیات قرآن کریم (وقرن في بيوتكن) و روایات نبوی (تشبیه امت اسلامی به قوم موسی) بهره برده است. کاش جناب افندی که درصدد دفاع از عایشه برآمده به جای سرهم کردن چند لفظ و قافیه، کمی از ذوق ادبی بهره می‌برد یا آنکه این مهم ! را به شخص دیگری می‌سپرد تا سخنان تکراری تاریخ‌مصرف‌گذشته همچون عدم دشمنی عایشه با امیرمؤمنان صلوات‌الله‌علیه، اجتهاد عایشه و مأجور بودن او را یا تکرار نمی‌کرد یا به نحوی شعر را می‌سرود که حداقل کمی احساسات مخاطب را تحریک می‌نمود! ولنعم ما قاله شاعر أهل البيت الأستاذ حسن السمّاك: إنَّ لِلأدَبِ الشِّيعيِّ العلامةَ الواضِحةَ في الأدبِ العَربيِّ، حتَّى اشْتُهِر عَن طه حسين أنَّهُ قَال: “لا زالَ الشِّعرُ رافضيًا” وإنَّ هذهِ العبارة سواء كان قائِلَها أمْ لا، إلا أنَّ الزَّمنَ أثبتَ صحّتَها وصوابَها. وإنْ رفَضَهَا مَن رفضَها، ولكنْ في رؤيةِ الشَّمسِ ما يُغنِيكَ عَن زحلِ! ² ---------------------------------------- 1. منقول من قناة ذاكر الحنفي 2. منقول من قناة أدب الشيعة @mir_hamedhoseyn_110

😔 روضه صدیقه طاهره سلام الله علیها توسط علامه حلی رضوان الله علیه ♦️ علّامه حلی رضوان الله علیه پس از برشمردن فضائل صدیقه طاهره سلام الله علیها از مصادر عامه چنین می‌فرماید: 🔶فَانظُر أيُّهَا العاقِلُ كَيفَ يَروي الجُمهورُ هذِه الرِّواياتِ وَيَظلمونَها وَيَأخُذونَ حَقَّها  وَيَكسِرون ضِلعَها ويُجهِضونَ وَلَدَها مِن‌ بَطنِها 🔷هان ای عاقل! بنگر که چگونه جمهورِ [راویان] در شأن او این روایات را نقل می‌کنند در حالی که [عمله‌ی ظلم و جور] به او ظلم کرده، حقش را غصب کرده، پهلویش را شکسته و فرزندش را در بطن او کشتند ! 📜 نسخه خطی کتاب نهج الحق وكشف الصدق، علامه حلي، نگه‌داری شده در کتابخانه مجلس شورای اسلامی، تاریخ کتابت: سال ۷۵۵ هجری قمری @mir_hamedhoseyn_110

حذف ابیات شعرای برجسته در مدح اهل‌بیت علیهم‌السلام از دواوین شعری در کلام مرحوم ابن شهرآشوب (۵۸۸ هـ) وكانتِ الشُّعراءُ يَحذفون المناقبَ من دَواوينهم خوفاً من العامة. ألا تَرى إلى رائية أبي تمّام وميميته وإلى نونية المتنبّي وإلى دالية البُحتري وإلى شافية أبي فراس وإلى كلمات أبي نواس وإلى تعاريض المعرّي... 📜 نسخه‌ی خطی کتاب مثالب النواصب_ابن شهرآشوب، کتابت سال ۸۴۵ هـ. این نسخه در کتابخانه ناصریه_لکنهو (کتابخانه‌ی خاندان صاحب عبقات) نگه‌داری می‌شود. لازم به ذکر است فاضل گرانمایه جناب آقای دکتر راثی در مقدمه‌ی اثر "سه چکامه ولائی از ابوتمام طائی" به تفصیل به موارد حذف ابیات ابوتمام پرداخته‌اند. @mir_hamedhoseyn_110

تصویر فوق نسخه‌ای مغربی/ سوسی است که ابیاتی بر غلاف آن نگاشته شده و بیت آخر این است: ألا إنّـما الخُـسرانُ أنَّ لَيـاليـاً تَمُرُّ بلا نَفع وتَحسَبُ من عُمري خسران این است که عمرم با شب و روزهایی سپری می‌شود که نفع و ثمری ندارد. پ.ن: هَلْ إِلَيْكَ يَابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقى... @mir_hamedhoseyn_110

"منتهی الطلب في أشعار العرب" نوشته ادیب قرن ششم أبو غالب محمد بن المبارك بن میمون یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های شعر عربی است که مؤلف در آن بیش از هزار‌ قصیده از میان اشعار شاعران دوره جاهلیت و دوره اسلامی را منتخب نموده است. در این میان هنگام نقل رائیه صحابیِ شاعر جناب کعب بن زهیر (۲۶ هـ.ق) در مدح امیر المؤمنین صلوات‌الله‌علیه به این مهم اشاره می‌کند که بنی‌امیه تلاش می‌کردند تا این قصیده نقل نشود و به کعب بن زهیر نسبت داده نشود ! وقال كعب يمدح أمير المؤمنين عليه السلام وكانت بنو أمية تنهي عن روايتها وإضافتها إلى شعره أنشدنيها ابن خطاب صاحب الخبر وكان أديباً من غلمان أبي زكريا التبريزي: ....... پ.ن : این سند مهم در کنار ده‌ها ادله‌‌ی دیگر پاسخ به این سؤال است که چرا برخی ابیات مهم و گاه مشهور در مدح امیر مؤمنان یا سایر اهل بیت علیهم‌السلام در نسخ خطی دواوین شعری آن شعرا موجود نیست یا در برخی نسخ حذف شده است؟! @mir_hamedhoseyn_110

یادداشت‌ها و فیش برداری‌های مرحوم میر حامد حسین رحمة‌الله‌علیه از کتاب مثالب النواصب در برگ‌های آغازین نسخه‌ی خطی این کتاب. این اثر گرانسنگ حاصل زحمات عالم متتبع مکتب اهل‌بیت علیهم السلام مرحوم ابن شهرآشوب رضوان‌الله‌علیه (۵۸۸ هـ) است. نسخه مذکور یکی از دو نسخه‌ای است که تا به حال از این کتاب شناسایی شده که در سال ۸۴۵ هـ. کتابت و در کتابخانه ناصریه_لکنهو (کتابخانه‌ی خاندان صاحب عبقات) نگه‌داری می‌شد. این روزها خبر خوشِ چاپ این کتاب در ۱۲ مجلد بسیار مایه خرسندی بود. جزی الله مؤلّفه ومحقّقه خير الجزاء.... @mir_hamedhoseyn_110

که در بهشت بُوَد هر که در خیالِ تو باشد صائب تبریزی @mir_hamedhoseyn_110

دو تصویر را ملاحظه میفرمایید... برگ آغازین از مخطوط کتاب ارزشمند تنزيه الأنبياء والأئمة عليهم السلام نوشته جناب علم الهدی سیّد مرتضی رضوان‌الله‌علیه(٤٣٦ ق). (أياصوفيا _ ٣١٦٥ ) و برگ آغازین مخطوط کتاب تنزيه معاوية بن أبي سفيان اثر أبو يعلى الفراء الحنبلي (٤٥٨ ق.). (شهيد علي پاشا _ ۲۷۶۳) دو کتاب از دو عالم بغدادی معاصر یکدیگر... یکی در تنزیه از گل‌های سرسبدِ عالمِ خلقت یعنی انبیا و اولیای الهی صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین و دیگری در تنزیه فرزند هند جگرخوار و فرمانده فئه باغیه... عنوان و محتوای دو کتاب کافی است در اینکه شیعیان چقدر با دیگران متفاوتند... @mir_hamedhoseyn_110