eitaa logo
مخبتین
347 دنبال‌کننده
562 عکس
172 ویدیو
6 فایل
"و بَشّر المُخبِتین" "الَّذِينَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُم" مخبتین کسانی هستند که وقتی یاد خدا به‌میان بیاید، دل‌هایشان به تب‌وتاب می‌افتد. خدا کسی است که باید به دیدنش بروی خدا کسی که از آن سخت می‌هراسی، نیست ارتباط با ادمین : @S_deldadeh
مشاهده در ایتا
دانلود
مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ مَثَل کسانی که اموالشان را در راه خدا انفاق می‌کنند، مانندِ دانه‌ای است که هفت خوشه از آن بروید و در هر خوشه صد دانه باشد! تازه، خدا برای هرکه لایق ببیند، چندین برابرش می‌کند! آخر، خدا وسعت‌بخشِ داناست. نکتهٔ جالبِ آیه اینست که این مَثَل، مَثلی است برای خود شخص، نه مالی که انفاق می‌کند. یعنی خود شخص و روحش توسعه می‌یابد و شکفته می‌شود و در هفت وادی، ثمر می‌دهد. آن‌هم ثمری صد برابر، بلکه بیشتر. آنچه در این آیه آمده خیلی والاتر از بازگشتِ چند برابرِ مال انفاق شده به مُنفِق است که در آیاتی نظیر آیهٔ "مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ [سوره البقرة : 245]" یا آیهٔ "وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا [سوره النساء : 40]" آمده، اینجا صحبت از تضاعفِ وجودِ خودِ مُنفِق است. وقتی کسی کار خوبی می‌کند، به إذن خدا، از وجود خود شخص، هفت جوانهٔ وجودی سبز می‌شود؛ که هر جوانه، تجلی‌گاه ظهور صفات و حالات و افعالِ حسنهٔ بی‌شماری می‌شود. آری، اینطور وجود شخص رشد و تعالی پیدا می‌کند و روحش عظیم می‌گردد و به ثمر می‌نشیند. @mokhbetin_ir
قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ آری، ردکردن مؤدّبانهٔ درخواست دیگران و مغفرت خواستن برای آن‌ها، بهتر از دادن صدقه‌ای است که اذیتی برای شما یا سائل به‌دنبالش باشد. آخر، خدا بی‌نیاز بردبار است. این آیه ادامهٔ آیهٔ قبل است و می‌گوید اگر قصدتان در اجابت درخواستی خالص نیست یا امکان اجابت درخواستی را ندارید یا به‌ هر دلیلی نمی‌خواهید اجابت کنید، با درخواست‌کننده، تندی نکنید بلکه نیکو با او سخن بگویید و برایش دعا کنید. دعای مستجاب و به‌جا در چنین جایی هم استغفار است. چون استغفار، روزی‌بخش‌ترینِ دعاهاست. یا: اگر سائل تندی کرد، گذشت کنید و به روی خود نیآورید؛ ولی معنای اوّل بهتر است. این گشاده‌رویی و نیکوسخنی و این گذشت و دعا برای درخواست‌کننده، بهتر از آن است که چیزی بدهید و بعد طلبکار باشید یا پشیمان شوید. عبارت "يَتْبَعُهَا أَذًى" را می‌شود اذیت شدن خود مُنفق هم معنا کرد یعنی کمکی کنید که خودتان بعدش در سختی قرار بگیرید یا خودخوری کنید که چرا وادار شدم به کمک کردن؟ چرا توانست تیغم بزند؟ ختمِ آیه به دو صفت غنی و حلیم خیلی بجاست. گدا باید گدایی‌اش را ببرد درِ خانهٔ خدا و از خدا بخواهد، نه مردم. و البته خدا در برآوردن حاجات اصلاً عجله‌ای ندارد و بسی حلیم است. چرا؟ چون مشکل را خودش درست کرده و به جان نیازمند انداخته تا پاکش کند، تا با خدا آشنایش کند، تا او‌ را امتحان اغنیا قرار دهد، تا مانع طغیانش شود، تا درجات آخرتش را بواسطهٔ صبر و رضا بلند گرداند، و خیلی مصلحت‌های دیگر. @mokhbetin_ir
الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ شیطان دو کار اصلی با شما دارد: یکی، وعدهٔ فقر می‌دهد و دوم، به فحشاء دعوت می‌کند؛ ولی خدا، پیوسته وعدهٔ آمرزش و افزایش روزی، از جانب خودش می‌دهد. آری، خدا وسعت‌بخشِ داناست. این آیه از مهم‌ترین آیات در زمینه شناخت شیطان است. طبق این آیه شیطان دو کار اصلی با آدم می‌کند: اوّل: وعدهٔ فقر می‌دهد و دوم: به فحشاء امر می‌کند. منظور از فقر، مطلق نداری و فقدان است، نه فقط کم‌پولی. شیطان مدام در گوش آدم می‌خواند و او‌ را می‌ترساند که تو سرمایه نداری، کسی تو را دوست ندارد، تو آینده نداری، تو برنامه نداری، زمینه‌ای برای رشد تو نیست، فردای تو بدتر از امروز است، اگر جنگ بشود چه؟ اگر اخراجت کنند چه؟ بدبخت، چطور می‌خواهی ازدواج کنی؟ بچه؟ همین‌قدر بدبختی بس نیست؟! بچه را چطور می‌خواهی تربیت کنی؟ آنهم توی این جامعهٔ به هم ریخته! فردا نان هم گیرت نمی‌آید! درس می‌خوانی که چی؟ تقوی؟ مگر طلحه و زبیر تقوی نداشتند؟ آخرش دیدی چه شدند؟ نمازهایت به چه دردت خورده؟ بقیه را ببین پیشرفت کرده‌اند، مگر آن‌ها دین‌دار بوده‌اند. زندگی شانس می‌خواهد که تو از اول نداشتی. حیف که پدرت پولدار نیست. افسوس که مشهور نیستی. وقتی شیطان این همه یأس در وجود آدم ریخت و داشته‌های آدم را از یادش برد و او را در حسرت نداشته‌ها و ناامیدی از داشتن فردایی بهتر انداخت، اولین چیزی که از انسان می‌گیرد شُکر است؛ کمی بعد، دومین چیزی که از انسان‌ می‌گیرد ایمان است و کمی بعد، سومین چیزی که از او می‌دزدد، انسانیت است. می‌گوید دزدی کن حق توست! تجاوز کن سهم توست! هرویین بکش و کیف کن، زندگی مال توست، به بقیه چه مربوط؟ آخرین چیزی که از انسان می‌گیرد جان انسان است، با واداشتن انسان‌ به خودکشی و دیگرکشی. پس "يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ" این نیست که اگر ببخشی فقیر می‌شوی! چون هیچ‌کس، وقت بخشیدنِ چندرغاز، از فقرِ فردا نمی‌ترسد. این عبارت یعنی شیطان چنان آدم را مأیوس از رحمت خدا و امید به فردای بهتر در دنیا و آخرت می‌کند که انسان فرصت و رغبتِ بخشیدن و لذّت بردن از بخشش را پیدا نمی‌کند. انسانی که خودش را فقیر و شوربخت و تنها، و آینده را تیره و تار و بقیه را با خودش دشمن می‌بیند، ذره‌ای نخواهد بخشید ولو‌ مُلک دنیا در قبالهٔ او‌ باشد. چنانکه می‌بینیم و دیده‌ایم. کسی که شاد و شاکر نیست، در دام شیطان افتاده و شیطان وعدهٔ خود را نسبت به او‌ راست کرده و به کفران و کفرش کشانده، کفر نسبت به نعمت و مُنعم. @mokhbetin_ir
ای به امید کسان خفته! ز خود یاد آرید تشنه‌کامان غنیمت! ز اُحد یاد آرید ره دراز است، سبک‌تر بشتابیم، ای قوم! خصم بیدار است، یک چشمه بخوابیم، ای قوم! @mokhbetin_ir
اِن يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (۱۴۰) وَلِيُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَمْحَقَ الْكَافِرِينَ (۱۴۱) أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ (۱۴۲) اگر در جنگ اُحد شما ضربه ای خوردید، در جنگ بَدر هم ‌دشمن ضربه‌ای مشابه خورد. طبق مصلحت، روزهای پیروزی و ‌شکست را بین مردم می‌چرخانیم تا خدا مؤمنان واقعی را، معلوم کند و از بین شما گواهانی بگیرد تا سرمشق مردم باشند. خدا ظالمین را دوست ندارد. ... و تا مؤمنان را خالص کند و بی‌دین‌ها را کم‌کم معدوم سازد. نکند خیال کرده‌اید همین‌طور آزمایش‌نشده داخل بهشت می‌شوید قبل از آنکه خدا از بینتان مجاهدان و صابران را از بقیه ممتاز کند؟! لبّ کلام این آیات اینست که گردش أیّام و وقوع حوادث و حدوث تلخ و شیرین وقایع لازم است تا اولیاء خدا ساخته شوند و از مؤمنین عادّی ممتاز گردند و به مقام شهادت بر ناس، یعنی مقام الگو و شاخص بودن برسند. قلیلی از مفسّرین مراد از "يَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ" را کشته شدن عدّه‌ای در میدان نبرد دانسته‌اند که با کاربرد این کلمه در قرآن سازگار نیست. شهداء در قرآن جمع شهید و به معنای شاهد و گواه و الگوست، مقام شهادت از مقامات اولیاءست. این کلمه بعدها در فرهنگ اسلامی برای مقتولِ فی سبیل الله بکار رفته و دلایل این انصراف را بارها در این تفسیر به عرض رسانده‌ایم. از جمله ذیل آیهٔ "فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ شَهِيدًا (نساء:۴۱)" تحقیق کاملی راجع به مفهوم قرآنی شهید ارائه نمودیم. فائدهٔ دیگر گردش روزهای شکست و پیروزی در میان مردم، مَحق کافرین و ذلیل‌شدنِ ظالمین است. در تلخی و شیرینی‌هاست که تمحیص یعنی خالص‌سازی مؤمنان اتفاق می‌افتد. پس تداول أیّام سبب نابودی تدریجی کافرین و غربال مؤمنین می‌گردد، اهل صبر و مجاهده به مقاماتی که باید می‌رسند، عدّه‌ای هم از بین همه ممتاز شده و به مقامی از مقامات اولیاء می‌رسند و بر امّت شاهد می‌گردند. یعنی بد و خوب و خوب‌تر، ضمن حوادث و اتفاقات از هم جدا می‌شوند. @mokhbetin_ir
وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (۱۳۹) ضعف به خودتان راه ندهید و روحیه‌تان را نبازید؛ چون شما واقعاً برترید، به‌شرطی که واقعاً ایمان داشته باشید! این آیات به مؤمنینی که در جنگ احد شکست را تجربه‌ کرده‌اند، دلداری می‌دهد و از آن‌ها می‌خواهد هرگز سستی و ضعف به خود راه ندهند و غُصهٔ شکست‌های گذشته را نخورند و پریشان‌خاطر نشوند. چرا؟ چون مؤمن مادامیکه در دایرهٔ ایمان باشد، مظهر اسم علیّ و أعلای خدا و از همه برتر است. پس شکست‌ها مقطعی است و پیروز میدان در نهایت مؤمنین‌اند. همچنین از این آیه می‌شود فهمید که برتری مؤمن بر دیگران ذاتی است، گرچه مؤمن شکست بخورد. پس حتّی شکست‌ها نباید او ‌را محزون سازد. یعنی این آیه مفهوم شکست و پیروزی را هم در ذهن مؤمنان دستکاری می‌کند. عبارت "لَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا" خطابِ به ما هم هست و می‌گوید هرگز سستی و پریشانی به خود راه ندهید و هرجا که جلوی شما را سدّ کردند، از راهی دیگر بروید و مطلقاً متوقف نشوید. @mokhbetin_ir
هدایت شده از KHAMENEI.IR
📢 پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی خطاب به ملت بزرگ ایران در پی جنایت سحرگاه امروز رژیم صهیونیستی 👈 در پی جنایت سحرگاه امروز رژیم صهیونیستی علیه کشور عزیزمان، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی خطاب به ملت بزرگ ایران پیامی صادر کردند. متن پیام به شرح زیر است: 🖼بسم‌الله الرحمن الرحیم ✏️ملت بزرگ ایران! رژیم صهیونی در سحرگاه امروز، دست پلید و خون‌آلود خود را به جنایتی در کشور عزیزمان گشود و ذات خبیث خود را با زدن مراکز مسکونی بیش از گذشته آشکار کرد. رژیم باید منتظر مجازاتی سخت باشد. ✏️دست قدرتمند نیروی مسلح جمهوری اسلامی او را رها نخواهد کرد باذن‌الله. در حملات دشمن، تنی چند از فرماندهان و دانشمندان به شهادت رسیدند. جانشینان و همکاران آنان بی‌درنگ وظائف خود را پی خواهند گرفت انشاء‌الله. ✏️رژیم صهیونی با این جنایت، برای خود سرنوشت تلخ و دردناکی تدارک دید و آن را قطعاً دریافت خواهد کرد. ✍سید علی خامنه‌ای ۱۴۰۴/۳/۲۳ 💻 Farsi.Khamenei.ir
🔸️ ای صاحب ذوالفقار وقت مدد است... @mokhbetin_ir