سحر آمد گشود پنجره را رو به بارانی از کرامتها عزت مومنین در آینده نوه ی اول رسول خدا نامش از سمت عرش نازل شد افتخار تبار خورشید است او که خود غرق در اطاعت بود طاعتش نیز شرط توحید است او که عطر ملیح جنت را باخود آورده بود روی زمین پای گهواره اش به رسم ادب زانو می زد جناب روح الامین خانه روشن تر از همیشه شده کام اهل کسا چه شیرین است مادرش فاطمه.علی پدرش آسمانها برایش آذین است به زلالیِ هر چه آئینه حسن است و رافت واحسان پای تاسر علی و پیغمبر آیه در آیه سوره ی انسان مثل خورشید رحمتش عام است عادت ذره پروری دارد همنشین فقیر و مسکین است در رگش خون حیدری باشد.... عاشق او همیشه خوشبخت است رو به بیراهه ها نخواهد رفت به فدایش پدر ومادرمان روز محشر بگیرد از ما دست چه بگویم اداشود حقش قلمم باز هم کم آورده از خودش واژه مسئلت دارم چشم من رو به شبنم‌ آورده *** پای شعرم اگر شود امضا غرق غمها نمی شوم دیگر بر سر سفره ی تو مهمانم یا حسن.(ع) ،،،جان حضرت مادر.... #شاعر_هنرمند_بسیجی_طیبه_بهبودی #مجمع_شعرای_آئینی_کمیت_قزوین @mkomeit