eitaa logo
محمدتقی دشتی
532 دنبال‌کننده
20 عکس
9 ویدیو
2 فایل
برخی‌معتقدند‌من‌متخصص‌مدیریت‌وحقوق‌عمومی ام. برخی‌مرا استراتژیست‌میدانند.خودم معتقدم کارشناسی مسئله شناس و راهبردپرداز هستم و در زمینه : کارآمدسازی سیستم ها و نظام حکمرانی روش مسئله محور راهبردگرا(SPM) انطباق مداوم مسئله‌محور(PDIA) فعالم. @Dmtd52 ادمین
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم تعالی برچه اساسی می توان ادعا کرد که یک فرد، یا است. به عبارتی ملاک و معیار کارآمدی چیست؟ چند یا رویکرد در مورد معیار و ملاک کارآمدی مطرح است: ۱. رویکرد مبتنی بر : اگر یک (اعم از فرد،خانواده،سازمان و حکومت) با موفقیت به خودش برسد،کارآمد است. ۲. رویکرد : اگر در یک مجموعه، از منظر ، خروجی بهتر از ورودی باشد این مجموعه کارآمد است. ۳. رویکرد مبتنی بر (مردم، ذینفعان و مصرف کنندگان نهایی): اگر مشتریان از عملکرد، محصولات و خدمات یک سیستم راضی باشند، کارآمد می باشد. ۴. رویکرد : سیستم های مشابه باید نسبت به همدیگر سنجیده شوند. هرکدام در مقایسه باهم بهتر عمل کنند کارآمدترند. ۵. رویکرد : سیستم اگر به وظایف ذاتی خودش عمل کند و عمل او با عقل جمعی سازگار باشد، کارآمد است حتی اگر به نتایج مورد انتظار نرسد. ۶. رویکرد ترکیبی : از این نظر تقریبا همه رویکردهای فوق الذکر به نحوی مهم هستند و ترکیبی از آنها کارآمدی را به دنبال دارد. رسیدن به هدف باکسب رضایت ذینفعان و از طریق و عمل صحیح، شاید بهترین ترکیب باشد. @mohammadtaghidashti
بسم الله النور حذف مذهب در ایران یک خودکشی اجتماعی است. چه باید کرد؟ ✅ پروفسور در «دریغ است ایران که ویران شود»، مطالب جالبی دارد. وی معتقد است که بسیاری از در ظاهر، متجدد و غربزده ولی در باطن اهل و مذهب هستند و رابطه قوی با آن دارند (اگرچه در مقابل رفتارها و سیاست‌های ناشیانه ممکن است از و دینی زده شوند.) او یکی از نشانه های دینداری ایرانیان را زنده داشتن یاد دانسته و می گوید : ملی‌ترین روز ایرانیان است که همه با موضوع (ع) به دین می‌گرایند. من هم معتقدم در طول تاریخ هیچ وقت را کنار نگذاشته اند و روحیه و آنها با فراز و نشیبی تداوم یافته است البته ممکن است در اثر وقایع اتفاقیه، جبر زمانه و اشتباهات حاکمه اختلالاتی در مردم پدید آید که در این صورت شیرازه ازهم خواهد پاشید. پس باید تدابیر دقیق و عالمانه در این مورد اتخاذ شود. ✅ پیشنهادات ایشان را برای تداوم و تحکیم ایرانیان به طور خلاصه و با مقداری تغییرات ذکر می کنم : 🔹 الف- (درکنار و ) مهم‌ترین زمینه پیشرفت و معرفی ما در دنیا، و معرفت است. می‌توانیم در دنیا به این موضوع شناخته شویم. هر کشوری در امری پیشرفت کرده است ما هم در این موضوع. ارائه این چهره از دین باعث گرایش تمام دنیا به ما خواهد شد و مزیت ما در این است و باید با این برند شناخته شویم. اقیانوسی از دریاچه‌های بهم پیوست است. 🔹ب- در عین حال نباید فقط فردی را گسترش داد و از کارکرد در پهنه غافل شد. در اینکه برخی عرفا مثل همدانی، (و دین مصطلح) را رد کرده‌اند به این دلیل است، به این نکته توجه نداشته اند که علاوه بر تک تک ها موجود دیگری به نام آفریده است که باید برای رشد و و کمال داشته باشد. و الزامات عرفانی خود را می‌خواهد. 🔹ج- مهمترین کار برای احیای ،‌ارائه اسلام محتوایی است. برای موفقیت در نشر اصیل و محتوایی؛ اولا؛ باید در داخل کشور شرایط رشد فراهم گردد و از این طریق عرفان اسلامی رشد یابد. ثانیا؛ در داخل و خارج باید را مجاب کرد نه عوام را. چون عوام بیشتر دنبال اسلام شکلی هستند نه محتوایی . عوام حتی اسلام عرفانی را بر نمی‌تابند یا کج می بافند. وقتی مجاب می‌شوند که شما محتوا، معرفت و استدلال داشته باشد. بنابراین نباید دستور‌العمل‌ها جایگزین استدلال شود. 🔹د- و جدایی ناپذیرند. اسلام یک دین حکومتی است نه فردی. اوج قدرت وقتی بود که دین و حکومت یکی بودند. بنابراین هرگونه تلاش برای تفکیک این دو ، به تضعیف دین می انجامد. اتفاقاً ایران باعث احیای اسلام مظلوم و دگرگونی در اسلام تحریف شده بود. به همین دلیل و حوزه باید: - توجه وسیع‌تر از حلقه خود - احساس مسئولیت وسیع‌تر - نگاه وسیع‌تر به مسائل - هماهنگی با یکدیگر داشته باشند. 🔹ه‌-روش اتصال و در ایران است که خارج از ریل فکر کند و جمیع اجتماعی را ببیند نه فقط فقه فردی را. @mohammadtaghidashti
بدون درباره اساسی کشور، راه همه جانبه گشوده نخواهد شد. محوری (oriented Consensus) یکی از اصول مهم (good governance ) به حساب می آید. این اصل اشعار می دارد که برای رسیدن به موفقیت در باید روی اصول و منافع اساسی کشور صورت گیرد و خوب دولتی است که بتواند این اجماع را ایجاد کند. ✅ من معتقدم که راه در ایران نه در ید قدرت است و نه در اختیار عامه . بلکه توسعه را و و رقم می زنند. بدون و درمورد راهها و روش های حل اساسی جامعه ( نه همه مسائل )، امکان فراهم نخواهد شد. ✅ در شرایط کنونی کشور، وضعیت مطلوبی ندارند و و حداقل در روشهای حل مسائل برآنها حاکم است و بدون ، بی دغدغه و گسترده بین آنها این ناهمگرایی حل نخواهد شد. ✅ موانعی که در این مسیر وجود دارد عبارتند از : ۱. شاید باورش برای شما سخت باشد که های‌اطلاعاتی بعد از جنگ های بر روی در کشورهای موردنظر متمرکز و در این مسیر بسیار موفق شدند. این سازمانهای حرفه ای را در کشور ما نیز به شدت دامن می زنند (حتی گاهی به وسیله افراد به ظاهر خودی و موجه و با تمسک به ارزشها و اصول انقلاب و دین). دشمن سرحلقه بسیاری از توطئه ها و بافنده بسیاری از نخ هایی است که ما در داخل داریم تا از ریسمان دور شویم. من نشانه های زیادی در این مورد دارم. ۲. ناهمراه، واگرا و دگراندیش چون از تعامل با نظام ناامید شده و چیزی برای به دست آوردن و از دست دادن ندارند، لاجرم برطبل جنگ و تقابل می کوبند و گاهی به لشگر خصم پناه می برند. ۳. تعداد زیادی از همراه با نظام و دلسوز کشور به خاطر برخوردهای دفعی و عدم توجه به نظرات کارشناسی آنها توسط ، از اصلاح و ایفای نقش نا امیدند . ۴. گروهی دیگر از نیز همگرایی را ناممکن دانسته و اکثر نخبگان دیگر را غربزده و غیرانقلابی و تشخیص داده و از قطار پیاده می کنند. این نخبگان به قدری دایره نظام را تنگ و دفع سایرین را گسترده کرده اند که عملا کسی برای و موضوعی برای نمی ماند. ✅ در حال حاضر تعداد اندکی از همچنان در خط میانی نظام و انقلاب تلاش کرده و پایداری ورزیده اند و باید به این ها آفرین گفت. ، و سعه صدر راهی است که این ها انتخاب کرده اند. بیش باد ان شاءالله. ✅ من توصیه ای ندارم به جز توصیه های اخیر : من بر «وحدت کلمه» تأکید میکنم... بدانید توفیق در است، توفیق در وحدت کلمه‌ی ملّت ایران است. اختلاف نظر دارید، داشته باشید؛ اختلاف نظر سیاسی و غیر سیاسی اشکالی ندارد، امّا درگیری و یقه‌گیری و وحدت را شکستن و دودستگی‌ها و دو‌گروهی‌های جعلی درست کردن، به زیان کشور است، به زیان دین شما است، به زیان دنیای شما است، به زیان قوّت شما است.(۱۴۰۳/۰۱/۲۲) اختلاف فکری، اختلاف سلیقه‌، اختلاف سیاسی در یک کشور یک امر طبیعی است، امّا غیر از اینها است. خب یک نظری شما دارید، یک نظری دیگری دارد، اینها با همدیگر یکسان نیست، اشکالی هم ندارد، امّا این نباید موجب بشود، نباید افراد را از یکدیگر متنفّر بکند، دشمنِ یکدیگر بکند، اجازه بدهد که هر کدام علیه یکدیگر، علیه آن دیگری، به هر وسیله‌ای که ممکن است، موجب اهانت و آزار و مانند اینها بشوند؛ احیاناً با و و مانند این چیزها هم همراه بشود( ۱۴۰۳/۰۱/۰۱) والسلام علی من اتبع الهدی @mohammadtaghidashti