"بهار"
ای پهنهی لالهها برویید به دی
با شبنم خون، چهره بشویید به دی
با گلبرگ شکوفهی خون شهید
آغاز بهار را بگویید به دی
#کرمان
#ایران
#محمد_مرادی
#شهید
https://eitaa.com/mmparvizan
"قصیدهای تقدیم به شهدای کرمان که بهار خونشان، لالهدرلاله شکفته است"
پر از ارغوان شد وطن، لالهلاله
سمن غرقِ خون، یاسمن لالهلاله
به قنداقهی دی ببین غنچههارا
شکستهپر و نارون لالهلاله
خیابانخیابان: شکوفهشکوفه
دمن در دمن در دمن: لالهلاله
بگیرد یکی بازوی باغبان را
که شد سربهسر این چمن لالهلاله
*
مگر رود خون است در دشت کرمان
که میروید از آن سمن لالهلاله؟
در آنسو محمد دهانش پر از خون
در این سو اویس قرن لالهلاله
بخوان روضهی تیغ و فرق علی را
که شد صورت مرد و زن لالهلاله
اگر این غزلوارهی میخ و در نیست؟
چرا باز، شد انجمن لالهلاله؟
گمانم که این جاده تشت است و در آن:
جگرپارههای حسن لالهلاله
گمانم که این روضهی قتلگاه است
سری روی نی، بیبدن... لالهلاله
گمانم که آن دست، دستان سقاست
که افتاده آنسوی تن... لالهلاله
گمانم که آن نوجوان... کیست یارب؟!
سرش گلبهگل، پیرهن لالهلاله
*
بگو! رستم از زابلستان بیاید
که سهراب شد در وطن لالهلاله
بگو! چاره کن دیو جادونشان را
که شد هفتخوان، تهم_تن! لالهلاله
به شیرین بگو! از فریب زمانه
شده قامت کوهکن لالهلاله
به یوسف بگو! فکر چشم پدر باش
که شد دشتِ بیتالحزن لالهلاله
به حافظ بگو! دیگر از "می" نخوانَد
که شد از ارس تا ختن لالهلاله
به سعدی بگو! وصف از آن لب نگوید
که شد آن عقیق یمن، لالهلاله
*
ببین صفبهصف نخلهای جوان را
از آن سیل بنیادکن لالهلاله
ببین بارگاه سلیمانیان را
از افسون آن اهرمن لالهلاله
شغاد است گویی که بالای چاه است
ته چاهِ او... پیلتن لالهلاله
*
چه بسیار شعر مجعّد که بر خاک
بسی روی سیمینذقن لالهلاله
سر و پیکر و دست و پا تکهتکه
گل و نرگس و نسترن لالهلاله
رخ این ببین گونهدرگونه در خون
سر آن شکندر شکن لالهلاله
*
ببارید ای چشمهای عزادار!
شب و روز درّ عدن... لالهلاله
به بغض غم، ای سینه! خودرا بسوزان
که اشک است و چشمان من: لالهلاله
سزا نیست این شعر جز آتشآتش
که میجوشد از جان سخن لالهلاله
چه میگویم؟ این واژهها لال لاند
زبان داغ خونین، دهن لاله... لاله
زمان ستیز است برخیز، تاکی
بگرییم بر خویشتن لالهلاله؟
که میروید از باغ آلالهی ما
هزاران بدن در کفن لاله لاله
#کرمان
#شهید
#محمد_مرادی
https://eitaa.com/mmparvizan
"واگویهای با دخترم ریحانه"
به روی شانهی باران، بخواب ریحانه!
بخند قهقهه از کنج قاب ریحانه!
بخواب دخترم و خوابهای خوب ببین:
بدون جنگ، بدون عذاب، ریحانه!
جهان بدون تو بدجور جای تاریکی است
ستارهای شو و بر ما بتاب ریحانه!
به روی بالشی از ابرها بخواب و بخند
بخند! ای گل رویت، گلاب ریحانه!
زمین برای تو و بازی تو دلگیر است
بپر به آنطرف آفتاب ریحانه!
بپا که وا نشود گوشوارهی قلبیت
میان آنهمه جیغ و شتاب، ریحانه!
چه شد که عمر نگاهت به مدرسه نرسید؟
به سنّ درس و کتاب و حساب ریحانه؟
لباس صورتیات را درآر و سرخ بپوش!
به رنگ خونیِ داغِ مذاب ریحانه!
جهان برای تو انگار جای خوبی نیست
بخواب دختر خوبم! بخواب ریحانه!
#کودک_کشی
#ریحانه_سلطانی_نژاد
#کودکی
#حقوق_بشر
#کرمان
#بداهه
https://eitaa.com/mmparvizan
"غار"
باید که به روزگار خود برگردم
تا دلخوشی دیار خود برگردم
از همهمهی شهر دلم سخت گرفت
باید که به سمت غار خود برگردم
وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ مايَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرفَقاً (آیهی ۱۶/ سورهی مبارک کهف)
و آنگاه كه از آنان و آنچه جز خدا مىپرستند، فاصله گرفتيد، پس به غار پناه بريد، تا پروردگارتان از رحمت خود براى شما گشايشى بخشد و برايتان در كار شما آسایشی فراهم آورد.
#بداهه
#بازگشت
#هجرت
https://eitaa.com/mmparvizan
"به بهانهی یادروز خواجو"
کمالالدین خواجوی کرمانی (۶۸۹ تا ۷۵۰)، از شاخصترین غزلسرایان و مثنویگویان سدهی هشتم است که به دلیل قرارگرفتن بین دوران درخشش سعدی و حافظ، در تاریخ ادبیات فارسی کمتر به اشعارش توجه شده است.
شهرت او در غزلسرایی به اندازهای است که در اغلب جنگها و آثار منتخب سدههای هشتم و نهم، غزلیاتی متعدد از او درج شده و در دهههایی از سدهی هشتم، در کنار سلمان ساوجی و عماد فقیه، او را میتوان یکی از اضلاع تشخص مثلث غزل پیش از حافظ دانست.
مثنویهای خواجو نیز، هرچند رنگ زبان و خیال نظامی دارد؛ از منظر قوت از برترین آثار غنایی ادبیات فارسی است.
از مهمترین جلوههای اهمیت او، جایگاهش در اشعار دینی و مضامین نزدیک به شعر شیعی است؛ بهطوری که در سرودن معراجنامه و ستایش رسول(ص) و امام علی(ع) اشعاری درخشان از او باقی مانده است؛ اما مهمترین جنبهی شعر دینی خواجو، ترکیببندی است که در هر بند آن یکی از امامان شیعه(ع) را ستوده که از این منظر، یکی از مهمترین اشعار در تاریخ تحوّل شعر شیعی فارسی است.
#خواجو_کرمانی
#شعر_شیعی
https://eitaa.com/mmparvizan
"او که میداند..."
پس هر کسی سنگی میانداختند. شبلی موافقت را گلی انداخت. حسین منصور آهی کرد. گفتند: ازینهمه سنگ هیچ آه نکردی؛ از گلی آه کردن چه معنی است؟ گفت: از آنکه آنها نمیدانند؛ معذورند. ازو سختم میآید که او میداند که نمیباید انداخت.
"تذکرهالاولیا/ داستان منصور حلاج"
#ادبیات_عرفانی
#حلاج
#عطار
https://eitaa.com/mmparvizan
"آیینهها: با شاعران دیار فارس"
نشست دوم: محمدطالب جاجرمی
با سخنرانی:
دکتر مهدی فاموری
دکتر محمدهادی خالقزاده
یکشنبه ۲۴ دیماه ساعت ۱۶
ادارهی ارشاد فارس، سالن غزل
https://eitaa.com/mmparvizan
"درنگی بر کتاب هشترود: به بهانهی زادروز"
محمدکاظم کاظمی از نامآوران شعر و نقد انقلاب اسلامی است که تاثیر او در سادهکردن مفاهیم نظری شعر برای شاعران و نوجویان ادب، بر هیچیک از شاعران انقلاب پوشیده نیست. این تاثیرگذاری را پیش از این در کتابهای "روزنه" و "ده شاعر انقلاب" بهوضوح دیدهایم و کتاب "هشت رود"، از تازهترین آثار نقد و نظر ایشان است که در سال ۱۴۰۰ بههمت شهرستان ادب منتشر شده و در کتابسال جمهوری اسلامی تقدیر شده است. ضمن دعوت از شعردوستان به مطالعهی این اثر ارجمند، چندملاحظه دربارهی این کتاب مطرح میشود:
۱_ سطح شاعران معرفی شده در هشترود در مقایسه با ده شاعر انقلاب، بهناچار فروتر است و این مساله، کمی نویسنده را در نقد دچار دشواری کرده است.
۲_ هشت شاعر انتخابی: عبدالملکیان، فرید، میرشکاک، سهیل، ساعد، اخلاقی، قزوه و اسفندقه، همه از نامآوران شعر انقلابند؛ هرچند میشد نامهایی دیگر بر این فهرست افزود و حتی یکی دو تن از شاعران را از این مجموعه خارج کرد.
۳_ عنوان فرعی کتاب" ارزیابی و نقد" است؛ اما متانت و منش جناب کاظمی و پرهیز از صراحت در نقد، سببشده، بیشتر حجم کتاب صرف معرفی و توصیف و تعریف از شاعران شود؛ هرچند نقدهایی پوشیده و ظریف هم در این اثر نمود یافته است.
۳_ زبان نثر صمیمی و پیراسته و ویراسته است؛ هرچند نوع مخاطب مدّ نظر، سببشده، لحن نقدها کمی روزنامهنگارانه شود.
۴_ نقدها کاربردی و تجربی و دیدگاهمند و در خدمت رشد شاعران نوجوان و جوان است.
۵_ در منابع به نقدهای متعدد موجود دربارهی شاعران یادشده توجه نشده است.
https://eitaa.com/mmparvizan
21.24M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📍 گزارش نشست علمی #زین_قند_پارسی
(دریچهای بر پیوند اندیشههای #حافظ_شیرازی و #تاگور_هندی)
🔸 با حضور اندیشمندان ادبی و فرهنگی #ایران و #هندوستان و جمعی از استادان ادب و هنر شهر شیراز
⏰ شیراز، مهرماه 1402، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز
🎥 مشاهدهی فیلم کامل نشست در آپارات:
🔻🔻🔻
https://www.aparat.com/v/7ufU4
#هفته_جهانی_بزرگداشت_حافظ_شیرازی
#اداره_کل_فرهنگ_و_ارشاد_اسلامی_فارس
🔸ارتباط با ما:
🔻🔻🔻
Eitaa.com/farhangi_fars
https://eitaa.com/mmparvizan
🔺️منتشر شد...
📖 امین شعر انقلاب
تاملی در آفاق ادبی و شاعرانگی حضرت آیتالله خامنهای (مدظله العالی)
✍️به کوشش محمدحسین انصارینژاد
📚انتشارات صریر
🌐خرید اینترنتی 👇
https://sarirpub.ir/product/امین-شعر-انقلاب
#شعر_انقلاب #نقد_ادبی #جریان_شعر_حوزوی #شعر_سبک_هندی
#سخن_شاعران #ادبیات_پایداری
https://eitaa.com/joinchat/2117599237C01145ee29a
" به بهانهی ورود به چهل و پنج سالگی"
من شبی از بطن یک رویا به دنیا آمدم
در مکانی گنگ و ناپیدا به دنیا آمدم
مادرم میگفت: خوابی دیده و من بعد از آن
در سحرگاهِ همان رویا به دنیا آمدم
*
آن یکی میگفت: من در بهترین شهر جهان
در اتاق خانهای زیبا به دنیا آمدم
آن یکی میگفت: من در زایمانگاهی بزرگ
در هزاران جیغ و واويلا به دنیا آمدم
آن یکی میگفت: من با همت دهها پزشک
بعد چندین سال استدعا به دنیا آمدم
دیگری میگفت من هم در تکاپوی قطار
در شب جادویی صحرا به دنیا آمدم
*
من ولی دور از جهان پرهیاهوی شما
در سکوتی مملو از غوغا به دنیا آمدم
من صدف بودم زمانی، پس شبیه یک صدف
در حیاط گوشماهیها به دنیا آمدم
قایقی بودم که بر گهوارهی موجی عظیم
بین طوفانیترین دریا به دنیا آمدم
یا شبیه غنچهای در قالب خمیازهای
با دهانی از تعجب وا به دنیا آمدم
شعر بودم شاید و یک روز در یک انجمن
بر لبان شاعری تنها به دنیا آمدم
*
در میان کهکشان- صد سال نوری دورتر-
آن درخشش را ببین: آنجا به دنیا آمدم
من مسافر_کوچکی هستم که تنها و غریب
در جهانی غیر از این دنیا به دنیا آمدم
#محمد_مرادی
https://eitaa.com/mmparvizan
SHISTU_Volume 15_Issue 58_Pages 125-156.pdf
3.67M
"به بهانهی انتساب این روز به ابوسعید ابوالخیر"
مفاهیم توسل و شفاعت در رباعیهای منسوب به ابوسعید ابوالخیر و سیر انتساب آنها
مجلهی شیعهشناسی، شمارهی ۵۸، ۱۳۹۵، محمد مرادی
#دانشگاه_شیراز
https://eitaa.com/mmparvizan