"تقدیم به پدران سرزمینم" "پدر" چه دردِ مگویی! "پدر" چه آهِ بلندی! نمی‌شود که پدر باشی و همیشه بخندی * دو دست مِهر تو بر شانه‌ام، چه حسّ ِ شگفتی دو چشم عاشق تو حامی‌ام، چه بختِ بلندی! به پشت‌گرمی تو دلخوشم هنوز، همان‌طور؛ که دلخوش است گلِ نازکی به کوهِ سهندی مرا به معجونِ آفرین و خشم صدا کن چه خنده‌ی نمکینی، چه اخمِ مملوِ قندی چروک دستانت را نشان بده که ببینم در این رقابت، با روزگار، چندبه‌چندی؟ لبان مخملی‌ات را به لحن معجزه وا کن بخوان ترانه‌ی لطفی، بگو تغزلِ پندی از آن تبسم شیرین مرا مباد جدایی از این زمانه‌ی ننگین تو را مباد گزندی * خدا نیاورد آن روز را که شاد نباشی مباد ثانیه‌ای از "نگاه" چشم ببندی... #محمد_مرادی #روز_پدر https://eitaa.com/mmparvizan