✍ هنگام تنگدستی، در عیش کوش و مستی کاین کیمیای هستی، قارون کند گدا را در این بیت، خواجه حکمتی دیگر را طرح می‌کند. می‌گوید: هنگام تنگدستی، در عیش کوش و مستی. فضای این حرف خیامی است. تو گویی، روح خیام به پوست حافظ رفته است. می‌گوید به هنگام فقر، ماتم نگیر و عزاداری نکن، بلکه در عیش کوش و مستی. در جایی ننشین و غصّۀ نداشتن نخور، بلکه تا جایی که می‌توانی خوشی پیشه کن: کاین کیمیای هستی، قارون کند گدا را . اگر بتوانی فرصت‌ها را غنیمت بدانی، به گذشته فکر نکنی و از آینده هم نترسی و در «آن» زندگی کنی، صاحب کیمیای هستی خواهی شد. هستی یعنی همین! نه گذشته وجود دارد، نه آینده. هستی، همان «آن» است و این کیمیای هستی است که گدا را قارون می‌کند. 📘حافظ معنوی (غزلیات حافظ شیرازی ) #ادبیات #عرفان #حافظ #فقروعشق #مهندسی_فرهنگی https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a