السَّلامُ‌عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْبَطْحاءِ وَابْنَ‌رَئِيسها اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ الْكَعْبَةِ بَعْدَ تَأْسِيسِها 🏴۲۶ ماه رجب، سالروز وفات حضرت ابوطالب (علیه‌السلام) #حضرت_ابوطالب_علیه_السلام @Mola_Amiralmomenin_as

السَّلامُ‌عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْبَطْحاءِ وَابْنَ‌رَئِيسها اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ الْكَعْبَةِ بَعْدَ تَأْسِيسِها 🏴۲۶ ماه رجب، سالروز وفات حضرت ابوطالب (علیه‌السلام) #حضرت_ابوطالب_علیه_السلام @Mola_Amiralmomenin_as

🏴وصيت ماندگار حضرت ابوطالب (ع) ابوطالب(ع)، قهرمان اسلام، به فرزندان و ساير افراد خانواده خويش وصيت كرد؛ وصيتى كه مكارم اخلاق، محاسن آداب و محبت شديد به فرزند برادرش سيد كائنات را در بر داشت. بعضى از بندهاى آن چنين است: «شما را به بزرگداشت اين كعبه‌ى مقدسه سفارش مى‌كنم؛ زيرا در آن رضاى پروردگار، قوام زندگى و ثبات قدم است. صله‌ى رحم را به جا آوريد و آن را قطع نكنيد؛ چون صله‌ى رحم عمر را زياد مى‌كند و زيادى در عدد است. ظلم را رها كنيد و به سائل بخشش كنيد. راست گفتارى و اداى امانت بر شما باد زيرا در آن محبتى خاص و بزرگوارى عام است...». اين بند از وصيت نامه، گوياى تمام فضايلى است كه انسان به آن ناميده مى‌شود و از ارزش‌هاى كريمه‌اى است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را اعلام كرده است. از ديگر بندهاى اين وصيت نامه، برانگيختن خاندان هاشمى و غير آن‌ها به دوستى و اخلاص بر پيامبر صلى الله عليه و آله، يارى كردن او و فدايى راه او بودن است. او گفت: «و من شما را به محمد صلى الله عليه و آله وصيت مى‌كنم؛ زيرا او امين در قريش، صديق در عرب و جامع تمام آن چيزى است كه به شما وصيت كردم، براى شما آيينى رهابخش آورده است كه آينده از آن اوست. هم اكنون مى‌بينم كه محرومان و ستمديدگان عرب از هر سو به او روى مى‌آورند، دعوت او را پاسخ مى‌دهند، شعارش را تصديق مى‌كنند و جريان او را بزرگ مى‌شمارند. دشمنان او، خود را به گرداب مرگ مى‌افكنند و سران قريش دنباله رو آنان مى‌شوند و از پايگاه قدرت آنان ويرانه‌ها برجاى مى‌ماند. و هنگامى كه تحولى چنان ژرف پيش مى‌آيدكه ضعيفان به سرورى مى‌رسند، بزرگان نيازمند مى‌شوند و دورترين‌ها بيشترين بهره را از توفيق مى‌يابند. عرب، دوستى و محبت خود را به محمد تقديم مى‌كند، و زمامدارى خويش را به او مى‌سپارد. اى جماعت قريش، اينك او را كه از تبار شماست، در ميان شما زندگى مى‌كند، يار او باشيد و يارانش را حمايت كنيد، هر كه از شما راه او را در پيش گيرد، بالندگى و رشد مى‌يابد و هر كه از پرتو هدايت او بهره گيرد، سعادتمند مى‌شود. كاش فرصت بيشترى داشتم و اجل مرا تأخيرى بود تا هر موج مخالف را از او مى‌راندم و در برابر هر رنج و مصيبتى مدافع او بودم؛ همچنين گواهى مى‌دهم به گواهى او و گفتار او را بزرگ مى‌شمارم»١. اين وصيت از #ايمان_ابوطالب(ع) به پيامبر صلى الله عليه و آله، پذيرفتن اسلام و فداكارى در دفاع از آن حكايت دارد. اين شخصيت بزرگ، آينده‌ى درخشان اسلام را پيش‌بينى كرده و مى‌گويد: به زودى مستضعفين جهان به او ايمان آورده و قدرت نيرومندى در دفاع از او به وجود مى‌آورند و به زودى بزرگان قريش و رؤساى آنها خوار و ذليل مى‌شوند و از پيامبر صلى الله عليه و آله و اصحابش عطوفت و دوستى را طلب مى‌كنند. طولى نكشيد كه اين پيش بينى تحقق پيدا كرد، راويان روايت كرده‌اند كه معاويه زنى از مسلمانان را خواستگارى كرد، او از پيامبر صلى الله عليه و آله نظرخواهى كرد و حضرت او را از ازدواج با او نهى كرد و فرمود: «او بينواست»٢. به هر حال وصيت #ابوطالب سرشار از ارزش‌هاى كريمه، نمونه‌هاى عالى و #ايمان عميق به اسلام است. 📓دانشنامه امام اميرالمؤمنين علی ‌بن ابی‌ طالب علیه السلام - 1، صفحه 45 #حضرت_ابوطالب_علیه_السلام @mola_amiralmomenin_as

🏴وفات حضرت ابوطالب(ع) ابوطالب(ع) در حمايت از پيامبر صلى الله عليه و آله و يارى اسلام بسيار كوشيد و به خاطر پسر برادرش با نيروهاى دشمن مبارزه كرد و از سوى سركشان قريش انواع رنج و مصيبت را متحمل شد. بيمارى بر او چيره و مرگش نزديك شد. مهم‌ترين دغدغه‌ى خاطر او، سرنوشت رسول خدا صلى الله عليه و آله بود كه پس از وى از سوى گرگ‌هاى قومش (آنهايى كه همه‌ى ارزش‌ها و معارف را انكار مى‌كردند) به او چه خواهد رسيد. و او در بستر مرگ، فرزندان و افراد خانواده‌اش را به يارى رسول خدا، ايستادن در كنار او، حمايت از او در برابر نيرنگ قريشيان و حمله به آن‌ها سفارش كرد. بيمارى او شدت پيدا كرد تا اين‌كه سرانجام در ماه شوال يا ذيقعده پس از خروج پيامبر صلى الله عليه و آله از شعب، مرگ او فرا رسيد١. اين شخصيت بزرگ پس از تلاش و كوشش در يارى اسلام و فداكارى براى رسول خدا صلى الله عليه و آله به عالم باقى شتافت. چون خبر وفات او در مكه منتشر شد، مكه از ترس اين فاجعه متزلزل شد، دل‌هايى فرو ريخت و چشم‌هايى پر از اشك شد؛ همان‌گونه كه جباران و سركشان قريش خوشحال شدند. اميرالمؤمنين علی عليه السلام به سرعت او را غسل داد و بدن مطهرش را كفن كرد. حزن و اندوه، جان او را فرا گرفت. مردم به سوى خانه‌ى ابوطالب سرازير شدند، پيكر مطهرش را با شكوه فراوان و احترام زياد، بر دوش حمل كردند و او را در آرامگاه ابدى‌اش به خاك سپردند. بدين‌سان دوران حيات اين مجاهد بزرگ - كه زندگى خود را براى خداوندمتعال، يارى اسلام، مقاومت در برابر شرك و كوبيدن باطل صرف كرده بود - درهم پيچيده شد. سلام خدا بر او كه چه بسيار بود كمك‌هاى او به اسلام و مسلمين! 📓دانشنامه امام اميرالمؤمنين علی ‌بن ابی‌ طالب علیه السلام - 1، صفحه 46 #حضرت_ابوطالب_علیه_السلام @mola_amiralmomenin_as

🏴سوگوارى پيامبر اکرم(ص) بر حضرت ابوطالب(ع) پيامبر اکرم(ق) غمگين و محزون، در كنار قبر عمويش ايستاد و خاك قبر او را با اشكش سيراب كرده و سخنان جان‌سوزى را با ناراحتى بيان مى‌كرد: «اى عمو، صله رحم كردى، خدا به تو جزاى خير بدهد. تو مرا پرورش دادى، در كودكى كفيل من بودى و در بزرگى مرا كمك و يارى كردى. اى عمو، به خدا قسم براى تو درخواست آمرزش مى‌كنم و تو را شفاعت مى‌كنم، شفاعتى كه ثقلان از آن تعجب كنند...»١. به دليل شدت تأثر و ناراحتى پيامبر صلى الله عليه و آله از فوت عموى خويش، آن سال را #سال_حزن ناميد. پيامبر صلى الله عليه و آله حامى، ياور و پناهگاه بزرگ خود را كه به آن متكى بود، از دست داد. قريش او را تنها يافتند و براى آزار او اجتماع كردند. او فرمود: «قريش نتوانست كارى را كه من آن را ناخوش داشتم انجام دهد تا اينكه ابوطالب از دنيا رفت»٢. قريش بر آزار خود افزودند؛ گرد و خاك بر سر او مى‌ريختند، در حالى كه او نماز مى‌خواند. شكمبه گوسفند بر سر او مى‌افكندند و عذاب‌ها و آزارها بر او روا داشتند. براى قتل و كشتن او اجتماع كردند؛ سپس هنگامى كه خانه‌ى او را محاصره كردند در نيمه‌هاى شبى ظلمانى خارج شد و برادر و وصى‌اش امام على عليه السلام را در رختخواب خود خواباند و به سوى يثرب رهسپار شد كه ما در بحث‌هاى آينده آن را بيان خواهيم كرد. ابوطالب(ع) حامى و يارى كننده‌ى اسلام است و سهم اول را در برپايى ستون آن دارد. او به گردن تمام مردان و زنان مسلمان حق دارد و كمك او به اسلام بسيار بزرگ بوده است. يكى از فضايل و صفات شريفه‌ى امام علی عليه السلام اين است كه از نسل اين مجاهد بزرگ است، كسى كه اسلام را در زمان غربت و محنتش حمايت كرد. خداوند از اسلام بهترين جزا و اجر را به او بدهد و او را با پيامبران، صديقان و شهدا محشور گرداند كه خوب رفقايى‌اند. 📓دانشنامه امام اميرالمؤمنين علی ‌بن ابی‌ طالب علیه السلام - 1، صفحه 48 #حضرت_ابوطالب_علیه_السلام @mola_amiralmomenin_as