عشق و مستی و شور و غوغا در سلوک، فقط در سفرِ اول است. در بقیه اسفار، طمانینه و سکینه و قرار است. شاید براین اساس معنای شعر حافظ روشن شود که می فرماید: نگویمت که همه ساله مِی پرستی کن سه ماه مِی خور و نه ماه پارسا می‌باش زیرا یک دوره سفر که شامل چهار مرحله است، یک ربع اول آن را که سفر اول است به مِی خوری و سه سفرِ دیگر را به پارسائی تعبیر فرموده است. 📗[ معاد شناسی، ج۸ص۶۴، مجلس ۵۲ مرحوم سید الطائفتین، علامه طهرانی(قدس الله روحه) ] #عرفان #اسفارسالک #می #مهندسی_فرهنگی https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a .