#داستان_شب 💠# پسر جوانی ،با #وسوسه یکی از دوستانش به محلی رفتند که زنان روسپی(فاحشه) در آنجا خود فروشی می کردند. او روی یک #صندلی در حیاط آنجا نشست. در آنجا #پیرمرد ژولیده ای و فروتنی بود که حیاط و صندلی ها را نظافت می کرد. پیرمرد در حین کارکردن ، نگاه #عمیقی به پسرک انداخت و سپس پیش او رفت و پرسید : پسرم ، #چند سالت است گفت : بیست سالم است . پرسید : برای #اولین بار است که اینجا می آیی گفت : بله 🧔پیرمرد #آه پر دردی از ته دل کشید و گفت : می دانم برای چه کاری اینجا آمده ای ؛ به من هم #مربوط نیست ، ولی پسرم ، آن تابلو را بخوان. پسرک به طرف تابلویی رفت که در یک قاب چوبی کهنه به #دیوار آویخته شده بود . 🎇سپس با صدای لرزان شروع به خواندن شعر تابلو کرد: #گوهر خود را مزن بر سنگ هر ناقابلی صبر کن گوهر شناس #قابلي پيدا شود #تخم در هر شوره زاري کاشتن بي حاصلي است صبر کن تا يک #زمين قابلي پيدا شود #آسياب رزق ما در گردش است اي مدعي با دو #صد خون جگر يک #لقمه نان پيدا شود 'قطرات اشک بر گونه های چروکیده پیرمرد می غلتید ... اشک هایش را پاک کرد و بغضش را #فرو برد و گفت : پسرم ، روزگاری من هم به سن تو بودم و به اینجا آمدم ، چون کسی را نداشتم که به من بگوید: « #لذت های آنی ، غم های آتی در بر دارند» 👈کسی نبود که در گوشم بگوید : #ترک شهوت ها و لذت ها سخاست هر که درشهوت فرو شد #بر نخاست 👈کسی را نداشتم تا به من بفهماند : به دنبال #غرایز جنسی رفتن ، مانند لیسیدن عسل بر روی #لبه شمشیر است ؛ عسل شیرین است ، اما #زبان به دو نیم خواهد شد . 👈کسی به من نگفت : اگر#لذتِ ترک لذت بدانی دگر لذت #نفس را لذت ندانی و هیچ کس اینها را به من نگفت و حالا که : 😞جوانی صرف #نادانی شد و پیریُ پشیمانی دریغا ،روز پیری آمی #هوشیار می گردد 😓پیرمرد این را گفت و دست بر پیشانی گذاشت و شروع به گریستن کرد. چیزی در درون پسر فرو ریخت ... حال عجیبی داشت ، #شتابان از آنجا بیرون آمد در حالی که شعر پیرمرد را زیر لب زمزمه می کرد: « گوهر خود را مزن بر سنگ هر ناقابلی ...» و دیگر #هرگز به آن مکان نرفت... 🤔 این داستان# بسیار قابل تامل و تفکر است. پیشنهادم این است که نکات این داستان را 📝یادداشت برداری کنید و در مورد هر یک فکر کنید و در #زندگی خود یادآور آن ها باشید. #پایگاه_اجتماعی_مجردان_انقلابی @mojaradan

‍ #داستان_شب "#نسيه داده می‌شود حتی به شما!!" يكی از فرزندان "شيخ رجبعلی خیاط" می‌گويد: روزی "مرحوم #مرشد چلويی" معروف خدمت جناب شيخ رسيد و از "كسادی بازارش" #گله كرد و گفت: داداش! "اين چه وضعی است كه ما #گرفتار آن شديم؟!" دير زمانی وضع ما #خيلی خوب بود روزی "سه چهار ديگ چلو" میفروختيم و مشتری‌ها فراوان بودند، اما يك‌باره "اوضاع زير و رو شده" مشتری‌ها يكی يكی پس رفتند، "كارها از #سكه افتاده،" و اكنون روزی يك ديگ هم مصرف نمی‌شود...؟! شيخ #تأملی كرد" و فرمود: « #تقصير خودت است كه مشتری‌ها را #رد می‌كنی.!!» مرشد گفت: من كسی را #رد نكردم، حتی از بچه‌ها هم "پذيرايی میكنم" و -#نصف كباب به آنها می‌دهم. شيخ فرمود: « آن سيد چه كسی بود كه سه روز غذای #نسيه خورده بود؛ بار آخر او را هل دادی و از در #مغازه بيرون كردی؟!» مرشد سراسيمه از نزد شيخ بيرون آمد و #شتابان در پی آن سيد راه افتاد، او را يافت و از او "#پوزش خواست،" و پس از آن تابلويی بر در مغازه‌اش نصب كرد و روی آن نوشت: « #نسيه داده می‌شود، حتی به شما، #وجه دستی به اندازه #وسعمان پرداخت می‌شود.!! » #پایگاه_اجتماعی_مجردان_انقلابی @mojaradan