eitaa logo
کانال خادمان قرآن و عترت نورالیقین
1.1هزار دنبال‌کننده
6.7هزار عکس
2هزار ویدیو
54 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸🔸🔸🔸🔸 ✨﷽✨ 💢نکته_اخلاقی اخلاق (دامت برکاته): 🔸 اخلاق یعنی همین اخلاق؛ یعنی این که من بدانم اگر فلان جا حقّ با من نیست، سریع بگویم. اخلاق یعنی این که وقتی حقّ با همسرم هست، بر زبان بیاورم و نگویم پررو میشود. اگر این‌طور نباشم، معلوم است که متخلّق به اخلاق الهی نیستم، حالا می‌خواهم آقاجان، حضرت حجّت(عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) را هم ببینم، هر چقدر هم صده بگیرم و هزاره بگیرم، اذکار بگویم، دنبال دعا باشم و ...، به درد نمیخورد. مگر انسان با دعا به آقاجان میرسد؟! این‌ها اصلاً مهم نیست، رفتارم را باید اصلاح کنم و اگر اشتباه کردم، بگویم: اشتباه کردم و نگذارم ولو به یک سیلی بیخودی به کسی زده شود و به او ظلم شود خدا حاج آقای قرائتی را حفظ کند. یک مرتبه دبگر هم این مطلب را بیان کردم که ایشان می‌گفتند: یک آقایی در کاشان بود که دیدم بعد از مدّت کوتاهی حافظ قرآن شد. اصلاً به او نمی‌آمد که نه حافظه این کار را داشته باشد و نه این که مثلاً جزء علماء باشد و ... . تعجّب کردم، می‌خواستم ببینم چه شده که یک‌باره به این راه کشیده شده است. بالاخره از زیر زبانش کشیدم. به او گفتم: حالا تو چطور شد حافظ قرآن شدی؟ گفت: حالا یک مطلبی دارد. گفتم: بگو تا من بدانم. گفت: یک روز منزل کسی در یک شهرستانی، مهمان بودیم. زیر کرسی بودیم، من وضع مزاجی‌ام خراب بود. بچّه صاحبخانه هم آن طرف کرسی نشسته بود. پدر آمد بنشیند، دید بوی بدی می‌آید. تصوّر کرد که آن بچّه نتوانسته خودش را کنترل کند، تا آمد او را بزند، یک‌باره گفتم: نزن! نزن! من بودم! چرا بچّه را میزنی؟! با این که به هر حال انسان بزرگ نمی‌تواند چنین مطلبی را در جمع بگوید و احساس میکند آبرویش میرود امّا به خاطر این که آن بچّه بیهوده سیلی نخورد، گفتم: نزن! نزن! من بودم. ببینید چقدر این مطالب اثر دارد. خود ایشان گفته: از آنجا بود که من فهمیدم که حالم متغیّر شده؛ چون اجازه ندادم به ظلم یک سیلی به آن بچّه بخورد. ▫️توجه: ان شاالله این آخرین پستی است که بعد از نماز صبح قرار داده میشود و تا اطلاع ثانوی ، بعد از نماز صبح پستی قرار داده نخواهد شد. 🌺🌼🌻🌹 @moassese_nooralyaghin 🌹🌷🌼🌸
🔸🔸🔸🔸🔸 ✨﷽✨ 💢 (دامت برکاته): 🔸 خود را هیچ ندیدن ⭕️ همین است که بارها و بارها بیان کردم و تا زنده باشم هم بارها و بارها بیان می‌کنم - که اوّل از همه برای خودم است و بینی و بین الله من بحث اخلاق را خطاب به نفس خودم بیان می‌کنم - و گفتم که با همین سبک و سیاق هم یادداشت کنید و آن، این که: هر کس ولو به لحظه‌ای تصوّر کند کسی شده است، همان لحظه، لحظه سقوط اوست! آینده سقوط نمی‌کند، بلکه در همان لحظه سقوط می‌کند. 🔺منبع: tahziib 🆔✨💕✨💕 @moassese_nooralyaghin
🔸🔸🔸🔸🔸 ✨﷽✨ 💢 (دامت برکاته): 💠 به صراحت می‌گویم: تا امّت نشویم، امام یعنی حضرت حجّت‌بن‌الحسن المهدی(عجّل اللّه تعالي فرجه الشّريف) نمی‌آید. با یقین صددرصد می‌گویم: تا امّت نگردیم، امام نخواهد آمد. این قاعده است. چون خدا آخرین ذخیره‌اش، حضرت حجّت است. چه زمانی می‌آید؟ موقعی که ما امّت باشیم و قبل از ظهور باید امام و امّتی را تمرین کنیم. حداقل شیعه باید این‌طور تمرین کند. والله العظیم، خدا گواه است، به این خانه امام زمان، به آن کسی که ناظر بر قلوب است، این‌ها را با آنچه که در وجودم هست، به صدق بیان می‌کنم که جز اطاعت از این سیّد عظیم‌الشّأن، حضرت امام خامنه‌ای(مدّ ظلّه العالي) به امام حقیقی نخواهیم رسید. والله، تالله، بالله. همین‌طور نمی‌شود اسم جلاله را قسم خورد، شوخی نیست. اگر کسی بیهوده قسم بخورد، چوب دارد. هشیار باشید، بیدار باشید، مواظب و مراقب باشید. تمرین امام و امّت است. @tahziib:منبع 🆔✨💕✨💕👇👇 @moassese_nooralyaghin
🔸🔸🔸🔸🔸 ✨﷽✨ 💢 (دامت برکاته): 💠 آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، آن مرد الهی و عظیم‌الشّأن، فرمودند: پدرم، آیت‌الله آسیّد محمود مرعشی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) بیان می‌فرمودند: وقتی کسی را که وظیفه تو بود نصیحتش کنی، نصیحت کردی، بگو: خدا! نکند من مبتلا باشم. بعد ایشان می‌فرمودند: گاهی می‌شد که خود ایشان بعضی‌ها را به باب نصیحت، نصیحت می‌کردند امّا بعد از آن، خودشان در خفا گریه می‌کردند و می‌گفتند: خدا! نکند یک موقعی من که به عنوان ناصح و نصیحت کننده، وارد شدم، خودم مبتلا باشم! البته این مطلب یک پیام هم دارد و آن این است که اگر کسی خواست به خودش بپردازد، این طور نیست که دیگر نهی از منکر و نصیحت، نکند؛ بلکه باید آن‌ها را هم داشته باشد امّا قبل از این که بخواهد به دیگران بپردازد، اوّل طهارت نفس خودش را داشته باشد. لذا حال خوش اولیاء طوری است که حتّی بعد از آن موقعی هم که مأمور به تبیین به دیگران است، باز هم به تعبیری سر در درون خود فرو می‌برند و یک نگاهی به درون خود می‌اندازند و از پروردگار عالم می‌خواهند و به درگاهش اغاثه می‌کنند که خدا! نکند من خودم مبتلا باشم. یعنی دائم نگرانند که اگر نصیحت هم می‌کنند، نکند نستجیربالله، نعوذبالله، ولو به قدر ذرّه‌ای خودشان هم مبتلا باشند. لذا دائم به طهارت نفس می‌پردازند و تا آن لحظه‌ای که دارند می‌روند، دست بر‌نمی‌دارند. برای همین هم هست که این‌ها بهترین انسان‌ها هستند؛ «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ طَهَّرَ مِنَ الشَّهَوَاتِ نَفْسَهُ». Www.emammahdy.com منبع: کانال معرفتی "تَـهذیٖـبُ الْـطُلّٰابْ" 🔰 🔺 @moassese_nooralyaghin