دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3928
سهشنبه | ٢۶ دی ١۴٠٢ 📆
📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3929
چهارشنبه | ٢٧ دی ١۴٠٢ 📆
📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
پاسخ سختی که دریافت کردند
#سرمقاله #روزنامه_جوان
✍ محمدجواد اخوان
پس از وقوع جنایت تروریستی در کرمان، رهبر معظم انقلاباسلامی در پیام تسلیتشان «دستهای آلوده به خون بیگناهان» و «مغزهای مفسد و شرارتزا که آنان را به این گمراهی کشاندهاند» هردو را عامل قلمداد و تأکید کردند که این دو گروه، «از هماکنون آماج قطعی سرکوب و مجازات عادلانه خواهند بود.» همچنین وعده دادند که «این فاجعهآفرینی پاسخ سختی در پی خواهد داشت باذنالله». آنچه در ساعات ابتدایی ۲۶ دی ۱۴۰۲ رخ داد، تحقق این وعده معظمله بود که به دست «سربازانِ راه روشن سلیمانی» بروز یافت.
یک هفته قبل در همین ستون در مطلب «پاسخ سختی که در انتظارشان است» توضیح داده شد که در تحلیل عوامل پشتصحنه فاجعه کشتار مردم بیگناه در کرمان، دو سطح از عاملیت وجود دارد که هر دو سطح عملیاتی و راهبردی باید لحاظ گردد. بر همین اساس اشاره شد که پاسخ مناسب برای این عملیات تروریستی باید متناسب با سطح عاملیت عوامل میدانی و پشتصحنه عملیات تعریف شود. در پیشانی میدانی عملیات، «دستهای آلوده به خون بیگناهان» و تروریستهای دستآموز صهیونیستها قرار دارند و در سطحی بالاتر، آمران و هدایتگران راهبردی این عملیات، «مغزهای مفسد و شرارتزا» یا همان سرویسهای اطلاعاتی غربی و عبری – زخمخورده از ضربات پیدرپی در منطقه- هستند و آنها نیز باید پاسخ متناسب با نقش خود را دریافت کنند.
همچنین اشاره شد که تروریستهای تکفیری باذنالله ضربات مستقیمی دریافت خواهند کرد و عناصر عملیاتی و سرشبکههای آن تقاص این جنایت را پس خواهند داد و صحنهگردانان اصلی ماجرا که پدرخواندگان حقیقی داعش هستند نیز در نبرد اطلاعاتی در امان نخواهند ماند. اکنون هر دو سطح پاسخ، عینیت یافته است. هم به پایگاه اصلی و تجمع کانونی گروهکهای تکفیری که در حمایت سرویسهای اطلاعاتی در شمال غرب سوریه لانه کردهاند، ضربه مهلکی وارد شده و همچنین ساختار جاسوسی رژیمصهیونیستی در شمال عراق نیز ضربهفنی شده است.
این تحقق قریبالوقوع وعدههای جمهوری اسلامی ناشی از قدرت متراکمی است که ماحصل مجاهدتهای شبانهروزی مردانی است که سالهای سال خود را وقف اعتلای اسلام و ایران کردهاند.
قدرت و دقت موشکهایی که آسمان شب را شکافته و، چون صاعقه بر سر دشمنان ملت ایران فرود آمدند، مدیون مجاهدت امثال شهید طهرانی مقدم و یاران و دنباله روان راه اوست و نیز مدیون حمایتهای ویژهای است که شخص رهبر معظم انقلاباسلامی از اقتدار دفاعی کشور داشتهاند و بازدارندگی امروز دفاعی و نظامی کشور ماحصل این ایستادگی چهلساله است. چتر وسیع اطلاعاتی کشور در سطح منطقه که اهداف را چنین با جزئیات دقیق در اختیار تصمیم گیران نظامی قرار میدهد نتیجه مجاهدتهای خاموش عناصری است که در کل این منطقه حضور دارند و کوچکترین تحرکی از چشم تیزبین آنها دور نمیماند. این چتر وسیع البته نتیجه مفهوم مهمی نیز به نام مقاومت است که اعتلا و شکوفایی آن با نام «شهید سلیمانی» و یارانش گره خورده است.
از همه مهمتر شجاعتی که در پاسخ بدون لکنت نظام اسلامی به تهدیدات واقع در بیرون مرزهای جغرافیایی کشور چشم جهانیان را خیره کرد، مرهون درس بزرگی بود که امام امت (ره) به همه ما آموخت و آن هنر نترسیدن از غیر خدا بود. در زمانهای که حرکت ناوگان دریایی کدخدا دولتهایی را برپا و سرنگون میکرد، با اطمینان گفت «امریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند» و پیروانش تنها کسانی بودند که جرئت کردند که پایگاههای ارتش امریکا را آماج حملات خود قرار دهند. تکیه او بر خدا و مردمش قدرتی به او بخشید که نظام جهانی را به چالش کشید و مسیری را برای ایران ترسیم کرد که پس از او نیز به دست جانشین باکفایتش ادامه و بلکه ارتقا یافت و اکنون کل منطقه را برای دشمنان ایران ناامن میکند. اگر ملت ایران در ۲۶ دیماه ۱۳۵۷، نوکر امریکا و اسرائیل را از ایران بیرون کرد، در یک «یومالله» دیگر در ۲۶ دی ۱۴۰۲، کل منطقه را برای نوکران امریکا و اسرائیل ناامن میکند تا آنکه آنها نیز عاقبتی، چون پهلوی دوم پیدا کنند و در اصل این همه نیست مگر با تکیه بر اراده ذات باریتعالی که «وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکیمِ».
💠 @mjakhavan
المحجّة البيضاء : أوحَى اللّه ُ إلى داودَ عليه السلام : يا داودُ ، لَو يَعلَمُ المُدبِرونَ عَنّي كَيفَ انتِظاري لَهُم ورِفقي بِهِم وشَوقي إلى تَركِ مَعاصيهِم لَماتوا شَوقا إلَيَّ ، وتَقَطَّعَت أوصالُهُم مِن مَحَبَّتي، يا داودُ ، هذِهِ إرادَتي فِي المُدبِرينَ عَنّي ، فَكَيفَ إرادَتي فِي المُقبِلينَ عَلَيَّ ؟! يا داودُ ، أحوَجُ ما يَكونُ العَبدُ إلَيَّ إذَا استَغنى عَنّي ، وأرحَمُ ما أكونُ بِعَبدي إذا أدبَرَ عَنّي ، وأجَلُّ مايَكونُ عَبدي إذا رَجَعَ إلَيَّ .
المحجّة البيضاء ـ از وحى خداوند به داوود عليه السلام ـ : اى داوود! اگر آنان كه از من رويگردان شده اند ، مى دانستند كه چگونه در انتظارشان هستم و چه مهرى نسبت به آنان دارم و چه قدر مشتاقم كه معصيتشان را ترك كنند ، از اشتياق من مى مردند و در راه محبّتم ، بند از بندشان جدا مى شد .
اى داوود ! اين اراده من است درباره كسانى كه از من رويگردان شده اند . پس اراده ام درباره روى آورندگان به من ، چگونه است ؟
اى داوود ! بيشترين نياز بنده به من ، هنگامى است كه از من احساس بى نيازى كند .
بيشترين مهربانى من به بنده ، هنگامى است كه از من رويگردان شود و بيشترين ارجمندى بنده ام نزد من ، هنگامى است كه به سوى من بازگردد.
#لیلة_الرغائب
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3931
شنبه | ٣٠ دی ١۴٠٢ 📆
📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3932
یکشنبه | ١ بهمن ١۴٠٢ 📆
📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
ترس از نادر کار خود را کرد!
اول بهمن ۱۱۱۰ شمسی ترس از قدرت نادرشاه افشار، روس و عثمانی را به عقبنشینی وادار کرد.
در این روز دولت روسيه طبق يادداشتی كه در رشت به نماينده دولت ايران تسليم شد مفاد قرارداد سال ۱۷۲۴.م خود با دولت عثمانی را كه به امضای پتر يكم و سلطان عثمانی رسيده بود كانلميكن و بلااثر اعلام کرد.
ماجرا از این قرار بود که طبق اين قرارداد كه با ظهور نادر و از ترس او لغو شد، دولتين روسيه و عثمانی با سوء استفاده از ضعف ايران به سبب جنگ داخلی (تصرف اصفهان به دست افغانها) توافق كرده بودند كه سراسر غرب ايران ــ از گرجستان تا خوزستان ــ به عثمانی و نواحی ساحلی شمال ايران ــ از حاجیطرخان تا استراباد ــ به روسيه تعلّق داشته باشد. البته پتر يكم تزار روسيه چند روز پس از امضای اين قرارداد درگذشت.
اقتدار حتی معاهدات میان دیگران را نیز میتواند بیاثر کند.
💠 @mjakhavan
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3933
دوشنبه | ٢ بهمن ١۴٠٢ 📆
📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
دسترسی به صفحات روزنامه جوان
🔗 Javann.ir/fa/pb/1/1/3934
سهشنبه | ٣ بهمن ١۴٠٢ 📆
📥 دریافت تمامی صفحات به صورت یکجا
🌎 @NewsJavan
کارکنان رسانه پادشاه انگلیس فراموش کردهاند که ۱۹ سال است #زندان_قصر تعطیل شده و زندانیای در آن نگهداری یا اعدام نمیشود!
راهبرد بندبازی با انتخابات
✍ محمدجواد اخوان
#سرمقاله #روزنامه_جوان
میگویند کودکی با والدینش قهر کرده بود و هرچه صدایش میزدند سر سفره غذا حاضر نمیشد. در همان حال اصرار و انکار، البته زیرچشمی به سفره و بشقابی که برایش کشیده بودند نگاه میکرد و میگفت: «من که غذا نمیخورم، اما برای هر که ریختهاید، کم ریختید!» این ماجرا تقریباً شبیه سندی است که تحت عنوان «راهبرد انتخاباتی جبهه اصلاحات ایران» منتشر شد؛ سندی که آن را میتوان در دو جمله خلاصه کرد «با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن انتخابات!»
از فحشهای سیاسی (!) این بیانیه انتخاباتی - که متداول متون اصلاحطلبان رادیکال است- بگذریم، مخلص کلام آن است که میگویند این انتخابات برای ما جذابیتی ندارد، اما اگر دیدیم مردم تمایل دارند، ما هم میآییم! در واقع به زبان بیزبانی میخواهند بگویند انتخابات آن است که ما بپسندیم و نهایتاً منتی هم سر نظام گذاشتهاند که اگر مردم استقبال کردند، ما هم چنین خواهیم کرد! آیا چارهای جز این هم داشتهاند؟ در واقع اگر چنین کنند برای بقای خودشان است، چراکه معنایی جز پشت کردن به مردم – در واقع انتحار سیاسی- ندارند!
از اسفند ۱۳۸۱ که ستاره بخت اصلاحطلبان غروب کرد تا به اسفند ۱۴۰۲، ۲۱ سال میگذرد و در این ۲۱ سال راهبرد انتخاباتی اصلاحطلبان رادیکال تقریباً همینگونه بوده، هر وقت امیدی به پیروزی نداشتهاند، از صندوقها فاصله گرفتهاند و تقصیر را هم گردن نظارت استصوابی یا چیزهایی شبیه آن انداختهاند. انتخابات در قاموس اینان صرفاً برای پیروزی خودشان تعریف شده و اگر نتیجه جز این باشد «ناانتخابات» است و به قول آن استراتژیست معروفشان نتیجه آن «جمهوری لاجمهور» است. همان شکست اسفند ۸۱ چنان سخت بود که شهردار برخاسته از شورا را به دولت راه ندادند و در انتخابات مجلس هفتم هم هضم شکست رئیس مجلس ششم چنان سخت بود که نمایندگان دوره بعد را به جای نماینده، «راهیافته» خواندند.
انتخابات ریاست جمهوری نهم را هم با آنکه دولت خودشان برگزار کرد، به مذاقشان خوش نیامد، پس علم تشکیک در سلامت آن را برافراشتند. اوج این فرهنگ سیاسی را میتوان «جرزنی انتخاباتی» در انتخابات ۱۳۸۸ دید که از شش ماه پیش از انتخابات، با کلیدواژه «صیانت از آرا» به استقبال جرزنی پساانتخاباتی رفتند و هشت ماه هم پس از انتخابات کشور را درگیر آشوب کردند.
طیف رادیکال اصلاحات همیشه همین بوده و قدرت را تنها برای خود میپسندیده و هیچ تعصبی روی رأی مردم نداشته و بهآسانی از آن عبور کرده است. مردمگرایی را بهسادگی با برچسب پوپولیسم هو میکنند و مگر یکی از چهرههای شناختهشده این جریان سالها پیش ننوشت که «اگر مرگ موش هم رایگان توزیع کنند، این مردم برایش صف میکشند!»
مهمترین مانع در برابر جامعهپذیری اصلاحطلبان رادیکال خودشان هستند که نمیخواهند به آداب مردمسالاری مبادی باشند. میخواهند از مواهب صندوق رأی برخوردار باشند، اما به لوازم آن پایبند نباشند. میخواهند هر وقت خودشان برنده شدند قدرت را دوقبضه در اختیار داشته باشند و حتی جاهای دیگر را «سنگر به سنگر» فتح کنند، اما وقتی مردم از آنها رویگردان شدند دیگر مردم هم نباید روی آرامش ببینند و کام ملت را تلخ میکنند! بلاتکلیفی این طیف اصلاحات کار را برایشان سخت کرده و سختتر هم خواهد کرد. انتخابات اسفندماه هم برگزار خواهد شد، اما روزبهروز از مردم دورتر خواهند شد و با ریزش شدیدتر سرمایه اجتماعی مواجه خواهند بود.
طیف معتدل و عاقل اصلاحات نیک میداند که راهی که رادیکالها میروند به ترکستان است و از همینالان مشخص است که راه خود را از آنها جدا کردهاند. اما نمیتوان انکار کرد که این رفتار فرصتطلبانه را دوستانشان به نام اصلاحطلبی انجام میدهند و در نهایت مخدوش شدن این نمانام سیاسی به همه افراد و جریانات نزدیک به این طیف سیاسی است. بندبازی با انتخابات اگر جواب میداد در ۲۰ سال گذشته جوابگو بود! فرصتها چه زود برای اصلاحطلبان رادیکال دیر میشود!
💠 @mjakhavan