🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۱۷) ●چون قلم اندر نوشتن می‌شتافت ●چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت ■هرچه از عشق بگویم، از عهده‌ی کار بر نمی‌آیم. عشق خیلی مقدس و رفیع است. کسی باید پیرامون عشق سخن بگوید که خود عاشق و متصل به حقیقت عشق باشد لذا چون به عشق آید خجل باشم از آن... ■خاصیت عشق این است که در دلی قرار نمی‌گیرد مگر آنکه غیر را از آن دل بزداید. عاشق باید اغیار را از دلش بیرون کند تا بتواند به مقام مقدس عشق نائل شود و با معشوق اتحاد وجودی پیدا کند. از این اتفاق به فنا تعبیر می‌شود. کار معشوق نیز همچون گیاه عشقه است. معشوق عاشق را در خودش فانی می‌کند چرا که می‌خواهد عاشق را به رنگ خودش درآورد. معشوق نگاه می‌کند و می‌بیند که عاشق، خالص نیست. چون خالص نیست، در دل او نمی‌نشیند. می‌گوید من در قلبی می‌نشینم که غیر من در آنجا نباشد. چرا؟ چون غیور است. صفت عشق غیرت است. ●غیرتش غیر در جهان نگذاشت ●لاجرم عین جمله‌ی اشیا شد ■خوب به این مطلب دقت کنید تا موحد شوید. خدا عشق بود، عاشق بود و معشوق بود. چون خدا عشق محض است غیرت دارد. در همین دنیا نیز خاصیت عشق مجازی این است. دیده می‌شود که شخصی عاشق دیگری می‌شود، اگر بفهمد پای کسی دیگر در میان است، تا مرز قتل نیز پیش می‌رود! مجاز اینگونه است، حقیقت هم همین است. حق متعال می‌فرماید که من عشق محض هستم و غیورم، دوست ندارم در عالم، کسی غیر مرا بپرستد و دوست داشته باشد؛ «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» من جن و انس را خلق کردم که مرا عبادت کنند پس عبادت می‌کنند، جن و انس همه در حال عبادت خدا هستند بلکه بفرما «إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا» (مریم/۹۳)، همه‌ی موجودات نظام هستی عبد خدا هستند. خدا می‌گوید چون من عشق مطلقم و غیور هستم و دوست ندارم کسی جز من پرستیده شود و دوست داشته شود، باید فکری کنم. باید کاری کنم که همه‌ی موجودات، غیر مرا دوست نداشته باشند. باید چه کنم؟ باید در همه‌ی اشیاء خودم ظهور کنم. ●غیرتش غیر در جهان نگذاشت ●لاجرم عین جمله‌ی اشیا شد ■گفت من خودم را در همه چیز ظهور می‌دهم تا هرکس هرچیزی را دوست داشته باشد، در واقع مرا دوست داشته باشد ولو اینکه خودش نداند... آقایی، خانمی را دوست دارد، در واقع خدا را دوست دارد. شخصی به اصطلاح کبوتر باز است، این در واقع خدا را دوست دارد، خداباز است! هرکس به هرچیزی عشق می‌ورزد در حقیقت دارد به خدا عشق می‌ورزد. این را نیز در ابتدای قرآنش آورد تا خیال کل موحدین عالم راحت شود، کجا؟ در طلیعه‌ی سوره‌ی حمد فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ». الف و لام «الْحَمْدُ» دلالت بر این دارد که هرجا حمد و ستایشی هست، برای خداست. اینکه مثلا شما در منزل نشسته‌ای و به جمال فرزندانت نگاه کنی و بگویی چقدر اینها زیبایند، در واقع داری می‌گویی خدایا چقدر تو زیبایی... هرجا هر چیز زیبایی دیدی، گلی زیبا دیدی یا منظره‌ای زیبا دیدی و لذت بردی در واقع داری از خدا لذت می‌بری. خدا غیور است و اینکار را کرد منتها تفاوت عارف با غافل یا عالِم با جاهل در توجه و فهم این معنا است، عارف می‌فهمد، امیرالمؤمنین علیه السلام چون موحد تام بود، فرمود: «ما رَاَيْتُ شَيْئاً اِلاّ وَ رَاَيْتُ اللهَ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ مَعَهُ وَ فیهِ». یا اینکه حضرت زینب سلام الله علیها فرمود: ما رأیتُ الّا جمیلاً... او گفت که من در همه جا عشق دیدم، عشق در همه اشیاء ساری است. جناب باباطاهر عریان خوش گفت: ●به دریا بنگرم دریا تو بینم ●به صحرا بنگرم صحرا تو بینم ●به هر جا بنگرم کوه و در و دشت ●نشان از قامت رعنا تو بینم ■عارف این را می‌فهمد و جاهل نمی‌فهمد اما در نفس الامر و در واقع دارد خدا را پرستش می‌کند. قیامت یعنی همین، إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ. در قیامت، واقعیت آشکار می‌شود. واقعیت چیست؟ واقعیت یعنی ●غیرتش غیر در جهان نگذاشت ●لاجرم عین جمله‌ی اشیا شد مطلبی که عرض شد مطلبی بسیار سنگین و عمیق در توحید و توحد است... #ح_م

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■ #عقل مرتب تعالی می یابد آن عقلی که مدام مذمت می شود عقل متوقف است جایی که عقل متوقف شد و بالاتر خود را ندید و فکر کرد به #کمال رسیده #مرگ عقل رسیده است و اینجاست که با عقل مقابله می کند اما وقتی به موقیت خود آگاه شد می داند که حد یقف ندارد و همواره در تعالی است. ■تعالی همان چیزی است که #عرفا به آن #سلوک می گویند سلوک یعنی راه رفتن و #سالک یعنی رونده سلوک،سلوک معرفتی است و راه رفتن در عالمی غیر از عالم و شهرهاست. در مسیر سلوک هرچه بالاتر می روی هی پرده ای برداشته و جهانی نمودار می شود،گشوده شدن جهان های متعالی یعنی باز شدن #افق ،افق در قرآن آمده و میگوید انسان دارای آفاق است.افق را وقتی نگاه می کنیم فکر می کنیم چند کیلومتر برویم به آن می رسیم اما هرچه راه می رویم راه گشوده تر می شود(این آفاق است)همین آفاق در نفس هم هست. ■اگر انسان افق خود را کشف کند و در راه افقش حرکت کند این راه تعالی است و این همان سلوک #عارفانه می باشد.اگر کسی ادعای عارفانه کند اما این مسئله را نداند دچار توهم است.سلوک راه رفتن با قدم عقل و قدم عشق است.و هو بالافق الاعلی(اعلی نامتناهی)یا همان #فنا فی الله است. ■حکیم دینانی■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #روز_اوّل_ماه_صفر ■روز ورود قافلۀ اسرا به شام، بعد از سه روز متوقف کردن آنها پشت دروازه شهر برای آذین بستن و جشن گرفتن به خاطر اسارت گرفتن خاندان اهل بیت پیامبر خدا ... @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●خاطره‌ علامه طباطبایی از استاد عرفانش●■ ■مرحوم آیت الله #انصاری می‌گفت: علامه طباطبایی‌ قدس‌سره خودشان برای من تعریف کردند که شب جمعه‌ای در مسجد سهله در نجف اشرف، بنده از دور مراقب آیت الله سیدعلی آقای قاضی‌ قدس‌سره بودم که ایشان چه می‌کنند و چه حرکات و سکناتی دارند، دیدم آقای قاضی در تمام مقامات مسجد شریف سهله مشغول نماز و عبادت و قرائت قرآن و تهجد و نمازهای نافله و مستحبی هستند. من تعجب کردم که این پیرمرد از عبادت خسته نمی‌شود؟ تا این‌که نماز صبح را خواندند در حالی‌که من هنوز خودم را به ایشان نشان نداده بودم. بعد از طلوع آفتاب مرحوم قاضی تعقیبات نماز صبح را انجام دادند و سپس از مسجد خارج شدند و آمدند بر روی میزهایی که در بیرون مسجد سهله قرار دارد، نشستند. ایشان آن‌جا مشغول چای خوردن شدند و در این لحظه من خودم را به ایشان نزدیک کردم، دیدم شروع کردند به خواندن شعر هاتف اصفهانی و دست خودشان را هم تکان می‌دادند که «یکی هست و نیست غیر او/ وحده لا اله الا هو». این شعر، حال آقای قاضی را منتقلب کرده بود و حال روحی ایشان جا آمده بود. ■●به نقل از: نویسنده کتاب گلشن شیدایی،‌ محمد رضا رمزی اوحدی●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #حديث ■امام حسين عليه السّلام فرمودند: شب را صبح کردم، در حالی که بالای سرم خداوند عالم و مقابلم آتش جهنم را دارم. مرگ در پی من است، حساب من در گرو عمل خود بوده، آنچه را که دوست دارم نمی‌یابم و آنچه را که نمی‌خواهم نمی‌توانم از خودم دور کنم. کارها در دست دیگری است؛ اگر او بخواهد عذابم می‌کند و اگر بخواهد می‌بخشد. چه کسی از من نیازمندتر است؟! ■اصْبَحْتُ وَلِی رَبٌّ فَوْقی وَالنَّارُ امامی وَ الْمَوْتُ یطْلُبُنی وَالْحِسابُ مُحْدِقٌ بی وَ انَا مُرْتَهَنٌ بِعَمَلی لا اجِدُ ما احِبُّ وَلا ادْفَعُ ما اکرَهُ وَالْامُورُ بِیدِ غَیری فَانْ شاءَ عَذَّبَنی وَانْ شاءَ عَفا عَنّی فَای فَقیرٍ افْقَرُ. #یاعلی ■●من لا يحضره الفقيه، ج ٤، ص ٤٠٤●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۱۸) ■معشوق غیور است. اقتضاء غیرتش این است که عاشق به غیر او به کسی دل نبندد و نگاه نکند لذا اولین کاری که می‌کند، دستور می‌دهد که این غیر را از دلت بزدا؛ جاروب کن تو خانه سپس میهمان طلب؛ «القَلْبُ حَرَمُ اللهِ فَلا تُسْكِنْ فِي حَرَمِ الله غيَرَ الله». غیر را در قلبت راه نده، اگر راه دادی من نمی‌آیم. آن دل یا جای من است یا جای غیر. البته به شما بگویم که غیری هم وجود ندارد، ما خودمان غیر را ساختیم! قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ؟! ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ که خودتان ﻣﻰﺗﺮﺍﺷﻴﺪ ﻣﻰﭘﺮﺳﺘﻴﺪ؟! ما اینهمه چیز تراشیده‌ایم‌. می‌گوید این فکرت را که غیر می‌بینی پاک کن. اگر دلت را پاک کنی خیالت راحت می‌شود و در همه جا چهره‌ی دل آرای حق متعال را می‌بینی. ■چرا اصلا عاشق باید به سمت معشوق برود؟! چون معشوق کمال مطلق است. معشوق علت است و ما معلولیم، معلول دوست دارد به علت و به کمال مطلق برسد، این ویژگی در فطرت همه موجودات قرار داده شده است. لذا خدا می‌گوید که ای جناب عاشق، اگر می‌خواهی سمت من بیایی، باید به غیر توجه نکنی. خدایا چه کنم که به غیر توجهی نکنم؟ می‌گوید که من تو را امتحان می‌کنم... چگونه؟ با بلا... من تو را با بلا امتحان می‌کنم... ●عشق از اول سرکش و خونی بود ●تا گریزد آنکه بیرونی بود ●این دل ای جان منبع درد و بلاست ●شاهد دل البلاء للولاست ■اعوذ بك من الکرب و البلاء... بلا قهر و جلال خداست تا اغیار را بسوزاند و تعلقات ما را از بین ببرد تا جا برای خودش باز شود. ●گر دلت را زین بلا نبود ولا ●کورکورانه مرو در کربلا ■کربلا وادی بلا است، می‌خواهد همه‌ی عاشق هایی که آنجا هستند را بسوزاند و فقط حسین باقی بماند. جز حسین نباید در دل کسی باشد. اگر باشد، ولو اینکه آدم خوبی باشد، جایش کربلا نیست. بودند افرادی که بزرگ بودند. همین جناب طرماح همان کسی است که نامه‌ی امیرالمؤمنین علیه السلام را برد و با معاویه آنچنان تند برخورد کرد اما در امتحان امام حسین رد شد. او شیعه بود و فرد مخلصی بود اما خلوص محض چیز دیگری است. گفت که من می‌آیم منتها بروم و این آذوقه را به عیالم بدهم و برگردم و برگشت اما دیگر کار از کار گذشته بود... هر چند جناب فاضل دربندی در یکی از کتب خود ایشان را جزو شهدای کربلا نام برده است، و ان شاء الله که ایشان جزو شهدای کربلا باشد اما اگر نباشد، بالاخره یک تعلقی بود به نام خانواده و آذوقه و اینها که همین تعلق کار دست او داد. در کربلا خالص ها را راه دادند. امام حسین علیه السلام فریاد هل من ناصر ینصرنی سر داد و خطاب او به همه‌ی انسان ها بود اما لبیک گفتن کار هر اوباش نیست... ●این خرابات فنای است ای پسر ●عقل را نبود در این سر دم گذر ●چون روی غافل در این ره بی دلیل؟ ●زانکه بال اندازد اینجا جبرئیل ●برکش از این سرزمین پای هوس ●نیست شاه و شیر را خویشی به کس #ح_م

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■ماه محرّم طی شد. ماه صفر هم در حال طی شدن است. به خودمان برگردیم. کمی فکر کنیم. ببینیم توشه‌ای که از این دو ماه می‌گیریم چیست؟ قبل از ماه محرّم چه کسی بودیم و در مکتب محرّم و صفر چه تحوّلی در ما اتّفاق افتاد؟ ■وقایع را نقل کردن، مصائب را یادآوری کردن، اشک ماتم بر دیدگان جاری کردن، همۀ اینها بسیار ارزشمند است؛ امّا همۀ اینها مکتبی است که باید از ما انسان متعالی و حسینی بسازد...

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●برشی از یک کتاب #مردِ_بوقلمون_صفت●■ ■عجبا که در پنج قرن پیش یک مرد بوقلمون صفت که معلوم نیست شیعه است یا سنّی به نام ملاحسین کاشفی (کتابی می نویسد به نام روضه الشهداء) این مرد ، واعظ است و چون اهل سبزوار و بیهق بوده و آنجا مرکز تشیع بوده ، ذکر مصیبت هم می کرده است . این مرد تا توانسته ساخته و پرداخته و حتی اسمهایی در این کتاب هست از اصحاب و از مخالفین که معلوم است #مجعول است و ظاهراً از خود ساخته . بعد این کتاب چون فارسی بوده به دست مرثیه خوان ها می افتد و سند و مدرک آنها می شود که این کتاب را از رو می خوانده اند و به همین مناسبت آنها را (روضه خوان) گفته اند ، و این کتاب بعد بجای همه کتاب های درست ، منبع و ماخد روضه های #دروغ شده است . این کتاب در اواخر قرن نهم یا دهم نوشته شده است زیرا ملاحسین کاشفی در ۹۱۰ وفات کرده است . ■●حماسه حسینی ، مرتضی مطهری ، ص ۶۰۶●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●" آسمان زیباست "●■ ■آسمان بسیار زیباست اما بسی زیباتر است آن کس که این زیباترین سایبان آبی را آفرید. #رابرت_هِریک ■ای دوست شکَر خوش تر یا آنکه شکَر سازد خوبی قمر خوش تر یا آنکه قمر سازد ای عقل ندانی تو کز پیه کشی روغن بنگر تو در آن عقلی کز پیه بصر سازد #مولانا ■نقاش وجود اینهمه صورت که بپرداخت تا نقش ببینی و مصّوِر بپرستی #سعدی #یاعلی ■●برگرفته از کتاب " در قلمرو زرین " ترجمه و توضیح: حسین الهی قمشه ای●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●صلوات عرشی جناب ابن عربی بر حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام●■ ■صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلةِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ علی الثّانی مِن شروطِ لاإلهَ إلّا الله ، رَیحانةِ مُحمَّدٍ رَسولِ اللهِ ،رابِعُ الخَمسةِ العبائیَّةِ ، عارفِ الأسرارِ العِمائیَّه ، مَوضِعِ سِرِّ الرَّسولِ ، حاوی کلیّاتِ الأصولِ ، حافظِ الدّین ، و عَیبَة العِلْمِ ، و مَعْدَن الفضائل ، و بابِ السِّلمِ ، و کَهْفِ المَعارِفِ ، و عَین الشّهودِ ، رُوح المَراتِبِ و قَلْبِ الوُجودِ ، فِهْرِسِ العلومِ اللّدُنّی ، لؤلؤِ صَدَفِ أنتَ مِنّی ، النّور اللّامعُ مِن شجرةِ الأیمَنِ ، جامِعِ الکمالَیْنِ ، أبی محمّدٍ الحسنِ ، علیه الصّلوةُ و السّلامُ. @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۱۹) ■هوس اصلا به این وادی راهی ندارد. باید همه‌ی هوی و هوس و تعلقات بسوزد. جبرئیل در آنجا راه ندارد! عقل هم در آنجا راه ندارد. عقل هم بعضی مواقع تعلق است. آنجا باید محض شوی. ●گر دلیلت نیست زین ره رو برون ●زآنکه آید زین بیابان بوی خون ●در طریق عشق کاوّل خونی است ●هرکه بی رهبر رود بیرونی است ●و آنکه بیرونی است او ای نور عین ●کی دهد جان در ره مهر حسین؟! ■بیرونی را در اینجا راه نمی‌دهند. باید درونی باشی... ■به طواف کعبه رفتم به درون رهم ندادند که تو در برون چه کردی که درون خانه آیی؟! ■امام حسین علیه السلام می‌گوید فقط کسانی به این حریم بیایند که فقط حسین در دلشان باشد... جز حسین نباشد، او همه تعلقات را از آنها گرفت. اینکه همه تعلقاتشان را دادند، فکر نکنید تعلقات آنها از این دست تعلقات متعارف من و شما بود. در میان آنان کسی بود که به او خبر دادند که پسرت را در سرحدات در آذربایجان اسیر کرده‌اند. او در آنجا مطلبی گفت. امام حسین علیه السلام فرمود که من بیعتم را از تو برداشتم. پولی نیز به او داد و گفت برو و پسرت را آزاد کن. آن شخص سریعاً متنبه شد و گفت یا اباعبدالله! گرگهای بیابان مرا زنده زنده بدرند اگر از شما جدا شوم... امام زمان علیه السلام در زیارت شهدای کربلا به او به این دلیل که چنین پاسخی گفته، سلام داده است. من شما را رها کنم و بروم برای آزادی فرزندم؟! من اصلا تعلقی به فرزندم ندارم! تعلقات اینها چه بود؟ علم بود... امام حسین علیه السلام از اینها علمشان را گرفت! عرفان را از اینها گرفت. در آن مرتبه‌ی بالای اخلاص که به مقام مخلَصین می‌رسیم، اسماء الله حجاب راه تو می‌شوند... او از حضرت عباس بن علی علیهما السلام قدرت را گرفت، یکی از عرفا اینگونه گفت که حضرت زینب یا ام کلثوم، هرکدام از اینها اگر اراده می‌کردند، می‌توانستند تمام این دشمنان را مضمحل کنند‌. خیلی سخت است که قدرت الله باشی، حیات و ممات دشمنانت به اراده‌ات بند باشد ولی کاری نکنی! مظهر اسم قادر باشی آن هم نه قادر مقید بلکه قادر مطلق!! امروزه تا کسی به مقام و قدرتی می‌رسد می‌خواهد نسل افراد دیگر را که رقیب یا دشمن او بوده‌اند را از زمین بر کند!! در اطراف ما تا دلتان بخواهد از این گونه افراد هستند، در دوره‌ی قبل تو کذا بودی، در دوره‌ی بعد من قدرت دارم ببین با تو چه می‌کنم!! تازه آن شخص شیعه‌ی امیرالمؤمنین است و قتل و جنایتی هم نکرده! فقط رقیب او بوده.... ■در کربلا، عباس بن علی که قدرت الله است، مظهر توحید است، به اراده‌ای می‌تواند شمر ملعون را بکشد‌. این‌ها که از خبائث روزگار هستند اما چنین نکرد. برای آن‌ها اسماءالله تعلق بود... این ها همه چیزشان را در راه اباعبدالله الحسین دادند. وقتی عاشق همه چیزش را در راه معشوق داد، معشوق در عوض خودش را به عاشق می‌دهد. خدا به امام حسین علیه السلام می‌فرماید: «وَ أَنَا دِیتُهُ...». قمار خیلی قشنگیست! عاشق و معشوق یک قماری می‌کنند باهم. عاشق در راه معشوق همه‌‌ی هستی‌اش را می‌دهد، جان هم که اصلا ناقابل است. چون عبور از تعینات گاها سخت تر از از جان گذشتن است! ●گر فنا را بذل جان فهمیده ای ●صحبت اهل فنا نشنیده ای ●ترک هستی نی همین جان دادن است ●بل تعین های خود بنهادن است ●ای بسا کس ترک جان کرد و نرست ●نامد اسرار فنا او را به دست ●بس تعین هاست بهر مرد راه ●جان بود زآنها یکی بی اشتباه لذا عاشقِ طالبِ وجود منبسط خطاب به آن حقیقت بی قید و بی تعین می‌گوید: ●جان چه باشد که فدای قدم دوست کنم ●این متاعیست که هر بی سر و پایی دارد #ح_م

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ‍ ■اسرار اربعین■ ■اربعين كه به معنای چهلّمين روز يک واقعه است، بيانگر اسرار عجيبی می‌باشد. در نظام آفرينش عدد چهل نقش خاصّی دارد. اسرار رياضی در عالم خلقت وجود دارد كه آگاهی بر آن‌ها در اختيار همه نيست. صاحبان علوم غريبه روی اسرار رياضی عالم خلقت كار كرده و به نكته‌های شگفتی دست پيدا كرده‌اند. آن‌ها كه با علم جفر آشنا هستند و رياضيات علوم غريبه را می‌دانند، برای اعداد نقش‌های تعيين كننده‌ای در عالم قائلند. عدد چهل از جمله‌‌ اعداد پر عظمت در حوزۀ علوم غريبه است. در آفرينش هم اگر نگاه كنيم چهل عدد خاصّی است..... ■در تشريع هم عدد چهل نقش ويژه‌ای دارد. امام صادق عليه‌السّلام فرمودند: بر بندۀ خدا در كار شريعت و ديانت تا قبل از اينكه به چهل سالگی برسد، كار آسان است و خدای متعال بر او سخت نمی‌گيرد، رفتارهای او را خيلی نكته‌ سنجانه تحت كنترل قرار نمی‌دهد. (همان‌طور كه می‌دانيد هر كدام از ما دو ملک داريم كه موكّل ما هستند و مأمور ثبت اعمال ما و گزارش آن به درگاه الهی‌اند) وقتی فرد به چهل سالگی می‌رسد، آنوقت خداوند عزّوجل به آن دو ملكی كه بر آن عبد موكّل‌‌ هستند؛ وحی می‌كند: من به اندازۀ كافی به بندۀ خود عمر عطا كردم. از اين به بعد كه چهل سالش تمام شد، ديگر بر او سخت بگيريد، به شدت رفتارهای او را كنترل كنيد. ريز و درشت رفتارها و گفتارها و اعمال كوچک، بزرگ، اندک و فراوانش را به دقّت حفظ و ثبت كنيد. اين نشان‌دهندۀ اين است كه در وادی شريعت هم خدای متعال برای چهل سالگی جايگاه ويژه‌ای قائل است و کار بر كسانی که هنوز به چهل سالگی نرسيده‌اند، آسان است. ■در حوزۀ سلوک عرفانی هم، اربعين جايگاه ویژه‌ای دارد. در این خصوص نمونه‌هایی در قرآن و احاديث وجود دارد که نمونۀ بارز آن داستان ميقات حضرت موسی عليه‌السّلام است. در قرآن كريم فرمود: ما با موسی آن پيامبر اولوالعزم الهی سی شب قرار ملاقات و ديدار گذاشتيم، بعد با ده شب آن را تكميل كرديم. كه آن سی شب مربوط به ماه ذی‌القعده است و آن ده شب، ده شب اوّل ماه ذی‌الحجّه است. اين قرار ملاقات موسی و خدای متعال به چهل شب تكميل شد. اين چهلّه‌نشينی كه در اهل سلوک است، يك نقطۀ الهام بخش آن همين است. در واقع موسی يک چهلّه طی كرد تا به ديدار و گفتگوی با خدا متعال نائل شد. ■و امّا چهلّمين روز شهادت اباعبدالله عليه‌السّلام، اربعين است. يعنی در دهم محرّم واقعۀ عاشورا رخ داد و در بيستم ماه صفر، روز اربعين فرا می‌رسد. اربعين اختصاص به اباعبدالله الحسين عليه‌السّلام دارد. در هيچ روايت و حديثی نداريم كه برای معصومی اربعينی ذكر شده باشد. اين يك سنّت اختصاصی و ويژه برای حضرت اباعبدالله الحسين علیه‌السّلام است...... ■استاد مهدی طیّب■ @mohamad_hosein_tabatabaei