eitaa logo
مخبتین
349 دنبال‌کننده
558 عکس
168 ویدیو
6 فایل
"و بَشّر المُخبِتین" "الَّذِينَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُم" مخبتین کسانی هستند که وقتی یاد خدا به‌میان بیاید، دل‌هایشان به تب‌وتاب می‌افتد. خدا کسی است که باید به دیدنش بروی خدا کسی که از آن سخت می‌هراسی، نیست ارتباط با ادمین : @S_deldadeh
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 از آیت الله بهجت پرسیدند فضیلت لعن بالاتر است یا صلوات؟ فرمودند: لعن تخلیه است و صلوات تحلیه سپس فرمودند: جاروب کن تو خانه و پس، میهمان طلب! @mokhbetin_ir
🔴 ذیل عبارت "بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ" مستدرک جلد ۴ صفحه ۳۲۳‌ از رسول خدا‌(ص) روایت می‌کند که بر گردن هر مسلمان، این عهد الهی است که قرآن را بیاموزد و در آن تفکّر کند. 💠 طبق این‌ آیه، طریقِ ربّانی شدن، علمِ دین و درسِ کتاب است، نه ریاضت و زهد و ‌تصوّف. همچنین طبق این آیه، مفسّران واقعی قرآن، علمای ربّانی‌اند نه جاهلانی که کتاب خدا را درست نمی‌شناسند. 🔶️ بحرالعرفان از امیرالمؤمنین‌ علیه السلام روایت می‌کند که معنای عبارت آن است که همه، تا جایی که می‌توانند باید فقیه و عالِم باشند. @mokhbetin_ir
🔶️ مقصود از دین خدا، دین واقعی است یعنی همان اسلام یا تسلیم در برابر خدا که روح تمام ادیان الهی است. 🔷️ وقتی همهٔ موجودات هستی در برابر خدا تسلیم‌اند، چطور بعضی‌ها دنبال راهی جز تسلیم می‌گردند و گمان می‌کنند از طریقی جز تسلیم شدنِ محض در برابر خدا، می‌توان به کمال رسید. ❇ روش و طریقتِ هستی تسلیم است و مقصد هستی، خداست: لَهُ أَسْلَمَ ... وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ. انسان هم باید به همین نَهج برود تا به همین مقصد برسد و در کنار خدا آرام بگیرد. 💠 "طَوْعًا وَكَرْهًا" یعنی هرکس به طوع و رغبت، در برابر خدا تسلیم نشود، به اکراه وادار به تسلیمش می‌کنند. یعنی تن‌دادن به حکم خدا، چاره‌ای ندارد و هر موجودی محکوم حکم خداست و آنچه خدا تقدیر کرده و قضاء نموده باید راجع به او محقّق شود. چه آن موجود به آن حکم، چون حکم خداست، راضی باشد؛ چه راضی نباشد و مدام رنج بکشد و احساس عذاب و تنگی کند. ✅ باطن جهنم و عذاب مقیمِ آن، همین عدم رضا به خدایی خدا و به حکم خداست. هر موجودی که به فرمان تکوین و تشریع خدا راضی نیست، در حال عذاب کشیدن و در حال تجربهٔ دوزخ است و اگر از سخَط و طغیانش بازنگردد، بزودی در دوزخ افکنده خواهد شد و غیبِ باطنش آشکار خواهد گشت. ❗آدمی باید به حکم قضاء و قدری که خدا طبق عدلش بر او رانده، رضا دهد و به حکم شرعی که بر دوشش نهاده، گردن نهد. آن رضا و این تقوی، جمعاً، تسلیم را می‌سازند که دین خداست و دینی جز آن مقبول نیست. 📍عبارت "إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ" در انتهای آیه می‌رساند که پایان کار ما، خداست. پس چرا از همان اوّل رو به سوی او‌ نکنیم و تسلیمِ او‌ نباشیم. @mokhbetin_ir
مرا این پشت مگذارید بی تاب گناهم چیست پایم بود در خواب @mokhbetin_ir
2.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 درود بر پدرم... صلی الله علیک یا ابا عبدالله صلی الله علیک یا ابا عبدالله صلی الله علیک یا ابا عبدالله @mokhbetin_ir
رفیقانم دعا کردند و رفتند مرا زخمی رها کردند و رفتند @mokhbetin_ir
4.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
😭 منو تنها نگذار... من از این تنهایی می‌ترسم! @mokhbetin_ir
🔴 لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ به مقامِ خوبان نمی‌رسید مگر آن‌که، از آن‌چه به آن علاقه دارید در راه خدا انفاق کنید. هر چیزی هم انفاق می‌کنید، خدا از آن باخبر است. 💠 "بِرّ" به معنای نیکی و نیکوکاری است. بِرّ یک مقام است و تلاش بسیار لازم است تا مؤمنی به آن مقام نائل شود. از جمله: انفاق. انفاق یعنی خرج و هزینه کردن پول. در این آیه انفاق برای خدا مدّ نظر است نه مطلقِ انفاق. انفاق می‌تواند دنیایی یا ریائی یا به نیّت مقابله با دین باشد(آل عمران:۱۱۷، نساء:۳۸، انفال:۳۶). پس انفاق خدایی در این آیه مدّ نظر است. ✅ انفاقِ خدایی طبق آیات دیگر باید خالصانه و بی‌چشم‌داشت و بی‌منّت و اذیت، با اولویت دادن به اقربا خصوصاً والدین باشد. انفاق باید از زیادی مال و به‌دور از اسراف و زیاده‌روی باشد. انفاق باید برای رضای خدا و با طیب قلب باشد و مُنفِق از آن پشیمان نشود، انفاق باید مدام باشد یعنی در سرّ و علن و شب و روز، به بیگانه و آشنا باشد. انفاق را خدا از متّقین و پس از قبول نماز ایشان می‌پذیرد. و کسی که عمداً نماز نمی‌خواند، انفاقش پذیرفته نمی‌شود و اثر استکمالی برایش ندارد. این‌ها مطالبی است که در جاهای دیگر قرآن آمده و‌ با جستجوی عبارت "ینفقون" به آیاتش پی می‌بریم. @mokhbetin_ir
3.41M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 یا صاحب الزمان علیک السلام تو نیومدی بی قرارم کردی... @mokhbetin_ir
🔴 لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ به مقامِ خوبان نمی‌رسید مگر آنکه، از آنچه به آن علاقه دارید در راه خدا انفاق کنید. هر چیزی هم انفاق می‌کنید، خدا از آن باخبر است. ✅ در این آیه نکته‌ای آمده که در هیچ جای قرآن مشابهش نیست. خدا فرموده از "مِمَّا تُحِبُّونَ" انفاق کنید. یعنی چیزهای خوبی که خودتان آن‌ها را دوست دارید. 💠 چنین انفاقی شرط لازم نیل به مقام برّ است. تعبیر "لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ" هم نشان می‌دهد که مسأله شوخی‌بردار نیست و اگر کسی از مِمّا تُحِبّونش نبخشد، به طهارت و پاکی روح نمی‌رسد. پس مقامی از مقامات کمال، محتاج و مشروط است به این انفاق خاصّ. ❗اگر کسی انفاق کند ولی مما تحبّونش را دو دستی چسبیده باشد، چنین نیست که انفاق‌های خالصانه‌اش قبول حق نباشد. خیر؛ آن انفاق‌ها از او پذیرفته است منتهی بدلیل عدم رشادت و قدرت در بذل محبوبِ خویش، فعلاً به مقام پاکی و درجاتی که پاکی پیش‌شرط آن است نمی‌رسد. پس وابستهٔ به ما تحبّون، فقط برّ را از دست نمی‌دهد، بلکه هرچه را هم که برّ لازمهٔ آنست از دست می‌دهد. 📍در روایات هست که خدا از چنین مؤمنی به زور چیزی را که به آن دلبسته است می‌گیرد و اگر آن مؤمن به آن فقدان رضا دهد، به مقام برّی که با انفاق از همان چیز قرار بود برسد، می‌رسد. یعنی اگر مؤمن به چیزی دل بسته شد یا باید آن چیز را به اختیار خود انفاق کند یا به زور آن چیز را از او می‌گیرند. این دومی تلخ است و اولی بهتر است. نکته جالبی که در اولی هست این است که "مِمَّا تُحِبُّونَ" کفایت می‌کند. یعنی اگر کمی از آن را هم انفاق کند دلبستگی‌اش پایان می‌یابد و نتیجه حاصل می‌شود. پس چه خوب است که اگر مؤمن به چیزی دلبسته و وابسته شُد، زود کمی از آن را ببخشد، والا همهٔ آن چیز در معرض خطر قرار می‌گیرد و خدا که مُغیر یعنی اهل غیرت است، به زور همهٔ آن چیز را از او می‌گیرد تا بین او و بندهٔ مؤمنش، محبوبی خیالی حائل نباشد. 🔷️ مقام برّ مثل دیگر مقاماتی که در قرآن آمده، یک وصف نیست بلکه یک مقام واقعی است و حال و روز فرد را بکلّی عوض می‌کند. کسی تا بدان نائل نشود، واقعاً درکش نمی‌کند. @mokhbetin_ir
در باغ شهادت را نبندید به ما بیچارگان زان سو نخندید @mokhbetin_ir