وسیع باش... @Mohamadrezahadadpour

گاهی برمیگردم و به این عکس دوباره نگاه میکنم👆😔 این عکس، شرح نمیخواد @Mohamadrezahadadpour

استاد حسن رحیم پور ازغدی: اولویت برای رای دادن، "شناخت شخصی" رای دهنده از نامزدهاست. خود من از "ترکیب لیستها" نامزدها را انتخاب میکنم، نه فقط یک لیست. تحقیق برای رای دادن در حد توان، واجب است. #ارسالی_مخاطبین

موسیقی متن رمان #نه

بسم الله الرحمن الرحیم 🔥 #نه 🔥 ✍️ محمد رضا حدادپور جهرمی 💥 «قسمت هفتاد و یکم» 🔺فقط کافیه بری مجلس! طبق پیشنهادی که به من داده بود، با شیرین تماس گرفتم. گفتم: «کجایی؟» گفت: «ترکیه! یه همایش داشتم که اومدم و فردا هم برمی‌گردم.» گفتم: «خب این‌جور جاها که میری، یه ندایی بده تا با هم بریم!» گفت: «ای بابا! بنیاد سوروس یه همایش داشت. مهمون ویژه‌اش (آقای حجّة الاسلام سیّد........) از کشورمون ممنوع‌الخروجه. به‌خاطر همین به من سپرده برم.» (بنیاد سوروس با نام اصلی بنیاد جامعه‌باز متعلّق به جورج سوروس، سیاستمدار و سرمایه‌دار یهودی تبار آمریکایی در سال ۱۹۹۳ میلادی تأسیس شد. هدف این مؤسّسه، آن‌طور که خود عنوان می‌کند ایجاد، حفظ ساختارها و نهادهای جامعه باز است. خود مؤسّسه و رسانه‌های غربی فعّالیّت بنیاد مذکور را از کمک‌های انسان‌دوستانه گرفته تا بهداشت عمومی، رعایت حقوق بشر و اصلاحات اقتصادی عنوان می‌کنند، امّا عملاً پشتیبان مالی و آموزشی جنبش‌های برانداز جهان است. بنیاد سوروس از مؤسّسات و مراکزی که به دنبال ایجاد نافرمانی مدنی در جمهوری ‌اسلامی ‌ایران هستند حمایت می‌کند. مهم‌ترین مورد آن حمایت و پشتیبانی بنیاد سوروس از مرکز ویلسون است که «هاله اسفندیاری» از مدیران بخش خاورمیانه‌ای آن است. طبق اذعان هاله اسفندیاری، بنیاد سوروس با حمایت کردن از برنامه خاورمیانه‌ای مرکز ویلسون به دنبال ایجاد یک شبکه ارتباط غیررسمی در ایران در جهت عملی نمودن اهداف براندازانه نظام بوده است. این مسأله به این معناست که بنیاد سوروس سعی دارد تا در مناطقی از جهان به بهانه حمایت از دموکراسی و حقوق بشر جریانات سیاسی را به نفع رژیم صهیونیستی هدایت کند که مهم‌ترین ابزار از طریق برنامه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و استفاده از سرمایه‌های هنگفت رژیم مذکور است.) گفتم: «عجب! تو چی؟ هنوز ممنوع‌الخروج نیستی؟» گفت: «نه. فعلاً فقط ممنوع‌التّصویرم! راستی ریاستت رو تبریک می‌گم.» گفتم: «ممنون! حالا اتّفاقاً واسه همین زنگ زدم! یه سؤال! شما تو ایران چقدر دست و بالت بازه؟» گفت: «از چه نظر؟» گفتم: «از نظر مراودات، مناسبات علمی و تبادل اطّلاعات! می‌تونیم با هم لینک بشیم و تبادل بزنیم؟» گفت: «اینجا یه‌کم دست و بالمون بسته بود، امّا به‌خاطر پیروزی تو انتخابات داره باز و بهتر می‌شه. دانشگاه‌هایی که مطالعات زنان داریم هنوز زوده تو مناسبات بین‌المللی بندازیم. به‌خاطر همین از طریق سفارت و سفارشات سیاسی بیش‌تر می‌شه کار کرد؛ ینی ما اگه کاری داشته باشیم به جای اینکه بدویم دنبال مصوّب کردن و دنگ و فنگ اداریش، تو حاشیه و کنار هیئات سیاسیمون در خارج از کشورمون کارمون رو پیش می‌بریم. این‌جوری هم هویّت ثبت شده که بره زیر نظر و ذرّه‌بین نظام و حکومت نداریم و هم وقتی بخشی از قدرت باشیم دست و بالمون بازتر می‌شه و بدون نیاز به ردیف و بودجه و این چیزا، سهم سیاسی و مدنی می‌گیریم!» با تعجّب گفتم: «ینی چی؟ پس چطور اهدافتون رو طرح و اجرا می‌کنین؟!» گغت: «اینجا با دانشگاه و مرکز تخصّصی نمی‌شه حرفت رو روی کرسی نشوند! فقط یا باید ngo داشته باشی یا به بدنه دستگاه اجرایی مخصوصاً خارجه، ارشاد و علوم وصل بشی یا اگه بتونی بری مجلس و جزء پارلمان بشـی که دیگه نونت تو روغنه و همه‌چی حلّه! حتّی اگه بری اون‌جا و به نام خدای باران و مهر بخونی! حالا خیلی واضح نمی‌تونم توضیح بدم، امّا اینجا مجلس، اهرم خیلی عالی هست.» گفتم: «جونورای باحالی هستین! ما اینجا دهن خودمونو صاف کردیم تا تازه تونستیم دانشگاه مستقل بزنیم و هزار تا دردسر دیگه! پس حالا ینی چی؟ می‌تونیم مناسبات و روابط داشته باشیم یا نه؟» #نه ادامه👇

گفت: «آره بابا! خیلی راحت‌تر از اونی که فکرش رو کنی. تا روابط وزارت علوم و وزارت خارجه اینجا با مؤسّسات آلن گودمن و سفارت ترکیه خوبه، همه‌چی جفت و جوره! اصلاً می‌خوای واسه اینکه خیالت رو راحت کنم دعوت‌نامه رسمی بفرستیم و دعوتتون کنیم تا بیاین ایران و از نزدیک خودتون ببینین و مناسبات ما و شما شکل بهتری به خودش بگیره؟» گفتم: «پیشنهاد خوبیه! تا جا بیفتیم یه‌کم طول می‌کشه، امّا آره، خودمم دوس دارم بیام ایران. پس من فعلاً شما رو یکی از شرکای علمی و پژوهشیمون می‌شناسم و معرّفی می‌کنم.» خداحافظی کردیم و قطع شد. شیرین بر خلاف چیزی که نشان می‌داد، چندان باهوش نبود. لااقل هوش اطّلاعاتی و شِمّه امنیّتی‌اش تقریباً کور بود و به‌خاطر همین، ما هر وقت می‌خواستیم گره کور بعضـی از موضوعات و یا مسائل تازه را دربیاوریم، به فراخور موضوع و شرایطش، توسّط یکی از خودشان (مثل سمن) تخلیه‌اش می‌کردیم و جالب است که هر بار، به موضوعات جدیدتر دیگری هم می‌رسیدیم. امّا... بچّه‌ها به من خبر دادند که ماهدخت در مدّتی که به بهانه مصاحبه با یک نفر، سمن را ترک کرده بوده است، این پیام را به کانال ویژه‌ای که تعریف کرده بودند ارسال کرده است: «دارم بهش نزدیک می‌شم، اجازه ....... می‌خوام!» جوابی که به او داده بودند این بود: «چون مأمور پوششی نداریم و هم ....... و هم پاکسازی به عهده خودته، اوّل مطمئن شو که خودشه!» خـب جای نـقطه‌چیـن پـر کـردن خیـلـی مـهـم بـود! بچّه‌هـا هیـچ الگـوریـتـمـی بـرای کد اختصاصی عبری که ماهدخت و سازمانش برای آن کلمه مدّنظرشان انتخاب کرده بودند، نداشتند و داشتیم حرص می‌خوردیم؛ چون هر لحظه امکان وقوع خطر جدّی وجود داشت. تا اینکه بالاخره با توسّل به حضرت زهرا «سلام الله علیها» و مرور همه کانال‌های خودمان به نیروهای سایه سنیّ مذهب موسوم به «بچّه‌های مدرسه قدس» رسیدیم که یکی از کارهایشان رمزنگاری و رمز‌شکنی بود. از رمزشکنی سامانه‌های اس 300 و 400 و انواع سامانه‌های گنبد آهنین گرفته تا کلمات یک ور پریده‌ای مثل ماهدخت! به ما گفتند که جای خالی، فقط یک کلمه است و آن هم «عملیّات» است! و این؛ یعنی خطر محتمل در حال وقوع است. رمان #نه ادامه دارد... @Mohamadrezahadadpour

رفقا این قسمت داستان #نه به خوبی نشان می‌دهد که چقدر رای دادن و مجلس مهم است👆

دوستش دارم ولی از ترس ریش و اخم او در دلم «جانا» به لب «حاجی» صدایش می کنم ... 😉 #داود #الهام رمان #يکی_مثل_همه۳ ✍ #حدادپور_جهرمی (شبهای ماه مبارک رمضان ۱۴۰۲_۱۴۰۳ ان‌شاءالله) @Mohamadrezahadadpour https://virasty.com/Jahromi/1708299850997041402