eitaa logo
تاملات قرآنی - روایی
968 دنبال‌کننده
138 عکس
7 ویدیو
61 فایل
🔰 تاملات قرآنیـروایی در مقیاسِ «فردی، اجتماعی و تمدنی» 🔅 تفسیر برگزیده‌ی آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام 📚 در آثار استاد میرباقری حفظه‌الله ♻️ مدیر کانال @esteghase (این کانال توسط علاقمندان به مباحث استاد و بصورت خودجوش اداره میشود)
مشاهده در ایتا
دانلود
🔅 حضرت فرمود: «در غیبت ما، نور ما را باید از مؤمن بگیرید» 🔅 🔰به تعبير بزرگان، گاهی امام از ورای یک حجاب به آینه ای می تابد و این آینه نور امام را به ما منعکس می کند. آن آینه کیست؟ آن آینه «مؤمن کامل» است. ❇️ امام (رضوان الله تعالي عليه) شخصیتی بودند که امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در ایشان تجلی کرد و از طریق ایشان بر عالمِ انسانی تابید و این تابش، مقدمه ظهور است؛ إن شاء الله. (94/3/15)
❇️ تنها کسانی که از دنیا بهره می برند، اولیاء خدا هستند! 💠 إنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحينَ وَ ابْتَغِ فيما آتاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصيبَکَ مِنَ الدُّنْيا [قصص: 76_77]💠 🔸 مومن نباید دل خوش به امکانات دنیایی اش بشود. اگر کسی تکیه به امکانات کرد ـ آمدنش خوشحالش کرد و رفتنش او را غصه دار کرد ـ دیگر نمی تواند از این امکانات استفاده بکند. 🔹 کسانی که امکانات را در راه خدا خرج نمی کنند، هیچ بهره ای از امکانات نمی برند. 🔸 به عکس بعضی که می گویند: اولیای خدا از دنیا استفاده نمی کنند، تنها کسانی که از دنیا بهره می برند و نصیب خودشان را از دنیا برمی دارند اولیاء خدا هستند. [آنها] با دنیا با خدای خودشان معامله می کنند. ✅ انسان هر استفاده ای که از این امکانات در دنیا بکند غیر از اینکه آن را به خدا برگرداند، موجب «تضییع امکانات» است. لذا «حامدین» کسانی هستند که نعمت را از خدا می گیرند و به خدا بر می گردانند. نعمت را اگر از خدا گرفتی به هرکس دیگر که برگرداندی نعمت را تلف و کفران کردی. (جزء 20) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ تمام علم قرآن نزد امیرالمومنین (ع) است. راه بهره مندی از این علم چیست؟ 💠 «بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ في صُدُورِ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْم»(عنکبوت/49) 💠 🔸 امام باقر(ع) [در تفسیر این آیه] می گویند: خداوند نمی فرماید قرآن بین دو جلد (اشاره به همین مصحف) است، بلکه می فر ماید: در قلوب انسانهایی است که به آنها علم الهی داده شده. 🔹 موطن قرآن اهل بیت (ع) هستند و همه مراتب قرآن نزد نبی اکرم(ص) و اهل بیت(ع) است. معلم قرآن ـ کسی که اسرار قرآن را به قلب انسان منتقل می‌کند ـ امام(ع) است. همه حقایق قرآن در نزد امام است که از این آیه قرآن چقدر به مخاطب بدهد.. 🔸 همه علم کتاب نزد امیرالمومنین (ع) است. فریقین ذیل آیه «قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ»(رعد/43) نقل کرده اند که شأن نزول این آیه، حضرت امیر است که هنگام نزول [آیه]، شانزده سال بیشتر نداشتند. 🔹 استادی می فرمود: کلید فهم قرآن «روایات» است و کلید فهم روایات خواندن «زیارت» است. تا انسان اهل زیارت نباشد و با اهل بیت عهد نبندد، معارف اهل بیت به انسان عطا نمی شود. 🔸 انس با روایات و دیدن مجموعه روایات و نظام معرفتی که اهل بیت بیان می کنند، در فهم ظاهر و باطن قرآن کمک می کند. (جزء 21) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ اگر کسی توانایی ندارد کاری بکند که باعث پاکی گناهانش بشود، زیاد بر محمد و آل او صلوات بفرستد! 💠 إنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً [احزاب: 56] 💠 🔰 یکی از علمای یهود از امیر المومنین (ع) پرسید: خدا کدام یک از مقامات پیامبران گذشته را به پیامبر شما داده است؟ حضرت فرمود: خدا مقامات بالاتر از مقامات پیامبران را به رسول اکرم داده است. ملائک در برابر حضرت آدم یک بار سجده کردند ولی خداوند می فرماید «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِی»(احزاب/56) پس خداوند در عالم جبروت صلوات فرستاده است ـ که آن جا فوق عالم ملائکه است ـ و ملائکه دائم بر پیامبر صلوات می فرستند. 👈این صلوات مستمر از سجده بر آدم بالاتر است. 🔰 صلوات ریشه ی گناه را در می آورد. از امام رضا(ع) این روایت نورانی نقل شده که اگر کسی توانایی ندارد که کاری بکند که باعث پاکی گناهانش بشود زیاد بر محمد و آل او صلوات بفرستد. «فإنها تهدم الذنوب هدما» [عیون اخبار الرضا]. 👈 صلوات همه ی عوالم وجودی انسان را تطهیر می کند. 🔰 در امت بنی اسرائیل شخصی بود که خودش و اجدادش مستجاب الدعوة بودند. خداوند برای آنها پیامبری فرستاد. بعد او هر چه دعا می کرد دعایش مستجاب نمی شد. او از پیامبر خواست که از خدا علت مستجاب نشدن دعایش را بپرسد. خداوند فرمود که پیامبر فرستاده ام، دیگر باید از طریق پیامبر بیایی. و باب های دیگر بسته شده است. 👈 وقتی خدا خلیفه می فرستد همه باید از آن باب بیایند. تا مقام تواضع در برابر معصوم در انسان پیدا نشود که تعبیر به سجده می شود، انسان نمی تواند وارد این وادی بشود. (مثل سجده ای که ملائک بر آدم کردند. ملائک بر آدم سجده کردند ولی او را که نمی پرستیدند. ملائک در مقابل خلیفه خدا مامور به سجده شدند) (جزء 22) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ اگر از «بندگی خدا» خارج شدیم، ناگزیر وارد حوزه «بندگی شیطان» میشویم! 💠 ألَمْ أَعْهَدْ إِلَیكُمْ یا بَنی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ، وَ أَنِ اعْبُدُونى [یس/60] 💠 🔸 هیچ فعلی از افعال ما از خارج نیست. آب می‌خوریم، غذا می‌خوریم، نظام اجتماعی تشكیل می‌دهیم، اقتصاد می‌سازیم، سیاست می‌سازیم ... [در همه اینها یا داریم خدا را پرستش میکنیم و یا شیطان را میپرستیم]. 🔹 خیال نكنیم حوزه پرستش حوزه باطنی و خصوصی ما است. دین حداقلی حرف غلطی است. «لا اله الا الله» است. اختلاف دین حداقلی‌ها با حداكثری‌ها بر سر كلمه «لا اله الا الله» است، نه بر سر مناسک. 🔸 آنها كه دین را حداقلی می‌دانند، توحید را حداقلی تعریف می‌كنند. می‌گویند: توحید یك امر باطنی است، برای حوزه خصوصی شماست. وقتی در زندگی اجتماعی می‌آیید، هفده ركعت نماز بخوانید، بقیه‌اش در حوزه توحید و بندگی نیست. آن وقت می‌دانید چه اتفاقی می‌افتد؟ از آنجا که آدم از بندگی خالی نیست، به وارد می‌شود. «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیكُمْ یا بَنی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ، وَ أَنِ اعْبُدُونى»(یس/60) و حالت سومی هم ندارد. 🔹 پس توحید دین حداكثری است. اختلاف بر سر «معبود و ولایت» و بر سر «پرستش و دین»،یك اختلاف حداكثری است و همه عرصه‌های حیات را می‌پوشاند. به خصوص وقتی نزاع بین نبی اكرم(ص) و باشد. 🔸حضرت بعد از تبیین حق با پرچمداران کفر میکنند و میگویند: شما یک طرف و ما هم یک طرف! {لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ} [کافرون:6]. بر سر اینها نمی شود مصالحه کنیم. و این صف بندی به یک کشیده میشود؛ چون موضوع، موضوعِ ِپرستش است. (جزء 23) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ اگر انسان کار خودش را به خدا «تفویض» نکند، در لحظه های سخت موفق به بندگی نمی شود. 💠 «أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ»(غافر/44) 💠 🔸 مومن آل فرعون سالها ایمان خودش را کتمان می کرده، ولی زمانی که فرعونیان تصمیم به قتل موسی گرفتند، وارد میدان شد. وقتی مومن آل فرعون در میدان درگیری دستگاه فرعون قرارمی گیرد، خداوند یک جمله از او نقل می کند: «أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ»(غافر/44) 🔹 شرط اینکه انسان مشغول امر و نهی خداوند متعال باشد این است که امر خودش را به او تفویض کند. و معتمد هم باشد که اگر کار خود را به خدا تفویض کردم، او برایم تدبیر خوب می کند و به بهترین وجه ما را حفظ میکند. 👈 معنی تفویض این است که کار خدا را به خدا تفویض بکنی، نه اینکه کار خودت را به خدا تفویض بکنی. 🔸 امنیت ما، زندگی ما، همسر ما و تعلقات ما، به ما مربوط نیست؛ نه بوده و نه خواهد بود. در این بین هم نه ما خالق او هستیم، و نه رازق و نه مدبر او. آنچه از ما ساخته است بندگی است، بخصوص در لحظات سخت. بندگی وقتی ممکن است که از توجه به خود و دخالت در کار خدا غافل باشیم. 🔹 قرآن می فرماید: «فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا» [غافر: 45] خداوند سیئات مکر آنها را از او دور کرد و او را از سیئات مکر آنها حفظ کرد. روایاتی در ذیل این آیه است که فرمود: مومن آل فرعون را با قیچی قطعه قطعه کردند؛ ولی ذره ای از مکرشان به او نرسید و از ایمان او کم نشد. جسمش را از او گرفتند ولی نتوانستند خدایش را از او بگیرند که «ماذا وجد من فقدک و ما الذی فقد من وجدک» [دعای عرفه]. (تفویض) (جزء 24) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❓ یک پرسش مستمر تاریخی ❓ 🔰 اگر بر حق نیستند، این همه آنها برای چیست؟ بالاخره این ها اگر منافق و اهل عذاب اند، پس چرا خداوند این همه امکانات و نعمت در اختیارشان گذاشته است؟ 💠 و لَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِّن فِضَّةٍ وَمَعارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ / وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَاباً وَسُرُراً عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ / وَزُخْرُفاً وَإِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ [زخرف: 33_35]💠 🔸 قرآن به مومنین تذکر می دهد: اگر شما یک امت نمی شدید و دینتان از دست نمی رفت و خوف این نبود که شما با آن ها هم دین شوید، به کفار آنقدر نعمت می دادیم که غرق در آن شوند. آنقدر به آن ها می دادیم که سقف های خانه هایشان را از نقره ها بسازند! و نردبان هایی که با آن بالا روند و بر سقفها و عرش هایشان بنشینند، خانه هایشان را با درهای بسیار و تخت های مجلل برای تکیه دادن و استراحت کردن وانواع زیوزآلات ها به آنها می دادیم. 👈 یعنی اگر شما مومنین، کافر نمی شدید بیش از این به کافران متاع دنیا می دادیم. 🔹 ولی همه اینها است، و آخرت نزد پروردگار است و مقام عندالرب است. این دنیا که «لعب و لهو» است. انسان در دارالدنیا با اینکه پیر شده است، مشغول است، لکن بازی گاهی با اسباب بازی است و گاهی با موشک فضاپیما، ولی آدم ها همان قدر کوچک هستند؛ فقط بازیگری آنها وسیعتر شده و دعواشان شدیدتر. 🔸 این امکاناتی که به جبهه نفاق دادیم و این اموال و اولادی که به این ها دادیم، به چشمتان نیاید و شما را به خود مشغول نکند، چون «إِنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا»(توبه/55)، خدای متعال به وسیله همین امکانات آن ها را در این دنیا عذاب می کند. ✅ لذا در روایت هم داریم که خدا متاع دنیا را به همه داده است ولی ما را به کسانی داده که آنها را دوست دارد. (جزء 25) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ ترس از قدرت های بزرگ بخاطر آنست که خیال میکنیم درگیری با دشمن بر محور ما اتفاق می افتد! 🔻 نقش ما در عصر ظهور چگونه است؟ 💠 «إِن تَنصُرُواْ اللَّهَ یَنصُرْكُمْ»(محمّد/7) 💠 🔹 درگیری با دشمن بر محور ما اتفاق نمی افتد که ما بترسیم؛ خدا کار خود را می کند البته «إِن تَنصُرُواْ اللَّهَ یَنصُرْكُمْ»(محمّد/7) برای این که ما هم رشد کنیم خدای متعال ما را هم به بازی می گیرد. حضرت علی(ع) در نهج البلاغه فرمودند: «اسْتَنْصَرَكُمْ وَ لَهُ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» می گوید مرا یاری كنید و از شما كمك خواسته است، در حالیکه قوای عالم در اختیار اوست و همه عالم و همه سماوات و ارض لشگر او هستند، پس چه احتیاجی به كمك شما دارد؟ 🔸 آتشی به پا کردند که با منجنیق ابراهیم خلیل را در آتش می اندازند و حتی نمی توانند نزدیک شوند؛ اما او آرام است، چون می داند کار خود را کرده است و به هم زدن این کار، کار خداست. خداست که می فرماید: «یَا نَارُ كُونِی بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِیمَ»(انبیاء/69). 🔹 كارهای بزرگ با دست خدای متعال حل می شود و امروز دقیقاً مسأله ما هم همین است. وقتی در مقابل قدرت های بزرگ قرار می گیریم، واقعاً اگر از بابی كه گفتند، برویم با توكل بر خدای متعال غلبه قطعی است و الا طبیعی است كه این كارها به دست ما انجام نمی شود. اگر بخواهیم در فقط قدرت خودمان را ببینیم، این كار دشوار می شود. آری، ما هم در این نقشه مثل زنبور عسلی که آب روی آتش حضرت ابراهیم می ریخت باید کاری بکنیم و آرام باشیم. ✅ همین است. كار را حضرت بقیة الله تمام می كنند، یعنی غلبه بر دستگاه باطل به وسیله حضرت واقع می شود، منتهی ما باید دنبال حضرت حركت كنیم. 👈 ورود به محیط ولایت از بستر این درگیری در كنار امام می گذرد. اگر نشستی و گفتی: ما می نشینیم شما بروید این درگیری را تمام كنید، بعد ما می آییم؛ در این صورت وارد محیط ولایت امام نمی شوید. (جزء 26) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🔰 مخاطب قرآن کیست؟ آیا کفار هم میتوانند قرآن را بفهمند؟ 💠 «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَریمٌ * فی كِتابٍ مَكْنُونٍ * لا یمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُون» [واقعه: 77-79]💠 👈 امیرالمومنین (ع) در یک کلام نورانی فرمودند: خدای متعال کلام خودش را سه قسم کرده است: 1⃣ یک قسمش را عالم و جاهل می فهمند. بسیاری از تفاسیری که نوشته شده و ادعای تفسیر در بابش می شود، همین قسم است که احتیاج به طهارت و صفای نفس ندارد. 2⃣ قسم دوم را کسانی می فهمند که به «لطافت حس» و «صفای ذهن» و «صحت تمییز» رسیدند. خدای متعال به آنها «شرح صدر» داده تا بتوانند مقام حقیقی اسلام را درک کنند. 3⃣ دسته سوم از معارف قرآن را فقط خدای متعال و امناء الهی، دست شان به آن می رسد. آن بخش از قرآن که اسرار است، به کسی که امین نیست داده نمی شود. 👈 قرآن مقاماتی دارد: 1⃣ بخشی از مقامات او که حجت با آن تمام می شود، برای همه قابل فهم است. حتی کافر هم وقتی قرآن را خواند، آن مقداری از قرآن که در مقام اتمام حجت است فهم می کند. اما در یک قدم جلوتر دیگر اینطور نیست زیرا به فرموده قرآن «خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَ عَلى سَمْعِهِمْ وَ عَلى أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ» [بقره: 7] 2⃣یک بخشی از قرآن هست که در پرده است و این پرده های او به اندازه طهارت و ایمان و نورانیت و شرح صدر انسان، از روی قرآن کنار می رود. 3⃣در عین حال بخش عمده قرآن را حضرات معصومین فرمودند «إِنَّمَا یعْرِفُ الْقُرْآنَ مَنْ خُوطِبَ بِهِ» [کافی: ج8، ص312]؛ یعنی قرآن را کسی می فهمد که مخاطب قرآن است و مخاطب قرآن، در واقع وجود مقدس نبی اکرم و اهل بیت (علیهم السلام) هستند. ✅ یک بخشی از قرآن، در اختیار مومنین هم قرار می گیرد؛ که البته جز از طریق اهل بیت علیهم السلام ممکن نیست؛ اما مخاطب اصلی «امناء الهی» و «راسخون در علم» هستند و به اندازه ای که برای ما لازم باشد و ظرفیت پیدا بکنیم، از حقایق و اسرار قرآن برای ما پرده برداری می کنند. (جزء 27) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🔻 انسان و جوامعی که خدا را فراموش می کنند، خودشان را هم فراموش می کنند! 🔻 💠 يأَيهُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ لْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ... وَ لَا تَكُونُواْ كاَلَّذِينَ نَسُواْ اللَّهَ فَأَنسَئهُمْ أَنفُسَهُمْ [حشر: 18_19] 💠 🔸 روایت داریم که هر روز، خودتان را کنید. کسانی که مراقبه و محاسبه را ترک کند، آرام آرام به مبتلا می شود. انسان و جوامعی که خدا را فراموش می کنند، خودشان را هم فراموش می کنند. 🔹علامه طباطبایی فرموده اند: حقیقت انسان همان حقیقت به حضرت حق است. اگر انسان حقیقت فقر خودش را می دید، حضور حضرت حق را، مستمراً درک می کرد. چیزی که او از خودش می بیند، یک توهم وخیالی بیشتر نیست. ❇️ اگر ما حضور حضرت حق را احساس نمی کنیم، بخاطر این است که خودمان را فراموش کرده ایم. خدا «حی» است و ما «میت». ما «فانی» هستیم و او «باقی» [مناجات امیر المومنین در مسجد کوفه]. در انسان را فراموش کرده اند و آن چیزی که به عنوان انسان به آن می پردازند بت است و حقیقت انسان نیست. زیرا آنها از خدا غافل شده اند و این باعث شده که خودشان را هم فراموش کنند. آنها به اندازه ای که به ساخت لیوان آب شان فکر میکنند، به خودشان فکر نمیکنند. (محاسبه) (جزء 28) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🔅 اولین چیزی که انسانها را به هم پیوند میدهد، «محبت» است! 💠 و يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَه [حشر: 9] 💠 🔸 فردی به امام صادق(ع) گفت که ما از شیعیان شما هستیم. امام سوال کرد که اگر راست می گویید و دوست ما هستید وقتی از مالتان برای مومنین خرج می کنید بیشتر خوشحال می شوید یا وقتی برای خودتان خرج می کنید؟ فرد گفت: اگر مال را برای خودم خرج کنم بیشتر خوشحال می شوم. امام فرمود: ما این طور نیستیم. ما از امکاناتی که برای مومنین خرج می کنیم، بیشتر لذت می بریم تا اینکه برای خودمان خرج کنیم. این خاصیت «محبت و رحمت» است. 🔹 مادر گاهی غذا را از خودش می زند تا به فرزندش دهد و واقعا هم از اینکه فرزندش غذا بخورد بیشتر لذت می برد تا خودش غذا بخورد. به خصوص مادر در دوره ای که طفلش شیرخوار است، وقتی شیر به فرزندش می دهد، غالبا لذتی که از این تغذیه فرزندش می برد، بیشتر از لذتی است که از تغذیه خودش می برد و این بخاطر است. ♻️ کمک به مومنین سه مرتبه دارد: 1⃣ انفاق: یعنی انسان بخشی از مال یا آبرویش را بدهد. 2⃣ مواسات: یعنی نیاز «مهم» خودت را فدای نیاز «اهم» مومنین کنید. یعنی خودش و او را یکی می داند و او هم مثل عائله انسان می شود. [بنابراین] اگر نیاز او از نیاز شما مهم تر است او را مقدم کنید. (همان کاری که انسان در هزینه کردن برای خودش انجام می دهد و وقتی پولش را می خواهد خرج کند، بین نیازهایش اهم و مهم می کند) 3⃣ ایثار: یعنی نیاز «مهم» مومن ر ا بر نیاز «اهم» خودت مقدم کنی. اگر مالی را دارید و هر دو به آن نیاز برابر دارید، نیاز او را مقدم بدارید و خرج او بکنید. اگر این گونه شد که دیگران را بر خودت مقدم بداری این می شود ایثار. ✅ ایثار خیلی سخت است و کارِ ما نیست «وَ يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَه» [حشر:9]. من فکر نمی کنم آن لقمه ای که حضرت علی و صدیقه طاهره و حسنین و فضه خادمه در آن سه شب دادند کسی از خودشان بیشتر گرسنه این یک لقمه نان بود (وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً» [انسان: 7]. به خصوص در شب دوم وسوم به حسب ظاهر و این می شود ایثار. (جزء28) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ هیچ پیامبری با توسعه اقتصادی شروع نکرده است! 💠 يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * قُمْ فَأَنْذِرْ * وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ [مدثر: 1_3] 💠 🔸 پیامبر(ص) پروردگارِ خودش را «تکبیر» می کند و عظمت الهی را در قلوب می نشاند. وقتی کبریای الهی در قلوب نشست، بقیه در چشم ها کوچک می شوند. 🔹 ، از «تکبیر رب» شروع می شود و هیچ پیامبری با توسعه اقتصادی شروع نکرده است. بر خلاف دیگران که معطوف به توسعه اقتصادی برنامه ریزی می کنند، بعد به عنوان خدماتِ اقتصاد، فرهنگ را متناسب با آن در نظر می گیرند. 🔸 انبیاء از تغییر فرهنگ شروع کردند. تکبیر الهی، در قلوب واقع شد و نگاه انسان ها عوض شد. سپس همان هایی که شکست خورده کسراها و قیصرها بودند، کل این امپراطوری ها را درنوردیدند. ✅ روی «و ربک فکبر» تامل كنيد. تكبير رب، حرف نيست. پیامبر(ص) با ما ترکیب می شود. اصلا معنای شفاعت این است. اما چگونه شفاعت می کند؟ فرمود: جوانی که قرآن را تلاوت می کند با گوشت و پوستش آمیخته می شود. این است. حضرت جاذبه وجودی خودش را در وجود ما قرار می دهد، کبریای الهی که در وجودش است را در قلب ما تجلی می دهد و بعد قدم های بعدی برداشته می شود. (جزء29) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ این‌که ما خیال کنیم دین می‌آید با هدف این‌که زود مشکلات حل شود و شکم‌ها سیر شوند، این طور نیست! 💠 «وَ الضُّحَىٰ * وَ اللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ * مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ مَا قَلَىٰ» [ضحی: ۱_۳]💠 🔸زندگی این پیامبر و امت‌شان همراه با سختی‌های بسیار سنگینی بود: «ما أوذي نبي مثل ما أوذيت» (۱) [هیچ پیامبری مانند من آزار ندید]. 🔹 این پیامبر و امت‌شان رنج فراوانی بردند: وقتی پیامبر آمدند، مدت‌ها در مکه در شعب ابی‌طالب در محاصره بودند؛ بعد در مدینه جنگ‌های فراوان داشتند؛ اصحاب صُفّه که گاهی غذایی برای خوردن نداشتند؛ در بعضی جنگ‌ها یک خرما را چند نفر در یک روز تقسیم می‌کردند و می‌خوردند. این همه رنج؛ در مقابل٬ آن همه که به ظاهر برای کفار قریش و در ایران و روم بود! 🔸انسانی که محدودنگر است، وقتی نگاه می‌کند، می‌گوید: چه‌طور ادعا می‌کنید بر حق هستید؟! این سؤال، سؤالی تاریخی هم هست. در مقابل همه‌ی انبیا این سوال بوده: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ» (انعام: ۴۲) [برای امت‌هایی پیش از تو نیز پیامبر فرستادیم؛ آن‌گاه آنان را به جنگ و سختی و رنج انداختیم، شاید دست به زاری بردارند]. 🔹 به موسی می‌گفتند: قبل از این‌که بیایی، در سختی بودیم؛ الآن هم که در سختی هستیم؛ پس چه فرقی کرد؟ اگر خدا با شماست٬ چرا همه چیز آن طرف است؟! همه خوشی‌ها و نعمت‌ها دست فرعون است؟! آن‌ها غرق در بهجت و لذتند. فکر کردیم با آمدن شما جابه‌جا می‌شود و خوشی‌ها طرف ما می‌آید. اما شما هم که آمدی، هنوز در سختی هستیم! شاید خدا شما را رها کرده است! اگر خدای متعال کمک‌تان می‌کرد، فقط یک مأموریت ابتر نمی‌داد؛ بلکه وقتی می‌آمدید، همه چیز درست می‌شد. 🔆 این‌جاست که خدای متعال می‌فرماید: «مَا وَدَّعَك رَبُّك وَ مَا قَلیٰ» ای پیغمبر ما! پروردگار تو، نه تو را در دل این مأموریت رها کرده و نه بر تو‌ خشم گرفته است. ✅ البته این انتظارات ظاهری ماست؛ یعنی آبادی‌ای باشد که ما به آن آبادی می‌گوییم. چون آبادی در نگاه ما با نگاه خدای متعال کاملاً متفاوت است. آبادانی و توسعه‌ای که ما می‌گوییم، در نگاه خداوند نه است و نه آبادانی. نمی‌خواهم بگویم دین دنبال ایجاد رفاه و امنیت بر مردم نیست٬ نه؛ دین حتماً رفاه و امنیت می‌آورد. ولی این‌که ما خیال کنیم دین می‌آید با هدف این‌که زود مشکلات حل شود و شکم‌ها سیر شوند، این طور نیست. 👈 انبیا می‌آیند تا هدایتِ برتری می‌آورند. برای این‌که بسترهای پذیرش این هدایت فراهم شود، از بندگان گرفته می‌شود. (جزء ۳۰) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
آیت الله میرباقری: 🌺 ثمره ماه رجب، محبت امیر المومنین (ع) است. 🌻ثمره ماه شعبان، محبت نبی اکرم (ص) است. 🌹 و ثمره ماه رمضان، محبت امام زمان (عج). 🔸عیدتان مبارک ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🔰 از کجا بدانیم که ثمره ماه رجب، شعبان و رمضان را درک کرده ایم؟ 🌺 اگر کسی می‌خواهد ببیند در ثمره‌ای به دست آورده یا نه، آخر ماه رجب یک محاسبه جدی بکند. ببیند محبتش به «امیرالمؤمنین(ع)» افزایش پیدا کرده یا نه، اینوقت است که از «رجبیون» می‌شود. 🌻 در هم اگر کسی می‌خواهد ببیند از شعبان بهره برده یا نه؟ روزه‌ها و شب‌زنده‌داری‌ها باید ثمره‌اش وجود مقدس «نبی اکرم (ص)» باشد. اگر دید به حضرت نزدیک‌تر شده و محبت حضرت در دلش بیشتر شده است و نورانی‌تر شده است، بداند که شعبان او ثمره داده است. 🌹 رمضان هم اینطور است. اگر کسی می‌خواهد ببیند در رمضان به بهره خوبی رسیده باید ببیند خروجی چیست. اگر توانسته به «امام زمان (عج)» نزدیک‌تر شود یعنی به شب قدر که قلب ماه رمضان است، اگر توانست به حضرت نزدیک شود و تقدیر خدا را به دست حضرت در عالم ببیند و راضی به آن تقدیر شود و انس با تقدیر حضرت پیدا کند به ماه رمضان رسیده است. 👈 اصل ماه رمضان این است که انسان وقتی شب قدر می‌شود به امام برسد و آن طرحی که امام برای امسال دارند و به امضای حضرت می‌رسد به آن طرح راضی باشد. در آن طرح حرکت کند. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
هدایت شده از تاملات قرآنی - روایی
❇️ تأملات قرآنی _ روایی در مقیاس «فردی، اجتماعی و تمدنی» 👈 : سوره بینه (آمیختگی حق و باطل) 🔅 تفسیر برگزیده‌ی آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت (علیهم‌السلام) 📚 در آثار استاد میرباقری (حفظه‌الله) 🌺دوستان خود را به کانال دعوت کنیم.🌺 https://eitaa.com/mirbaqeri_tafsir https://sapp.ir/mirbaqeri_tafsirr
📒 آمیختگی حق و باطل (1) ❇️ یکی از نکات کلیدی در فهم قرآن، دیدن دو جبهه حق و باطل هست. 🔸 بخش مهم و عمده ای از معارف قرآن مربوط به جریان ولایت حقه معصومین (علیهم السلام) و پیروان و محبین آنها و مومنین و همچنین جبهه مقابل هست. 🔹 در حدیثی نورانی چنین آمده: «الْقُرْآنُ نَزَلَ أَثْلَاثاً ثُلُثٌ فِينَا وَ فِي أَحِبَّائِنَا وَ ثُلُثٌ فِي أَعْدَائِنَا وَ عَدُوِّ مَنْ كَانَ قِبَلَنَا وَ ثُلُثٌ سُنَّةٌ وَ مَثَل» معارف قرآن در مقام تنزل در سه دسته نازل شده است: 1⃣ یک بخش از معارف قرآن در مورد ما اهل بیت و محبین ماست. 2⃣ یک بخش از سه بخش معارف قرآن هم نسبت به دشمنان و دشمنان انبیاء گذشته است که آنها هم در واقع دشمنان اهل بیت اند. 3⃣ ثلث دیگرش هم احکام و فرایض و اینهاست که آنها هم به داستان امام علیه السلام بازگشت می کند. (البته این سه بخش مساوی نیست، بلکه در واقع سه دسته است) 🔸 در تفاسیر روایی وقتی تأویل و باطن قرآن را توضیح می دهد، بخش عمده ای از آیات مربوط به داستان اهل بیت (علیهم السلام) و جبهه مقابل آنهاست. 🔹 یکی از نکات کلیدی ای که در مطالعه و فهم قرآن به ما کمک می کند، دیدن همین دو جبهه هست. خیلی وقتها خطابهای قرآن ناظر به تک تک آدم ها نیست؛ بلکه ناظر به این دو جریان هست. مخاطب اصلی هم در هر دو جبهه، ائمه این دو جبهه هستند. در قیامت هم اینگونه است. قرآن می فرماید «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ»(اسراء/71) روز قیامت وقتی مردم را صدا می زنند تا در محشر حاضر شوند، با ائمه شان صدا می زنند. ✅ [اما] در دار دنیا، هست. در این دنیا مومنین با عالم کفار آمیخته اند و رفت و آمد و معاشرت دارند. آنها در زندگی ما حضور پیدا می کنند یا ما در فرهنگ آنها تصرف می کنیم؛ این داد و ستد هست و خیلی آثار هم دارد؛ چون بدی های آنها به این طرف سرایت می کند و مومنین گاهی ظواهرشان تحت تأثیر کفار قرار می گیرد. چنانچه الان در جامعه مومنین می توانید ببینید. 💠 یکی از اصلی ترین سوری است که به این موضوع پرداخته است. بحث جریان این آمیختگی جبهه حق و باطل و چگونگی آنها بیان می شوند. در قدری بحث خواهیم کرد تا روشن شود این اختلاط چگونه است؟ این آمیختگی حکمتش چیست؟ تا کجا ادامه دارد؟ چطور این اختلاط ها جدا و تصفیه می شوند؟ و چطوری مومنین در این جریان مصون و محفوظ می مانند؟ و چطور است که در این اختلاط مومن گاهی در صلب کافر هم می رود ولی محفوظ می ماند. وسیله این تفکیک چیست؟ (1) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir