💠 رهنمای مقصود 🔹 فرمود این پیامبر شما با دو ویژگی آمده است: هم هدف را می ‌داند که چیست و هم اینکه راه را بلد است. کسانی به مقصد می‌ رسند که هدفمند باشند اوّلاً و راه‌ شناس باشند ثانیاً؛ این گروه می ‌شوند متمدّن، می ‌شوند عقلانی و مانند آن. آن دو خطری که شما را تهدید می ‌کرد، نه می‌ گذاشت شما #هدفمند باشید و نه می ‌گذاشت شما #راه_شناس باشید. فرق اساسی ضلالت و غوایت این است که ضالّ آن کسی است که راه را نمی‌ داند و غاوی آن کسی است که هدف ندارد یعنی کجا برود کجایی است چه کار می‌ خواهد بکند را نمی داند. 🔹 ابلیس این دو دام را در مسیر زندگی جامعه قرار داده است: ﴿وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ﴾ و ﴿وَ لَأُغْوِینَّهُمْ﴾؛ این ﴿لَأُمَنِّینَّهُمْ﴾ و ﴿لَأُزَینَنَّ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ﴾، همه اینها مقدمه است برای این دو خطر: یکی اینکه اوّل نمی ‌گذارم که اینها هدفمند بشوند که بدانند کجا می‌ خواهند بروند و دیگر اینکه اینها را از راه به در می ‌برم؛ اگر هم هدف را تشخیص بدهند، من نمی‌ گذارم راه را ادامه بدهند. 🔹 بیراهه رفتن را می‌ گویند #ضلالت و بی‌ مقصد بودن را می ‌گویند #غوایت. بعضی‌ ها اصلاً نمی ‌دانند که برای چه خلق شدند و چه کار می ‌خواهند بکنند، خب اینها غاوی ‌اند یعنی بی ‌هدف هستند؛ برخی‌ ها هدف دارند ولی نمی ‌دانند راه کجاست و از چه راهی می‌ خواهند به مقصد برسند. خدای سبحان سوگند یاد کرد که وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) هم هدف را می ‌شناسد و هم راه را می‌ داند و طی طریق می ‌کند: ﴿ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ﴾، پس راه را بلد است، ﴿وَ ما غَوی﴾ هدف دارد. اگر رهبری #هدفمند باشد، #راه‌_شناس باشد، #راهرو باشد، #راهنما باشد، باید از او پیروی کرد. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه نجم جلسه 1 تاریخ: 1395/12/07 🆔https://eitaa.com/moflehoon