eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
729 دنبال‌کننده
200 عکس
772 ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
🌹➖➖➖➖🌹 درس اخلاق(گناهان زبان) #غیبت قسمت هفتم (۵): پیامدهاى زشت غیبت ب – پیامدهاى آخرتى و معن
🌺🌺🌺🌺 درس اخلاق(گناهان زبان) غیبت قسمت هشتم (۵): پیامدهاى زشت غیبت ب – پیامدهاى آخرتى و معنوى غیبت ۶ – تجسم زشت در روز قیامت : حضرت صادق (علیه السلام ) از پدران معصومش (علیه السلام ) چنین روایت مى فرماید: من اغتاب امرا مسلما… جاء یوم القیامه یفوح من فیه رائحه انتن من الجیفه یتاءذى به اهل الموقف . کسى که از فرد مسلمانى غیبت کند، روز قیامت در حالى که از دهانش بویى بدتر از بوى مردار به مشام مى رسد، مى آید که اهل محشر از آن اذیت مى شوند. (۶): راه هاى درمان غیبت دانشمندان اخلاق براى همه بیمارى هاى نفسانى ، دو راه درمان را سفارش ‍ مى کنند: ۱ – راه علمى که خود شامل دو قسم : ((اجمالى )) و ((تفصیلى )) است . ۲ – راه عملى . در این گفتار، راه هاى درمان هر کدام از موارد غیبت ، جداگانه بررسى مى شود. درمان علمى اجمالى غیبت همان طور که در مباحث پیشین ذکر شد، عیب و نقصى که در غیاب برادر مؤ من گفته مى شود، دو جنبه دارد: ۱ – مادى (جسمى ) ۲ – معنوى (روحى ) ۱ – درباره ((نقص جسمى )) باید گفت : چون بیان کردن عیب و نقص ‍ برادر مؤ من و نکوهش او، مربوط به پدیده و آفرینش آفریدگار است ، این رفتار به ناقص پنداشتن فعل آفریدگار برمى گردد؛ یعنى اگر از انسان مؤ منى به لحاظ جسمانى غیبت کند، در واقع آفرینش خداوند را مورد سؤ ال قرار داده است . آگاهى از این نکته و تاءمل و درنگ در آن ، انسان را در کنار گذاشتن این رفتار ناپسند یارى مى کند. غیبت کننده باید توجه کند که حقیقت رفتار ناشایست او، ایراد گرفتن بر خدا است . ۲ – درباره ((نقص روحى )) مى توان گفت : مبتلا بودن به نقایص ‍ روحى و رذایل اخلاقى براى مؤ من عیب است ؛ ولى غیبت کننده باید توجه داشته باشد که آیا خود از آن عیب مبرا است ؟! اگر او معتقد باشد که خود داراى هیچ عیبى نیست ، با این رفتار، به عیبى بزرگ دچار شده که همان غیبت کردن است . ۷ – خروج از ولایت الاهى : پیشواى ششم (علیه السلام ) ضمن گفتارى طولانى فرمود: و من اغتابه بما فیه فهو خارج عن ولایه الله تعالى ذکره داخل فى ولایه الشیطان. کسى که درباره آن چه در برادر مؤ منش هست ، غیبت کند، از سرپرستى خدا خارج و به حکومت (سرپرستى ) شیطان وارد مى شود. پس غیبت در بعد معنوى اش باعث مى شود که به رشته دوستى میان خالق و مخلوق ، ضربه وارد شود. انسان وقتى تحت حکومت پروردگار باشد، همه اعمالش در محور خواسته هاى خدا قرار مى گیرد و رنگ الاهى مى یابد؛ اما وقتى تحت حکومت و سرپرستى شیطان باشد، کارهایش رنگ شیطانى مى گیرد و از اوج عظمت به حضیض ذلت سقوط مى کند. درمان علمى تفصیلى غیبت غیبت ، مرضى نفسانى است که از بیمارى هاى دیگر درونى سر چشمه مى گیرد؛ از این رو غیبت کننده ، در ابتدا باید ریشه یابى کند و در یابد که علت آلوده شده او به این گناه چیست . پس از ریشه یابى ، باید ریشه را به طور کامل قطع کند تا غیبت از کردارش زدوده شود.... درمان عملى غیبت ۱ – نخستین راه عملى که براى جلوگیرى از غیبت سفارش مى شود این است که انسان پیش از گفتن هر سخنى ، به((مشروع یا نامشروع بودن ))، و ((سود و زیان هاى دنیایى و آخرتى )) آن توجه کند. اندیشه در سخن ، پیش از بیان آن ، مانع بسیارى از گناهان زبان مى شود. ۲ – انسان در معاشرت با دوستان یا شرکت در محافل ، احتیاط بیش ترى به خرج دهد؛ یعنى دوستانى را برگزیند که اهل غیبت نباشند، و در مجالسى شرکت کند که درباره دیگران سخن چینى نمى شود؛ زیرا شرکت در مجالسى که در آن غیبت مى شود، خواه ناخواه بر روح انسان اثر مى گذارد و از آن جا که شنیدن غیبت هم حرام است ، باید در مساءله دوست یابى و صله رحم دقت بیش ترى کرد. ۳ – راه سوم ، کمک خواستن از خدا است که این خود دو گونه است : نخست این که انسان به صورت کلى و در همه اوقات از خدا درخواست کمک و یارى کند تا به رذایل اخلاقى چون غیبت دچار نشود؛ همان گونه که در دعاها هم آمده است که ((خدایا مرا از غیبت پناه ده )). دوم در جایى که زمینه غیبت فراهم و آبروى فرد در خطر است و شرایط اقتضا مى کند که شخص براى حفظ آبروى خود، از دیگران غیبت کرده ، عیوب ایشان را آشکار سازد، در واپسین مرحله ، با خدا باشد و از او بخواهد که آبرویش را حفظ کند و بگوید: ((خدایا! با تو معامله مى کنم و براى تو از آبرویم مى گذرم و آن را به تو مى سپارم . تو خود آبروى مرا حفظ فرما))؛ چرا که خداوند بهتر از انسانى در حفظ و نگه دارى حیثیت انسان ها، توانا است . امیر مؤ منان على (علیه السلام ) مى فرماید: الغیبه جهد العاجز. غیبت تلاش انسان ناتوان است . کسانى که قدرت و تکیه گاه داشته باشند (به ویژه از لحاظ معنوى ) هرگز زبان به غیبت نمى آلایند. اخلاق الاهی جلد چهارم آفات زبان//استاد آیت الله مجتبى تهرانی پایان 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹کانال درس اخلاق🌹 @agamojtabatehrani
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
🌺🌺🌺🌺 درس اخلاق(گناهان زبان) غیبت قسمت هشتم (۵): پیامدهاى زشت غیبت ب – پیامدهاى آخرتى و معنوى غ
آفات دروغ(قسمت اول تعریف دروغ موضوع : دروغ همانا خداوند که نام او با شکوه و جلال باد براى بدى ها قفل هایى قرار داد و کلید بازگشایى آن ها را شراب مقرر فرمود و دروغ بدتر از شراب است . حضرت باقر (علیه السلام ) (۱): تعریف دروغ دروغ و واژه هاى معادل آن در زبان عربى ، از قبیل ((کذب )) ((افتراء))) و ((افک ))، به معناى خبر مخالف با واقع به کار مى روند. دروغ در اصطلاح دانشمندان اخلاق و فقیهان و نزد عرف نیز به همین معنا است . راستى و صدق نیز که نقطه ى مقابل دروغ است به خبر مطابق با واقع تعریف شده است . توجه به این نکته اهمیت دارد که ((صدق و کذب )) در اصل ، صفات خبر هستند؛ از همین رو، گوینده خبر به اعتبار خبرهایش ، به صفت دروغگویى یا راستگویى متصف مى شود. آن گاه که فردى خبر مى دهد، چنان چه خبرش مطابق با واقع باشد، صادق ، و اگر خبرش با واقع مخالف باشد، کاذب و دروغگو خوانده مى شود؛ بنابراین ، راست و دروغ صفاتى هستند که اولا و بالذات به خبر مربوطند، و ثانیا و بالعرض با توجه به خبر، به گوینده خبر نسبت داده مى شوند. 📚اخلاق الاهی// استاد آیت الله مجتبى تهرانى 🔴👈 دارد........ 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃 🌹کانال درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨✨✨ 🆔 @dars_akhlaq ✔✔✔✔✔ @agamojtabatehrani
﷽ 📍 قبل از دعا سجده کن ❗️ 📌 یکی دیگر از آداب دعا سجده است. لذا در آداب دعا كه مربوط به اجابت دعاست، روایاتی در مورد سجده وارد شده است. امام صادق(ع)می فرماید: « إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا سَجَدَ فَقَالَ يَا رَبِ يَا رَبِ حَتَّى يَنْقَطِعَ نَفَسُهُ قَالَ لَهُ الرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَبَّيْكَ مَا حَاجَتُكَ.»؛ 1️⃣ بنده سر به سجده بگذارد و بگوید: یا ربِّ یا ربِّ یا ربِّ یا ربِّ... تا آنجایی كه نفسش حبّس شد. او ربّش است. «قال لَهُ رَبّ»؛ و ندارد «قال الله تَبارَكَ وَ تَعالَی» به این مطالب دقت کنید! دلیلش این است که من گفتم آنچه در باب دعا محوریّت دارد، این است که سفارش شده كه بنده نباید در اموری كه حاجت دارد، از ربوبیّت حق غفلت بكند. اگر این چنین باشد، خدا جواب می دهد؛ «لَبَّیكَ»؛ بله! «ما حَاجَتُكَ»؛ چه می خواهی؟ 📌ما خیلی روایت به خصوص در باب سجده داریم؛ به عنوان مثال، سعید بن یسار می گوید: «قُلْتُ لِاَبِی عَبْدِالله»؛ به حضرت صادق(ع) عرض کردم: «أَدْعُو وَ أَنَا رَاكِعٌ أَوْ سَاجِدٌ. قَالَ فَقَالَ نَعَمْ ادْعُ وَ أَنْتَ سَاجِدٌ فَإِنَّ أَقْرَبَ مَا یكُونُ الْعَبْدُ إِلَى اللَّهِ وَ هُو سَاجِدٌ»؛2️⃣ اینجا مراد آن حالتی است که بنده نسبت به ربّش کرنشی دارد و بالاترین كرنش این است كه سجده بكند، در این حال كرنش چه بگویم؟ که یا ربّ یا ربّ دارد. 1️⃣ من لا یحضره الفقیه، ج1، ص333 - بحارالأنوار، ج83، ص205 2️⃣دعا کنم در حالی که در رکوع هستم یا در سجده هستم. پس فرمود: بله! دعا کن در حالی که در سجده هستی پس همانا نزدیک‌ترین حالت بنده به سوی خدا وقتی است که در سجده است. بحارالأنوار، ج82، ص131 - مستدرک الوسائل ، ج4، ص463 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 @agamojtabatehrani
﷽ 📍 اهمیت استغفار در ماه مبارک رمضان❗️ 📌 روایت دیگری از امام‌صادق(ع) است که حضرت فرمودند: «إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی كُلِّ لَیلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ عِنْدَ الْإِفْطَارِ سَبْعِینَ أَلْفَ‏ أَلْفِ‏ عَتِیقٍ‏ مِنَ النَّارِ كُلٌّ قَدِ اسْتَوْجَبَ النَّارَ»؛ 1️⃣خداوند در هر شب از ماه رمضان هنگام افطار، هفتاد هزار هزار کسانی را که مستوجب جهنّم و آتش‏اند، از آتش نجات می‏دهد. این خصوصیت ماه رمضان است. ر 📌وایت دیگری را شیخ مفید(ره) به سندش از پیغمبراکرم(ص) نقل می‏کند که روایت مفصّلی هم هست: «قال: فَإِذَا كَانَتْ لَیلَةُ الْجُمُعَةِ وَ یوْمُ الْجُمُعَةِ أَعْتَقَ فِی كُلِّ سَاعَةٍ مِنْهُمَا أَلْفَ‏ أَلْفِ‏ عَتِیقٍ‏ مِنَ النَّارِ وَ كُلُّهُمْ قَدِ اسْتَوْجَبُوا الْعَذَابَ»؛ 2️⃣شب جمعه و روز جمعۀ ماه مبارک رمضان که می‏رسد، خداوند هر ساعتی هزار هزار نفر را که مستوجب آتش‏اند، از آتش جهنّم نجات می‏دهد. این، غیر از روایت قبلی است. عند الافطار، سر جای خودش، این هم سر جای خودش. این عظمت ایّام ماه مبارک رمضان را در مورد درخواست‏های عبد از ربّش در ارتباط با تطهیرش می‏رساند. 📌 باز روایتی از پیغمبراکرم(ص) است: «یقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِی كُلِّ لَیلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ ثَلَاثَ‏ مَرَّاتٍ‏ هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِیهُ سُؤْلَهُ هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَیهِ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ»؛ 3️⃣ 📌در هر شب ماه رمضان، خداوند سه بار این را می‏گوید که آیا کسی هست که از من درخواستی؛ یعنی دعایی بکند؟ سراغ من بیاید، رجوع به من بکند که من او را بپذیرم؟ از من درخواست عفو و غفران بکند تا او را بیامرزم و عفوش کنم؟ این، تعبیر روایات است. 1️⃣ بحارالأنوار،ج46، ص105 و ج90، ص187 2️⃣ الأمالی للمفید، ص 231 - بحارالأنوار،ج 93، ص338- مستدرک الوسائل، ج7، ص430 3️⃣ همان 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 @agamojtabatehrani
﷽ 📍 درهای آسمان❗️ 📌روایتی را می خوانم که در باب ماه مبارک رمضان است. پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِی أَوَّلِ لَیلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَیلَةٍ مِنْهُ»؛1️⃣ درهای آسمان در اوّلین شب از شب های ماه مبارک رمضان باز می شود؛ سما که در اینجا می گویند، منظورش همین آسمان نیست -یک وقت اشتباه نکنید-؛ چون هر چه به آسمان نگاه می کنیم دری نمی بینیم که بسته باشد، بعد باز بشود و سما اشاره ای به جهت عِلوی از عَوالم وجودی؛ نشئۀ برتر وجودی دارد. ما در دنیا در عالم ناسوت که پست ترین عوالم وجودی دنیاست، هستیم. خدا درها را باز می کند؛ یعنی از جانب آن ناحیۀ برتر وجودی می خواهد بگوید که هیچ مانع و حاجبی از ناحیۀ من نیست. در ماه رمضان این «عنایت افتتاحیه» قوی تراست، سریع تر می رسد. پس هر چه هست، از طرف اوست. او دارد راز می کند، امّا گوش من نمی شنود. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 93، ص344- مستدرک الوسائل، ج7، ص422 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 @agamojtabatehrani
﷽ 📍 میراث روزۀ چیست ؟ ❗️ 📌هَلْ تَعْلَمُ مَا میِرَاثَ الصَّوْمِ قَال: لاَ، ثُمَّ قَالَ میِرَاثُ الصَّوْمِ قِلَّةُ الاَکْلِ وَ قِلَّةُ الکَلامِ»؛ آنچه از آثار روزه است، از نظر ظاهری، کم خوردن و کم صحبت کردن است. 📌راجع به کم خوردن، هیچ توضیحی در روایت نمی دهد؛ به تعبیری، به روزۀ شکمی کاری ندارد. سراغ میراث دیگر که «قِلَّةُ الکَلامِ» است می رود. «و میراثُ الصَّمْتِ» این است که جلوی زبان را بگیری و هر حرفی از دهانت بیرون نیاید در موقعی که روزه هستی. گفتم که آن هایی که نمی توانند روزۀ شکمی -از نظر شرعی- بگیرند و برایشان ضرر دارد، روزۀ بالاتر همین است. 📌 اگر شما بخواهید سیر و سلوک معنوی کنید، از این راه است، والّا نخوردن، خیلی نقشش کم است. «اَنَّها توُرِثُ الحِکْمَةَ»؛ موجب می شود که علم به حقیقت اشیا پیدا کنی. اوّل می فرماید: «توُرِثُ الحِکْمَةَ». 📌می گویند: حکمت، علم به حقیقت اشیا بردن، به میزان طاقت بشریّت است. آن هایی که حکمت را در علوم کلامی معنا می کنند، آن را علم به حقیقت اشیا دانستند. -به حرف های من خوب دقّت کنید که هر کلمه اش حساب شده است- حقیقت اشیا آنجاست که به آن علم پیدا کنی و بدانی. حکمت مطلب بالاتری را در پی دارد، «تُورِثُ الحِکْمَةُ المَعْرِفَةَ»؛ وقتی علم به حقیقت اشیا پیدا کردی، معرفت را در پی دارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 @agamojtabatehrani
﷽ 📍 دعا، دل را زنده می کند❗️ 📌پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «إنَّ اللّه َ عزوجل لَیُحیِی قَلْبَ المُؤمِنِ بِالدُّعاءِ»؛ 1️⃣ خداوند دل مؤمن را به دعا زنده می کند. درست است که قلب مان از حرکت بازنایستاده و می زند. منظور این موجود صنوبری در درون که نیست. حیات قلب به دعاست. دلِ زنده، دلی است که حواسش بجا باشد. مثل انسان می ماند؛ ببیند، بشنود و حرف بزند. دل زنده است؛ یعنی گوشش می شنود، زبانش می گوید و چشمش ماورای مادّه را می بیند که صاحب آن دل اهل دعاست. دعا، دل را زنده می کند. 📌امام علی(ع) می فرماید: «فَإِنَّ مَحَلَ الِاسْتِجَابَةِ قُدْسُ الْقُلُوبِ وَ طَهَارَةُ الْأَعْمَال»؛2️⃣ محل استجابت قُدسِ قلوب است. باز در رابطه با دعاست. تا دعایی نباشد، استجابت معنا ندارد؛ لذا دلی زنده است که می گوید، می شنود و رابطه با ماورای مادّه در این مکالمه پیدا می کند که مقدّس و قابل استجابت است، حرف هایش پذیرفته شده است. آن، دلی است که صاحب دل اهل دعاست. 1️⃣ نهج الدّعا، ج1، ص72 2️⃣ و پاکیزگی اعمال. الكافی، ج‏2، ص491 - بحارالأنوار، ج12، ص 254 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 @agamojtabatehrani
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
آفات #زبان دروغ(قسمت اول تعریف دروغ موضوع : دروغ همانا خداوند که نام او با شکوه و جلال باد برا
🍃✨✨🍃🍃 آفات 🔵 قسمت دوم (۲): اقسام دروغ دانشمندان اخلاق و فقیهان با دید خاص دانش مربوط به خود، دروغ را به اقسامى تقسیم کرده اند. فقیهان به ظاهر رفتار نظر داشته ، در تکاپو براى یافتن احکام رفتار گوناگون بشر هستند؛ در حالى که دانشمندان اخلاق به باطن عمل نظر داشته و به زوایاى درونى عمل پرداخته اند. 🔰اقسام دروغ از دید فقیهان پیش از بیان اقسام و انواع دروغ از دید دانشمندان اخلاق ، باید دانست که اسباب و وسایل انسان براى خبر دادن ، متفاوت است ؛ از این رو دروغ ها نیز گوناگون مى شود. 🔰خارج کردن امواج و اصوات از دهان ، یگانه راه خبر دادن نیست ؛ پس دروغ گفتن نیز فقط به لفظ و گفتارى که از دهان بیرون مى آید، محدود نمى شود؛ بلکه ممکن است به شیوه هاى دیگرى همانند اشاره کردن با سر و دست و چشم یا نوشتن و نقش کردن مطالب غیر واقعى ، صورت پذیرد که بنابر نظر فقیهان هر سه مورد حرام است . 📌اقسام دروغ از دید دانشمندان اخلاق آن چه نزد فقیهان از آن بحث شده ، دروغ هاى گفتارى ، اشاره اى و نوشتارى است ؛ اما از نظر دانشمندان اخلاق دروغ بر شش قسم است : ۱ – دروغ در مقامات دین که بحثى معرفتى و عرفانى است . ۱ – دروغ در گفتار: درباره دروغ در گفتار – همان گونه که پیش از این بیان شد – باید گفت : هر زمان انسان خبرى مخالف را واقع را ابراز کند، به))دروغ در گفتار(( دچار شده است ؛ البته گاه انسان فقط در موقعیتى ویژه به سراغ دروغ روى مى آورد و در مواقع دیگر، مطابق واقع سخن مى گوید، و گاه خبرهاى مخالف واقع آن قدر از انسان به صورت گفتارى ونوشتارى و علمى سر مى زند که دروغگویى به شکل یک ویژگى و ))ملکه (( در او ظاهر مى شود. در این حالت ، فرد به خلق و خوى دروغگویى مبتلا شده است . در این زمان ، دروغ گفتن و خبرهاى خلاف واقع دادن ، رفتارى آسان مى شود؛ به گونه اى که شخص ، از رفتار زشت خود احساس نمى کند. شخصى که به خوى دروغگویى مبتلا مى شود، قلم ، زبان و رفتارش گرد محور دروغ مى چرخد؛ اما افرادى که صفت دروغگویى هنوز در وجودشان ، ملکه نشده است ، بلکه فقط بر اثر اضطرار و موقعیتى خاص ، دروغ گفته اند، اگر چه ریشه این دروغ یکى از رذایل نفسانى است ، مایه ناراحتى در وجودشان شده و خوشبختانه هنوز به خوى دروغگویى دچار نشده اند؛ البته در روایات هر دو صورت آن نکوهش شده است . امیر مؤ منان على (علیه السلام ) فرمود: لا شیمه اقبح من الکذب . هیچ عادت و خلقى زشت تر از دروغ نیست . شر الاخلاق الکذب و شر الشیم الکذب و اقبح الخلائق الکذب. دروغ ، بدترین خوى ها است . لیس الکذب من خلائق الاسلام . دروغ از خلق و خوهاى اسلامى نیست . کسى که با دین پیوند معنوى ، و ادعاى مسلمانى دارد، هیچ گاه به صفت زشت دروغگویى دچار نمى شود. میان روح و معنویت و خلق و خوى دروغگویى ناسازگارى وجود دارد. الکذب مجانب الایمان. دروغ ایمان را دور مى کند. این روایت از دروغ به صورت رفتار سخن مى گوید؛ ولى در روایت پیشین ، خلق و خوى دروغگویى مد نظر است ؛ بنابراین ، عمل دروغ اگرچه با یکى از رذایل نفسانى ارتباط دارد، آن گاه که به خوى و عادت طبیعى شخص ‍ تبدیل شود، زشت ترین ویژگى در وجود او مى شود و همین خصلت با بعد معنوى انسان ناسازگار است . 🔴👈 دارد 🍃🍃 🆔 @dars_akhlaq ✔✔✔🔴 💠 @agamojtabatehrani